با سلام
شاید تا حالا به این قضیه پی بردید که استانداردهای علم مهندسی به خصوص رشته های برق و الکترونیک و نظایر آن ها در مراکز آکادمیک ما همچنان پایین هست
شاید همین پایین بودن استانداردها باعث شده خروجی دانشگاه ها یک سری جوان متوهم و سرخورده باشد، به قول قدیمی ها عالم بدون عمل یا همان زنبور بدون عسل
در این بحث می خواهیم به ۱۰ فرمان برای استاندارهای مهندسی برق و الکترونیک متناسب با مقتضیات زمان برسیم،
استاندارد هایی که من با صحبت با افراد با تجربه داخلی و خارجی برای نهادهای آکادمیک مهندسی پیدا کردم:
همراه بودن دروس تئوری با کار آزمایشگاهی و عملی
پراکنده نبودن دروس تئوری ارائه شده و منجر شدن به یک هدف مشخص
لزوم رعایت حق کپی رایت
تاکید بر خلاقیت جای حفظیات و فرمول ها
استفاده از پادکست ها برای انتشار و اشتراک گذاری علم
استفاده از انجمن های اینترنتی برای اطلاع رسانی و تبادل اطلاعات
استفاده از اساتید جوان و با انرژی و آشنا به علم روز
متصل بودن مراکز دانشگاهی به مراکز صنعتی و کلینیک ها
دخالت نکردن افراد غیر متخصص و نهادهای سیاسی و امنیتی در دانشگاه
متناسب بودن محیط دانشگاه با یک محیط علمی (نه مثلا پارک یا رستوران یا...)