تاثیر منیزیم هیدروکسید در گوارش
منیزیم هیدروکسید، کریستال جامد سفید رنگ است که بو ندارد و اشتعال آور نیست. این ماده اصطلاحاً شیر منیزی Milk of magnesia نامیده می‌شود و تقریبا در آب نامحلول می باشد.
[Dear Guest/Member you can't see link before replyclick here to register] اسید معده را با ایجاد منیزیم کلراید خنثی می‌نماید، ولی به‌طور مستقیم در فرایند تولید اسید اختلالی ایجاد نمی کند.
این اثر موجب افزایش PH محتویات معده و غیر فعال شدن پپسین و در نهایت سبب رفع علائم ناشی از اسیدیته معده (ترش کردن) می‌شود. از موارد دیگر مصرف منیزیم هیدروکساید به این صورت است که با افزایش ورود آب به روده ها به ایجاد حرکت روده کمک کرده تأثیر می‌گذارد.
منیزیم هیدروکساید همچنین یکی از اجزای ضد تعریق است، همچنین در درمان زخم های آفتی به صورت موضعی مورد استفاده قرار میگیرد.
مصرف طولانی مدت آن علاوه بر ایجاد وابستگی و کاهش جذب برخی داروها و ویتامین‌ها می‌تواند زمینه‌ساز عفونت گوارشی و سنگ‌های ادراری شود. از سایر عوارض مصرف طولانی مدت آن خواب آلودگی، افت فشارخون، اسهال، برافروختگی، کاهش تعداد نفس و ضربان قلب و تعریق می باشد.
