درخواست کمک

[MEhdi_tsu]

با سلام
دوستان من دانشجوی قدرت هستم
و میخوام pic رو یاد بگیرم
اما نمیدونم کدوم زبان و یاد بگیرم و کلا هر کدوم چه مزیت هایی دارن
با توجه به اینکه از زبان های برنامه نویسی اطلاع چندانی ندارم

خواهش میکنم من و راهنمایی کنید
که از کجا شروع کنم

ممنون

[هنرفر]

زبان c قدرت مندتر از زبان بیسیک هست.,ولی یکمی برنامه نویسی باهاش سخت تره و بیشتر طول میکشه در ضمن برای pic منبع اموزشی به زبان c کم پیدا میشه.

[morteza_rk]

با سلام به همگی

علاوه بر تائید نظر دوست خوبم جناب هنرفر در مورد کمبود منابع آموزشی به زبان C برای میکروکنترلرهای PIC ، موارد زیر هم به نظرم رسید که بگم :

دوست عزیز MEhdi_tsu ، زبان های برنامه نویسی در یک تقسیم بندی جزئی و دقیق به سه دسته تقسیم میشن!

1. زبان های سطح پائین : مثل زبان اسمبلی
2.زبان های سطح میانه : مثل زبان C
3. زبان های سطح بالا : مثل زبان بیسیک یا پاسکال

ویژگی انواع زبانها :

1. زبان سطح پائین : درک و فهم این زبان برای انسان سخت بوده و نیاز به اطلاعات کامل سخت افزاری دارد ، اما هضم آن برای ماشین (رایانه یا میکروکنترلر یا میکروپروسسور) بسیار ساده بوده و کمترین حجم کد هگز (صفرها و یک ها) را تولید می کند ، زیرا در آن بطور مستقیم با رجیسترها و سخت افزارها سر و کار داریم.

در این زبان کمترین میزان ممکن از واژه های زبان انسانی آنهم بطور ناقص مشاهده می شود. بنابراین فهم آن برای انسان دشوار است.

2. زبان های سطح میانه : درک و فهم این زبان تا حدود بسیار خوبی برای انسان ساده بوده و نیاز به اطلاعات سخت افزاری کمی دارد ، از طرفی هضم آن برای ماشین نیز در حد قابل قبولی می باشد. و بیشتر برای ارتباط بین سخت افزار های مختلف با یکدیگر کاربرد دارد که برای ایجاد این ارتباط باید تا حدی زیادی با پروتکل های سخت افزاری دستگاهها آشنا بود.

در این زبان واژه های زبان انسانی (مانند if ، select ، case و ...) تا حد بسیار زیادی کاربرد دارد ، بنابراین فهم آن بسیار ساده تر از زبان اسمبلی است.

3. زبان های سطح بالا : درک و فهم این زبان برای انسان بسیار ساده بوده و بسیار نزدیک به زبان عامیانه انسان هاست. بدین معنی که در آن از کلمات و اصطلاحات رایج در زبان انسانی به وفور استفاده می شود. اما هضم آن برای ماشین با پیچیدگی همراه بوده و باعث ایجاد حجم بیشتری از کد هگز می گردد.

زبان بیسیک برای اولین بار توسط شرکت مایکروسافت ارائه شد و هدف از آن این بود که برنامه نویسان مبتدی بدون داشتن اطلاعات سخت افزاری زیاد بتوانند برنامه های حرفه ای بنویسند! یعنی برنامه نویسان مبتدی از طریق این زبان می توانند برنامه هایی بنویسند که با برنامه های نوشته شده توسط برنامه نویسان حرفه ای برابری می کند و هیچ چیزی کمتر از آن ندارد. درحالیکه اطلاعات سخت افزاری و نرم افزاری برنامه نویس حرفه ای خیلی خیلی بیشتر از یک برنامه نویس مبتدی است.

اما تولید کد هگز حجیم تر به نوبه ی خود باعث کمتر شدن سرعت اجرای برنامه می شود. اما این تفاوت با وجود سرعت بالای پردازشگرها (مانند CPUها ، AVR ، ARM و ...) بسیار جزئی بنظر می رسد و در عمل مانعی برای نوشتن برنامه به این زبان نیست. بدین معنی که می توان با زبان بیسیک نیز برنامه های حرفه ای با سرعت خوب و معقول نوشت. توجه داشته باشید که تسلط بر این زبان به مرور باعث می شود که برنامه نویس بتواند با تولید کد هگز کمتر برنامه کارآمدتری بنویسد.

در کل نظر من بر استفاده از زبان بیسیک برای AVR هست. چون این زبان کاملا منطبق بر زبان ویژوال بیسیک هست و در آینده برای میکروکنترلرهای ARM هم گسترش داده میشه. و این باعث میشه که شما در آینده بتونید به آسونی با زبان ویژوال بیسیک برای ایجاد ارتباط بین میکرو و کامپیوتر برنامه بنویسید و از طرفی به میکروکنترلرهای ARM هم به سادگی تسلط پیدا کنید.

من خودم با این زبان کار می کنم و یه طرح هم دارم که با وجود داشتن کد هگز عظیم از سرعت بالا و قابل قبولی برخوداره و در عمل هیچگونه مشکلی نداره. لینک این طرح در زیر موجوده :

http://mrkelectronic.blogfa.com/page/seriallcd.aspx