سلام خدمت همه دوستان و سروران...
آقا از اون روزی که من با این انجمن و انجمن های مشابه دیگه آشنا شدم، یک مسئله ای بدجوری ذهنمو مشغول کرده. اون مسئله اینه:
کنار هرکی میشینم میگه کار خوب با درآمد خوب به سختی پیدا میشه، یا باید کار غیر مرتبط با رشتمون انجام بدیم یا باید مثل برده ها از ساعت 8 صبح تا 4 عصر تو یک شرکت هزار نوع کار مختلف انجام بدیم که کسی که از لحاظ سواد از ما پایینتره به ما رئیسی کنه و باید بهش بگیم چشم قربان!
از طرفی تو این انجمن اعضایی هستند که هرکدوم در یک یا چند ضمینه الکترونیک، قدرت یا کنترل مهارت دارند. به رشتشون هم خلی علاقه دارند. بعضی ها در AVR استاد هستند، بعضی در PIC، بعضی در ARM، بعضی در PLC، بعضی در GSM و GPS، بعضی در FPGA، بعضی در رباتیک، بعضی در آسانسور، بعضی در پردازش تصویر و DSP، بعضی مدرکشون بالاتره و قدرت بیان بهتری دارند و ...
سوالم اینه که چرا افرادی که این مهارتها رو دارند هرکدوم تنهایی در یک شرکت برای کس دیگه ای کار کنند؟ یا کار غیرمرتبط انجام بدن؟ چرا اعضایی که تو یک شهر بزرگ و صنعتی مثل تهران، اصفهان، مشهد، شیراز، تبریز و ... ساکن هستند، دور هم جمع نمیشن و یک شرکت مهندسی تاسیس نمیکنند؟ حالا این شرکت مهندسی میتونه بسته به مهارت هرکدام از اعضا مختلف باشه. مثلا شرکت فنی مهندسی ساختمانی یا شرکت آموزش رباتیک یا شرکت خدمات آسانسور، یا شرکت آموزش AVR و ARM یا شرکت مربوط به PLC یا حتی شرکت مربوط به خدمات کامپیوتر یا شرکت مربوط به انجام پروژه های مختلف و ... حتی یک شرکت میتونه شامل چند قسمت و بخش باشه و هر بخش یکی از کارهای بالا رو انجام بده. مثلا یکی مسئول کلاسهای آموزشی، یکی مسئول فروش، یکی مسئول بازاریابی و ... . که هرکدوم از اینا چندتا کارمند دارند.
این کار چندین مزیت و خوبی داره که به اونا اشاره میکنم:
- دیگه لازم نیست برای کسی کار کنیم و برای خودمون کار میکنیم و هیچ زوری بالای سرمون نیست.
- خوتون از من بهتر میدونید که کار گروهی خیلی زودتر و بهتر پیش میره و بهتر و تمیزتر از آب درمیاد. (دلیل اینکه ایران پیشرفت نمیکنه هم همینه که کار گروهی در ایران خیلی کمه)
- همه ما یه سری ایده هایی داریم که اگه درست حسابی تو کشور پیاده بشه، درآمد و سود میلیونی و شاید میلیاردی خواهد داشت. اما تنهایی خیلی دیر یا ناقض اجرایی میشه یا تنهایی میگیم ولش کن حسش نیست یا ... . ولی اگه گروهی روش کار کنیم به بهترین وجه انجام میشه. اصلا دور همی یه صفای دیگه داره. باور کنید جدی میگم.
- یکی از مشکلات بزرگی که هر یک از ما داریم شاید کمبود سرمایه باشه. اما دراینصورت هرکس یه سرمایه ای میذاره و سرمایه کلی زیاد میشه. مثلا اگه کارمندان اولیه شرکت 15 نفر باشیم و هرکس 10 تومن سرمایه بذاره، سرمایه شرکت میشه 150 میلیون
- یکی رو به عنوان رئیس کل انتخاب میکنیم، و برای هر بخش هم یه رئیس انتخاب میکنیم. بقیه هم بسته به مهارت و علاقشون در یک بخش مشغول به کار و فعالیت میشن. خوبیش اینه که رئیسمون رفیقمونه. بد میگم؟
- اینجوری خیلی زود میتونیم پیشرفت کنیم و شرکت رو توسعه بدیم و حتی در مناقصه ها شرکت کنیم و پروژه های بزرگ صنعتی هم انجام بدیم.
بخدا اینقدر حسرت خوردیم و گفتیم خوشبحال یارو شرکت داره پولداره. من که تنهایی نمیتونم شرکت بزنم و ... . تا کی باید غصه و حسرت بخوریم. هیچکس تنهایی موفق نشده. اونایی که موفق شدن و الان پولدارن و پروژه های بزرگ انجام میدن، اولش یک گروه از افراد ماهر و مخصوصا علاقه مند تشکیل دادن و کم کم پیشرفت کردن تا الان به این موفقیت و پول رسیدن. ما هم باید این کار رو انجام بدیم.
باور کنید هیچکدوم از این حرفها رویا و خیال نیست. اگه بخوایم میتونیم مثل مرد تصمیم بگیریم دور هم جمع بشیم و انجامش بدیم. فقط باید بخوایم...
در آخر هم میگم من کوچکتر از اونم که با شما اساتید همکار بشم. من به آبدارچی بودن شرکت راضیم...
لطفا هرکی با این پیشنهاد موافقه همیجا اعلام کنه و هرکس هم مخالفه لطفا با دلیل، علت مخالفتشو بگه. ممنون از همتون