سلام بر شما که به خاطر همتی که برای یادگیری گماردید هزار قدم از خیلیایی که به انتظار آینده نشتند جلوترید . اول این که نسیحت من به شما اینه که از استادها و امکاناتی که میگید محدودند نهایت استفاده رو بکنید اما به اونها محدود نشید. دوم این که تحلیل و عمل دو بال پروازند . بدون هرکدوم از اونها پرواز میسر نیست و مثل باری بر دوش میمونند . پس به نظر من این کار رو بکنید :
اولویت اول و اول شما باید درستون باشه و بس . چون متاسفانه در سیستم آموزشی ما این تنها راه برای پیشرفت علمی هست . منظورم خرخونی نیست . بلکه منظورم خوندن با علاقه و هدف و درکه . اگه این کار رو بکنید نمره هم خواهد آمد . (چو صد آید نود نیز پیش ماست) . منظورم از پیشرفت اینه که شما از این راه میتونید وارد محیط هایی با سطح علمی و امکانات بالا تر بشید (دانشگا های تاپ تر).
در کنار درس و در اولویت دوم من شدیدا یادگیری یک میکروکنترلر رو پیشنهاد میکنم و چون تازه کارید AVR رو مناسب میبینم . اما یادتون باشه فقط با زبون C کار کنید و سعی کنید ریجستر نویسی رو یاد بگیرید. توصیه ی اکید من اینه که نترسید و بزنید به کار رو میکرو بسوزونید و....
اما همیشه یک مساله وجود داره و اون اینه که همیشه درس و کار به خودی خود در دانشگاه ها ی ما همجهت نیستند . پس کار و درس رو تا جایی که ممکنه جوری انجام بدید که خوندن درس به کاتون و انجام کار به درک اون درس کمک کنه. اگه هم در برهه هایی از زمان امکان این همگام سازی وجود نداشت درس رو انتخاب کنید .
ایامی که دانشگاه ندارید اولویت رو کار عملی خالص در نظر بگیرید.
حتما زبان کار کنید . روش من هم خیلی سادست . فیلم ببینید . در اوقات فراغت فیلمهای زبان اصلی ببینید و زیاد هم ببینید . این کار بدون این که متوجه بشید باعث پیشرفتتون میشه . همچنین کلمات 504 رو با روش لایتنر شروع کنید .
خودتون رو با جایی که درش هستید محدود نکنید و از کلاس های مجازی استفاده کنید . دو لینک زیر در این باره عالی هستند :
www.maktabkhooneh.org
www.coursera.org
در آخر از این که به خودم اجازه دادم به شما باید و نباید بگم معذرت می خوام .