سلام
ببین بحث سخت افزارش به کنار. در مورد نرم افزارش اگر بخوام حجم عطیم کار رو بگم! ببین وقتی میگیم یک سری سیستم هوشمند رو میخواهیم شبکه کنیم یعنی میخوایم یک سری دیتا رو بین این سیستم های هوشمند با یک پروتکل یا استاندارد خاصی جابجا کنیم. تا اینجاش همون چیزی هست که شما میخوای. ولی همونطور که میدونی یک شبکه خودش از چندین لایه تشکیل شده و هر لایه خودش استاندارد خودش رو داره. این لیست لایه های شبکه هست:
list of network protocols (osi model - wikipedia, the free encyclopedia)
از اونجا که میگی میخوای ۱۵ میلیون کاربر داشته باشی به طور قطع امنیت شبکه هم مهم میشه. یعن نمیشه فقط دیتا رو از a بفرستی b! باید کد گذاری بشه که اون هم بحثش جدا. برای همین در حد امکان سعی میشه از ماژول هایی استفاده کرد که خودشون تا حد امکان بتونن به صورت سخت افزاری این لایه های شبکه رو پوشش بدن. من خودم روی wireless sensor network کار کردم و میتونم این اطمینان رو بهت بدم که حتی خصوصی سازی یک پروتکل معمولی خودش کلی بدبختی داره. برای همین بهت پیشنهاد میکنم برای شروع بری سمت ماژول های zigbee. این ماژول ها خودشون از استاندارد:
ieee 802.15.4 استفاده میکنن و تا جایی که یادم هست ۲۴۰ تا logical device یا همون endpoint میتونی اضافه کنی. حالا برای گسترش شبکه باید cluster بندی کنی که اون هم خودش دوباره بدبختش خودش رو داره. این وسط باید روتر هم داشته باشی که خوشبختانه خود استاندارد zigbee پشتیبانی میکنه. توصیه میکنم قبل از هر کاری کتاب شبکه آقای tannenbaum رو بخونی تا با این موضوع بیشتر آشنا بشی. این ویدوی خیلی جالب رو میتونی ببینی:
100+ node zigbee pro network w/ bitcloud stack and wsn monitor - youtube
بنابراین توی همچنین کاری طراحی نرمافزار حرف اول رو میزنه. من خودم برای پروژه یک درسی یک application اندروید ساختم که میتونست ۱۰ تا نود رو توی شبکه سرویس دهی کنه و دیتا اونها رو توی cloud ذخیره میکرد. من توی شبکه هیچ روتری نداشتم و نود ها به صورت ستاره وصل شده بودن و basestation شبکه رو یک تقسیم بندی فرکانسی کرده بود. خلاصه نا امیدت نمیکنم ولی خوب خیلی خیلی کار زیادی میبره.