انواع Raid, مزایا و معایب
گذرگاه IDE در طبقه بندی گذرگاههای سیستم ، جزء گذرگاههای خارجی محسوب می شود و در سیستم از آن به منظور ارتباط قطعاتی مانند Rewriter ، CD-ROM ، HDD و ... استفاده می شود . در سیستمهای امروزی به طور معمول دو کانکتور IDE برای برقراری ارتباط بین 4 وسیله جانبی وجود دارد ولی در پاره ای سیستم ها تعداد این کانکتورها 4 مورد می باشد ، دو کانکتور به عنوان IDE ، و دو کانکتور اضافی برای استفاده تحت عنوان RAID یا ATA 133,ATA 100 .
همانطور که می دانیم با استفاده از کانکتورهای IDE ی موجود روی مادر برد امکان استفاده از حداکثر دو دستگاه بر روی هر کانکتور وجود دارد .گذرگاه IDE در طبقه بندی گذرگاههای سیستم ، جزء گذرگاههای خارجی محسوب می شود و در سیستم از آن به منظور ارتباط قطعاتی مانند Rewriter ، CD-ROM ، HDD و ... استفاده می شود . در سیستمهای امروزی به طور معمول دو کانکتور IDE برای برقراری ارتباط بین 4 وسیله جانبی وجود دارد ولی در پاره ای سیستم ها تعداد این کانکتورها 4 مورد می باشد ، دو کانکتور به عنوان IDE ، و دو کانکتور اضافی برای استفاده تحت عنوان RAID یا ATA 133,ATA 100 .
همانطور که می دانیم با استفاده از کانکتورهای IDE ی موجود روی مادر برد امکان استفاده از حداکثر دو دستگاه بر روی هر کانکتور وجود دارد .RAID تکنولوژی است که امکاناتی نظیر افزایش سرعت , Back up گیری همزمان روی یک یا چند درایو و … در اختیار کاربر قرار می دهد . برای هر کدام از آرایشهای ممکن هنگام استفاده از دو یا چند هاردیسک , نسخه های متفاوت RAID مطرح می شود به عنوان مثال : RAID1 , RAID0 و….
RAID0 : ذخیره سازی روی چند دیسک بدون کنترل خطا
مزایا و مشخصات :
- داده ها به بلوکهایی تبدیل می شوند و هر بلوک در هارد دیسک مجزا ذخیره می شود.
- باعث بالا رفتن کارایی سیستم I/O می گردد چرا که بار ترافیکی نقل و انتقالات بین چندین کانال مجزا تقسیم می شود.
- بالارفتن کارایی بدلیل وجود کنترلرهای مختلفی که عمل کنترل ترافیک را به عهده می گیرند (افزایش سرعت)
- طراحی بسیار ساده ( زیرا مدار محاسبه Parity وجود ندارد )
- عدم پرداختن به محاسبات مربوطه به Parity وکنترل خطا (افزایش سرعت به دلیل عدم پرداختن به محاسبات مربوط به Parity )
معایب :
- عدم استفاده از Parity .(هیچ گونه کد تشخیص و تصحیح خطا در این نوع RAID وجود ندارد ).
- از کار افتادن یک درایو باعث از دست رفتن کلیه اطلاعات خواهد شد.
- عدم کارایی در محیطهای حساس به حفظ داده ها
موارد استفاده :
- میکس و پردازش تصاویر ویدیویی (میکس و مونتاژ ).
- واژه پردازی (نرم افزارهای تایپ و... )
- کارهایی که نیاز به سرعت بالا دارد.
Backup : RAID1 گیری همزمان داده ها به منظور Mirroring و Duplexing
Mirroning : کپی برداری هم زمان روی دو درایو
Duplexing : زمانی است که یکی از درایوها دچار مشکل شود و درایو سالمی را جایگزین نماییم سپس داده ها را روی درایو سالم کپی کنیم .
مزایا و مشخصات :
-هنگام سیکل نوشتن , گویی اطلاعات روی یک دیسک نوشته می شود (در صورتیکه عملأ بر روی دو دیسک نوشته می شود . مانند RAID0 ) ولی عمل خواندن , ازهر دودیسک انجام می شود ( کاهش ترافیک گذرگاه - نوشتن بر روی هر دو دیسک ولی خواندن مجزا )
- قابلیت برگرداندن %100 داده ها هنگام بروز مشکل برای یک دیسک .
- در نرخ انتقالات داده تغییر محسوسی نداریم. (یعنی وجود دو دیسک تفاوتی با یک دیسک ندارد ) .
- در شرایط خاص RAID1, توانایی تحمل خرابی بیش از یک دیسک را نیز دارد .
- ساده ترین طراحی در تکنولوژی RAID (مدار مربوط به Parity وجود ندارد )
معایب :
- بیشترین تعداد هارد دیسک در میان انواع RAID (بسته به انتخاب User )
- هزینه بالا
RAID2 : دارای خاصیت ECC با استفاده از کد همینگ
مزایا و مشخصات :
- تصحیح خطای بسیار سریع
- مناسب برای انتقال اطلاعات
معایب :
- طراحی بسیار یچیده که با صدمه دیدن یک دیسک دچار مشکل می شود .
- نامناسب در دید تجاری (تعداد زیاد درایوها )
کد همینگ : یکی از روشهای محاسبه و کنترل خطا در سیستمهای دیجیتال می باشد . انواع روشها برای کنترل ترافیک داده های دیجیتال وجود دارد به عنوان مثال Parity haming code ,… که مجموعه این روشها را ECC می نامند . (Error Checking and Correcting)
RAID3 : انتقال موازی با استفاده از خاصیت Parity
مزایا و مشخصات :
- سیکل خواندن و نوشتن بسیار سریع .
معایب :
- طراحی بسیار پیچیده که با صدمه دیدن یک دیسک مجموعه دچار مشکل می شود .
کاربرد :
- میکس و مونتاژ تصویر
- ویرایش تصویر مانند RAID0
RAID4 : دیسک های داده مجزا دیسک مربوط به Parity مشترک
مزایا و مشخصات :
- سیکل خواندن بسیار سریع ( ترافیک کمتر در گذرگاه)
معایب :
- پیچیدگی بسیار بالا در طراحی مدار کنترلی مشکل در برگرداندن داده ها هنگام بروز اشکال در یک دیسک ( چرا که داده ها روی دیسکها توزیع شده است )
RAID5 : دیسک های داده مجزا و Parity توزیع شده در دیسکهای Data
مزایا و مشخصات :
- در این نوع به حداقل 3 درایو دیسک سخت نیاز داریم .
- تک تک بلوک های داده روی دیسک ها نوشته می شوند و Parity مربوط به هر بلوک نیز داخل هارد مربوط ذخیره می گردد.
- سیکل خواندن بسیار سریع (ترافیک کمتر در گذرگاه )
- سیکل نوشتن متوسط (محاسبات مربوط به Parity )
- قابلیت و اطمینان بالا (وجود ECC )
معایب :
- خرابی در یک دیسک در خروجی تاثیر ندارد.
- طراحی پیچیده مدار کنترلی
- مشکل در برگرداندن داده ها هنگام بروز اشکال
کاربرد :
- در سیستمهای Server و بانکهای اطلاعاتی ISPها
RAID6 : دیسکهای داده ها مجزا با دو Parity توزیع شده مجزا
مزایا و مشخصات :
- RAID6 در واقع نسخه پیشرفته RAID5 می باشد که تصحیح و کنترل خطا را بهبود می بخشد . این ویرایش RAID اطمینان و توانایی بالا در زمینه data storage فراهم می کند .
- بهترین انتخاب برای کاربردهای بحرانی و حساس
معایب :
- طراحی مدار کنترلی بسیار پیشرفته و پیچیده .
- سیکل نوشتن بسیار کند ( دوبار محاسبه مربوط به Parity )
- نیاز به N+2 درایو دیسک سخت . بدلیل دارا بودن حالت Parity دو بعدی . ( N تعداد دیسکهای سخت در حالت معمولی )
- ادغام اطمینان بالا با قابلیت بالا
RAID7 : نقل وانتقال بهینه شده غیر همزمان به منظوردستیابی به نرخ انتقال بسیار سریع
مزایا و مشخصات :
- نقل و انتقال غیر همزمان و دارای کنترلگرهای مستقل.
- درایو مجزا برای ذخیره کردن اطلاعات مربوط بهParity
- برخورداری از سیستم Open System و استفاده از گذرگاهSCSI
- گذرگاه Cache داخلی با سرعت بالا (X-bus )
- دیسک های خواندن و نوشتن از امکان Choching استفاده میکنند.
- تکنولوژی مدار تولید Parity تا حدودی با سایر انواع Raid تفاوت دارد .
-امکان Hot Swaping
Open system : به سیستمی اطلاق می شود که قابلیت سازگاری با سخت افزارها و نرم افزارهای مختلف را داشته باشد و امکان کارکردن در سیستمهای مختلف را به راحتی داشته باشد .
RAID10 : این Raid حداقل به 4 دستگاه هاردیسک نیاز دارد
مزایا و مشخصات :
- عمل تکه تکه کردن بلوکهای داده همانند Raid1 انجام می پذیرد .
- تصحیح و کنترل خطا نیز مانند Raid2 می باشد .
- نرخ انتقال بالا
- در شرایط معین , امکان تحمل خرابی چند دیسک در این نوع RAID وجود دارد .
معایب :
- بسیار گران قیمت
- منبع تغذیه حتمأ باید متصل به ups باشد .
- جابجایی درایوها باید به صورت موازی انجام گیرد .
- سیستمهای Server و بانکهای اطلاعاتی .
RAID53 : نرخ انتقال بالا همراه با قابلیت انتقال مناسب
مشخصات و مزایا :
-این آرایه RAID حداقل به 5 دستگاه دیسک سخت نیاز دارد .
- RAID53 در واقع باید RAID03 نلمیده شود زیرا عمل Striping آن همانند RAID0 بوده و Segment بندی آن نیز مانند RAID3 می باشد.
- تحمل خطای آن مانند RAID3 می باشد.
- نسبت به RAID3 دارای نرخ انتقال بسیار بهتری می باشد.
معایب :
- قیمت بالا
- همه دیسک ها باید با همدیگر سنکرون شوند که انتخاب نوع و مدل درایو را محدود می سازد .
- Stripe کردن در سطح بایتها نهایتأ در محاسبه ظرفیت فرمت شده تأثیر منفی می گذارد .
RAID 0+1 : نرخ انتقال داده بهینه
مزایا و مشخصات :
- حداقل به 4 دستگاه هاردیسک نیاز دارد .
- RAID 0+1 به عنوان آرایه آینه ای نیز معروف است با این تفاوت که قطعات داده ها یا Segment ها طبق استراتژی RAID0 ایجاد شده اند .
- تحمل خطای این نوع آرایه مانند RAID5 می باشد .
- نرخ انتقال بالا .
- بهترین انتخاب برای سیستمهایی که به کارایی بالا بدون توجه به حداکثر اطمینان نیاز داشته باشند .
معایب :
- RAID 0+1 نباید با RAID10 اشتباه گرفته شود . کوچکترین مشکل در عملکرد یک درایو , آرایه را به مدل RAID0 تبدیل خواهد کرد .
- قیمت بسیار بالا
- جابجایی درایوها باید به صورت موازی انجام گیرد .
کاربرد :
- پردازشهای تصویری و fileserever های عمومی .
نتیجه گیری :
همانطور که مشخص شد ، استفاده از RAID برای مقاصد معین می باشد و در کاربردهای عادی و روزمره کارایی چشمگیری را به سیستم PC اضافه نمی کند . به عنوان مثال امکان استفاده از CD-ROM و Rewriter روی این کانکتورها وجود ندارد .بنابراین هنگام استفاده از RAID ابتدا هدف و مورد استفاده خود را مشخص کنید سپس RAID مناسب را انتخاب نمایید
آشنایی با معماری پردازندههای اینتل
مقدمه:
یکی از مباحثی که متأسفانه همواره درمورد انتخاب پردازنده اصلی سیستم توسط کاربران نادیده گرفته میشود، معماری (Micro architecture) و نام رمز (Code Name) پردازنده مورد نظر آنها است. معمولاً تنها، مواردی مانند فرکانس کاری، میزان کش و همچنین تعداد هستههاست که تعیینکننده پردازنده مورد نظر آنها میباشد، حال آنکه معماری و نام رمز هم نقش بسیار مهمی در انتخاب پردازنده بازی میکنند. معماری در کنار نام رمز در یک پردازنده، نحوه چیدمان ترانزیستورها روی برد پردازنده (Die) را تعیین کرده و همچنین مشخص میکنند که هر منقطه از Die با چیدمان ترانزیستوری خاص آن، چه نقشی در عملکرد پردازنده باید ایفا کند. در یک معماری ممکن است چند سری از پردازندهها با نام رمزهای متفاوت عرضه شوند، به عنوان نمونه در معماری Core اینتل، پردازندهها با نام رمزهای Wolfdale، Allendale، Conroe و همچنین Kensfield و Yorkfield عرضه شدهاند، اما مثلاً تفاوت پردازندههای Kensfield با Yorkfield در تکنولوژی ساخت آنهاست، درحالیکه هر دو، 4هستهای بوده و از معماری Core برخوردار هستند.
اینتل، پردازندههایش را در سه سری Laptops (لپتاپها و UMPSها)، Desktops (کامپیوترهای رومیزی) و Servers (سرورها و سوپر کامپیوترها) طبقهبندی میکند. پردازندههای جای گرفته در هریک از این دستهها به دلیل خصوصیات خاصی که باید داشته باشند، از معماری مخصوص به خود هم بهره میبرند. به عنوان نمونه، در معماری پردازندههای لپتاپ، باید به فاکتور حرارت و مصرف انرژی توجه ویژهای شود.
اصلاً چرا ما باید به معماری و یا اسم رمز پردازندهها توجه کنیم؟
در جواب به این سؤال، در ابتدا باید بدانیم که توجه به معماری در کنار اسم رمز پردازنده میتواند کاملاً مشخصات سختافزاری آن را با کاملترین جزئیات در اختیار شما بگذارد و شما بدانید که پردازندهتان دقیقا با چه تکنولوژی ساخت و برای چه کاربردی تولید شده، چقدر توان مصرف میکند، FSB آن چقدر است و خیلی اطلاعات دیگر! با استفاده از این اطلاعات، میتوانید به خوبی، پردازندهها را با دقیقترین دقت ممکن باهم مقایسه کرده و دقیقا پردازندهای را انتخاب کنید که پاسخگوی نیاز شماست.
برای مثال، هر دو پردازنده 6850E Duo2Core و 8400E Duo2Core دارای 2هسته پردازشی بوده و از فرکانس کاری 3گیگاهرتز بهره میبرند؛ ولی بسیار باهم تفاوت دارند! مهمترین تفاوتهای آنها این است که 6850E با تکنولوژی ساخت 65 نانومتر تولید شده و کش2 L آن 4 مگابایت است. درمقابل،8400 E با تکنولوژی ساخت 45 نانومتر تولید شده و از کش2 L شش مگابایتی بهره میبرد. برای پی بردن به این دو تفاوت اساسی در این دو پردازنده به ظاهر مشابه، تنها کافی است بدانید که6850 E در سری پردازندههای با نام رمز Conroe و8400 E در سری پردازندههای با نام رمز Wolfdale جای دارند.
جالب است بدانید که پردازندههای با یک نام رمز، خصوصیات یکسانی هم دارند و تکنولوژی ساخت آنها یکی است. بنابراین، اگر با نام رمز Conroe آشنا باشید، میدانید که پردازندههای با این نام رمز با تکنولوژی 65 نانومتر و همچنین اگر پردازندههای Wolfdale را بشناسید، میفهمید که آنها با تکنولوژی 45 نانومتر تولید شدهاند.
نکتة دیگر این است که اگر معماری پردازندهها مناسب نباشد، در عملکرد نهایی سیستم شما تأثیر منفی میگذارد. پردازنده4 Pentium اینتل (با معماری NetBurst) را همگی به یاد داریم. این پردازنده، زمانی عرضه شد که AMD، پردازندههای سری Athlon XP (با معماری7 K) خود را به کاربران معرفی کرده بود. نقطه ضعفی که موجب توجه بیشتر کاربران انیمیشنکار (بخصوص افرادی که با Dmax3 کار میکردند)، به Athlon XP شد، این بود که 4 Pentium به دلیل معماری ضعیفش در بارپردازشی خیلی زیاد در پردازش 3بعدی، نسبت به Athlon XP کم میآورد. جالب اینجاست که در بیشتر موارد کش پردازندههای AMD نسبت به پردازندههای اینتل کمتر بود! همین عامل هم موجب شد که اینتل به پردازندههای سری CoreXduo روی آورده و در معماری پردازندههایش یک تجدیدنظر کلّی نماید. ازسوی دیگر، معماری نامناسب پردازندههای چهار هستهای AMD با نام Phenom، موجب شد که کاربران حرفهای، بیشتر به سمت پردازندههای چهار هسته Quad2Core اینتل بروند. چنانکه میبینیم، هردو شرکت اینتل و AMD، تجربههای ناموفقی در زمینة معماری نادرست پردازندههایشان دارند.
باتوجه به دلایل فوق، حال این وظیفة کاربران است که قبل از خرید پردازنده، علاوه بر فاکتورهایی مانند فرکانس کاری، تعداد هستهها و میزان کش، به معماری در کنار نام رمز پردازنده مورد نظرشان هم، توجه ویژهای داشته باشند تا بتوانند به طور دقیق ازلحاظ سختافزاری آن را ارزیابی کنند.
حال که به اهمیت معماری و نام رمز پردازندهها پی بردیم، در ادامه به معرفی معماری پردازندههای حال حاضر اینتل میپردازیم.
معماریCore
اینتل، این معماری را جهت جای دادن چندین هسته پردازشی روی یک پردازنده، در سه ماه اول سال2006 معرفی کرد. معماری Core را میتوان عامل نجات اینتل در بازار دانست، چراکه معماری NetBurst اینتل (با پردازندههای 4 Pentium)، خیلیها را از این غول پردازنده دنیا ناامید کرده بود. یکی از معایب معماری NetBurst، که اینتل را وادار ساخت به سمت معماری Core برود، مصرف توان زیاد آن بود. این معماری به اینتل امکان داد پردازندههایی تولید کنند که در کنار توان مصرفی کم، ازلحاظ حرارتی هم بسیار خوب عمل کنند. درواقع، ازسال2006 به بعد، بازده پردازندهها در کنار مصرف توان آنها برای اینتل معنا مییافت.
اساس معماری Core بر این مبنا استوار است که دو هسته پردازشی با Pipeline شانزده مرحلهای، هریک از 2سطحکش استفاده کنند. L1کش برای هریک از هستهها به صورت مجزا تعبیه شده ولی2 Lکش که از ظرفیت بالایی هم برخوردار بوده، بین این دو هسته به اشتراک گذاشته شده است. به این ترتیب، پردازندههایی که اینتل به بازار عرضه کرده، نسبت بازده به مصرف توان آنها بسیار خوب است. به عبارت دیگر، اینتل در این پردازندههای برای بالابردن بازده کاری بیشتر، سعی در افزایش تعداد هستهها میکند، تا افزایش کلاک هر هسته. دلیل این امر هم پرواضح است؛ چراکه هرچه تعداد هستههای شما با کلاک متوسط بیشتر شود، بازده پردازنده شما به صورت تصاعدی رشد میکند.
همین امر هم موجب شد که اینتل پس از عرضه پردازندههای 2 هستهای (Core2Duo) در این سری، به سراغ پردازندههای 4هستهای Core2Quad هم برود. از سوی دیگر، اینتل برای دوستداران اورکلاک پردازندههای Extreme را هم با معماری Core به بازار عرضه کرده است. پردازندههای سری Extreme (مانند 6700QX Extreme2Core) ضریب کلاک آزاد دارند که برای اورکلاک میتوانید میزان آن را بالا ببرید. به علاوه، اینتل برای دستگاههایی که بسیار کم باید انرژی مصرف کنند، پردازندههای تک هستهای و کممصرف CoreSolo را عرضه کرد.
نام رمز، اولین پردازندههای اینتل با معماری Core، عبارت بودند از: Merom، Conroe و Conroe .Woodcrest برای کامپوترهای رومیزیMerom) ،( Desktops برای کاربردهای موبایل مانند لپ تاپ ها و Woodcrest برای پردازش سنگین سرورها و سوپر کامپیوترها درنظر گرفته شده بودند. پردازندههای Merom اینتل در بیشترین حالت مصرف به 35وات و در کمترین حالت مصرف (ULV=Ultra Low Voltage) تنها به 5 وات توان برای کار نیاز دارند. این پردازندهها هم اکنون روی لپتاپهای TZ سونی تعبیه شده است. همچنین، پردازندههای Conroe این شرکت (مانند 6600E Duo2Core) در بیشترین حالت تنها به 65 وات توان برای حداکثر بازده نیاز دارند. ازسوی دیگر، پردازندههای Woodcrest اینتل هم در بیشترین حالت 80 وات انرژی مصرف میکنند. چنانکه میبینید، توان مصرفی این پردازنده به شکل مناسبی تعدیل شده است.
در ابتدا تمام پردازندههای عرضه شده با این معماری از تکنولوژی ساخت 65 نانومتری بهره میبردند، ولی به تدریج با کمک آزمایشگاه اینتل در کشور اسرائیل، این امکان فراهم شد که این پردازندهها با تکنولوژی ساخت 45 نانومتر تولید شوند. این امر، میطلبید که پردازندههای نسل جدید با تکنولوژی 45 نانومتری، نام رمز جدیدی هم داشته باشند. این پیشرفت در هر دسته از پردازندهها (PCها، لپتاپها و سرورها) موجب ارتقای بازده گردید. در حوزه موبایل، پردازندههای Merom اینتل به پردازندههای Penryn ارتقاء یافتند. همچنین، در حوزه کامپیوترهای رومیزی و سرورها، نام رمز پردازندههای بعدی به Allendale و Wolfdale تغییر پیدا کرد.
اینتل، اولین پردازندههای 4هستهای با معماری Core را با نام رمز Kentsfield به بازار عرضه کرد. این پردازندهها در ابتدا از تکنولوژی ساخت 65 نانومتری برخوردار بودند. با ارتقای تکنولوژی ساخت پردازندههای 4 هستهی اینتل به 45 نانومتر، نام رمز آنها هم به Yorkfieldتغییر کرد. پردازندههای Quad2Core با نام رمز Yorkfieldرا به حق میتوان شاهکار معماری Core اینتل دانست، چراکه این پردازندهها علاوه بر قدرت پردازشی بسیاری خوب، مصرف انرژی متناسبی هم دارند. همچنین، پردازندههای Yorkfieldرا میتوان اولین پردازندههایی دانست که با کش2 L با ظرفیت 12 مگابایت در اختیار کاربران عادی قرار گرفتند. این پردازندهها، موجب اثبات برتری اینتل بر AMD در رقابت با پردازندههای Phenom این شرکت شد.
گاهی، هر سری از پردازندهها با نام رمز خاص خود (باتوجه به خصیصه انحصاری خود) به چند زیرمجموعه هم تقسیم شدهاند. برای نمونه در ذیل نام رمز Conroe، نامهای رمز Conroe XE و Conroe L را هم داریم. Conroe L نام رمز پردازنده تکهستهای سلرون اینتل است که با معماری Core طراحی شده. همچنین Conroe XE نام رمز پردازندههای Extreme در سری Conroeها است. به همین ترتیب Kentsfield XE و XE Yorkfieldهم پردازندههای Exreme در سری پردازندههای Kentsfield و Yorkfield هستند.
پردازندههای Atom و Silverthrone اینتل را هم نباید ازنظر دور داشت. این دو پردازنده که همین امسال در اول مارس (1-3-2008) معرفی شدند، به عنوان مکملی برای پردازندههای Penryn شناخته خواهند شد. اینتل بازار فرش این مدلها را سیستمهای ارزان و درعینحال کوچکی میداند که روز به روز هم درحال گسترش است. نظیر چنین سیستمهایی ASUS EeePC و SONY UX هستند.
معماری Nehalem
این معماری، در نمایشگاه2008 IDF به بازدیدکنندگان معرفی شد. کارشناسان، این معماری را همسنگ معماری Pentium Pro درسال1995 میدانند که خود انقلابی در طراحی پردازندههای86 X بود. این معماری، میتواند برای ساخت پردازندههای 2 یا 4 و یا حتی 8 هستهای بکار گرفته شود. اینتل، اکنون به جایی رسیده که ادعا میکند پردازندههای آینده با معماری Nehalem را، با تکنولوژی ساخت 32 نانومتر تولید خواهد کرد. البته، پردازندههای با این معماری با تکنولوژی 45 نانومتر هم تولید خواهند شد.
این پردازندهها، برای اولینبار بین پردازندههای اینتل از 3سطح کش برخوردار خواهند بود. در کش L1 به هر هسته به صورت اختصاصی، 32کیلوبایت فضا برای دستورالعملها و 32کیلوبایت فضا برای اطلاعات داده خواهد شد. در کش2 L به صورت اختصاص به هر هسته 256کیلوبایت فضا داده میشود. همچنین، در کش3 L به هر هسته 2 تا 3مگابایت فضا از فضای اشتراکی3 Cache L در پردازنده خواهد رسید.
اگر بخواهید یک پردازنده 4 هستهای تولید شده با این معماری را، با پردازنده 4 هستهای Quad2Core، با معماری Core و با نام رمز Yorkfield مقایسه کنید، میبینید که در پردازنده Nehalem حدود 30درصد در مصرف توان صرفهجویی شده ولی بازده کاری آن هیچ تغییری نکرده است. به این ترتیب، یک پردازندهCore2Quad با 30درصد مصرف انرژی کمتر، حداقل انتظاری است که میتوانید از پردازندههای تولید شده با معماری Nehalem داشته باشید.
همچنین، امکان اورکلاک این پردازنده جدید، فعلاً تنها با چیپست85 X اینتل فراهم شده است. پردازندههای تولید شده با این معماری هم همانند پردازندههای تولید شده با معماری Core در سه سری Laptops، Desktops و Servers به بازار عرضه خواهند شد. نام رمز پردازنده سری Desktops ساخته شده با این معماری، Bloomfield است. این پردازنده در فرکانس 2.93 گیگاهرتز در نرمافزار Dmark3 Wantage توانسته امتیاز پردازنده 17966 واحد را کسب کند.
معماری Sandy Bridge
این معماری، جزو برنامههای بلندمدت اینتل در تولید پردازنده است. اینتل، تصمیم گرفته که هر 2سال یکبار یک معماری جدید را طرحریزی کند. باتوجه به این امر، انتظار میرود پردازندههای تولید شده با معماری Sandy Bridge، تا اواسط سال 2010 به بازار برسند. پردازندههای ساخته شده با این معماری، درواقع ادامهدهنده راه Nehalemها هستند.
این پردازندهها، از حداقل تکنولوژی ساخت 32 نانومتر بهره میبرند. انتظار میرود کلاک هر هسته پردازشی در پردازندههای ساخته شده با معماری Sandy Bridge، به 4 گیگاهرتز بالغ شود. تعداد هستهای که برای این پردازندهها انتخاب شده، 8 عدد میباشد.
جالب است بدانید که پیشبینی میشود درسال2011 پردازندههای تولید شده معماری Sandy Bridge، با تکنولوژی ساخت 22 نانومتر تولید میشوند.
منبع:نشریه دنیای کامپیوتر و ارتباطات
گذرگاه usb چگونه كار میكند؟
كنترل كنندهی USB كه شامل مجموعهای از اتصالات و تراشههای اختصاصی است به عنوان رابط بین نرمافزار و سختافزار عمل میكند. برنامههای كاربردی , سیستمعامل و راهاندازهای دستگاه ـ كه جزئیات مربوط به نحوهی كار وسایل سختافزاری بخصوص را فراهم میكنند
ـ دستورات و دادهها را به هاب میزبان (Host Hub) گذرگاه USB میفرستند. این هاب بر روی كنترل كننده قرار دارد.اتصال دهندهها یا درگاههای ویژهی USB از هاب میزبان خارج میشوند. در حقیقت Hub فیش كابلهای چهار سیمه (كابلهایی كه درون آنها از چهار سیم استفاده شده است) را به درگاههای مناسب وصل میكند.یك كابل ممكن است به هاب دیگری وصل شود تنها به این منظور كه درگاههای بیشتری را برای اتصال وسایل فراهم كند. به این ترتیب نوعی از یك سیم توسعه دهنده دیجیتالی به وجود میآید.یا این كه ممكن است یك كابل ؛ مستقیما به یك وسیلهی USB مانند مانیتور وصل شود. گذرگاه USB تقریبا از اتصال به هرگونه وسیلهی جانبی مانند مانیتور , صفحه كلید , ماوس,مودم , بلندگو , میكروفن , تلفن , اسكنر وچاپگر پشتیبانی میكند. دو عدد از سیمهای موجود در كابل USB برای تامین جریان الكتریسیتهی وسیله جانبی استفاده میشوند. با وجود این دو سیم ؛ دیگر به منبع تغذیههایی كه فضای زیادی را اشغال میكنند نیازی نیست. دو سیم دیگر موجود در كابل چهار سیمه , D+ و D- نام دارند. از این سیمها برای ارسال دادهها و دستورات استفاده میشود. وجود یك ولتاژ بالا بر روی سیم D+ و عدم وجود آن بر روی سیم D- به معنای یك بیت ۱ میباشد. وجود یك ولتاژ بالا بر روی سیم D- و عدم وجود آن بر روی سیم D+ به معنای یك بیت ۰ میباشد.هر وسیلهی USB ممكن است دارای هابی باشد {كه از آن اتصال به وسایل دیگر استفاده شود}. برای مثال یك مانیتور درگاههایی را فراهم میكند كه بلندگوهای چندرسانهای , میكروفن و صفحه كلید به آنها وصل میشوند.به همین ترتیب هر كدام از وسایلی كه به یك وسیلهی USB وصل میشوند میتوانند برای وسایل سختافزاری USB دیگر درگاههای بیشتری را فراهم كنند.برای مثال میتوان ماوس و قلم دیجیتالی را به صفحه كلیدی وصل كرد كه خود به یك مانیتور متصل به هاب میزبان وصل میباشد. چنین سیستمی كه امكان انشعاب اتصالات را فراهم میكند به گذرگاه USB اجازه میدهد تا بیش از ۱۲۷ وسیله را اداره نماید
وقتی یك وسیلهی USB به درگاهی وصل میشود به طور خودكار باعث تغییر ولتاژ بر روی یكی از دو سیم دادهای موجود در كابل USB میگردد. اگر ولتاژ از طریق سیم D+ ارسال شود در آن صورت به وسیلهی جانبی دریافت كنندهی آن ولتاژ یك وسیلهی سرعت بالا گفته میشود. چنین وسیلهای قادر به ارسال ۱۲مگابیت داده در ثانیه است. از این سیم برای ارسال داده به مانیتورها , اسكنرها , چاپگرها و سایر وسایلی كه حجم بالایی از داده به آنها ارسال میشود استفاده میگردد. ارسال ولتاژ ازطریق سیم D- به این معنی است كه این ولتاژ با سرعت انتقال پایینی معادل ۵/۱ مگابیت در ثانیه دریافت میشود. از این سیم برای انتقال داده به وسایلی چون صفحه كلید یا ماوس استفاده میشود. ( یك درگاه سری معمولی در مقایسه با گذرگاه USB میتواند ۱۰۰ كیلوبیت داده در ثانیه و یك درگاه موازی حدود ۵/۲ مگابیت داده در ثانیه ارسال نماید).كنترلكننده میزبان USB با استفاده از فنآوری اتصالات و اجرا (Plug and play) , كه پیكربندی اجزای درونی كامپیوتر را به طور خودكار فراهم میكند , یك وسیلهی جدید را قادر میسازد تا خودش را شناسایی كرده و آنچه را كه برای ارسال و دریافت داده نیاز دارد دریابد. علاوه بر این ,كنترلكنندهی مذكور برای آن وسیله شمارهشناسایی تعیین مینماید. وقتی وسیلهی جدید رسما یكی از اعضای گذرگاه میشود.
نقش كنترلكنندهی میزبان را بازی میكند. یعنی به پرسوجو از وسایل دیگر میپردازد تا اگر وسیلهای آمادهی ارسال یا دریافت داده است فرمانهای لازم را توزیع كند و پهنای باند را بین وسایلی كه او نقش كنترلكننده برای آنها ایفا میكند تقسیم نماید. كنترلكننده در هر ثانیه حدود یك میلیون بار از وسایل جانبی موجود بر روی گذرگاه USB پرسوجو كرده یا به آنها دستور میفرستد. هر یك از پیغامهایی كه از سوی كنترلكنندهی میزبان ارسال میشوند با یك علامت (Token) شروع میگردد. این علامت وسیلهی جانبی كه پیغام برای آن فرستاده شده است را شناسایی میكند. پیغام به تمام وسایل موجود بر روی گذرگاه USB ارسال میشود اما وسایلی كه پیغام به آنها مربوط نمیشود به سادگی آن را نادیده میگیرند تنها وسایل میتوانند دادهای را به میزبان بفرستند كه میزبان به آنها اجازه این كار را داده باشد.درگاه USB با سه نوع از انتقالها در ارتباط است و تخصیص پهنای باند را به ترتیب زیر انجام میدهد:
اولویت اول : از این اولویت در انتقال بلادرنگ كه وقفهای در جریان دادهای پدید نمیآید مانند دادههای تصویری یا صوتی استفاده میشود.
اولویت دوم : از این اولویت در انتقالهای منقطع استفاده میشود. این نوع انتقال وقتی روی میدهد كه وسیلهای مانند صفحهكلید یا Joystick برای جلب توجه پرداشگر ؛ سیگنالی را تولید میكند كه گاه و بیگاه قطع میشود.اولویتی كه فوریت زمانی در آن وجود ندارد : این نوع از انتقال شامل حجم زیادی از دادهها برای چاپگرها , اسكنرها و دوربینهای دیجیتالی میشود. در این نوع انتقال حجم دادهها زیاد است اما هیچ عجلهای در دریافت آنها وجود ندارد.
تفاوت پردازنده های ۳۲ و ۶۴ بیتی
[Dear Guest/Member you can't see link before replyclick here to register]
محدودیتی که در دامنه پردازش های ۳۲ بیتی وجود دارد، همواره باعث کندشدن سرعت انجام عملیات پیچیده و سنگین اطلاعاتی در سیستم های مختلف می گردد. به همین منظور بسیاری از شرکت های سازنده نرم افزار و خصوصاً آن هایی که در زمینه سیستم عامل فعالیت دارند از دیرباز رقابتی را برای تحت پوشش قراردادن تعداد زیادتری CPU و مقدار بیشتری حافظه RAM نسبت به یکدیگر آغاز کرده اند. به عنوان مثال رقابتی که بین ویندوز ۲۰۰۰ سرور با سولاریس یا انواع یونیکس و لینوکس بر سر امکان استفاده از ۸ یا ۱۶ تا ۳۲ پردازنده به همراه چند گیگابایت حافظه RAM و امثال آن وجود داشت همواره یکی از جالب ترین و پرسروصداترین زمینه رقابت بین چند سیستم عامل به شمار می رفت. اما همه این عوامل چندی پیش تحت الشعاع واژه جدیدی به نام پردازش ۶۴ بیتی قرار گرفت. این فناوری جدید که به لطف به بازار آمدن دو محصول جدید از دو شرکت معتبر سازنده پردازنده یعنی اینتل و AMD شکل گرفت، در مدت کوتاهی توانست توجه سازندگان سیستم عامل را به شدت معطوف کارایی بی نظیر خود کند. پردازنده های Xeon و ایتانیوم از سوی اینتل و پردازنده Opteron از طرف AMDدر مدت کوتاهی توجه تمام سازندگان مشهور سرورهای Enterprise و همچنین تولیدکنندگان سیستم عامل را به خود جلب کرد. در این میان مایکروسافت نیز بلافاصله اقدام به طراحی نسخه ای از ویندوز ۲۰۰۳ سرور برمبنای انجام پردازش های ۶۴ بیتی و با استفاده از پردازنده های جدید نمود. این نسخه جدید ۶۴ بیتی از چند نظر بر نسخه پیشین خود برتری داشت. اول این که از میزان حافظه فیزیکی و مجازی بیشتری پشتیبانی می کند. دوم این که در مقایسه با نسخه ۳۲ بیتی از کارایی و سرعت بالاتری در مدیریت حافظه، رجیسترها و عملیات O/I برخوردار است. نکته سوم در مورد امنیت است. نسخه ۶۴ بیتی قابلیت محافظت بیشتری در برابر کدهای مخرب(Malicious Code) از خود نشان می دهد. طبق پیش بینی های انجام گرفته تا پایان سال ۲۰۰۵ میلادی کلیه کامپیوترهایی که قرار است نقش سرور را در مراکز بزرگ اقتصادی داشته باشند به سمت ریزپردازنده و سیستم عامل ۶۴ بیتی سوق پیدا خواهند کرد. همین پیش بینی حاکی از تمایل شدید کامپیوترهای دسکتاپ به سمت استفاده از تکنولوژی ۶۴ بیتی تا پایان سال ۲۰۰۶ میلادی است. براین اساس به تدریج نه فقط سازندگان سیستم عامل مثل مایکروسافت سیستم عامل ۶۴ بیتی مختص کامپیوترهای دسکتاپ (Windows XP ۴۶ bit) را به بازار عرضه می کنند، بلکه سایر تولیدکنندگان نرم افزارهای مختلف هم با وارد شدن به دنیای پردازش های ۶۴ بیتی، کارایی و سرعت جدیدی را به کاربران خود ارائه می دهند.
● مقایسه
در یک سیستم عامل ۳۲ بیتی مثل نسخه های ۳۲ بیتی ویندوز ۲۰۰۳ از یک حافظه مجازی (Virtual memory) برای انجام پردازش های مختلف استفاده می شود. این حافظه مجازی که حداکثر ۴ گیگابایت می تواند ظرفیت داشته باشد به دو قسمت تقسیم می شود. یک قسمت ۲ گیگابایتی آن به وسیله برنامه در حال اجرا اشغال شده و ۲ گیگابایت دیگر در اختیار سیستم عامل قرار می گیرد. تا اینجا همه چیز بسیار عادی به نظر می رسد اما مشکل زمانی پیش می آید که ۲ گیگابایت سهم برنامه های در حال اجرا به مرز پرشدن نزدیک می شود. به عنوان مثال یک بانک اطلاعاتی SQL Server را در نظر بگیرید که برای اتصال هر کاربر به سرور و انجام عملیات موردنظر وی ۲۰ مگابایت حافظه مجازی را در نظر می گیرد. با رسیدن تعداد کاربران به مرز یکصد نفر، کل حافظه مجازی ۲ گیگابایتی در اختیار SQL Server قرار می گیرد و این به معنای نزدیک شدن سیستم به یک نقطه بحرانی در عملیات سرویس دادن به کاربران است. در نسخه های ۳۲ بیتی یکی از راه هایی که برای این مسأله در نظر گرفته می شد، اختصاص ۳ گیگابایت از حافظه مجازی به برنامه های درحال اجرا بود. این روش که با استفاده از دستکاری در فایل boot.ini انجام می گرفت، یک گیگابایت از حافظه مجازی در اختیار سیستم عامل را به سهمیه حافظه مجازی برنامه های در حال اجرا واگذار می کرد و تا حدودی مشکل کمبود حافظه مجازی را رفع می کرد. اما خود این عمل هم عوارض جانبی خاص خود را دارد و آن محدود شدن کرنل سیستم عامل به یک گیگابایت حافظه مجازی برای انجام عملیات cache است.
این محدود شدن باعث افت سرعت انتقال اطلاعات از سرور به کلاینت ها می شود. ضمن این که باز هم در نهایت با زیادترشدن تعداد کاربران یا پردازش های موردنظر آنان، این ۱ گیگابایت الحاق شده نیز به مرز اشتغال شدن کامل نزدیک می شود و مدیران سیستم را به ناچار مجبور به افزایش تعداد سرورها برای رفع مشکل می کند. با آمدن ویندوز ۲۰۰۳ نسخه ۳۲ بیتی، قدرت آدرس دهی سیستم عامل برای حافظه های فیزیکی (RAM) به ۳۲ گیگابایت برای نسخه Enterprise و ۶۴ گیگابایت در نسخه DataCenter افزایش یافت و این به معنای نیاز کمتر سیستم به استفاده از حافظه مجازی و در نتیجه کمتر شدن مشکل مربوط به محدودیت حافظه های مجازی بود. اما به هر حال استفاده از حافظه مجازی برای پردازش اطلاعات امری گریزناپذیر است و به همین دلیل توجه سازندگان سیستم عامل همواره معطوف به پیدا کردن راه حلی برای عبور از این مشکل بود. سرانجام با مطرح شدن و تولد سیستم عامل ۶۴ بیتی ویندوز ۲۰۰۳ که با استفاده از قدرت پردازنده های ۶۴ بیتی جدید قادر بود از یک سیستم آدرس دهی ۴۰ بیتی استفاده کند، میزان حافظه مجازی قابل دسترسی سیستم از ۴ گیگابایت به ۴۰ ۲ یعنی ۱۶ ترابایت (هزار گیگابایت) افزایش یافت. بدین ترتیب ۸ ترابایت از این ظرفیت در اختیار برنامه های در حال اجرا و ۸ ترابایت دیگر در اختیار سیستم عامل قرار گرفت. مهم ترین سؤالی که در این جا می توانست مطرح شود این است که آیا برنامه های سابق محیط ۳۲ بیتی که برای استفاده از حداکثر ۳ گیگابایت حافظه مجازی کامپایل شده اند قادر به بهره بردن از این ۸ ترابایت فضای جدید هستند یا خیر. پاسخ این سؤال هم می تواند مثبت باشد و هم منفی. بدین صورت که برخی برنامه های کامپایل شده در محیط های ۳۲ بیتی که به صورت صریح قدرت استفاده از حداکثر ۳ گیگابایت حافظه مجازی را دارند، با ورود به محیط ۶۴ بیتی هیچ تغییری را احساس نخواهند کرد. اما برخی دیگر که با تکنولوژی Large Address ware کامپایل شده اند قادر خواهند بود تا ۴ گیگابایت از حافظه مجازی را در محیط جدید مورد استفاده قرار دهند. از لحاظ سرعت انجام عملیات نیز برخی برنامه های کامپایل شده در محیط ۳۲ بیتی (مثلاً برنامه های نوشته شده با ASP.NET که از تکنولوژی Multithreading برای اجرای موازی چند دستورالعمل در آن واحد استفاده می کنند)، به دلیل قدرت بی نظیر پردازنده های ۶۴ بیتی در انجام این کار می توانند از مزایای محیط جدید اجرا استفاده کرده و سرعت اجرای خود را افزایش دهند. اما اگر برنامه ای (مثلاً یک فایل Exe) در محیط توسعه ای مثل ویژوال بیسیک نسخه ششم برای دسترسی به یک پایگاه داده و کار با آن بدون استفاده از مکانیسم پردازشی موازی و به صورت ساده نوشته شده باشد، این برنامه حتی اگر برروی یک سرور ۶۴ بیتی هم اجرا شود نمی تواند از قابلیت های محیط جدید سودی ببرد. بنابراین اگر قرار است این برنامه روی کلاینت نصب شده و پایگاه داده موردنظر که SQL Server است روی یک سرور باشد، بهتر آن است که کلاینت در همان وضعیت ۳۲ بیتی باقی بماند و سرور به نسخه ۶۴ بیتی ویندوز ۲۰۰۳ ارتقاء داده شود. در این صورت موتور بانک اطلاعاتی SQL Server که در تمام نسخه های خود از شیوه Multithreading برای انجام دستورات موردنظر کاربران استفاده می کند، می تواند در محیط جدید با سرعت بهتری فرامین رسیده از طرف کلاینت ها را پردازش کرده و نتیجه را سریع تر به آن ها برگرداند و کارایی کلی این سیستم بانک اطلاعاتی را به نحو مطلوبی افزایش دهد.
گذر و نظری کوتاه بر کارایی چیپستهای intel G45و AMD785G
مدتهاست که مادربردهای مبتنی بر چیپست Intel G۴۵ در بازار داخلی توزیع شده و به همین زودیهاست که مادربردهای مبتنی بر AMD ۷۸۵G نیز به طور گسترده در بازار داخلی توزیع شوند. از اینرو وقت را مغتنم شمردیم تا مقایسهای اجمالی میان این چیپستها انجام دهیم. باید در نظر داشت که چیپستهای ذکر شده بهترین نوع چیپستهای IGP کنونی بازار جهانی قلمداد میشوند. پیشتر چیپستهایی ر ا که مشتمل بر موتور پردازش گرافیکی باشند را IGP خطاب میکردند، اما از سال عنوان IGP به پردازندههایی که شامل موتور پردازش گرفیکی نیز هستند اطلاق خواهد شد.
[Dear Guest/Member you can't see link before replyclick here to register]
به این دلیل که موتورهای گرافیکی در پردازندههای نسل بعدی Nehalem از درون چیپست اصلی مادربردها خارج شدهاند و در بطن پردازندهها قرار خواهند گرفت. دیگر اینکه، افزایش قابل ملاحظه کارایی موتورهای گرافیکی تعبیه شده در بطن چیپستهایی که Intel در یکی دو سال اخیر وارد بازار کرده، از ثمرات پروژه Larrabee است، اما مکشوف به عمل آمده که تیم طراحی موتور گرافیکی GMA از تیم Larrabee به طور کامل مستقل است. راستش این شائبه از آنجا پدید آمده بود که کارایی گرافیکی چیپست Intel G۳۵ فراتر از انتظارات ظاهر شد. البته بودند کاربلدهایی که کارایی چیپست G۳۵ را در امور گرافیکی اتفاقی میدانستند، اما افزایش دوباره کیفیت چیپست G۴۳ در امور گرافیکی بسیاری را در جبهه موافق قرار داد. شرکت Intel در چیپست G۴۵ نشان داد که باز هم قادر به افزایش کارایی است و خداوکیلی اینبار را راست میگفت!
چیپست Intel G۳۵ از موتور گرافیکی GMA X۳۵۰۰ و چیپست Intel G۴۳ از موتور گرافیکی GMA X۴۵۰۰ استفاده میکردند. اندکی بعد در چیپست Intel G۴۵ از موتور گرافیکی فاخر GM X۴۵۰۰ HD استفاده شد که در این نوشتار مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
یک تغییر بزرگ در دنیای چیپستهای IGP رخ داده است، به این شکل که در سالهای پیش چیپستهای IGP شرکت AMD/ATI با فاصلهای قابل تامل در صدر قرار داشتند و چیپستهای IGP شرکت nVIDIA را در عقب خود نظاره میکردند. چیپستهای IGP شرکت Intel بهصورتی تحقیرآمیز خود را همشأن چیپستهای VIA و SiS میدیدند و تلاشها برای ارتقا موقعیت چیپستها به صورت جدی توسط Intel دنبال شد. هماکنون کارایی محصولات اخیر این شرکت اگر بیشتر از چیپستهای nForce شرکت نباشد، کمتر نیست. ادعا میشود که چیپستهای IGP شرکت AMD همچنان بهترین هستند و قصد داریم تا مدعا را در این نوشتار محک بزنیم.
● معرفی Intel G۴۵ و AMD ۷۸۵G
چیپستهای IGP که در درون خود یک فقره موتور گرافیکی فرد اعلاء دارند توسط هر دو شرکت Intel و AMD با حرف G از دیگر چیپستها متمایز میشوند، هرچند Intel از حرف Q نیز برای گونههای ضعیفتر استفاده میکند.
اغلب مشخصات فنی چیپستهای ذکر شده یکسان است، با این تفاوت که مرکز کنترل حافظه (IMC) در چیپستهای جدید AMD به داخل پردازنده منتقل شده، اما این مرکز همچنان در بطن چیپستهای Intel قرار دارد. ناگفته نماند که Intel در طراحی چیپستهای نسل آتی خود مانند خاندان Intel P۵۵ که به زودی وارد بازار خواهد شد، مرکز کنترل حافظه را به سیاق AMD به درون پردازندههای Core i۷، Core i۵ و Core i۳ منتقل کرده است.
چیپست Intel G۴۵ همچون Intel P۴۵ از تبار Eaglelake است و به صورت رسمی Intel ۶۲G۴۵ خطاب میشود. این چیپست با چیپستهای جنوبی ICH۱۰ و ICH۱۰R رفاقت نزدیک دارد و یکسال و اندی است که معرفی و با تکنولوژی ۶۵ نانومتری تولید شده و سازگار با پردازندههای دوهستهای Core ۲ Duo و چهارهستهای Core Quad است. چیپست مذکور از سوکت LGA-۷۷۵ پشتیبانی و حافظههای ۸۰۰ تا ۱۰۶۶ مگاهرتزی DDR۳ و ۶۷۷ تا ۸۰۰ مگاهرتزی DDR۲ را تا ۱۶ گیگابایت شناسایی میکند و دارای یک شکاف گرافیکی PCIe x۱۶ و موتور گرافیکی GMA X۴۵۰۰ HD است.
چیپست AMD ۷۸۵G حدود سه ماه پیش معرفی شد و در ظاهر از نسل هفتم چیپستهای AMD است، اما در باطن به نسل هشتم تعلق دارد. این چیپست با تکنولوژی ۵۵ نانومتری تولید شده و با چیپستهای جنوبی SB۷۱۰، SB۷۵۰، SB۸۱۰ و SB۸۵۰ رفاقت دارد و از تمامی پردازندههای خانوادههای Sempron، Athlon و Phenom پشتیبانی میکند و شامل موتور گرافیکی فاخر Radeon HD ۴۲۰۰ است. این چیپست دو امکان فوقالعاده ارایه میکند که فراتر از توانایی چیپست G۴۵ است. اول اینکه، با مدد تکنولوژی SidePort میتواند از چیپ مستقل حافظه به عنوان حافظه بافر استفاده کند و چندان وامدار حافظه اصلی سیستم (RAM) نباشد. دوم اینکه، از تکنولوژی ATI Hybrid بهره میبرد که به دارنده مادربرد امکان نصب کارتگرافیک مستقل و استفاده ترکیبی همراه با موتور گرافیکی داخلی چیپست را میدهد. البته نباید به چیپست Intel G۴۵ چندان خرده گرفته شود، زیرا ادعای برابری با محصول AMD را ندارد و کماکان دوران گذر از موتورهای نحیف قبلی به موتورهای گرافیکی فاخر را تازه طی کرده است. و اما مقایسه!
● کارایی عمومی
چنانچه به نتایج حاصل از نرمافزار SYSMark ۲۰۰۷ اعتماد کنیم، گفته شده است که چیپست ۷۸۵G امتیاز کلی ۱۴۹ و G۴۵ امتیاز کلی ۱۳۷ را کسب کردهاند. اگر در موارد اعلام شده دقیقتر شویم شرایط به سود ۷۸۵G است. هرچند امتیاز G۴۵ در تست عمومی گرافیک سهبعدی (۳D) برابر است.
● گرافیک سهبعدی
نرمافزار SYSMark ۲۰۰۷ برای ارزیابی کلی استفاده میشود و در زمینههای تخصصی از موارد دیگر کمک میگیرد. برای ارزیابی توانایی این حضرات در خلق تصاویر سهبعدی از ۳Dmark۰۶ و ۳DMark vantage استفاده میشود. نتایج حاصل از ۳DMark۰۶ حکایت از برتری بیچون و چرای ۷۸۵G دارد. البته نتیجه ۳DMark vantage برتری را به شکلی محسوس به G۴۵ داده، اما اگر آزمون را ذیل سیستمعامل Windows ۷ تکرار کنیم، برتری در دو نرمافزار با ۷۸۵G است. این برتری را دلیل بر ضعف بنیادین G۴۵ فرض نکنید، زیرا یک سالی از عرضه این چیپست میگذرد و فرصت سازگاری با سیستمعامل جدید مهیا نبوده است. به همین دلیل است که ۷۸۵G در بازیهای Crysis، Far Cry، World in Conflict و Tom Clancy’s H.A.W.X برتری مقتدرانهای بر G۴۵ دارد. این را نیز بگویم که ۷۸۵G از DirectX ۱۰.۱ و G۴۵ از DirectX ۱۰ پشتیبانی میکنند و ۷۸۵G حدود ۴۰ پردازنده موازی گرافیکی دارد، در حالیکه G۴۵ به ۱۰ عدد آن قناعت کرده است.
● تبدیل و پخش ویدئو
هر دو چیپست دارای موتورهای مستقلی برای تبدیل و پخش فرمتهای ویدیویی خوشکیفیت (HD) هستند. ذیل سیستمعامل Vista عملکرد ۷۸۵G فوقالعاده و عملکرد G۴۵ در قیاس با رقیب ناامیدکننده است، زیرا ۷۸۵G حداکثر ۱۵ درصد از حجم پردازش پردازنده را به خود اختصاص میدهد. این در حالی است که G۴۵ بیش از ۳۵ درصد از کارایی پردازنده را در اختیار میگیرد. ذیل سیستمعامل Windows ۷ ماجرا دگرگون میشود، زیرا این سیستمعامل بهصورت پیشفرض الگوریتمهایی در خود دارد و چندان به امکانات سختافزاری متکی نیست. از اینرو نتایج G۴۵ در سیستمعامل Windows ۷ با قدری اغماض بهتر از ۷۸۵G خواهد شد.
● مصرف انرژی
تفاوت چندانی میان چیپستها در مصرف انرژی وجود ندارد، اما از آنجا که پردازندههای Intel با تکنولوژی ۴۵ نانومتری تولید میشوند، مصرف انرژی کل سیستمی که از مادربردی مبتنی بر Intel G۴۵ استفاده میکند بهشکل محسوسی کمتر از سیستمی است که از مادربرد مبتنی بر چیپست AMD ۷۸۵G بهره میبرد. هر چند میزان مصرف مادربرد تفاوت چندانی ندارد.
● نتیجهگیری
مادربردهای مبتنی بر Intel G۴۵ برای ارایه کارایی فوقالعاده در امور گرافیکی به طور قطع باید توسط پردازندهای فاخر از نسل Core ۲ Duo همراهی شوند، به همین دلیل هزینه کل سیستم افزایش پیدا خواهد کرد، اما مادربردی که بر پایه چیپست AMD ۷۸۵G طراحی شده است با همراهی پردازنده متوسطی مانند Athlon II X۲ نیز میتواند عملکردی عالی داشته باشد.
تا اطلاع بعدی و به طور قاطع میتوان گفت که مادربرد مبتنی بر چیپست Intel G۴۵ برای افرادی که به پردازندههای Core ۲ Duo و Core ۲ Quad دلبستهاند بهترین گزینه است. همچنین توصیه میکنم که علاقهمندان AMD از مادربردهای مبتنی بر چیپست AMD ۷۸۵G استفاده کنند. البته این نکته را نیز باید مدنظر قرار داد که مادربردهای مبتنی بر این چیپست تازهوارد هستند و قیمت کاذب دارند. بنابراین یا باید صبر پیشه کرد یا از مادربردهای مبتنی بر AMD ۷۸۰G استفاده کرد.
درگاه usb چیست؟ یو اس بیها چگونه کار میکنند؟
هر کامپیوتری که شما امروزه برای خانه یا محل کار خود می خرید ، دارای یک یا چند رابط USB می باشد که در پشت آن است. این رابطهای USB این اجازه را به شما می دهند که هر گونه وسیله ای اعم از Mouse یا Printer را به راحتی و آسانی به کامپیوتر خود وصل کنید.
[Dear Guest/Member you can't see link before replyclick here to register]
سیستم عامل (OS) نیز USB را پشتیبانی می کند ، بنابراین نصب راه انداز سخت افزار (Driver) نیز سریع و راحت می باشد. در مقایسه با سایر روشهای اتصال سخت افزارها به کامپیوتر مثل Parallel Port و Serial Port و یا کارتهای مخحصوصی که در Case کامپیوتر خود نصب می کنید ، سخت افزارهای دارای USB به طور باورنکردنی ساده هستند.
در این بخش از دو دیدگاه به USB نگاه خواهیم کرد. هم از دیدگاه یک کاربر و هم از نظر فنی و خواهید آموخت که چرا سیستم USB بسیار منعطف می باشد و چرا می تواند بسیاری از دستگاهها و ابزارها را پشتیبانی نماید. براستی که سیستم خارق العاده ای است.
● USB چیست ؟
هر فردی که حداقل دو تا سه سال با کامپیوتر آشنایی داشته باشد مشکلی را که USB سعی در حل آن دارد را می داند. در گذشته اتصال وسایل به کامپیوترها یک دردسر واقعی بود.
▪ Printer ها به وسیله Parallel Port مخصوص پرینتر به کامپیوتر وصل می شوند که در بیشتر کامپیوتر ها بیشتر از یک درگاه نبود. وسایل دیگری مثل ZIP Drive که در اتصال با کامپیوتر احتیاج به سرعت بالا دارند نیز از درگاه موازی استفاده می کردند که اغلب با موفقیت نسبی و سرعت کم همراه بودند.
▪ ولی مودم ها از درگاه سری استفاده می کردند و همچنین برخی از چاپگرها و چیزهای مثل Palm Pilots و دوربینهای دیجیتالی. اغلب کامپیوتر ها حداکثر دو درگاه سری دارند و در اغلب موارد بسیار کند می باشند.
▪ سخت افزارهای دیگری که نیاز به اتصال با سرعت بیشتری داشتند ، با کارتهای خودشان ارائه می شدند که این کارتها می بایست در شیار کارت در داخل Case کامپیوتر قرار می گرفتند. متاسفانه تعداد این شیار های کارت محدود می باشد و شما احتیاج به یک متخصص برای نصب نرم افزار برخی از این کارتها خواهید داشت.
هدف USB پایان دادن به این دردسرها می باشد.
USB یک راه استاندارد شده و راحت را برای اتصال تا ۱۲۷ سخت افزار مختلف به یک کامپیوتر ، در اختیار شما قرار می دهد. هر سخت افزار می تواند حداکثر تا ۶ مگابیت در ثانیه از پهنای باند استفاده کند ، که برای تعداد بسیاری از سخت افزارهای جانبی که اغلب مردم می خواهند به کامپیوتر خود متصل کنند به اندازه کافی سریع است. امروزه تقریبا تمام سخت افزارهایی که ساخته می شوند ، USB را دارا می باشند.
● اتصال یک سخت افزار USB
اتصال یک سخت افزار USB به کامپیوتر بسیار آسان است. درگاه USB را در پشت کامپیوتر پیدا کنید و اتصال دهنده USB را به آن متصل کنید.
چنانچه دستگاه شما جدید باشد ، سیستم عامل آن را به طور خودکار شناسایی کرده و دیسک راه انداز را می خواهد. چنانچه دستگاه نصب شده باشد ، کامپیوتر USB را فعال ساخته و شروع بع ارتباط می کند. (USB می تواند در هر زمان به کامپیوتر وصل و یا از آن جدا شود).
اغلب سخت افزارهای USB با کابل مخصوص خود ارائه می شوند و کابل یک فیش A دارد. در غیر اینصورت فیش آن به صورت B می باشد.
اتصال A به صورت UpStream به سمت کامپیوتر عمل می کند ، در حالی که اتصال B در جهت DownStream عمل کرده و به واحدهای مجزا متصل می شود. با استفاده از اتصال دهنده های مختلف در حالت Upstream و DownStream اختلال غیر ممکن است. اگر شما یک کابل اتصال دهنده B را به یک سخت افزار متصل کنید می دانید که کار خواهد کرد. به طور مشابه شما
می توانید هر اتصال دهنده A را به هر سوکت A متصل کنید و مطمئن باشید که کار خواهد نمود.
● درگاه کم آورده اید ؟!
بیشتر کامپیوترهایی که ما امروزه استفاده می کنیم ، یک یا دو سوکت USB دارند. با استفاده از چند ابزار USBی شما به مشکل کمبود سوکت برخواهید خورد. برای مثال ، روی کامپیوتری که من الان در حال تایپ هستم ، یک پرینتر USB و یک اسکنر USB و یک دوربین اینترنتی USB و نیز یک کارت شبکه USB دارم.
کامپیوتر من تنها یک Connector برای USB دارد. سوال آشکار و واضحی که در اینجا مطرح می شود این است که چگونه می توان تمام این دستگاهها را متصل کرد ؟
راحتترین راه حل برای این مشکل خرید یک USB HUB ارزان می باشد.
USB استاندارد تا ۱۲۷ دستگاه را پشتیبانی می کند و USB HUB ها نیز یکی از شاخه های این استاندارد هستند. یک هاب معمولا دارای ۴ پرت می باشد ولی ممکن است بیشتر باشد. شما هاب مورد نظر را به کامپیوتر خود وصل کنید و بقیه دستگاهها یا حتی هاب دیگری را به این هاب وصل می کنید.
با زنجیری شدن این HUB ها به یکدیگر ، شما می توانید ده ها در گاه USB قابل دسترس با یک کامپیوتر داشته باشید.
HUB ها می توانند روشن و یا خاموش شوند. چنانکه جلوتر خواهید دید USB استاندارد به دستگاهها این اجازه را می دهد تا برق خود را از USB Connection بگیرند.
مشخص است که یک دستگاه پر مصرف مثل یک پرینتر و یا یک اسکنر خودشان برق مورد احتیاجشان را تامین می کنند اما دستگاههای کم ولتاژ مثل Mouseها یا دوربینهای Digitalی به منظور ساده تر شدن ، برقشان را از BUS دریافت می کنند. برق (تا ۵۰۰ میلی آمپر در ۵ ولت) از کامپیوتر می آید. اگر شما تعداد زیادی از دستگاههای Self Powered مثل پرینتر و اسکنر داشته باشید ، در آن صورت Hub شما احتیاجی به برق نخواهد داشت. هیچ کدام از این دستگاهها که به Hub متصل شده اند احتیاج به برق اضافه ندارند بلکه کامپیوتر آن را تامین می کند.
اگر چنانچه تعداد زیادی دستگاههای بودن منبع تغذیه مثل Mouse و دوربینها را داشته باشید ، احتمالا به یک هاب با منبع تغذیه احتیاج پیدا خواهید کرد. هاب Transformer مخصوص خود را دارد که برق لازم برای bus را تامین می کند. بنابراین دستگاهها بار زیادی به منبع تغذیه کامپیوتر شما وارد نمی کنند.
● USB ۲.۰
USB ۲.۰ افزایش سرعت را تا میزان ۱۰ یا ۲۰ برابر نوید می دهد ، در حالی که سازگاری قبلی با دستگاههای قدیمی را با همان کابلها حقظ می کند. این نوع سرعت این امکان را ایجاد می کند تا تقریبا هر چیزی را از طریق USB به کامپیوتر متصل کنید. مثل هارد دیسکهای بیرونی و دوربین های ویدئویی.
گفتنی است سرعت انتقال داده در گذرگاه سریال USB ۱.۱ برابر با ۱۲ مگابیت بر ثانیه و سرعت انتقال داده در USB ۲.۰ برابر با ۴۸۰ مگابیت بر ثانیه است.
نمونه لیستی از واحدهای USB که شما می توانید بخرید به شرح زیر است :
▪ Printers
▪ Scanners
▪ Mice
▪ Joysticks
▪ Flight yokes
▪ Digital cameras
▪ Webcams
▪ Scientific data acquisition devices
▪ Modems
▪ Speakers
▪ Telephones
▪ Video phones
▪ Storage devices such as Zip drives
▪ Network connections
● پشت صحنه
Universal Serial Bus مشخصات زیر را داراست :
▪ کامپیوتر مانند یک Host (میزبان) عمل می کند.
▪ تا ۱۲۷ دستگاه می توانند به طور مستقیم و یا با استفاده از USB Hub به کامپیوتر میزبان متصل شوند.
▪ هر کابل USB مجزا تا فاصله ۵ متری هم کشش کار و انجام عملیات را خواهد داشت و به وسیله هاب ها ، وسایل و دستگاهه تا فاصله ۳۰ متری (اندازه ۶ کابل) از دستگاه نیز می توانند عمل کنند.
▪ BUS حداکثر میزان انتقال داده تا ۱۲ مگابیت در ثانیه را دارد.
▪ برای هر دستگاه امکان درخواست تا ۶ مگابیت وجود دارد. (واضح است که شما نمی توانید بیش از یک سخت افزار برای درخواستی معادل ۶ مگابیت در ثانیه داشته باشید. در غیر شما از میزان حداکثر ۱۲ مگابیت در ثاینه BUS فراتر خواهید رفت.)
▪ هر کابل USB دو رشته سیم برای انتقال برق (+۵ ولت و زمین) و یک زوج سیم به هم تابیده شده برای انتقال داده ها دارد.
▪ روی سیم های انتقال برق کامپیوتر توانایی این را داد که تا ۵۰۰ میلی آمپر در ۵ ولت ایجاد کند.
▪ دستگاههای کم ولتاژ مانند Mouse ها می توانند برق مورد احتیاجشان را مستقیما از BUS بگیرند. ولی دستگاههای پر ولتاژ مثل پرینترها دارای منبع تغذیه می باشند و برق کمی را از BUS دریافت می کنند. هاب ها می توانند خود دارای منبع تغذیه باشند تا بتوانند برق مورد نیاز برای دستگاههایی که به هاب متصل است را تامین کنند.
▪ سخت افزارهای USB ، Hot Swappable هستند بدین معنی که می توان در هر زمان آنها را به BUS وصل کرد و یا از BUS جدا نمود.
▪ خیلی از دستگاههای USB می توانند به وسیله کامپیوتر میزبان و زمانی که کامپیوتر وارد مرحله Power-Saving می شود به حالت Sleep بروند.
دستگاههای که به پرت USB متصل می شوند ، برای حمل اطلاعات و برق متکی به کابلهای USB هستند.
وقتی که میزبان روشن می شود ، تمام دستگاههای متصل شده به BUS را چک می کن و به هر کدام آدرسی را اختصاص می دهد (اسم این مرحله را enumeration می گویند – خود دستگاهها هم وقتی به Bus وصل می شوند , enumerated می شوند) همچنین میزبان متوجه می شود که هر کدام از دستگاهها چه نوعی تبادل اطلاعات دارند :
ـ Interrupt (وقفه) – دستگاهی مثل Mouse یا صفحه کلید که اطلاعات جزئی را می فرستد حالت Interrupt را برای تبادل اطلاعات انتخاب خواهد کرد.
ـ Bulk (حجیم و توده ای) – دستگاهی مانند یک چاپگر که اطلاعات را به واسطه یک بسته بزرگ دریافت می کند ، برای انتقال اطلاعات از روش Bulk استفاده می کند. یک بسته از اطلاعات به چاپگر فرستاده می شود (در قطعات ۶۴ بایتی) و برای اطمینان از درستی آن ، چک خواهد شد.
ـ Isochronous – یک دستگاه ارسال موجی مثل Speaker از روش Isochronous استفاده می کند. داده ها بین دستگاه و میزبان به صورت همزمان و بدون هیچ تصحیحی ، جریان می یابند.
میزبان همچنین می تواند دستورات و چک دستگاهها را به صورت بسته های کنترلی ارسال کند. چون دستگاهها enumerated می شوند ، میزبان مقدار پهنای باندی را که تمامی دستگاههای Interrupt و Isochronous درخواست کرده اند را نگاه می دارد.
آنها می توانند از ۹۰% ، ۱۲ مگابیت در ثانیه پهنای باند را که موجود است استفاده کنند. بعد از اینکه ۹۰% استفاده شد ، میزبان اجازه دسترسی به بقیه دستگاههای Interrupt و Isochronous را نمی دهد. بسته های کنترلی و بسته های Bulk از بقیه پهنای باند موجود استفاده می کنند (حداقل ۱۰%).
USB پهنای باند موجود را به frame تقسیم می کند و میزبان Frame ها را کنترل می کند. Frame ها شامل ۱۵۰۰ بایت می باشند و هر frame جدید در هر یک میلی ثانیه ایجاد می شود. در حین یک frame ، دستگاههای Interrupt و Isochronous یک شکاف را می گیرند بنابراین پهنای باند مورد نیاز آنها تضمین می شود. بسته های کنترل و Bulk از مقدار فضای باقیمانده استفاده می کنند.
گذری بر ویدیو پروژکتورهای خانگی مبتنی بر تکنولوژی 3lcd
ویدیو پروژکتور پا را از سازمانها و شرکتها فراتر نهاده و جزئی از زندگی خلایق را به خود اختصاص داده است. اینکه چرا چنین اتفاقی را شاهد هستیم بماند برای بعد، اما نکته مهم نوع مصرف ایرانیجماعت است که کماکان به این دستگاه جالبانگیزناک توجهی ندارد.
[Dear Guest/Member you can't see link before replyclick here to register]
بسیاری از مردمان این سرزمین استفاده از تلویزیونهای بزرگ ۵۰ اینچی را بر هر چیزی ترجیح میدهند. گفته باشم که نسلی در حال رشد و پرورش است که دیدن فیلم به جزئی جداییناپذیر از فعالیتهای روزانه و شبانهاش تبدیل خواهد شد. نه که نیستند، اما تعداد افراد این نسل در سالهای آتی فزونی خواهد یافت و دستگاههای مخصوص این کار به یکباره مورد توجه قرار خواهند گرفت که ویدیو پروژکتورها نیز از آن جملهاند. علاوه بر هواداران فیلمها باید بازیدوستان حرفهای را نیز به این جمع بیافزایید زیرا بازی روی پرده ۱۰۰ اینچی را بر نمایشگرهای ۲۰ اینچی ترجیح میدهند. راستش دوست ندارم به تبلیغ دستگاههای ویدیو پروژکتور متهم شوم، اما اگر کمی دقیقتر به اطراف خود بنگرید خیل طرفداران بازیهایی را میبینید که ساعتهای متمادی در برابر نمایشگر کامپیوتر اطراق کردهاند و ول کن بازی نیستند. به شخصه نتوانستهام هیچگونه رابطه منطقی، عاطفی و هیجانی با بازیهای کامپیوتری برقرار کنم و علاقهای هم به آنها ندارم. با این حال فکر میکنم در برخی موارد میتوانم به بازیدوستان در ارتقا سطح کیفی این وادی کمک کنم و این کار را با طیب خاطر انجام دهم.
● تکنولوژی ۳LCD
این تکنولوژی DLP مدتها، بدجوری وبال گردن تکنولوژی LCD شده بود تا اینکه تکنولوژی ۳LCD معرفی شد و حال DLP را در قوطی کبریت محبوس فرمود. به بیان دیگر شکل بازار اینچنین شده است که دستگاههای ارزانقیمت و حاشیه پایینی وادی میانقیمتها اغلب از تکنولوژی انحصاری DLP و دستگاههای میانقیمت به بالا از تکنولوژی ۳LCD بهره میبرند. تکنولوژیهای SXRD شرکت Sony و D-ILA شرکت JVC -که اساس هر دو بر مبنای تکنولوژی LCOS استوار است- نیز در دستگاههای میانقیمت به بالا به شدت مورد توجه سازندگان قرار دارند.
ویژگی اصلی تکنولوژی ۳LCD استفاده از سه چیپ مستقل برای تولید رنگهای سهگانه اصلی است. از اینرو رنگها در دستگاههای مبتنی بر تکنولوژی ۳LCD تفاوت قابل توجهی با دستگاههای مبتنی بر تکنولوژی DLP دارند که از یک چیپ استفاده میکنند. از تکنولوژی DLP بیشتر برای تولید دستگاههایی استفاده میشود که کاربرد سازمانی یا آموزشی عام دارند و کیفیت رنگها در نمایش تصاویر در اولویت قرار ندارند. رنگ، جزئی اصلی در نمایش فیلم، انجام بازی یا مشاهده تلویزیون است و به همین دلیل ساده، تکنولوژی DLP بازده مناسبی ندارد. بین خودمان بماند که تکنولوژی DLP یک مشکل اساسی به نام "اثر رنگینکمان" دارد که در آن رنگها قدری در یکدیگر داخل میشوند و به شکل ناخوشایندی بر کنتراست تصویر اثر مخرب میگذارد. البته برخی دستگاهها از تکنولوژی اصلاح شده DLP استفاده میکنند که به زعم خودشان مشابه ۳LCD است و مشکل اثر رنگینکمان را به طور کلی برطرف کرده. این دستگاهها همانند سه چیپ تکنولوژی ۳LCD از سه عنصر دیگر به نام DMD بهره میبرند که عملکردی مشابه چیپهای LCD دارند. گفته باشم که خروجی رنگ هیچیک از تکنولوژیهای کنونی نمایش تصویر، قابل رقابت با کیفیت ۳LCD نیست.
بد نیست اشارهای نیز به تکنولوژی LED داشته باشیم که در وادی ویدیوپروژکتورها نیز نفوذ کرده است و در مدلهایی که از شدت روشنایی کمتر از ۲۰۰۰ نیتس پشتیبانی میکنند جایگزین لامپهای سابق شده است. یکی از مشکلات همیشگی این دستگاه در تولید نور سفید است. به خاطر ندارم که آیا درباره شیوه تولید و انتشار تصویر در ویدیو پروژکتورها صحبت کردهام یا خیر، اما گفتن این جمله خالی از لطف نیست که اساس بسیاری از این دستگاهها بر تولید نور سفید، مشخص کردن سهم هر یک از رنگهای پایه قرمز، آبی، سبز و سپس ترکیب و انتشار رنگ جدید است. تفاوت بیشتر تکنولوژیهایی که در پاراگرافهای بالا به آنها اشاره شد در چگونگی جذب نور سفید، انتخاب سهم رنگهای پایه و ترکیب دوباره آنهاست. تکنولوژی LED به چهار دلیل جایگزین مناسبی برای لامپهای قدیمی است.
اول اینکه، مصرف انرژی آن فوقالعاده کمتر از لامپهای مرسوم است. لامپهای کنونی مصرفی بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ وات دارند.
دوم اینکه، دیودها به مراتب کمتر از لامپها حرارت تولید میکنند. به طوری که از فنهای قوی برای تهویه دستگاههای ویدیو پروژکتور استفاده میشود که علاوه بر افزایش دمای محیط، صدای نامطلوبی نیز تولید میکند. نوری که تکنولوژی LED تولید میکند به قولی سرد است و استفاده از آن دمای محیط را بالا نمیبرد و سر و صدای کمتری را نیز موجب خواهد شد.
سوم اینکه، تولید نور سفید از مهمترین بخشهای کار است که لامپهای مرسوم در تولید برخی رنگها با مشکلاتی مواجه هستند. دیودهای نوری این مشکل را به شکلی مناسب پوشش میدهند و نور سفیدی که تکنولوژی LED تولید میکند طیف رنگ کاملتری را شامل میشود. از اینرو رنگهایی که توسط چیپهای پردازشی تولید میشوند تطابق بیشتری با واقعیت دارند.
چهارم اینکه، عمر مفید لامپهای مرسوم کنونی بین ۲۰۰۰ است که اگر در وضعیت اقتصادی قرار گیرد میتواند تا ۳۰۰۰ ساعت نیز کار کند، اما کارایی آن به مرور از ۱۵۰۰ ساعت به بعد کاهش مییابد. دیودها کمتر با این مشکل روبهرو هستند و نمیدانم عمر واقعی آنها چقدر است، اما به دلیل ذات دیجیتالی کمتر با مشکلات لامپهای کنونی مواجه میشوند!
● و اما AE ۳۰۰۰ خودمان
تنها گزینه نه چندان مطلوب مربوط به این دستگاه، طراحی بدنه معمولی آن است که در قیاس با برخی مدلهای کنونی قدری نامطبوع جلوهگر میشود. راستش طراحی بدنه را به سهولت میتوان در برابر امکانات غنی، کیفیت تصویری فوقالعاده و قیمت مناسب به فراموشی سپرد. این را گفتم تا اگر قصد انتخاب دارید بدانید دلیل آن چیست!
دیگر اینکه، این مدل با استقبال بیشتر کارشناسان مواجه شده است و به عنوان یکی از نمونههای موفق و خوشقیمت تکنولوژی ۳LCD همراه با محصول فاخر Epson PowerLite Pro ۷۵۰۰ UP به عنوان بهترین نمونههای حاضر در بازار -که از نمایش تمام دیجیتال (Full HD) پشتیبانی میکند- یاد میشود.
یادآوری میکنم که لامپ مورد استفاده در این دستگاه از همان لامپهای مرسوم است و اگر قرار بود از دیودها (LED) در آن استفاده شود با این قیمت قابل تهیه نبود. اگر این دستگاه روزی چهار، پنج ساعت کار کند تا یکی، دو سال با مشکل مواجه نخواهید شد و پس از آن با خرج چهارصد، پانصد هزار تومان میتوانید از یک لامپ جدید استفاده کنید.
این را هم بگویم و شما را به خدا بسپارم که این مدل در میان دیگر مدلهای مشابه با ۲۴۰ وات، در زمره کممصرفترینها قرار دارد همچنین این مدل بلندگو ندارد، زیرا این دستگاه برای پخش فیلم، بازی و مشاهده تلویزیون تدارک دیده شده و زحمت تهیه بلندگوهای معمول سینمای خانگی نیز بر دوش شماست!
● مشخصات
▪ سازنده: Panasonic
▪ مدل: PT-AE ۳۰۰۰
▪ تکنولوژی: ۳LCD
▪ رزولوشن: ۱۹۲۰ × ۱۰۸۰ پیکسل (Full HD)
▪ فرمتهای تصویری: ۱۰۸۰p، ۱۰۸۰i و ۷۲۰p
▪ توان لامپ: ۱۶۵ وات
▪ عمر لامپ: ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ ساعت
▪ نسبت تصویر: ۱۶ به ۹
▪ قطر تصویر: ۴۰ تا ۲۰۰ اینچ در فاصله ۱.۲ تا ۱۲ متر
▪ قطر مناسب تصویر: ۱۰۰ اینچ در فاصله ۳ تا ۶ متر
▪ صدای فن خنکساز: ۲۲ دسیبل
▪ سازگاری با HD: بهطور کامل دارد
▪ ورودی دیجیتال: سه رابط HDMI ۱.۳
▪ نسبت کنتراست: ۶۰ هزار به یک
▪ شدت روشنایی: ۶۰۰/۱ نیتس
▪ مصرف انرژی: ۲۴۰ وات
▪ وزن: ۳/۷ کیلوگرم
▪ ابعاد: ۴۷۰ ×۱۳۰ × ۳۰۰ میلیمتر
▪ قیمت لامپ: ۴۰۰ دلار
▪ قیمت جهانی: ۲۵۰۰ تا ۳۵۰۰ دلار
▪ ارزیابی فنی
▪ طراحی بدنه: خوب (۷ از ۱۰)
▪ امکانات: عالی (۱۰ از ۱۰)
▪ کیفیت تصویر: عالی (۹ از ۱۰)
▪ ارزش قیمت: عالی (۱۰ از ۱۰)
▪ امتیاز کلی: عالی (۱۰ از ۱۰)
اسكنرها چگونه كار می كنند؟
دنیای بیرون را به درون كامپیوتر منتقل كنید. تا به حال چند بار برایتان پیش آمده كه مثلا بخواهید عكسی را برای كسی بفرسید؟ برای این كار از چه روشی استفاده كرده اید؟
[Dear Guest/Member you can't see link before replyclick here to register]
scanner
یك راه این است كه عكس را داخل پاكت بگذارید و آن را پست كنید، اما روش راحت تر و سریعتری هم وجود دارد. با استفاده از اسكنرها در عرض چند دقیقه می توانید این كار را انجام دهید. اسكنر یكی از لوازم جانبی رایانه است كه برای انتقال اسناد و تصاویر دنیای حقیقی به درون رایانه و تبدیل آنها به صفر و به یك بكار می رود. اسكنرها انواع مختلفی دارند. متنوع ترین و معمول ترین نوع اسكنر، Flatbed نام دارد كه همان اسكنری است كه اغلب دیده اید و همه جا از آن استفاده می كنند. به این اسكنر، رومیزی Desktop هم گفته می شود. اسكنرهای Sheet-fed نیز بسیار شبیه به اسكنرهای رومیزی عمل می كنند با این تفاوت كه هنگام اسكن كردن، به جای هد اسكن كننده، سند حركت می كند. این اسكنرها از نظر ظاهری شبیه به یك پرینتر كوچك هستند.دسته سوم اسكنرهای Handheld نام دارند. این اسكنرها، برخلاف ۲ نوع قبلی، دستی هستند و خود كابر باید هد اسكن كننده را روی سند حركت دهد، به همین دلیل هم از كیفیت چندانی برخوردار نیستند و بالاخره دسته آخر كه به اسكنرهای Drum معروفند، بسیار دقیق هستند و در صنعت چاپ مورد استفاده قرار می گیرند. ما در اینجا به بررسی طرز كار اسكنرهای رومیزی می پردازیم، اما فن آوری به كار رفته در دیگر اسكنرها هم بسیار شبیه به این نوع است و شما می توانید تا حدود زیادی آن را تعمیم دهید. در قدم اول شما سند را روی یك صفحه شیشه ای گذاشته و پوشش آن را می بینید اما پس از آن چه اتفاقی می افتد؟
ابتدا سند به وسیله یك لامپ گزنون یا یك لامپ CCFL روشن می شود. در اسكنرهای قدیمی تر از لامپ های فلورسنت معمولی استفاده می شد كه از شفافیت تصویر كم می كرد. پس از این مرحله، تصویر سند به وسیله یك آیینه ی زاویه دار به یك آیینه دیگر منعكس می شود. بعضی از اسكنرها ۲ آیینه و برخی دیگر ۳ آیینه دارند. هر یم از این آیینه ها، تقعر كمی دارند كه باعث می شود تصویر منعكس شده در یك سطح كوچك تر متمركز شود و در نتیجه وضوح تصویر بیشتر شود. آخرین آیینه، تصویر را به یك نفر منعكس می كند. لنز تصویر را از طریق یكسری فیلتر كه كارشان جدا كردن ۳ رنگ قرمز، آبی و سبز به كار رفته در تصویر است روی CCD متمركز می كند. CCD، مهمترین قسمت یك اسكنر و رایج ترین فن آوری برای دریافت تصویر در اسكنرهاست. اصولا هر اسكنری، باید بتواند به نحوی تصویر را به سیگنال الكتریكی تبدیل كند. CCD، این كار را انجام می دهد. CCD یك آرایه از دیودهای نوری است كه فوتون ها «نور» را به الكترون ها «بارالكتریكی» تبدیل می كند. این دیودها كه Photo site نامیده می شوند، به نور حساس هستند. هرچه نوری كه به یك دیود می تابد، روشن تر باشد، بار الكتریكی كه در آن مكان جمع می شود نیز بیشتر خواهد بود. به این ترتیب، رنگهای مختلف تصویر، بسته به شدت روشنایی كه دارند، از طریق دیودهای CCD به ولتاژالكتریكی تبدیل می شوند. كل مكانیزم بیان شده شامل آیینه ها، لنز، فیلتر و CCD، هد اسكن كننده ی تصویر را می سازند. این هد كه به آرامی روی سند حركت می كند، به وسیله یك تسمه به یك موتور پله ای متصل است كه هد را به جلو می برد، هد اسكن كننده از یك طرف نیز به یك میله متصل است كه از ایجاد انحراف یا لغزش در مسیر هد، هنگام خواندن سند جلوگیری می كند. تنظیمات دقیق اجزای مختلف هد، به مدل اسكنر بستگی دارد، اما اصول آن در تمام اسكنرها مشابه است، البته به جز این فن آوری، فن آوری های دیگری نیز برای ساخت اسكنر وجود دارد، اما فن آوری غالب، همان است كه بیان شد. اسكنرها از نظر شفافیت و وضوح تصویر با هم تفاوت دارند، این مسئله به تعداد سنسورها در هر سطر آرایه CCD، دقت موتور پله ای، كیفیت لنز و نیز میزان روشنایی منبع نور بستگی دارد، بدیهی است كه یك لامپ گزنون با روشنایی زیاد به همراه یك لنز با كیفیت بالا، نسبت به یك لامپ فلورسنت معمولی با یك لنز معمولی و ساده تصویری با كیفیت بسیار بالاتر ایجاد خواهد كرد. اما اسكن كردن تصویر، مرحله اول كار است. مرحله بعدی، انتقال تصویر اسكن شده به رایانه است. برای اتصال اسكنر به رایانه و انتقال تصویر راههای متفاوتی وجود دارد. ساده ترین راه اتصال از طریق پورت موازی است كه البته كندترین روش ممكن هم هست.روش دوم، استفاده از رابط "Small SCSI computer system interface" است كه یك رابط موازی با سرعت بالاست. اسكنرهای «SCSI» از طریق یك كارت SCSI به رایانه متصل می شوند. راه سوم، استفاده از پورت USB است. اسكنرهای USB، سرعت خوبی دارند و كار كردن با آنها نیز ساده است. روش آخر نیز استفاده از Firewire است. Firewire یك گذرگاه سریال بسیار سریع است. البته این روش هزینه بیشتری هم دارد و برای تصویر با كیفیت بسیار بالا استفاده می شود. به این ترتیب كار اسكن تصویر پایان می رسد و تصویر به رایانه شما منتقل می شود.
آشنایی با صفحه نمایشگر رایانه ؛ مانیتور کامپیوتر
صفحات نمایشگر که "مانیتور" نیز نامیده می شوند، متداولترین دستگاه خروجی در کامپیوترهای شخصی محسوب می گردند. اغلب صفحات نمایشگر از CRT Cathod ray tube استفاده می نمایند.
[Dear Guest/Member you can't see link before replyclick here to register]
کامپیوترهای Laptops و سایر دستگاههای محاسباتی قابل حمل ، از LCD Liquid Crystal display و یا LED Light-emiting diode استفاده می نمایند. استفاده از مانیتورهای LCD با توجه به مزایای عمده آنان نظیر : مصرف انرژی پایین بتدریج جایگزین مانیتورهای CRT می گردند.
● پارامترهای مورد نیاز در خصوص صفحه نمایشگر رایانه ؛ مانتیتور کامپیوتر Monitor
زمانیکه قصد تهیه یک مانیتور را داشته باشیم، پارامترهای متفاوتی مطرح بوده که می بایست برای هر یک از آنها تصمیم گیری کرد.
▪ تکنولوژی نمایش ( CRT و یا LCD و یا ...)
▪ تکنولوژی کابل ( VGA و DVI دو مدل رایج می باشند )
▪ محدوده قابل مشاهده ( معمولا" قطر صفحه نمایشگر است )
▪ حداکثر میزان وضوح تصویر (Resolution)
▪ Dot Pitch
▪ Refresh rate
▪ Color depth
▪ میزان برق مصرفی
در ادامه هر یک از موارد فوق توضیح داده خواهد شد.
● تکنولوژی نمایش
از سال ۱۹۷۰ که اولین نمایشگر ها ( مانیتور های مبتنی بر متن ) برای کامپیوتر های شخصی عرضه گردیند.
تاکنون مدل های متفاوتی مطرح و عرضه شده است :
▪ شرکت IBM در سال ۱۹۸۱ مانتیورهای CGA)Color Graphic Adapte) را معرفی کرد. مانتیورهای فوق قادر به نمایش چهار رنگ با وضوح تصویر ۳۲۰ پیکسل افقی و ۲۰۰ پیکسل عمودی می باشند.
▪ شرکت IBM در سال ۱۹۸۴ مانیتورهای EGA)Enhanced Graphiv Adapter) را معرفی کرد. مانیتورهای فوق قادر به نمایش شانزده رنگ و وضوح تصویر ۳۵۰ * ۶۴۰ بودند.
▪ شرکت IBM در سال ۱۹۸۷ سیستم VGA(Video Graphiv Array) را معرفی کرد. مانیتورهای فوق قادر به نمایش ۲۵۶ رنگ و وضوح تصویر ۶۰۰ * ۸۰۰ بودند.
▪ شرکت IBM در سال ۱۹۹۰ سیستم XGA(Extended Graphics Array) را معرفی کرد. سیستم فوق با وضوح تصویر ۶۰۰*۸۰۰ قادر به ارائه ۸/ ۱۶ میلیون رنگ و با وضوح تصویر ۷۶۸ * ۱۰۲۴ قادر به نمایش ۶۵۵۳۶ رنگ است .
▪ اغلب صفحات نمایشگر که امروزه در سطح جهان عرضه می گردند ، UXGA)Ultra Extended Graphics Array) استاندارد را حمایت می نمایند. UXGA قادر به ارائه ۸ / ۱۶ میلیون رنگ با وضوح تصویر ۱۲۰۰ * ۱۶۰۰ پیکسل است .
▪ یک آداپتور UXGA اطلاعات دیجیتالی ارسال شده توسط یک برنامه را اخذ و پس از ذخیره سازی آنها در حافظه ویدئوئی مربوطه ، با استفاده از یک تبدیل کننده " دیجیتال به آنالوگ " آنها را بمنظور نمایش تبدیل به سیگنال های آنالوگ خواهد نمود. پس از ایجاد سیگنال های آنالوگ ، اطلاعات مربوطه از طریق یک کابل VGA برای مانیتور ارسال خواهند شد.
همانگونه که در شکل فوق مشاهده می نمائید ، یک کانکتور VGA از سه خط مجزا برای سیگنال های قرمز ، سبز و آبی واز دو خط دیگر برای ارسال سیگنال های افقی و عمودی استفاده می نماید. در تلویزیون تمام سیگنال های فوق در یک سیگنال مرکب ویدئویی قرار می گیرند. تفکیک سیگنال های فوق ، یکی از دلایل بالا بودن تعداد پیکسل های یک مانیتور نسبت به تلویزیون است . با توجه به اینکه آداپتورهای VGA قابلیت استفاده کامل از مانیتورهای دیجیتال را ندارند ، اخیرا" یک استاندارد جدید با نام DVI)Digital Video Interface) ارائه شده است . در تکنولوژی VGA می بایست سیگنال های دیجیتال در ابتدا تبدیل به آنالوگ شده و در ادامه سیگنال های فوق برای مانیتور ارسال گردند .در تکنولوژی DVI ضرورتی به انجام این کار نبوده وسیگنال های دیجیتال مستقیما" برای مانیتور ارسال خواهند شد. در صورتیکه از مانتیتورهای DVI استفاده می گردد، می بایست حتما" از کارت گرافیکی استفاده نمود که تکنولوژی فوق را حمایت نماید.
● محدوده قابل مشاهده
دو پارامتر (مقیاس) اندازه یک مانیتور را مشخص خواهد کرد: اندازه صفحه و ضریب نسبت . اکثر نمایشگرهای کامپیوتر نظیر تلویزیون دارای ضریب نسبت ۳ : ۴ می باشند. این بدان معنی است که نسبت پهنا به ارتفاع معادل ۴ به ۳ است . اندازه صفحه بر حسب اینچ اندازه گیری شده و معادل فطر نمایشگر است (اندازه از یک گوشه صفحه تا گوشه دیگر بصورت قطری) . ۱۵، ۱۷ و ۲۱ اندازه های رایج برای نمایشگر ها است . اندازه نمایشگرهای NoteBook اغلب کوچکتر بوده و دارای دامنه بین ۱۲ تا ۱۵ اینچ می باشند. اندازه یک نمایشگر تاثیر مستقیمی بر وضوح تصویر خواهد داشت . یک تصویر بر روی یک مانیتور ۲۱ اینچ با وضوح تصویر ۴۸۰ * ۶۴۰ بخوبی مشاهده تصویر بر روی یک مانیتور ۱۵ اینچ با همان وضوح تصویر نخواهد بود. با فرض یکسان بودن وضوح تصویر ، مشاهده یک تصویر بر روی یک مانتیتور با ابعاد کوچکتر نسبت به یک مانیتور با ابعاد بزرگتر ، کیفیت بالاتری را خواهد داشت.
● حداکثر وضوح و دقت تصویر
دقت (Resolution) به تعداد پیکسل های نمایشگر اطلاق می گردد. دقت تصویر توسط تعداد پیکسل ها در سطر وستون، مشخص می گردد. مثلا" یک نمایشگر با دارابودن ۱۲۸۰ سطر و۱۰۲۴ ستون قادر به نمایش ۱۰۲۴ * ۱۲۸۰ پیکسل خواهد بود. کارت فوق دقت تصویر در سطوح پایین تر ۷۶۸ * ۱۰۲۴ ، ۶۰۰ * ۸۰۰ و ۴۸۰ * ۶۴۰ را نیز حمایت می نماید.
● Refresh rate نرخ باز خوانی / باز نویسی
در مانیتورهای با تکنولوژی CRT ، نرخ بازخوانی / بازنویسی ، نشاندهنده تعداد دفعات نمایش ( رسم ) تصویر در یک ثانیه است. در صورتیکه مانیتور CRT شما دارای نرخ بازخوانی / بازنویسی ۷۲ هرتز باشد ، در هر ثانیه ۷۲ مرتبه تمام پیکسل ها از بالا به پایین بازخوانی / بازنویسی مجدد خواهند شد. نرخ فوق بسیار حائز اهمیت بوده و هر اندازه که نرخ فوق بیشتر باشد تصویر مناسبتری را شاهد خواهیم بود ( تصویر ی عاری از هر گونه لرزش ) در صورتیکه نرخ فوق بسیار پایین باشد باعث لرزش (Flickering) نوشته های موجود بر روی صفحه شده و بیماریهای متفاوت چشم و سردرد های متوالی را در پی خواهد داشت .
● عمق رنگ (Color Depth)
تعداد رنگ هائی که یک مانتیتور می تواند ارائه دهد از ترکیب حالات متفاوت کارت گرافیک و قابلیت رنگ در مانیتور ، بدست می آید. مثلا" کارتی که می تواند در حالت SVGA فعالیت نماید ، قادر به نمایش ۱۶۷۷۷۲۱۶ رنگ خواهد بود. کارت های فوق قادر به پردازش اعداد ۲۴ بیتی تشریح کننده یک پیکسل می باشند. تعداد بیت های استفاده شده برای تشریح یک پیکسل را " عمق بیت " می نامند. در مواردی که از ۲۴ بیت برای تشریح یک پیکسل استفاده می گردد ، برای هر یک از رنگ های اصلی ( قرمز ، سبز ، آبی) از هشت بیت استفاده می گردد. عمق بیت را True color نیز می گویند. در چنین مواردی امکان تولیید ده میلیون رنگ وجود خواهد داشت . یک کارت شانزده بیتی قادر به تولید ۶۵۵۳۶ رنگ خواهد بود. جدول زیر تعداد رنگ تولید شده توسط بیت های متفاوت را نشان می دهد.
همانگونه که در آخرین سطر جدول فوق مشاهده می گردد ، از ۳۲ بیت استفاده شده است . مدل فوق اغلب توسط دوربین های دیجیتال ، انیمیشن و بازیهای ویدئویی استفاده می گردد.
● مصرف انرژی
میزان مصرف انرژی در مانیتورها بستگی به تکنولوژی استفاده شده دارد. نمایشگرهای با تکنولوژی CRT ، از ۱۱۰ وات استفاده می نمایند. مانیتورهای با تکنولوژی LCD دارای مصرف انرژی به میزان ۳۰ تا ۴۰ وات ، می باشند. در یک کامپیوتر شخصی که از یک مانیتور با تکنولوژی CRT استفاده می نماید ، ۸۰ درصد میزان مصرف انرژی سیستم متعلق به مانتیتور است ! . در زمان روشن بودن کامپیوتر ممکن است کاربران در اغلب زمان های مربوطه ، بصورت تعاملی با آن درگیر نگردند ، دولت امریکا در سال ۱۹۹۲ برنامه Energy star را مطرح نمود. در چنین مواردی زمانییکه پس از مدت زمانی عملا" از سیستم استفاده نگردد ، نمایش تصویر قطع می گردد. وضعیت فوق تا زمانیکه کاربر موس را بحرکت در نیاورده و یا بر کلیدی از صفحه کلید ضربه نزد ، همچنان ادامه خواهد یافت . بهرحال تکنولوژی فوق باعث صرفه جوئی زیادی در میزان برق مصرفی ( منازل ، ادارت و ...) خواهد داشت .
انتخاب یك مانیتور، انتخاب استانداردها
مانیتور را میتوان مهمترین قطعه یك كامپیوتر دانست. این قطعه تنها قطعهای است كه مستقیما با سلامت كاربر خود سروكار دارد البته تا حدود ۱۰ سال پیش این طور نبود.
[Dear Guest/Member you can't see link before replyclick here to register]
مانیتور را میتوان مهمترین قطعه یك كامپیوتر دانست. این قطعه تنها قطعهای است كه مستقیما با سلامت كاربر خود سروكار دارد البته تا حدود ۱۰ سال پیش این طور نبود. چون در آن زمان خود كامپیوترها نیز دارای تشعشعات مضر بودند و مانیتور كم خطرترین قطعه كامپیوتر به حساب میآمد. امروزه تمام ضررهای قطعات دیگر كامپیوتر از بین رفته و فقط مانیتورها هستند كه باقی ماندهاند. در این گزارش سعی میكنیم تا كمی به شما در انتخاب یك مانیتور خوب كمك كنیم.
حجم مانیتور
اولین چیزی كه به ذهن یك خریدار میرسد، میتواند حجم و اندازه مانیتور باشد این كه چه مانیتوری باید بخریم كه روی میز كامپیوتر ما جای بگیرد و مزاحم وسایل دیگر نشود و اندازه نمایش آن مثل مانیتورهای ۱۵اینچ یا ۱۷اینچ و انتخاب این كه كدامیك میزان محیطی كه در كار با سیستم عامل به آن احتیاج دارید، در اختیار شما میگذارد. مانیتورهای ۱۵اینچ هم از نظر فضای روی میز و هم فضای صفحه نمایش بسیار كوچكند و پیشنهاد میشود فقط آنها را در اختیار كودكان برای بازی یا كارهای آموزشی قرار دهید.
مانیتورهای ۱۷اینچ برای كارهای حرفهای و یا كاربران با سنین بالاتر پیشنهاد میشود، دارای حجم زیادی هستند. سعی كنید مانیتوری انتخاب كنید كه از نظر عمق حجم كمتری داشته باشد تا میز كامپیوتر یا فضای كار یا زندگی شما را خیلی اشغال نكند. اما این موارد فقط شامل مانیتورهای CRT یا همان مانیتورهای معمولی میشود. در مانیتورهای LCD دیگر بحث حجم اشغال شده روی میز مطرح نیست و فقط روشنایی و كیفیت باید مورد بحث قرار گیرد. تمام تصمیمگیریها در این زمینه كه آیا مانیتور۱۵ LCDاینچ بخریم یا ۱۷اینچ به دلیل بالا بودن قیمتهای این مانیتورها برعهده خریدار است و تنها پیشنهادی كه در این زمینه میتوان كرد آن است كه در هنگام خرید مانیتوری بخرید كه زاویه دیدی خوب و گارانتی مناسبی داشته باشد. لازم به ذكر است چه در مانیتورهای CRT و چه در LCD اندازه ۱۵اینچ و ۱۷اینچ اندازه واقعی نیست و صفحه نمایش واقعی كمی پایینتر از اندازه ثبت شده بر روی مانیتور است. البته اندازه مانیتورهای LCD واقعیتر است.
نوع صفحههای نمایش
صفحههای نمایش موجود در بازار به ۳ گروه تقسیم میشوند.
۱-معمولی ۳-flat ۲-flatron یا superflat
مانیتورهایی با صفحه نمایش معمولی در هر دو اندازه ۱۵ و ۱۷اینچ موجود است و دارای قیمت مناسبی هم هستند. صفحه نمایش این مانیتورها هم از روی شیشه و هم از داخل دارای منحنی است. مانیتورهای flat دارای صفحه مسطح بیرونی بوده ولی صفحه نمایش داخلی آن دارای منحنی است. در هنگام خرید توجه كنید كه این مانیتورها را به دلیل شباهت زیاد با مانیتورهای superflat اشتباه نگیرد. این مانیتورها فقط در اندازه ۱۷اینچ در بازار وجود دارند و نسبت به مانیتورهای معمولی دارای قیمت بالاتری هستند.
مانیتورهای flatiron یا supetflat از هر دو نوع دیگر گرانتر هستند. آنها هم از داخل و هم از خارج دارای سطحی صاف هستند و فقط در اندازه ۱۷اینچ به بالا تولید میشوند. در این میان مانیتورهای LCD باقی میمانند كه طبیعتا از نوع سوم یا supetflat ها هستند.
كیفیت تصویرResoulution
مانیتورهای ۱۵اینچ موجود در بازار اكثرا از ۷۶۸*۱۰۲۴ Resoulution بیشتر پشتیبانی نمیكنند. البته این ركورد بدی در بین مانیتورهای ۱۵اینچ نیست و در صورت خرید یكی از آنها مطمئن باشید كه از نظر كیفیت ضرر نكردهاید. در مانیتورهای ۱۷اینچ جدیدی كه به بازار میآیند. Resiulution های زیادی مورد حمایت قرار میگیرند كه بیشتر به كارت گرافیك شما بستگی دارند. در این مورد بیشتر میتوان روی خرید كارتهای گرافیك خوب تاكید كرد. وقتی كه كارت گرافیك مورد نظر را تهیه كردید، پیشنهاد میشود به خاطر اذیت نشدن چشم شما در هر اندازهای از تصویر فقط به میزانhrz در حال انتقال از كارت گرافیك به مانیتور خود توجه كنید و آن را از ۸۰ پایینتر نیاورید. این میزان در قسمت
Dedktop properties / setting / Ladvasnced / monitor قابل تعریف است. این كار شامل مانیتورهای LCD نیز میشود.
امكانات اضافی مانیتورها
بعضی مانیتورها دارای چند پورت USB در قسمت عقب خود هستند كه میتوانید از آنها برای اتصال قطعات External خود مثل modem یا پرینتر به كامپیوتر استفاده كنید. بعضی از مانیتورها هم دارای Speaker هستند، البته این مانیتورها به هیچ وجه پیشنهاد نمیشوند چون میدان مغناطیسی كه به وسیله اسپیكرها ایجاد میشود بر روی لامپ تصویر تاثیر گذاشته و با گذشت زمان به آن آسیب میرسانند.
استانداردها
همانطور كه در ابتدا گفتیم امروزه تمام ضررهای یك كامپیوتر برای كاربر فقط در مانیتور باقی مانده است. با گذشت زمان و شناسایی آسیبهای مختلف و پیشرفت تكنولوژی استانداردهای مختلفی برای لوازم الكترونیكی و از جمله مانیتورها تعریف شده كه در بین آنها میتوان به استاندارد TCO اشاره كرد. TCO در واقع نام اتحادیه تجاری سوئد است كه بیش از یك میلیون و ۲۰۰ هزار عضو دارد.
این تعداد اعضا در زمینه تولید تلفنهای همراه، چاپگر و دستگاههای كپی، مانیتور، صفحه كلید و انواع اسكنر فعالیت میكنند. قبل از TCO استانداردهای دیگری هم وجود داشت كه از آنها میتوان به MPRI و MPRII برای تولید مانیتور اشاره كرد. این استاندارد بر پایه كاهش میدان مغناطیسی در اطراف مانیتور و كاهش مصرف برق طراحی شده بود. اما با این وجود این استاندارد نیاز كاربران را به طور كامل بر طرف نمیكرد و نیاز به یك استاندارد قویتر وجود داشت. در این هنگام در سال ۱۹۹۲ استاندارد TCO با اولین نوع خود به نام ۹۲ TCO عرضه شد كه مورد استقبال بسیاری از كاربران قرار گرفت. این استاندارد تمام موارد استاندارد MPRII را شامل شده و تاكید بیشتری بر كاهش مصرف برق و كاهش میدان مغناطیسی دارد.
انواع استانداردTCO
TCO۹۲: این اولین نسخه از استاندارد TCO است كه به كاهش تشعشع و مصرف برق تاكید زیادی دارد.
TCO۹۵: مدتی بعد با افزودن استانداردهای ارگونومی و زیست محیطی به استانداردهای قبلی، استاندارد ۹۵ TCO معرفی شد. در این استاندارد استفاده از تركیبات آتشزای حاوی برمید و كلرید در ساخت مانیتور ممنوع شد.
TCO۹۹: در این استاندارد قوانین محكمتری وضع شدند و از این پس این استاندارد به عنوان استاندارد جهانی در بازار معرفی شد.
TCO۰۳: در این نسخه از استاندارد، شركتهای تولید مانیتور ابتدا ملزم میشدند تا ابتدا استاندارد ۱۴۰۰۱ ISO را دریافت كنند تا بتوانند از استاندارد TCO استفاده كنند.
چگونه میتوان استاندارد TCO را در ایران دریافت كرد
در حال حاضر تنها مرجع رسمی دریافت استاندارد TCO، مركز تحقیقات صنایع انفورماتیك است. این مركز نماینده رسمی ETL-SEMKO سوئد و آزمایشگاه آكرو دیته موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران برای آزمون TCO است.
لازم به ذكر است حتی اگر مانیتوری خارجی دارای استاندارد، TCO باشد و در داخل كشور اقدام به تولید مانیتور كند باید به طور جداگانه مجوز استاندارد TCO دریافت كند.
مراحل دریافت مجوز
پس از تولید مانیتور در كارخانه، شركت سازنده باید مدل دقیقی از محصول خود ارائه كند. مركز تحقیقات صنایع انفورماتیك به صورت تصادفی یكی از مانیتورهای آن شركت را از بازار یا خط تولید انتخاب میكند. این مانیتور با توجه به استانداردهای جهانی و تحت نظر ETL-SEMKO سوئد مورد آزمایشهای مختلف قرار میگیرد، در صورت درست بودن تمام تستها، TCO مجوزی را با ذكر مدل و سازنده آن مانیتور برای مدت یك سال صادر میكند. مركز تحقیقات صنایع انفورماتیك در طول مدت این مجوز، چند بار دیگر مانیتور را به صورت تصادفی تست كرده و در صورت عدم رعایت استانداردها مجوز آن را لغو میكند.