سلام
دوستان واسه من همیشه سواله که درس بهتره یا کار؟
من که هنوز سنم کمه
شماهایی که تجربه داشتید لطفا نظراتتون رو بگید
سلام
دوستان واسه من همیشه سواله که درس بهتره یا کار؟
من که هنوز سنم کمه
شماهایی که تجربه داشتید لطفا نظراتتون رو بگید
ای آقا...
درس خوندن به درد کسی میخوره که بخاد بره سر کار دولتی یا مدرکشو بزنه تو سر اینو اون
متاسفانه سطح علمی دانشگاه های ایران تو خیلی از رشته ها اینقدر پایینه که درسخوندن توشون فایده نداره. باید خودت آستین همت رو بالا بزنی.
بله درسته سطح دانشگاه ها پایینه..یعنی اینکه هیچ کار عملی ای ازت نمیکشن و مشتاقت نمیکنن برا تحقیق..ولی نه اینکه دیگه قیدشو بزنی...هرچیم باشه بازم خیلی چیزا یاد میگیری..اینو مطمئن باش..مخصوصآ اگه بشینی واسه کنکور ارشد بخونی...
من درس میخونم ولی از همو اول اصلآ به فکر استخدام نبودم...
در حین درس خوندن میتونی کار هم بکنی دیگه...
به توام توصیه میکنم حتمآ ادامه بدی...پشیمون نمیشی..
تاپیک خوبی راه انداختی، این دقیقا مساله ایه که من یک ماهه دارم دربارش فکر میکنم.
به نظر من الان مدرک و دانشگاه بی ارزشه البته نه در حد ارشد و دکترا. برا یکی مثل من که هر روز که میگذره یه فرصت از دست میده باید دنبال کار باشه و بعد اینکه یه کار و کاسبی راه انداخت اگر دوست داشت دوباره بره دنبال درس.
الان رفتم توی 26 سال و آخر تابستون کاردانی میگیرم، اونم از دانشگاه آزاد مزخرف.
موندم برا کارشناسی بزنم گرگان یا سمنان و در کنارش کار کنم (به شرطی کار گیرم بیاد) یا کلا درس بیخیال شم برم تهران.
بچه ها شما اگه شرایط منو داشتین چیکار میکردین؟
به نظرم ادم درس یخونه و کار عملی کنه و علاقه داشته باشه خیلی خوبه
البته نه اینکه همش تو فکر پول باشه و بخواد بخاطر پول کاری انجام بده که اصلا سر رشته و علاقه ای بهش نداره
دانشگاه ها هم که همه میدونید دیگه چطورین...
سلام
دوست عزیز دقیقا اشتباهی که خیلی ها میکنند از جمله خودمن شما هم داری به سمتش میری!!!
1 درصد هم شک نکن درس به درد نمیخوره
شاید از نظر بار علمی اون توقعی که شما داری دانشگاههای ما بهت نرسونند ولی مسئله ای که هست با ادامه تحصیل دیدت به زندگی و کار بسیار تغییر میکنه و خیلی خیلی موفق تر هستی
بهترین راه اینه درس بخونی در کنارش کار در ضمن نه کاری که برای پول در اوردنت باشه و غیر تخصص خوذت برای کسب تجربه باشه یا وقت بذاری عملی شروع کنی مطمئنا تا پایان درست خیلی خیلی کمکت میکنه
هنوز اول راهی از من به شما نصیحت تا میتونی از تجربه استفاده کن تا راه اشتباه دیگران نری و خیلی سریع تر به هدفت برسی!
موفق باشی
به نظرم تا حد کارشناسی و مهندسی برای عمل کفایت میکنه و با خوندن ارشد و دکترا اون هم تو ایران دقیقا وقتتو حروم میکنی ( مگه اینکه عشق استادی داشته باشی )چرا که هیچ بار عملی نداره ولی حتما تا مهندسی را بخونید چون واقعا لازمه !
در ضمن اونایی که الکترونیک میخونن خودشون بهتر از هر کسی میدونند که این رشته با چیزایی که در دانشگاه میخونیم متفاوت هستش و خیلی از مبحث های دانشگاه تئوریه ولی باید اونها را هم بدونید در اخر
الکترونیک = تلاش و کوشش و تحقیق و بی خوابی و .....
من سوم شهریور کنکور دارم
من هرچی فک میکنم و به اطرافم نگاه میکنم میبینم که هرچی آدمه باسواده بیکارن
خب آدم از درس و زندگی نا امید میشه
من الان دارم تابلو ال ای دی هم درست میکنم و پول خوبی درآوردم
زیاد به درس نمیچسبم و حال خوندن واسه کنکور رو هم زیاد ندارم
تعریفی از خودم نباشه اما من رتبه سوم الکترونیک آذربایجان غربی رو دارم(در مسابقات علمی-عملی)
داداشام بهم میگن تو که تا این حد رفتی درستاو حسابی بخون شاید یه کاره ای شدی
اما به خدا هرچی به آدما نگاه میکنم بیشتر ناامید میشم
به قول یکی از دوستان توو ایران مدرک به درد خواستگاری میخوره
اونم که برا ما خیلی زوده
دوستان نظر خودم رو میگم
قبلا فکر میکردم هرکی عملیش خوب باشه موفقه چون میتونه کار کنه و خودم رو اینطور جلو بردم. ولی حالا میفهمم که خرخون باشی علاوه بر اینکه درس رو خیلی خوب یاد گرفتی به محض ورود به کار اونم خوب یاد میگیری. یه نگاهی به دانشجوها و اساتید دانشگاه تهران و صنعتی شریف بندازین. همه خرخون هستن و الان بزرگترین پروژه های کشور رو از ماهواره گرفته تا سانترفیوژ میسازن. اونوقت دانشگاه های شهرستان چکار کردن؟؟؟؟؟؟
در مورد اینکه گفتین فقط تا لیسانس بدرد کار میخوره هم کاملا غلط هست. شما برو کارشناسی ارشد، میبینی که چقدر برای کار عملی لازمه. تا کارشناسی شما فقط میتونی با میکرو کنترلر کار کنی و چند تا آیسی راه بندازی. ولی آیا میتونی یک سیستم مخابراتی پیچیده طراحی کنی. در مورد رشته کنترل بگم که از همه واجب تر هست که تحصیلات عالی داشته باشین. در کارشناسی فقط کنترل خطی و مدرن یک ورودی یک خروجی یاد میگیرن که به هیچ دردی نمیخوره و وارد فاز عملی شدن در این رشته حتی با ارشد که سخته.
تحصیلات تکمیلی یعنی شخصی با تخصص تر و حرفه ای تر. بازهم میگم. البته قضیه کارآفرینی جدا هست که میشه با دیپلم هم یه کاری کرد
یک درس ارشد کنترل درس شناسایی هست. تکنیکهایی که میتونین روابط یک سیستم مجهول واقعی رو بدست بیارین بدون اینکه بدونین داخل اون چه میگذره. حالا مهندسی معکوس به نظر شما با کارشناسی میشه
ویرایش توسط esisafa : 14-08-2012 در ساعت 15:47
پروژه های مهم من در ایران میکرو:
" انتقال اطلاعات با SIM900 " ، " آموزش پورت USB " ، " راه اندازی MFRC522 " ، " راه اندازی SLE4442 " ، ""
اگه در ایران صنعت بخواد بومی سازی بشه که قطعا تحصیلات تکمیلی اونم هر چه تخصصی تر در کشور لازم خواهد بود و هیچ پروسه صنعتی پیچیده ای کار یک کادان و کارشناسی نیست.
اما اگه همچنان بخوایم به خارج وابسته باشیم و فقط صنعت رو در داخل کشور پیاده سازی کنیم، فقط همون کاردان و کارشناس بدرد میخوره و از اون بالاتر یعنی هزینه بیشتر.
حالا آینده صنعت ایران با حرفایی که زده میشه و با این فشارها به نظر شما کدوم سمت میره؟؟؟ یک بررسی میتونه هدف شما رو در ادامه تحصیل مشخص کنه.
پروژه های مهم من در ایران میکرو:
" انتقال اطلاعات با SIM900 " ، " آموزش پورت USB " ، " راه اندازی MFRC522 " ، " راه اندازی SLE4442 " ، ""
یه سوال ؟
ایا دوستان طراحی میکرو کنترلی ، کار با ماژول ها ،راه اندازی سیستم های ارم، کار با سنسور ها و.... را از دانشگاه یاد گرفتند بشخصه از من که این جوری نبوده میکرو کنترلری که یاد ما دادن در حد یه کلید بزنی یه لامپ روشن بشه بود. و یا من از یه دکترا که استادمون بود و مثل بلبل درس میداد و سوال حل میکرد در مورد یه سیستم مخابراتی و طراحیشون که یه خورده بار عملی داشت سوال کردم تنها کار که کرد زل زد تو چشمام در مورد خیلی چیزای دیگه هم همین طوره باید برای این رشته عرق ریخت .
در مورد اینکه دکتر های دانشگاههای صنعتی شریف چه کار ها کرده اند باید بگم همه اینا دوره های تخصصی خارج از کشور داشتند مطمئن باش با دانش بومی یه نخود را هم نمی تونستند بشکافند چه برسه به اتم (اینا شعاره که اره خودمون بومی سازی میکنیم ) .
در اخر من مخالف در خوندن نیستم و شاید خودم هم ارشد خوندم ولی با این درسها حال نمی کنم .
ویرایش توسط Ma3ood : 14-08-2012 در ساعت 16:00
درس خوندن چیزه نه خوبیه نه بد(البته در ایران میگم)
من خودم نزدیک به سه ماه زحمت کشیدم تا رتبه سوم رو آوردم
اینجا کسی بهم کمک نمیکرد
نه معلم نه مدیر نه کسی دیگه
با تلاش خودم مقام آوردم
توو آخر کسی هم یه تشکر خشک و خالی ازمون نکرد البته من انتظار تشکر کردن هیچکسی رو ندارم چون من واسه خودم تلاش کردم اما اگه میگفتن یه ذره خوب بود
اینم بگم که توی مدرسه فقط چیزای ساده بهمون یاد دادن
من خودم از فروشگاه های اینترنتی کم کم وسایل گرفتم رفتم مدارات رو پیدا کردم باهاشون سروکله زدم تا یه چیزی حالیم شد
این کارایی رو که خودم کردم هیچ وقت توی مدرسه به کسی نمیگن
آیا بین ساخت همین دستگاه ها حالا با همون دانش تخصصی خارج از کشور و اینکه یهو میخریدن و اصلا هیچی حالی نبودیم فرقی نیست؟؟؟؟؟؟؟؟؟ حالا شما فکر کنین که نه فقط فعالیتهای اتمی بلکه کل صنعت تحت فشار باشه.
با این فشار و این قیمت دلار، اگه یه نفر بتونه کل یک صنعت رو از پایه و با هزینه ریالی راه بندازه و تمام هزینه ها ریالی باشه، مطمئنا اون جنس از چینی هم که با دلار وارد میشه ارزونتر خواهد بود.
مثل بنزین. هزینه تولید بنزین چون ریالی حساب میشه، هر لیتر حدودا 1000 تومان در میاد ولی اگه با این قیمت دلار بنزین وارد میکردیم هر لیتر بالای 2 هزار تومان بود.
تولید بورد رو فرض کنید. اگه تمام مواد شیمیایی در داخل ایران و با هزینه ریالی تولید بشه، مطمئنا قیمت هر بورد ارزونتر از همین بوردهای چینی با قیمت دلاری هست. به گذشته زمانی که دلار 1000 بود فکر کنید.
همین قیمت نامعقول دلار موقعیتی هست که باید به فرصت تبدیل کرد و صنعت رو جلو برد و ما هنوز در خواب غفلتیم
مشکل ما فقط نبود دانش مهندسی نیست. یک نگاه بندازین مشکل ما نبود صنعت شیمی و مواد اولیه با قیمت ریالی هست. اگه دلار 1000 بود من این حرفا رو نمیزدم
ویرایش توسط esisafa : 14-08-2012 در ساعت 18:18
پروژه های مهم من در ایران میکرو:
" انتقال اطلاعات با SIM900 " ، " آموزش پورت USB " ، " راه اندازی MFRC522 " ، " راه اندازی SLE4442 " ، ""
من با حرف شما موافقم و یه جورایی حرف دل منم هست ولی چیکار میشه کرد دولت از هر چیزی که به سود خودش باشه سرمایه گذاری و جذب نیرو و اموزش اینها میکنه برای مثال هوافضا - موارد مربوط به انرژی اتمی و در سایر عرصه ها هیچ تلاشی برای رونق اینها نمی کنه مثلا ما در کشور عزیزمون بهترین و با کیفیت ترین معادن مس را داریم اونوقت باید فیبر هامون را از چین وارد کنیم (البته شنیدم یه فیبرهایی مسی در ایران تولید میشه که رنگشو هم ما نمی بینیم از برای از ما بهترون هست) و یا چرا نباید هیچ حمایتی از رشته های فنی مهندسی تو ایران بشه حتی یه وام چند میلیونی میتونه کلی کشور را متحول کنه
به نظر منم درس خوندن توی رشته های فنی مهندسی تا لیسانس کفایت می کنه. ورود به دانشگاه دید آدم رو نسبت به زندگی عوض می کنه ولی همون 4 سال واسه مدرک کارشناسی کفایت می کنه. ارشد و بالاتر بدرد استاد شدن و تدریس توی دانشگاه می خوره. اونم که هر دانشگاهی بهت درس نمیدن. تازه هم که بدن حق التدریسی و چندرغاز بیشتر نیست. من خودم یه ترم توی دانشکده فنی مهندسی شهرمون آزمایشگاه الکترونیک داشتم. بعد یه ترم سر کلاس رفتن پولش شد 220 هزار تومن!
تا لیسانسو که باید خوند ، شکی درش نیست. ولی اسی جان خودت داری میگی ارشد شریف و ... نه ارشد هرجائی! مگه چنتا دنشگاه با مدرک ارشد درست و حسابی داریم آخه؟ تازه اینائی که توی شریف و ... ارشد میگیرن اکثرا طراحن! یعنی دست به عملشون خوب نیست. بازم کار عملی رو مهندسا و تکنسین ها پیاده می کنن.
نکته ای که هست اینه که توی کشور ما فعلا شایسته سالاری وجود نداره ، اگه وجود داشت می صرفید که بری ارشد و دکتری بخونی.
به نظر من بعداز لیسنس یابد رفت دنبال یه کار نون و آب دار ، بعد که از نظر مالی فکرت راحت بود می تونی بری سراغ ارشد ، وگرنه اشتباه محضه دادا ، شک نکن.
.
منم اعتقاد دارم که در حال حاضر تا لیسانس برای کار عملی لازم هست. چون کار ما در صنعت، طراحی سیستم و فرایند نیست. الان هم نیاز به طراح با مدارک بالا فقط در حد همون چند دانشگاه هست. اگه کشور بخواد این ساختار خودشو که تمام ابزارهای صنعتی رو وارد کنه و در ایران فقط یه کارخونه راه بندازه، با این قیمت دلار باید خواب ببینیم که بتونیم محصولات رو با قیمت رقابتی تولید کنیم و همون کارشناس کافیه. اما گفتم که اگه بخوایم یک صنعت رو بومی سازی کنیم تا حدی که تمام هزینه تولید کاملا ریالی بشه، تنها راه استفاده از نیروهای با تحصیلات تکمیلی است و فقط اون چند دانشگاه برتر جوابگو نیست
باید دید آینده چی میشه.
ویرایش توسط esisafa : 15-08-2012 در ساعت 01:46
پروژه های مهم من در ایران میکرو:
" انتقال اطلاعات با SIM900 " ، " آموزش پورت USB " ، " راه اندازی MFRC522 " ، " راه اندازی SLE4442 " ، ""
من با نظر اقای صفا منش موافقم
جالبه دلار خیلی خیلی بالا رفت ولی نه تنها به تولید ضرر نزد بلکه همه به فکر تولید افتادن و این یک واقعیتی که هست هرم همیشه از پایین به بالا ساخته میشه و دقیقا از هیمن فروم ها و کم کم بگیرین در سطح جامعه
در کل دوستان الان دقیقا موقعیت تولید عالی شده! ما خودمون هم که بردهایی که میشد ساخته بشه وارد می کردیم الان به فکر ساختش رفتیم البته زمان نیازه ولی کم کم شدنیه!
به نظرتون تا آخر همینجوری میمونه؟؟؟؟
من از همو اول قراره درسم تمومید کار غیر برق کنم..چون بازارش همچی خوب نیست..ولی به خاطر علاقه ام میخونم..و معتقدم همیشه همینجوری نمیمونه...اونموقه ام که اگه بخوای بیای دوباره درس بخونی که خیلی سخته..چون چند سال دور بودی و خوندن واست سخته..هر چی بیشتر وارد بازار شی، درس خوندن برات سخت تر میشه...
ولی به نظر من باید خوند..ارشد رو هم باید خوند...و به این فکر کرد که همیشه همینجوری نمیمونه...
اینم نظر منه...میدونم خیلیا مخالفآ...
این قیمت دلار حتی باعث میشه که سود صادرات هم با ارزش ریالی بیشتر بشه. شما یک بورد میسازین و مثلا 50 دلار صادر میکنین ولی به ریال شما بالای 100 هزار تومان گیرتون میاد که خیلی بیشتر از هزینه تولید شما به ریال در میارین. البته بازم میگم که شرط این سود صنعتی در صورتی هست که مواد خام هم با قیمت ریال به دست شما برسه نه دلار که شرطش تولید مواد خام در داخل کشور هست. مثل بنزین
بنزین رو با رقم میگم. تو اروپا مثلا بگیریم هر لیتر بنزین 2 یورو که 50 درصدش مالیات هست. یعنی قیمت خام بنزین میشه 1 یورو. بیاد ایران میشه 2500 تومان. ولی همون بنزین در ایران قیمت تمام شدش میشه 1500 تومان. اگه ایران در بنزین خودکفا نمیشد چه فشاری به کشور وارد میشد؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
ویرایش توسط esisafa : 15-08-2012 در ساعت 02:24
پروژه های مهم من در ایران میکرو:
" انتقال اطلاعات با SIM900 " ، " آموزش پورت USB " ، " راه اندازی MFRC522 " ، " راه اندازی SLE4442 " ، ""