مقالات سخت افزار کامپیوتر

[arsalan681]

دوستان مجبورم فایلهای بزرگ رو چند قسمت کنم چون اینترنت زغالی دارم
مطلبی در مورد کارت گرافیک

[arsalan681]

Accelerator Graphic ports
بررسی اجمالی AGP انواع و تفاوت با pci و pci express در 6صفحه
مطالب پايه :

کارت های گرافیک را می توان با استفاده از یکی از روش های زیر در کامپیوتر نصب کرد :
• OnBorad : تراشه گرافیک بر روی برد اصلی قرار دارد.
• PCI ) ) Peripheral Component Interconnect : کارت گرافیک در یکی از اسلات های PCI نصب می گردد. .

• AGP : کارت گرافیک در اسلاتی نصب خواهد شد که مخصوص کاربردهای گرافیکی طراحی شده است . هدف از طراحی تکنولوژی فوق ، ارائه تصاویر ویدئویی و انجام عملیات گرافیکی با سرعت بالا است. معماری به کارگرفته شده در یک سیستم پنتیوم سه را که از AGP استفاده می کند ،

[arsalan681]

Graphics Processing Unit

مطالب پايه :

A Graphics Processing Unit or GPU (also occasionally called Visual Processing Unit or VPU) is a dedicated graphics rendering device for a personal computer, workstation, or game console. A GPU implements a number of graphics primitive operations in a way that makes running them much faster than drawing directly to the screen with the host CPU.

یک واحد پردازش گرافیکی یا به اختصار GPU ابزاری اختصاصی برای رندر کردن ( به طور طبیعی به نظر رسیدن تصویر ) تصاوير گرافیکی در کامپیوترهای شخصی و ایستگاه های کاری یا در کنسول های بازی می‌باشد. یک GPU ابزاری است که شامل تعدادی از عملگر‌های ابتدایی گرافیکی است که آنها را نسبت به CPU‌ها در به تصویر کشیدن تصویر بر صفحه بسیار سریعتر می‌نماید. پس هدف اصلي GPU براي شتاب دادن نمايش گرافيکي می باشد.
در شكل هاي 5 و 6 دو نمونه از GPUهاي متداول را نشان داده ايم :


( شكل 5 ) ( شكل 6 )

مطالب معمولي :



General characteristics of GPUs :
GPU architecture offers a large degree of parallelism at a low cost. Most of them have two different types of processing units :
معماري GPU :
معماري GPU باعث شده است كه حجم وسیعی از داده ها را به موازات هزينه هاي كم بوجود آورد.
بيشتر GPU ها از دو نوع معماري استفاده مي كردند:

[arsalan681]

Pipeline Process :

Stage 1:
The pipeline process starts with an “Application/Scene” stage, also known as the workload-reduction trick. This stage is devoted to deciding which particular object will be rendered in the three dimensional(3D) environment. The way that 3D environments are created is through a Cartesian Coordinate Systems (an x, y, and z axis) in which objects are placed to create a scene.

فرايند پايپ لاين :

مرحله اول : اولين مرحله روند Pipeline مرحله درخواست / نمايش مي باشد. لازم به ذكر است كه اين تكنيك در حقيقت يك نوع فن اجراي دستورالعمل مي باشد. اين مرحله از Pipeline به فضاي سه بعدي و رندر كردن آنها تمايل بيشتري دارد.
مي دانيم كه فضاي سه بعدی از سه عنصر X , Y , Z تشكيل مي شود كه هر كدام از اين اجزا براي ايجاد يك نمايش يا كاراكتر در فضاي سه بعدي استفاده مي شود.

[arsalan681]

توضیحاتی در مورد lcd

[arsalan681]

کیبورد همین انواع صفحه کلید تکنولوژی و چگونگی عملکرد 12 صفحه

[arsalan681]

توضیحاتی در باره معماری پروتکلها و امنیت bluetooth
15 صفحه
You can see links before reply

[arsalan681]

معماری و مفاهیم کلی این تکنولوژی10 صفحه

You can see links before reply

[arsalan681]

کاربردها معماری انواع استفاده و مفاهیم کلی و عملیات کار 16 صفحه.
You can see links before reply

[arsalan681]

ویژگیها ، مزایا پورت USB واجزای گذرگاه 19 صفحه

You can see links before reply

[arsalan681]

تو این تاپیک فقط مطالب . مقاله های مربوط به سخت افزار کامپیوتر قرار میگیرد

[arsalan681]

پايپ لاين دستور العمل تكنيكي است كه در طراحي كامپيوتر ها و قطعات الكترونيكي ديجيتال ديگر براي افزايش دستور العمل هاي آنها (تعدادي از دستورالعمل ها كه مي توانند در يك واحد زماني اجرا شوند) مورد استفاده است.فواید ومضرات ،کاربردها،ارائه چند مثال در 19 صفحه
You can see links before reply

[arsalan681]

نگاهي به دلايل انتخاب پردازنده‌هاي چند هسته‌اي و مقوله پردزاش موازي در آنها

مقدمه
آيا يك پردازنده دو هسته‌اي با فركانس كاري 1.8 گيگاهرتز برابر با يك پردازنده تك هسته‌اي با فركانس كاري 3.6 گيگا هرتزي است ؟آيا پردازنده دو هسته‌اي با فركانس كمتر ، قويتر از پردازنده تك هسته‌اي با فركانس بالاتر است ؟ اساس كار پردازنده‌هاي دو هسته‌اي چيست ؟
سوالاتي از اين قبيل هنوز هم در ذهن كاربران در هنگام خريد پردازنده مطرح مي‌شود. در اين مطلب سعي مي‌كنيم با توضيح كوتاهي ديد شما را نسبت به پردازنده‌هاي چند هسته‌اي باز تر كنيم.

پردازنده‌هاي چند هسته‌اي
در دنياي امروز و در صنعت ساخت پردازنده‌ها ، رقابت بر سر افزايش فركانس كاري متوقف شده و جنگ بر سر تعداد هسته‌هاي پردازشگر و ميزان كارآيي آنها شكل گرفته است. در اين حالت تنها سازنده‌اي موفق است كه بتواند تعادلي مناسب بين سرعت كلاك و تعداد واحد‌هاي پردازشگر برقرار كند. به لطف تكنولوژي‌هاي ساخت 90 نانو و يا 65 نانو پردازنده‌هايي با بيش از يك واحد پردازشگر ممكن شدند. پروسه‌هاي ساخت مذكور با كاهش اندازه سطح die و نيز قابليت مديريت بهتر توان مصرفي و در نتيجه كاهش حرارت ايجاد شده ، تعداد بيشتري از واحد‌هاي پردازشگر را در پردازنده ممكن ساخته اند.هم اكنون نيز 4 واحد پردازشگر را در يك پردازنده ديده‌ايم و در آينده نيز قطعا اين مقدار افزايش خواهد يافت. اما آنچه كه مهم جلوه مي‌كند اين است كه نرم‌افزار‌ها چگونه مي‌توانند گذر از تك هسته‌اي به دوهسته و يا چهار هسته‌اي را پذيرفته و خود را با آن هماهنگ سازند.
در اين مطلب به بررسي اين موضوع پرداخته و گوشه‌اي از جريان پردازش موازي را مورد بررسي قرار مي‌دهيم.

در حالت ايده‌آل نرم‌افزاري را در نظر مي‌گيريم كه مي‌تواند از قابليت multi-threading به درستي استفاده كند. البته علت اينكه عبارت " به درستي " را بكار برديم در ادامه ارايه خواهد شد. بدين ترتيب اين نرم‌افزار مي‌تواند بار كاري خود را به چندين رشته قابل پردازش (thread) بصورت كاملا يكسان از لحاظ حجم كاري تقسيم كرده و آنها را براي پردازش به سمت هسته‌هاي پردازشگر ارسال كند. حال اين هسته‌هاي پردازشگر مي‌تواند در يك پردازنده بوده و يا تركيبي از چندين پردازنده باشد. بدين ترتيب هر رشته قابل پردازش را يك هسته پردازشگر مورد پردازش قرار داده و سرعت انجام كار افزايش مي‌يابد. بهتر است اين پروسه را با ذكر مثالي بيان كنيم .
به عنوان مثال عبارت محاسباتي زير را در نظر بگيريد : (1+2)x(3+4)
اگر فرض كنيم هر عمليات رياضي در يك سيكل به انجام برسد آنگاه براي انجام اين عبارت به 3 سيكل كاري احتياج خواهيم داشت(با فرض اينکه پردازنده‌اي تك هسته‌اي، اين عمليات در 3 سيكل كاري انجام مي‌گيرد).اما اگر پردازنده‌ دو هسته‌اي در اختيار داشته باشيم در يك سيكل بطور موازي محاسبه مقادير داخل پرانتز صورت گرفته و در يك سيكل ديگر نتايج داخلي دو پرانتر در هم ضرب مي‌گردند.
بعبارتي ديگر مي‌توان گفت پردازش نتيجه داخلي دو پرانتز در يك سيكل و بطور همزمان و موازي توسط دو هسته صورت مي‌گيرد و سپس عمل ضرب انجام مي‌پذيرد. ملاحظه مي‌كنيد كه در اين حالت فركانس كاري در جريان كلي كار در نظر گرفته نشده است. اين بدين معني است كه با افزايش تعداد هسته‌هاي پردازشگر به سبب خاصيت " پردازش موازي " كارآيي و سرعت انجام كار افزايش مي‌يابد. كاملا واضح است كه تعداد كارگر‌هاي بيشتر، همواره از تعداد كارگر‌هاي سريع ولي كمتر ، پر سرعت تر است. به همين دليل در هنگام ورود پردازنده‌هاي دو هسته‌اي شاهد بوديم كه فركانس كاري آنها در مقايسه با پردازنده‌هاي تك هسته بطور قابل توجهي كاهش يافته بود.

يكي از مسايلي كه اكثر كاربران را دچار مشكل كرده بود كاهش فركانس كاري در پردازنده‌هاي دو هسته‌اي است. درواقع سوال خيلي‌ها اين بود كه براي مثال، پردازنده 3.6 گيگا هرتزي پنتيوم 4 قويتر است يا پردازنده 1.8 گيگاهزتزي core 2 ؟
شايد با مثال بالا كمي ‌شبهات بر طرف شده باشد. البته تمام برتري پردازنده‌هاي دو هسته‌اي جديد به پردازش موازي آنها نيست اما مي‌توان گفت بارزترين علت اين برتري همين توانايي و قابليت پردازش موازي است.

اما اين قضيه تمام جريان نيست. با ورود پردازنده‌هاي چند هسته‌اي مشكلات و نقاط ضعف جديد نيز مطرح شدند. در واقع هميشه ميزان بار كاري لازم براي استفاده از دو يا چهار هسته پردازنده وجود ندارد. همچنين در تقسيم و انتشار بار كاري بين هسته‌هاي پردازشگر نيز هنوز مكانيسم صحيحي ديده نمي‌شود. به عبارت بهتر واسط‌هاي فيزيكي ( hypertransport در amd و front side bus در intel ) ممكن است سبب ايجاد گلوگاه در اين امر شوند. اگر به لايه‌هاي بالاتر نيز دقت كنيم سيستم عامل هم به عنوان فرستنده و توزيع كننده ، خود مي‌تواند سبب ايجاد گلوگاه گردد.

جدال نرم‌افزار‌ها با پردازنده‌هاي چند هسته‌اي
در بخش قبلي اشاره كرديم كه يك نرم‌افزار در حالت ايده‌آل مي‌تواند به درستي از قابليت multi-threading بهره گرفته و توانايي پردازنده چند هسته‌اي را به طرز درستي مورد استفاده قرار دهد. بحث بر سر اين است كه اين استفاده درست از قابليت multi-threading چگونه است. به خاطر بياوريد زماني را كه پردازنده‌هاي دو هسته‌اي تازه به بازار عرضه شده بودند. در آن زمان بازي‌هاي وقت به خوبي بر روي پردازنده‌هاي تك هسته‌اي اجرا مي‌شدند اما بر روي پردازنده‌هاي دو هسته‌اي كمي‌با مشكل مواجه شده بودند. آنچه در زمان ورود پردازنده‌هاي دو هسته‌اي مطرح مي‌شد عدم توانايي نرم‌افزار‌ها در استفاده از تمام قابليت‌هاي يك پردازنده‌هاي دو هسته‌اي بود. چرا كه نرم‌افزارها نمي‌توانستند بار كاري خود را به رشته‌هاي قابل پردازش يكسان از لحاظ حجم كاري تقسيم كرده و بدين ترتيب سرعت انجام پردازش را افزايش دهند. در مقابل عبارت multi-threading مي‌توان مفهوم multi tasking را مطرح كرد. به عنوان مثال استفاده از يك مرورگر براي ديدن صفحات اينترنتي و هم زمان با آن گوش دادن به موسيقي ، مفهموم چند وظيفه‌اي را توجيه مي‌كند. جرياني كه پردازنده‌هاي دو هسته‌اي و يا چند هسته‌اي به خوبي از عهده آن بر مي‌آيند. چرا كه ديگر بحث بار كاري يك نرم‌افزار مستقل مطرح نيست. اما همانطور هم كه قبلا اشاره كرديم multi-threading بصورت ايده آل ( حداقل در بين خيل زيادي از نرم‌افزار‌هاي فعلي ) وجود ندارد. اما به نوعي هم گوشه‌اي از عمليات multi-threading ديده مي‌شود. براي مثال آنتي ويروسي را در نظر بگيريد. واسط گرافيكي اين آنتي ويروس را مي‌توان يك رشته قابل پردازش و دستور اسكن سيستم را رشته اي ديگر فرض كرد. اما آنچه كه مسلم است اين است كه حجم كاري اين دو رشته يكسان نيست و لذا multi-threading به معنا و مفهوم ايده آل خود اجرا نخواهد شد.

با توضيحات فوق مي‌توان به اين نتيجه رسيد كه يكي ديگر از عواملي كه قابليت‌هاي يك پردازنده چند هسته‌اي را محدود مي‌كند وجود نرم‌افزار‌هاي اين چنيني است. در واقع در هنگام اجراي يك نرم‌افزار آنتي ويروس و در كنار آن تماشاي يك dvd مي‌توانيد به افزايش كارآيي سيستم خود پي ببريد ( multi tasking ) اما در هنگام اجراي يك نرم‌افزار بر روي پردازنده چند هسته‌اي خود شايد اين تفاوت را اصلا احساس نكنيد.

توسعه نرم‌افزار‌ها در حالت multi-threading ايده آل ، كار سختي است. در كنار كار سخت ، هزينه بالا نيز نا گزير خواهد بود. به همين دليل است كه هنوز اكثر نرم‌افزار‌ها به اين سمت كشيده نشده‌اند. هر چند در بين بازي‌هاي جديد و به روز مواردي ديده مي‌شود كه سازندگان آنها توانايي پشتيباني از پردازنده‌هاي چند هسته‌اي را در ساختار اجرايي بازي لحاظ كرده اند.

سخن پاياني
همانطور كه ملاحظه كرديد پردازنده‌هاي دو هسته‌اي و نيز چند هسته‌اي از لحاظ سرعت انجام كار ( بدون توجه به فركانس كاري ) برتري خود را ثابت كرده اند. تنها عاملي كه مي‌توان در سطح كاربري آن را مهم دانست وجود نرم‌افزار‌هاي سازگار با پردازنده‌هاي چند هسته‌اي است. مشكلي كه در ابتداي ورود آنها ديده مي‌شد و به تدريج در حال رفع شدن است. در واقع سازندگان نرم‌افزار ناچار به پذيرش اين ساختار جديد هستند. تمام حالات فوق سبب نمي‌شود كه در خريد پردازنده‌هاي چند هسته‌اي شك كنيد. چرا كه در آينده اي نه چندان دور " پردازش موازي " و " پردازش چند وظيفه‌اي " مهمترين عوامل در پروسه پردازش خواهند بود. بنابراين اگر قصد خريد پردازنده اي چند هسته‌اي را داريد در مورد آن ترديد نكنيد. آينده از آن پردازنده‌هاي چند هسته‌اي است .
منبع:مجله رایانه

[arsalan681]

1 - خلاصه درباره بلوتوس

تکنولوژی بلوتوس که بعضی ها در فارسی آن را به دندانه آبی ترجمه کرده اند. استانداردی برای امواج رادیویی است که که برای ارتباطات بی سیم امپیوترهای قابل حمل و نقل (مانند lap top ها) و تلفن های همراه و وسایل الکترونیکی رایج استفاده می شوند این امواج برای فاصله های نزدیک استفاده می شوند و برای ارتباطات بی سیم تکنولوژی ارزانی محسوب می شوند. و بوسیله این تکنولوژی می توانید بین دو وسیله که دارای این تکنولوژی باشند به صورت بی سیم پیغام، عکس یا هر کلاً اطلاعات رد و بدل کنید.

رادیوی بلوتوس در داخل یک میکرو چیپ قرار دارد و در باند فرکانسی 2.4 گیگا هرتز عمل می کند. این تکنولوژی از سیستم "Frequency Hoping Spread Spectrum" استفاده می کند، که سیگنال آن 1600 بار در ثانیه تغییر می کند که کمک بزرگی برای جلوگیری از تداخل ناخواسته و غیر مجاز است. علاوه بر این بوسیله نرم افزار کد شناسایی وسیله طرف مقابل چک می شود. بدین ترتیب می توان اطمینان حاصل کرد که اطلاعات شما فقط به مقصد مورد نظر می رسد.

این امواج با دو قدرت وجود دارند. سطح قدرت پایین تر که محیطهای کوچک را می تواند پوشش دهد ( مثلاً داخل یک اتاق ) یا در نوع با قدرت بالاتر که رنج متوسطی را می تواند پوشش دهد. ( مثلاً کل یک خانه را متواند پوشش دهد. ) این سیستم هم برای ارتباط نقطه به نقطه و هم برای ارتباط یک نقطه با چند نقطه می تواند استفاده شود. دارای پهنای باند 720Kbs و 10 متر قدرت انتقال (در صورت تقویت تا 100 متر قابل افزایش است ) می باشد. این تکنولوژی که از سیستم گیرندگی و فرستندگی در جهت مناسب استفاده می کند. قادر است امواج رادیویی را از میان دیوار و دیگر موانع غیر فلزی عبور دهد. اگر امواج مزاحم دستگاه ثالثی باعث تداخل شود انتقال اطلاعات کند می شود ولی متوقف نمی شود.

با سیستمهای امروزی بیش از 7 دستگاه می توانند برای برقراری ارتباط با تولید کننده امواج در یک دستگاه دیگر فعال شوند. به این شیوه Piconet می گویند چندین piconet‌ را می توان به یکدیگر متصل کرد که یک scatternet را تشکیل می دهند.

بلوتوس SIG

سازمان بلوتوس SIG یا Special interest group در سال 1998 بوسیله سونی اریکسون، IBM، اینتل، نوکیا توشیبا بوجود آمد. و پس از آن شرکتهای تری کام، Lucent، مایکروسافت و موتورولا و بیش از 2000 کمپانی دیگر به این سازمان پیوستند.

فرایند صدور جواز و گواهینامه :

قبل از اینکه یک کارخانه بتواند محصولی که از تکنولوژی بی سیم ( بلوتوس ) استفاده می کند وارد بازار کند باید جواز آن را از دو جهت دریافت کند. ابتدا محصول مورد نظر استانداردهایی لازم دارد که بتواند با دستگاههای دیگر که دارای تکنولوژی بی سیم هستند ارتباط برقرار کند . دیگر اینکه باید مجوزهای لازم برای این سیستم چه در کشور سازنده و چه در کشوری که محصول به فروش می رود مجوزهای قانونی آنها را دریافت کند.

You can see links before reply

مشروح در باره بلوتوس :

صنعت IT در جهان از سال ۲۰۰۰ به بعد تحولات بسيارى را به خود ديده است. هر روزه مردم با يك تكنولوژى جديد روبه رو مى شوند و دنياى پيچيده و پيشرفته امروزى مردم را وادار به حركت مى كند. اما سرعت اين حركت به قدرى زياد است كه حتى متخصصين IT را هم به تعجب واداشته است. با ايجاد هر تكنولوژى مردم مشتاق شده تا با آن آشنا شوند ولى بلافاصله تكنولوژى پيشرفته ديگرى متولد مى شود. يكى از اين تكنولوژى ها، بلوتوس است كه به ارتباط بى سيم با برد كوتاه مربوط مى شود. اين تكنولوژى در تمام قطعات، وسائل الكترونيكى و ارتباطى كاربرد دارد و استفاده از آن تنها به شبكه ها و اينترنت مربوط نمى شود، به طورى كه امروزه حتى موس و كى بورد بلوتوس هم به بازار آمده است. اكثر كارشناسان و متخصصين كامپيوتر و شبكه اعتقاد دارند كه سال ،۲۰۰۴ سال پيشرفت هر چه بيشتر اين تكنولوژى خواهد بود . فرض كنيد در منزلتان از تكنولوژى بلوتوس استفاده مى كنيد و در حال چك كردن ایمیلهاى خود از طريق تلفن همراه هستيد ، در همان حال نامه اى از دوست خود دريافت مى كنيد . شما هم نامه او را از طريق بلوتوس به پرينتر كه به اين سيستم مجهز است ارسال كرده و يك پرينت از آن تهيه مى كنيد. در همين زمان تلويزيون هم مشغول پخش برنامه اى است كه بلافاصله تصوير را به مانيتور انتقال داده و توسط سی دی-رایتر كه به تكنولوژى بلوتوس مجهز است تصاوير را روى سی دی ذخيره مى كند. اينها تنها برخى از موارد استفاده تكنولوژى بلوتوس در زندگى امروز است. تجهيزات مجهز به اين تكنولوژى در كنار هم شبكه اى خانگى را ايجاد مى كنند. بلوتوس از كجا آمد ؟ شايد جالب باشد تا از تاريخچه نام بلوتوس هم اطلاع داشته باشيم. اين نام از نام يك پادشاه دانماركى گرفته شده است. كلمه پس از انتقال به زبان انگليسى به شكل بلوتوس تلفظ شد كه به معنى دندان آبى است. اين پادشاه كه بين سال هاى ۹۴۰ تا ۹۸۶ مى زيست، توانست دانمارك و نروژ را كه در جنگ هاى مذهبى با هم مشكل پيدا كرده بودند متحد كند و از آن پس شهرت زيادى كسب كرد. در واقع تكنولوژى بلوتوس هم بر پايه اتحاد يكپارچه سيستم هاى كامپيوتر در قالبى بدون سيستم تاكيد دارد كه نماد كار و تلاش پادشاه دانماركى است. ايده اصلى ايجاد اين سيستم در سال ۱۹۹۴ توسط شركت موبايل اریکسون ارائه شد. اين شركت به همراه چند شركت ديگر به دنبال يك سيستم ارتباطى بين وسايل الكترونيكى مختلف بودند تا قادر به هماهنگى و سازگارى با هم باشند. امروزه بسيارى از وسايل ارتباطى مانند موبايل، پرينتر و... از پروتكل هاى متفاوت و ناسازگار با يكديگر استفاده مى كنند و همين امر باعث عدم ارتباط مناسب بين آنها خواهد شد. بنابراين شركت هاى مربوطه تصميم به ايجاد يك استاندارد مشترك براى انواع وسايل ارتباطى گرفتند تا ارتباط ميان آنها تحت يك پروتكل ثابت و مشخص برقرار شود. در حال حاضر اریکسون و اینتل، ، و از پديدآورندگان و توسعه دهندگان اين تكنولوژى هستند . اين شركت ها با تشكيل گروهى موفق شدند استاندارد مورد نظر را ايجاد كنند. هر وسيله اى كه از سيم براى انتقال اطلاعات خود استفاده نمى كند از امواج راديويى بهره مى گيرد در واقع امواج راديويى سيگنال هايى هستند كه توسط فرستنده در هوا پخش مى شود. امواج راديويى قادر به انتقال صدا، تصوير و هر نوع دیتا هستند. تلفن هاى بى سيم، موبايل، ماهواره ها، اداره تلويزيون و غيره جزء وسايلى هستند كه ارتباط خود را از طريق اين امواج فراهم مى كنند. حتى دزدگير اتومبيل شما هم از طريق امواج راديويى كنترل مى شود. بلوتوس نوعى از ارتباطات امواج راديويى ولى با برد كوتاه است و از پروتكل خاصى براى ارسال اطلاعات خود استفاده مى كند و به همين دليل است كه شركت هاى معتبر سازنده دستگاه هاى ارتباطى و كامپيوترى علاقه زيادى دارند تا در اين پروژه شركت كنند. در واقع تمام دستگاه هايى كه بر پايه بلوتوس ايجاد مى شود بايد با استاندارد مشخصى سازگارى داشته باشند. همان طور كه مى دانيد فركانس هاى امواج راديويى با استفاده از واحد هرتز محاسبه مى شوند. فرستنده اين فركانس ها كه Transmitter نام دارد امواج مورد نظر را در يك فركانس خاص ارسال مى كند و دستگاه گيرنده در همان طول موج اقدام به دريافت اطلاعات مى كند و دامنه آن GHZ2.40 تا GHZ2.48 است. مزاياى بلوتوس عوامل بسيارى موجب شده تا شركت ها و موسسات ارتباطى به دنبال استفاده از بلوتوس باشند. يكى از اين عوامل محدوديت در انتقال دیتا از طريق سيم است. دستگاه هايى كه با سيم كار مى كنند از طريق رابط هاى سريال يا پارالل و يا USB به كامپيوتر متصل مى شوند. اگر از ارتباط سريال استفاده شود در هر سيكل زمانى يك بيت ارسال مى شود و ارتباط پارلل در هر سيكل ۸ تا ۱۶ بيت را ارسال مى نمايد. اين مقادير در دنياى ارتباطات پرسرعت امروزى بسيار كم است. تا چندى پيش در مقام كشورهاى پيشرفته براى ارتباط اينترنت به طور كامل از ارتباطات سيمى و تكنولوژى هايى چون ISON و DSL استفاده مى شد. البته اين سيستم ها هنوز هم جزء پرطرفدارترين و كاربردى ترين وسايل ارتباطى در جهان هستند. بگذريم كه در كشور ما هنوز به طور كامل از اين سيستم ها استفاده نمى شود و همچنان سيستم قديمى و بسيار ضعيف Dial up مورد استفاده قرار مى گيرد. به لطف تكنولوژى جديد بلوتوس كشورهايى چون آمريكا و برخى كشورهاى اروپايى كه در زمينه تكنولوژى حرف اول را در دنيا مى زنند به سمت استفاده از ارتباطات بى سيم بين شبكه ها و اينترنت حركت مى كنند كه علاوه بر سرعت زياد، كيفيت بسيار خوبى را در اختيار كاربرانش قرار مى دهد. از ديگر مشكلاتى كه متخصصين بخش ارتباط با آن سروكار داشتند عدم وجود يك استاندارد مشخص و ثابت براى ارتباط دستگاه هاى مختلف با يكديگر بود. تا پيش از اين هر شركت دستگاه هاى خود را براساس استانداردهاى ارتباطى خود توليد مى كرد و به همين خاطر اغلب آنها براى ارتباط با دستگاه هايى از همان نوع ولى متعلق به يك كمپانى ديگر دچار مشكل مى شدند زيرا پروتكل ثابتى وجود نداشت. حال اين مشكل توسط استاندارد بلوتوس به راحتى قابل حل است. قبل از مطرح شدن مسئله استفاده از بلوتوس متخصصان اعتقاد داشتند كه در ارتباطات نزديك از اشعه مادون قرمز استفاده شود. مثلاً در كنترل از راه دور تلويزيون از اين سيستم استفاده مى شود. تكنولوژى مادون قرمز IrDA نام دارد و مخفف Infrared دیتا Association است. در عمل ثابت شده كه استفاده از اين استاندارد قابل اطمينان است و هزينه بسيار كمى به خود اختصاص مى دهد. ولى با اين وجود معايبى نيز دارد. اولين مشكل حركت نور در خط راست است. فرستنده مادون قرمز و گيرنده آن مى بايست در مقابل هم قرار بگيرند تا ارسال اطلاعات صورت گيرد، در غير اين صورت و وجود داشتن مانعى در بين راه، انتقال اطلاعات به درستى صورت نمى گيرد. يكى ديگر از مشكلات مادون قرمز اصطلاح «يك به يك» است. به اين معنى كه شما فقط مى توانيد اطلاعات را از يك دستگاه تنها به يك دستگاه ديگر ارسال كنيد و در يك لحظه قادر به ارسال اطلاعات از يك دستگاه به چند دستگاه نخواهيد بود اما هر دو مشكل IrDA از طريق بلوتوس قابل رفع است. يكى ديگر از دلايل استفاده از تراشه هاى بلوتوس قيمت بسيار مناسب آن است. قيمت اين تراشه ها عملاً ۱۵ تا ۳۰ دلار است كه با توجه به كارايى بسيار خوب، اين قيمت كاملاً مناسب به نظر مى رسد. همان طور كه اشاره شد اين تكنولوژى از محدوده فركانس ۴۰/۲ تا ۴۸/۲ گيگا هرتز كه محدوده اى رايگان است استفاده مى كند كه ۷۹ كانال ارتباطى را شامل مى شود. البته اين محدوده در اروپا و آمريكا مورد استفاده قرار مى گيرد ولى در ژاپن اين محدوده بين ۴۷/۲ تا ۴۹/۲ گيگا هرتز است و ۲۳ كانال ارتباطى را شامل مى شود. هر كدام از اين كانال هاى ارتباطى قابليت ارسال يك مگابايت اطلاعات را دارد و برد موثر آن ۱۰متر ذكر شده كه شركت هاى ارائه كننده اين سيستم ها تا برد ۷ متر را ضمانت مى كنند و بيشتر از آن به فضاى اتاقى بستگى دارد كه دستگاه ها در آن قرار دارند و همچنين به ميزان وجود ديگر امواج راديويى هم وابسته است. سرعت انتقال اطلاعات در استاندارد بلوتوس بستگى به نوع سيستم ارتباطى دارد. مثلاً اگر از ارتباط همزمان يا Synchronous استفاده شود نرخ انتقال اطلاعات ۴۲۳ كيلوبايت در ثانيه خواهد بود. در اين نوع ارتباط دستگاه فرستنده و گيرنده به طور همزمان قادر به دريفت و ارسال اطلاعات هستند. در نوع ديگر ارتباط كه ارتباط غيرهمزمان يا Asynchronous نام دارد نرخ انتقال اطلاعات ۷۲۱ كيلوبايت در ثانيه خواهد بود. البته با وجود سرعت بيشتر اين ارتباط نسبت به ارتباط همزمان، قابليت ارسال و دريفت در يك زمان را ندارد. البته تكنولوژى هاى مانند Wi-Fi كه بر پايه بلوتوس است برد موثر و نرخ انتقال اطلاعات بيشتر مى شود. بلوتوس از سيستم بسيار حساسى نيز برخوردار است و از اين لحاظ با استفاده از آن احتمال تداخل بين دستگاه هاى مجهز به امواج راديويى به حداقل خود مى رسد و حتى در صورت بروز تداخل در ارتباط بلفاصله اطلاعات از بين رفته مجدداً به طور خودكار براى دستگاه گيرنده ارسال خواهد شد. حال اين تصور به وجود مى آيد كه با وجود چندين دستگاه مجهز به اين تكنولوژى در يك اتاق چگونه آنها روى يك فركانس مشخص و بدون تداخل با يكديگر به تبادل اطلاعات مى پردازند. براى جلوگيرى از تداخل اطلاعات بلوتوس از تكنيكى به نام Spread Spectrum Frequency استفاده مى كند و اين تكنيك به دستگاه ها اجازه مى دهد كه در يك محدوده فركانسى مشخص شده به صورت خودكار تغيير فركانس داشته باشند. در واقع در اين تكنولوژى يابنده كانال آزاد بيش از ۱۵۰۰ بار در ثانيه كانال هاى ارتباطى را چك مى كند تا از كانال هاى اشغال شده با خبر باشد و در صورت ايجاد يك ارتباط جديد يك كانال آزاد را به آن ارتباط اختصاص دهد. مثلاً يك دستگاه كامپيوتر در حال ارتباط با پرينتر از طريق فركانس GHZ2.47 باشد در همين زمان موبايل قصد ارتباط با اسكنر را دارد. با استفاده از تكنيكى كه ذكر شد به طور خودكار فركانس اشغال شده توسط كامپيوتر و پرينتر شناسايى شده و ارتباط موبايل و اسكنر به روى يك فركانس جديد برقرار مى شود. •Wi-Fiچيست اين استاندارد از زيرمجموعه بلوتوس است و تحت آن ارتباطى با قدرتى بيشتر از خود بلوتوس ايجاد خواهد شد. ارتباط Wi-Fi كه مخفف Wireless Fidelity است بيشتر بر پايه ارتباط شبكه اينترنت به صورت بى سيم تاكيد مى كند و همين امر باعث محبوبيت بسيار زياد آن شده است با استفاده از اين تكنولوژى به راحتى در مسافرت، هواپيما و يا هتل مى توان از طريق Laptop به اينترنت متصل شد. Wi-Fi كه همان استاندارد IEEE802.11 است در مدل هاى ۸۰۲.11a و ۸۰۲.11b مورد استفاده قرار مى گيرد و استاندارد اصلى آن IEEE802.11b است. در اين مدل حداكثر سرعت انتقال اطلاعات ۱۱Mbps است و از فركانس راديويى ۴/۲ گيگاهرتز استفاده مى كند. براى سرعت بخشيدن به اين استاندارد مدل ديگرى نيز به نام ۸۰۲.11b+ ايجاد شده كه سرعت انتقال را تا ۲۲mbps فزايش مى دهد. در مدل ۸۰۲.11a سرعت اطلاعات حدود ۵۴mbps است و از فركانس ۵۰GHz استفاده مى شود. به طور حتم اين مدل در آينده اى نه چندان دور جاى ۸۰۲.11b را خواهد گرفت. براى استفاده از اين سيستم ايستگاه هايى به نام Access point در مناطق مختلف و به فواصل چند صد مترى قرار مى گيرد. اين ايستگاه ها امواج راديويى را در هوا منتشر مى كنند و هر كامپيوترى كه به Wi-Fi مجهز باشد و در محدوده اين ايستگاه ها قرار داشته باشد قادر به استفاده از اينترنت است و كاربران با قرار دادن يك كارت سخت فزارى IEEE802.11b و يا وصل كردن يك دستگاه Wi-Fi اكسترنال از طريق USB به كامپيوتر خود قادر به استفاده از اين سيستم هستند. قيمت اينترنت در اين سيستم بسيار مناسب است. مثلاً در كشور آمريكا يك Account نامحدود يك ماهه با اين سرويس به مبلغ ۲۰ تا ۳۰ دلار در اختيار كاربران قرار مى گيرد. از نظر برد موثر هم حداكثر تا ۱۵۰ متر اطرف Access Point مورد پوشش قرار مى گيرد. در اين حالت سرعت انتقال ارتباط ۱mbps است. البته هر چقدر فاصله كاربر با ايستگاه اصلى كمتر از ۱۵۰ متر باشد سرعت انتقال اطلاعات بيشتر خواهد شد. مثلاً سرعت انتقال اطلاعات در فاصله ۱۰۰ مترى mbps5.5، در فاصله ۸۰ مترى ۸mbps و در فاصله ۵۰ مترى و كمتر از آن ۱۱mbps است...

[arsalan681]

Cache یا حافظه نهان پردازنده چیست؟
فایل پی دی اف با حجم 270 کیلوبایت

You can see links before reply

[arsalan681]

چگونه یک USB فلش منحصر به فرد بسازیم؟
فایل پی دی اف با حجم 1.18 مگابایت
You can see links before reply
You can see links before reply

[arsalan681]

هر آنچه که مي خواهيد درباره هارد ديسک بدانيد
فایل pdf با حجم 160KB
You can see links before reply

[arsalan681]

آشنايي بيشتر با پورت Fire wire يا IEEE
فایل pdf با حجم 46KB
You can see links before reply

[arsalan681]

باتری های لپ تاپ مثل انسان ها هستند که ناگهانی یا به تدریج از دنیا می روند ، و باز هم مثل انسان ها از قانون مور پیروی نمی کنند چرا که نمی توانید انتظار داشته باشید که سال آینده این باتری ها مثلاً 2 برابر باتری های امروز شارژ نگه دارند.
You can see links before reply
هرچند دیر یا زود عمر باتری های لپ تاپ ها در اثر استفاده مداوم به پایان می رسد اما با یک سری مراقبت های ویژه می توان این زمان را افزایش داد و همچنین در فواصل بین شارژ ها استفاده بیشتری از شار‍ژ آنها داشت.
در این مقاله به بررسی بعضی از این مراقبت ها می پردازیم :
باتری را کاملاً خالی نکنید
برخلاف تصوری که از نسل قبلی باتری ها باقی مانده است ، خالی شدن کامل باتری های لیتیومی که در لپ تاپ ها ( و همچنین تلفن های همراه ) امروزی استفاده می شوند باعث ضعیف شدن آنها می گردد .
اما خبر خوب اینجاست که اگر لپ تاپ شما جدید باشد ( مراد از جدید اینجا استفاده از ویندوز ویستا یا 7 است. البته اگر از ویستا استفاده می کنید به خودتان رحم کرده و همین امروز به 7 مهاجرت کنید ! ) اگر بخواهید هم نمی توانید باتری آن را کاملا خالی کنید چراکه ویندوز های ویستا و 7 دارای یک تنظیم اختصاصی برای این موضوع هستند که با تایپ Power در منوی استارت ،انتخاب Power Option و سپس کلیک بر روی هرکدام از Change Plan Settings ها ، بازکردن گزینه Battery Option و در نهایت باز کردن گزینه Critical battery level قابل دسترسی است .
You can see links before reply
این گزینه تعیین می کند که زمان خاموش کردن خودکار دستگاه بر اساس چقدر از شارژ باقی مانده باتری باشد که گزینه منطقی و پیش فرض آن 5 درصد است .
متاسفانه ویندوز اکس پی دارای همچین گزینه ای نیست . هرچند که در بعضی لپ تاپ ها ممکن است ابزار خاصی از شرکت سازنده برای این منظور روی سیستم نصب شده باشد .
-
باتری را خنک نگه دارید
گرما یکی از دشمنان اصلی باتری و سایر قطعات لپ تاپ هاست . بنابرین همواره دقت کنید که در هنگام کار کلیه خروجی های هوای لپ تاپ باز باشد . همچنین از کار با این دستگاه ها روی فرش یا بالشت پرهیز کنید .
نکته دیگر اینکه هر چند وقت یکبار باتری را از لپ تاپ جدا کرده و نقاط اتصال آن را تمیز کنید . گرد و خاک بین این نقاط مثل یک مقاومت عمل کرده و باعث گرمای بیشتر می شوند .
-
به باتری استراحت دهید
اگر لپ تاپ شما به ندرت از برق جدا می شود سعی کنید باتری را از آن جدا کنید . هرچند در لپ تاپ های جدید بعد از شارژ کامل ، باتری از مدار خارج می شود اما همچنان گرما باعث کم شدن عمر آن خواهد شد . نکته مهم دیگر اینکه دقت کنید در هنگام جدا کردن باتری شارژ آن کامل باشد چرا که این باتری ها حتی اگر به دستگاه متصل هم نباشند بتدریج شارژ از دست می دهند و همانطور که گفته شد خالی شدن کامل باتری به ضرر آن است.
نکته مهم 1 : هیچ وقت باتری را در حالی که دستگاه روشن است جدا یا حتی متصل نکنید . اینکار باعث صدمه به قسمت های الکتریکی آن و در بعضی مواقع هنگ سیستم می شود .
توجه مهم 2 : یکی از باور های عوام این است که بهترین محل برای نگه داری باتری ای که استفاده نمی شود فریزر است ! هرچند خنک نگه داشتن باتری خوب است اما رطوبت یکی از دشمنان بی رحم قطعات الکترونیکی است . بجای فریزر همان دمای اتاق و یک محل خشک مناسب است.
نکته مهم 3 : یکی دیگر از شباهت های باتری با انسان این است که باتری هم جنبه استراحت زیاد را نداشته و در اثر کار نکردن تنبل می شود . بنابرین هر چند وقت یکبار باتری را به دستگاه متصل کرده و کمی آن را شارژ کنید و اگر قصد استفاده مجدد از آن را دارید برای دفعه اول آن را بطور کامل شارژ کنید .
-
احیای باتری های معیوب
هرچند نمی توان یک باتری کهنه را مجبور کرد که شارژ بیشتری نگه دارد ، اما در صورتی که شارژ باتری شما بطور غیر منطقی سریع خالی می شود یا اینکه سیستم عامل مقدار باقی مانده شارژ را نمی تواند درست نشان دهد ، روش زیر می تواند تا حدودی این مشکل را بر طرف کند :
قدم اول این است که شارژ باتری را بطور کامل خالی کنیم ( این یکبار اشکالی ندارد ! ) اما همانطور که گفته شد ویندوز های ویستا و 7 بطور پیش فرض این اجازه را به ما نمی دهند . از طرف دیگر تغییر تنظیم های پیش فرض این موضوع چندان جالب نیست . چون هم قابل اعتماد نیستند ( شاید شارژ باتری را کامل خالی نکنند ) و دیگر اینکه ممکن است فراموش کنیم که دوباره آن ها را تنظیم کنیم .
راه حل بهتر این است که لپ تاپ را از برق خارج کنید و صبر کنید تا ویندوز آن را بطور خودکار خاموش کند . سپس آن را مجدداً روشن کرده و وارد setup دستگاه شوید ( کلید ورود به setup برای دستگاه مختلف متفاوت است . معمولاً در هنگام روشن کردن لپ تاپ این کلید با پیغامی نشان داده می شود )
بعد از اینکه وارد setup شدید آنقدر صبر کنید تا دستگاه مجدداً خاموش شود . برای اطمینان این کار را چند بار تکرار کنید تا اینکه دستگاه بطور کلی روشن نشود . بعد از اینکار لپ تاپ را به برق وصل کرده و در حالی که خاموش است صبر کنید تا باتری بطور کامل شارژ شود . با کمی شانس مشکلات گفته شده بر طرف خواهند شد .
-
چگونه عمر باتری را در هنگام استفاده بالا ببریم
نکات فوق برای بالا بردن عمر کلی باتری مناسب بودند . اما روش های ساده ای هم وجود دارند که می توانند زمان کار با لپ تاپ را در فواصل بین شارژ افزایش دهند . این روش ها بخصوص در هنگامی که دسترسی به برق وجود ندارد بسیار مناسبند :
1- نور صفحه را کاهش دهید
نور مانیتور قاتل اصلی شارژ لپ تاپ است.
-
2- امکانات بلا استفاده را خاموش کنید
-
خاموش کردن بلوتوث و وای فای ، عدم استفاده از موس خارجی و خاموش کردن صدای لپ تاپ در صورت عدم استفاده از آنها به شدت در افزایش توان باتری موثر است .
-
3- از باز کردن برنامه های مختلف پرهیز کنید
تا آنجا که می توانید برنامه های کمتری را باز نگه دارید . پردازش همزمان احتیاج به انرژی بسیار زیادی دارد .
-
4-از کارهای سنگین پرهیز کنید
ویرایش عکس های خانوادگی یا تماشای سریال جومونگ ! را به زمانی که به برق دسترسی دارید موکول کنید .موسیقی را هم با موبایلتان می توانید گوش دهید ( البته اگر شارژ دارد ! )
-
5- فرق بین Sleep و Hibernate را بدانید
به جرأت می توانم بگویم که 80 درصد کسانی که میشناسم بطور کلی نمی داندند که Hibernate اصلاً یعنی چه !
در هنگام خاموش کردن سیستم شما 3 گزینه دارید :
1- Shutdown : که سیستم را بطور کلی خاموش می کند .
2- Sleep : که قسمت هایی مثل مانیتور ، درایو های نوری و تا حدودی هارد دستگاه را خاموش نگه می دارد ، اما در سیستم همچنان برق جریان دارد و آمده به کار است و با فشردن یک کلید به سرعت به حالت اول روشن می شود .
3- Hibernate : وقتی شما سیستم را Hibernate می کنید سیستم عامل از تمام برنامه ها و فایل های جاری و وضعیت کلی سیستم ( که در رم در جریان است ) یک تصویر تهیه کرده و آن را در هارد دستگاه ذخیره و سیستم را بطور کامل خاموش می کند . با روشن کردن مجدد سیستم این تصویر به سرعت دوباره در رم قرار گرفته و سیستم با سرعت زیادی دقیقاً مثل زمان قبل از خاموش شدن آماده به کار می شود .
You can see links before reply
به این ترتیب اینطور می توان نتیجه گرفت که اگر می خواهید برای چند دقیقه از پای دستگاه بلند شوید بهتر است آن را در حالت Sleep بگذارید ، اما اگر این زمان بیشتر از مثلاً نیم ساعت است بهتر است آن را Hibernate کنید.
نکته مهم دیگر اینکه تصور نکنید با توجه به اینکه در حالت Sleep سیستم همچنان برق مصرف می کند پس بهتر اسj همیشه آن را Hibernate کنیم . سیستمی که hibernate شده است در هنگام روشن شدن استفاده زیادی از هارد می کند که نتیجه آن تلف شدن مقدار زیادی شارژ است .
-
6- رم دستگاه را افزایش دهید
هر چقدر رم دستگاه بیشتر باشد نیاز دسترسی به هارد کمتر می شود که نتیجه آن کمتر مصرف شدن باتری است . بطور کلی هارد یکی از نامرد ترین قطعات لپ تاپ ها در مصرف برق است بنابرین کارهایی مثل کپی فایل هم در هنگام عدم دسترسی به برق توصیه نمی شود .
منبع : pcworld

[arsalan681]

توضیحاتی در مورد پاور و نشانplus80
فایل پی دی اف 277 کیلوبایت
You can see links before reply

[arsalan681]

اسرار پارتیشن بندی هارد دیسک
پارتیشن بندی به بیانی ساده، عبارت است از تقسیم کردن فضای هارد دیسک به دو یا چند قسمت به طوری که هر یک از این قسمت ها از دید ویندوز همانند یک هارد دیسک مستقل عمل می کنند. امروزه بالا رفتن فضای هارد دیسک هایی که برای کامپیوترها خریداری می شود. پارتیشن بندی را امری تقریبا ضروری کرده است، چرا که چند دیسک کوچک، بهتر از یک دیسک بزرگ اطلاعات را نگهداری می کنند. امروزه بسیاری از کامپیوترها به هارد دیسکی با ظرفیت بالا مجهزند اما از این فضا به نحو مناسب استفاده نمی شود. معمولا اطلاعات خود شما، فایل ها و برنامه های ویندوز در کنا رهم روی درایو C می نشینند و اگر اتفاقی برای سیستم بیفتد، همه چیز با هم از بین می رود. اما با تقسیم بندی هارد به دو یا چند تکه، در واقع دو یا چند درایو مستقل از هم دارید، که خراب شدن یکی، هیچ تاثیری روی اطلاعات بقیه درایوها نمی گذارد. بدین ترتیب. می توانید فایل های اطلاعاتی خود را از فایل های برنامه ای ویندوز جدا کرده و اسناد، عکس ها و فیلم های خود را حتی در صورت از کار افتادن ویندوز حفظ کنید.

یک راه حل: بک آپ
یکی از دلایلی که بسیاری از کاربران به خاطر آن از سیستم خود به طور کامل بک آپ نمی گیرند این است که جایی برای نگهداری فایل بک آپ ندارند. بک آپ گرفتن روی سی دی هم وقت گیر است و هم اگر قرار باشد به طور منظم این کار را بکنید، خیلی زحمت دارد. اما بک آپ گرفتن روی هارددیسک، هم سریع است، هم آسان و هم بی دردسر . البته بعید است که همه روی سیستم خود دو هارددیسک داشته باشند، اما خوشبختانه اگر دو پارتیشن داشته باشید، می توانید از دومی به عنوان بک آپ پارتیشن اول استفاده کنید. در این حالت می توانید کل ویندوز را روی پارتیشن دوم بک آپ بگیرید تا هر وقت ویندوز از کار افتاد یا دردسر درست کرد ظرف کم تر از نیم ساعت، آن را با تمام برنامه ها و نرم افزارهایش برگردانید. البته توجه داشته باشید که این کار شما را از خطر آسیب دیدگی فیزیکی هارد نجات نمی دهد، یعنی اگر هارددیسک به طور فیزیکی اشکال پیدا کرد و قابل استفاده نبود دیگر نمی توانید از بک آپ خود استفاده کنید. به همین دلیل همیشه بهتر است روی سی دی هم یک نسخه بک آپ داشته باشید. اگر می خواهید درک بهتری از نحوه پارتیشن بندی هارد داشته باشید، باید ابتدا با خود هارد دیسک به صورت پایه ای آشنا شوید. هارددیسک به صورت فیزیکی از چند دیسک مغناطیسی تشکیل شده است که در فواصل بسیار کوچک روی همدیگر انباشته شده اند و یک محور مرکزی آن ها را در جای خود ثابت نگه می دارد. این صفحات حول این محور می چرخند و می توانند اطلاعات مغناطیسی را در هر دو روی خود ثبت کنند. برای خواندن و نوشتن اطلاعات روی صفحات هدهایی تعبیه شده اند که قابل حرکت هستند. برای درک بهتر موضوع، دستگاه های گرامافون را در نظر بگیرید که یک صفحه داخل آن می چرخد و هد روی صفحه گذاشته می شود. منتها این مقایسه خیلی هم درست نیست؛ چرا که در گرامافون فقط یک هد وجود دارد که آن هم با صفحه تماس فیزیکی دارد. در حالی که در هارد دیسک چنین نیست( برای هر صفحه یک هد گذاشته شده و تماس فیزیکی هم ندارند ) دیگر این که هد، در گرامافون به صورت مارپیچی به طرف مرکز صفحه حرکت می کند. در حالی که در هارد دیسک، هدها با آزادی کامل به جلو و عقب می روند. چرش صفحات و جلو- عقب رفتن هد، باعث می شود که هر نقطه از دیسک قابل دسترسی باشد.

اسرار فرمت کردن
برای این که هارد دیسک قابل استفاده باشد،قبل از هر چیز باید فرمت شود. فرمت کردن هارد آن را به وضعیت « صفر» می برد تا اطلاعات روی آن قابل ذخیره و بازیابی شوند. معمولا سازنده هارد دیسک یک فرمت اولیه یا اصطلاحا «سطح پایین» روی هارد انجام می دهد و شما فقط باید فرمت سطح بالا روی آن انجام دهید تا سیستم فایلی روی آن قابل اعتماد باشد. فرمت سطح پایین ساختار فیزیکی اولیه دیسک را شکل می دهد. یعنی تراک ها، سکتورها و سیلندرها را می سازد. تراک مثل شیارهای روی صفحات گرامافون هستند. با این تفاوت که شیارها در صفحه گرامافون به صورت مارپیچی به مرکز صفحه منتهی می شوند، ولی در هارد دیسک، شیارها هم مرکزی هستند و هر چه به مرکز نزدیک تر می شویم، دایره کوچک تر می شود. هر شیار با یک خط فرضی که از مرکز صفحه بیرون کشیده شده ( شبیه به پره های چرخ یک دوچرخه) به چند سکتور تقسیم می شود. هر سکتور می تواند اندازه مشخصی از اطلاعات را نگهداری کند. هر چه از مرکز صفحه به طرف بیرون می رویم. سکتور بزرگ تر شده و در نتیجه اطلاعات بیش تری را می تواند ذخیره کند. یادتان باشد که شیارها هم روی صفحه و هم پشت صفحه تشکیل می شوند. به عبارت دیگر،پشت و روی صفحه قابلیت ذخیره سازی اطلاعات را دارد. شیارهایی که از مرکز صفحه فاصله یکسانی دارند، در تمام صفحات تشکیل دهنده هارد دیسک از بالا به پایین سیلندر یا استوانه را تشکیل می دهند. بنابراین، هر هارد دیسک به تعداد شیارهای هر صفحه خود سیلندر دارد. با دسته کردن تعدادی از این سیلندرهایی که در مجاورت یکدیگر قرار دارند،پارتیشن ساخته می شود. به عبارت دیگر وقتی هارد دیسک را پارتیشن بندی می کنید، در واقع قسمت های لوله ای شکل را روی صفحات هارد جدا می کنید. قطر هر لوله بستگی به سایز پارتیشن شما دارد. مثلا در هارد دیسکی که فقط یک پارتیشن دارد، قطر این لوله به اندازه کل مساحت صفحه هارد دیسک است.

فرمت منطقی
بعد از این که هارد دیسک خود را به چند پارتیشن تقسیم کردید، باید هر یک را به صورت منطقی ( logical ) فرمت کنید تا اطلاعات روی آن ها قابل ذخیره باشند. فرمت کردن منطقی هارد دیسک یا پارتیشن، سیستم فایل ( file system ) را روی آن سوار می کند،سیستمی برای نگهداری و سازمان دادن به اطلاعات شما. برای درک بهتر موضوع فرض کنید بخواهید کتابخانه ای را بر پا کنید. ابتدا باید ساختمانی را که برای کتابخانه در نظر گرفته اید قفسه گذاری کنید تا کتاب ها داخل قفسه ها نگهداری شوند. بعد باید شیوه ای را برای مرتب کردن کتاب ها اتخاذ کنید تا دسترسی به هر کتاب به سرعت و سهولت امکان پذیر باشد. این شیوه می تواند به این صورت باشد که مثلا کتاب ها را به ترتیب حروف الفبای عناوین آنها پش سر هم داخل قفسه ها بگذارید. یا این ترتیب می تواند بر اساس مثلا نام نویسندگان باشد. قفسه بندی کتابخانه مثل پارتیشن بندی ها هارد دیسک و شیوه انتخابی شما در نگهداری کتاب ها، مثل فرمت کردن منطقی هارد دیسک است. هیچ کتابخانه ای نمی تواند بدون قفسه بندی سیستم فهرست نویسی دوام بیاورد. سیستم عامل کامپیوتر هم بدون سیستم بایگانی قابل استفاده نیست.

پارتیشن بندی
فکر می کنم حالا درک روشنی از مسئله پارتیشن بندی داشته باشید. پس حالا باید دانسته های خود را به مرحله عمل برسانید. برای ساخت پارتیشن جدید هم می توانید از همان ابتدای کار هنگام نصب ویندوز اقدام کنید. هم می توانید بعد از نصب ویندوز به کمک برنامه های مخصوص پارتیشن بندی این کار را انجام دهید. روش اول باعث می شود کل هارد شما پاک و همه چیز از نو ساخته شود. بنابراین اگر از قبل اطلاعاتی روی هارد خود دارید که نمی خواهید از دست بدهید، باید از آن ها بک آپ بگیرید. سپس سی دی بوت ویندوز اکس پی را داخل درایو گذاشته و در برنامه Setup دستور العمل پارتیشن بندی هارد را دنبال کنید. برای کمک به شما، این دستورالعمل را در کادری جداگانه با تصاویر مربوطه توضیح داده ام. اگر نمی خواهید اطلاعات خود را با پارتیشن بندی از دست بدهید، بهتر است از نرم افزارهای مخصوص این کار استفاده کنید. برنامه های زیادی در این زمینه وجود دارند که به صورت رایگان از اینترنت قابل دریافت هستند، ولی تقریبا هیچ یک از آن ها نمی توانند سیستم NTFS را پارتیشن بندی کنند. سیستم NTFS نوعی سیستم بایگانی است که در کارایی ویندوز اکس پی نقش مهمی دارد. بنابراین بهتر است از نرم افزارهای جدی تر و معروف تر در این زمینه استفاده کنید. یکی از این نرم افزارها Partitions Magic نام دارد ک کلیاتی از آن را در کادری جداگانه برای شما توضیح داده ام.

تبدیل سیستم فایل
بسیاری از ابزارهای پارتیشن بندی قابلیتی دارند که بدون از بین بردن اطلاعات می تواند سیستم بایگانی پارتیشن شما را تغییر دهد. اگر تا به حال از سیستم بایگانی FAT32 استفاده می کردید و هیچ دلیل خاصی برای داشتن این سیستم ندارید،بهتر است آن را به سیستم کارآمدتر NTFS تبدیل کنید. برنامه Partition Magic می تواند این کار را بکند. یکی از خوبی های داشتن دو پارتیشن و جدا کردن ویندوز از اطلاعات شخصی شما این است که اگر مجبور شدید ویندوز را از نو نصب کنید، می توانید با خیال آسوده پارتیشن مربوط را فرمت کنید و به پارتیشنی که فایل هایتان را روی آن گذاشته اید،دست نزنید. خوبی دیگر این است که با استفاده از برنامه هایی که از هارد « تصویر » می گیرند، می توانید تصویری از پارتیشن اصلی خود گرفته و روی پارتیشنی دیگر ذخیره کنید. برنامه هایی مثل Drive lmage این کار را انجام می دهند. در این صورت، هر وقت ویندوزتان از کار افتاد و مجبور شدید از نو به نصب آن بپردازید، می توانید به جای این کار، تصویر پارتیشن حاوی ویندوز را بازیابی کنید.

درباره سیستم فایل بیش تر بدانید
سه نوع سیستم فایل معروف وجود دارد که هر کس به عنوان کاربر ویندوز باید باآن ها آشنا باشد. ابتدا FAT به وجود آمد که سر نام عبارت Fille Allocation Table است. این سیستم در DOS و ویندوز 95 استفاده می شد و به FAT16 نیز معروف است. FAT16 می توانست هاردهای حداکثر 2 گیگابایتی را فرمت کند. بعد از این سیستم، FAT32 آمد که هاردهای بالاتر از 2 گیگابایت را هم می توانست فرمت کند. با ظهور ویندوز NT و بعد از آن 2000 ، سیستم بایگانی NTFS به وجود آمد. این سیستم به لحاظ کارآیی بسیار بهتر از هر دو FAT عمل می کند وهاردهای تا چند ترابایت را می شناسد. انتخاب سیستم بایگانی کار ساده ای است،همیشه NTFS را انتخاب کنید، مگر این که برای انتخاب FAT دلیل خاصی داشته باشید. مثلا اگر در شبکه ای هستید که بعضی کامپیوترهای آن ویندوز 98 دارند، مجبورید از FAT استفاده کنید. چون ویندوز 98 سیستم NTFS را نمی شناسد.

جادوی پارتیشن
اگر پاک شدن اطلاعات برایتان مهم نیست، همان سی دی نصب ویندوز اکس پی برای پارتیشن بندی هارد کفایت می کند. اما نرم افزارهای مستقلی وجود دارند که بدون از بین بردن اطلاعات این کار را برای شما انجام می دهند. Partition Magic8 محصول شرکت Powerguest یکی از بهترین آن هاست. محیط این برنامه خیلی شبیه Windows Explorer است و ویزاردهایی دارد که کار را بسیار آسان کرده اند، با چند کلد می توانید هارددیسک خود را به چند پارتیشن تقسیم کنید. اگر چه این برنامه اعلام کرده که در پارتیشن بندی هارد به اطلاعات شما دست نمی زند،اما منطق حکم می کنید که از اطلاعات مهم خود بک آپ بگیرید، چون روی هیچ چیز نمی توان حساب کرد. مثلا اگر هنگام کار این برنامه،برق قطع شود.به احتمال زیاد اطلاعات را از دست خواهید داد. برای تقسیم یک هارد بهدو پارتیشن ابتدا اندازه پارتیشن اصلی را تا ان جا که حجم اطلاعات روی آن اجازه می دهد، کوچک کنید. سپس در محل خالی شده، یک پارتیشن جدید ایجاد کنید. بعد از انجام این تنظیمات دکمه Apply را بزنید تا کار عملا آغاز شود.

نصب ویندوز اکس پی از نو
1- پارتیشن جدید
برای ساخت پارتیشن جدید، کامپیوتر خود را از طریق سی دی ویندوز اکس پی بوت کنید. با زدن دکمه Enter وارد برنامه Setup ویندوز شوید. با زدن کلید f8 « توافق نهایی کاربر» را بپذیرید. سپس پارتیشن فعلی خود را انتخاب کنید و کلید D را بزنید تا پارتیشن پاک شود. حال کلید C را بزنید تا یک پارتیشن جدید ساخته شود.

2- تعیین اندازه
غالبا پارتیشن اول برای نصب خود ویندوز اکس پی و نرم افزارها استفاده می شود. بنابراین سایز آن را به نسبت یک چهارم یا یک سوم کل هارد دیسک خود انتخاب کنید. البته اگر فکر می کنید برنامه های زیادی روی سیستم خود نصب نخواهید کرد،اندازه آن را کوچک ر م بگیرید بهتر است. چون کار بک آپ را آسان تر می کند.

3- پارتیشن های دیگر
فضای باقی مانده روی هارد را انتخاب کرده و کلید C را بزنید تا پارتیشن دیگری ساخته شود. دوباره اندازه این پارتیشن را هم وارد کنید. با تکرار همین کار،می توانید ارتیشن های بیشتری راکه برای نصب ویندوز تعیین کرده بودید انتخاب کده و کلید Enter را بزنید. نوع فرمت را NTFS انتخاب کنید . کار را ادامه دهید.
منبع : شبکه فناوری اطلاعات ایران

[arsalan681]

برجستگی‌ انتهای کابل‌های کامپیوتر چیست؟
You can see links before reply
حتما برجستگی‌های استوانه‌ای شکل را در انتهای کابل‌های مخصوص کامپیوتر، از جمله کابل صفحه کلید، ماوس، نمایشگر و یا دستگاه‌هایی نظیر چاپگر که برق خود را از منابعی غیر از کامپیوتر می‌گیرند دیده‌اید.این برجستگی‌ها Ferrite Bead یا مهره «فرو» نام دارد. وظیفه اصلی این برجستگی‌ها محافظت از کابل‌ها در برابر تداخل‌های الکترومغناطیس و رادیویی است و معمولاً به شکل‌ زیر در کابل‌ها دیده می‌شوند.
این برجستگی‌ها به سادگی تکه‌ای از ماده‌ای فرومغناطیس است. مواد فرومغناطیس، نیمه مغناطیس هستند و از ترکیب اکسید آهن با فلزات دیگر بدست می‌آید.
این برجستگی‌ها معمولاً در هنگام ساخت کابل به آن اضافه می‌شوند یا اینکه بعد از ساخت به صورت دو نیم استوانه به دور کابل پرس می‌شوند.

You can see links before reply

کامپیوتر‌ها دستگاه‌های پر سر و صدایی هستند. مادربورد (MotherBoard) به تنهایی دارای یک نوسانگر برق است که با فرکانس 300 تا 1000 مگاهرتز در حرکت است. حتی صفحه کلید نیز دارای همچنین نوسانگری است. کارت تصویر نیز برای کار نیاز به همچنین نوسانگری دارد.
تمام این نوسانگر‌ها در اطراف خود امواج رادیویی و الکترومغناطیس تولید می‌کنند. با این حال بیشتر این امواج توسط فلزات اطراف کیس(Case) کامپیوتر جذب می‌شوند.
مشکلی که وجود دارد از خود کابل‌های کامپیوتر ناشی می‌شود. اگر از اصول الکترومغناطیس اطلاع داشته باشید می‌دانید که هر سیم حامل جریانی در اطراف خود میدان مغناطیسی ایجاد می‌کند.
این میدان‌های مغناطیسی می‌تواند با امواج رادیویی و کابل‌های دیگر تداخل پیدا کند و در کار دیگر دستگاه‌ها مشکل ایجاد کند.
همینجاست که برجستگی‌های کابل به کار می‌آیند و امواج رادیویی و الکترومغناطیس را در داخل خود به گرما تبدیل می‌کنند.

[arsalan681]

انواع فناوري در صفحه نمايشهاي لمسي

چكيده:
يكي از دغدغه هاي طراحان سيستمهاي رايانه‌اي براي محصولاتشان داشتن يك رابط خوب با كاربران است به عبارت ديگر طراح بايد سيستمي طراحي كند كه علاوه بر داشتن عملكرد خوب، كاربر پسند نيز باشد و نياز به صرف وقت و هزينه هاي زياد براي آموزش كاربران آن سيستم نباشد و در نهايت نحوه ارتباطش با كاربران ساده و سريع باشد.از اين رو فناوري "تاچ اسكرين" يا صفحه لمسي اهميت پيدا كرده و براي برخي كاربردها به طور گسترده استفاده مي شود.فناوري هاي ساخت صفحه لمسي و همچنين كاربرد آنها موضوع بحث اين مقاله است.در اين مقاله سعي شده تا انواع مختلف صفحه لمسي مانند Resistive و Infrared وCapacitive وSAW
را توصيف كرده و به بررسي نحوه ي كار آنها بپردازيم.
You can see links before reply

[arsalan681]

طرز استفاده از مبدل‌های تبدیل برق SATA برای هارد دیسک !

امروزه تقریبا همه‌ی قطعات سخت افزاری معمول که تا قبل ، از طریق کابل‌های بزرگی با نام IDE به درگاهی به همین نام در مادربرد متصل می‌شدند هم‌اکنون از طریق درگاه SATA با مادربرد ارتباط برقرار می‌کنند .

با توجه به استفاده روزافزون از قطعاتی چون سی دی رایترها و دی‌وی‌دی رایترها و هارددیسک‌های ساتا ، امروزه در داخل هر کامپیوتر خانگی یک یاچند وسیله که از درگاه SATA برای ارتباط استفاده میکنند به چشم می‌خورد .

در این مقاله اصلا قصد نداریم در مورد مزایای SATA صحبت کنیم .

اما نکته ظریفی در این بین مطرح هست که تقریباٌ اکثر کاربران بدان دقت نمیکنند .

همان طور که می‌دانید علاوه بر کابل اطلاعاتی (DATA) که تفاوت زیادی با نوع IDE خود دارد ، کابل برق قطعاتی که از طریق ساتا به مادربرد وصل می‌شوند هم متفاوت از حالت معمول است .

تصویر زیر نمایی از کابل های برق مورد استفاده برای قطعاتی که از طریق IDE , SATA به مادربرد وصل می‌شوند را نمایش میدهد .
You can see links before reply
کابل‌های برق ساتا با رنگ مشکی و کابل‌های برق IDE به رنگ سفید به راحتی از همدیگر قابل تشخیص‌اند

اما مشکلی که همیشه وجود داشته است کمبود و یا عدم وجود کابل برق ساتا در پاورِ سیستم است – چرا که پاورهای قدیمی کامپیوتر فاقد این نوع کابل و پاورهای جدید هم معمولا تنها شامل یک الی ۲ کابل برق از نوع ساتا هستند .

خوب به ظاهر این هم مشکلی نیست – چرا که با یک کابل تبدیل برق می‌توان به راحتی برق نوع اول را به نوع ساتا تبدیل کرد.

تصویر زیر یک تبدیل برق ساتا معمول را نمایش میدهد :

You can see links before reply
ما بیایبد نگاه دقیقتری به کابل استاندارد SATA پاور رایانه و کابلی که از طریق مبدل، به ساتا تبدیل کرده‌ایم بیاندازیم :

بله کابل استاندارد ساتا خروجی از پاور کامپیوترتان یک رشته سیم نارنجی رنگ اضافه دارد ! در واقع کابل استاندارد ساتا ۵ رشته‌ای است اما کابلی که ما از طریق مبدل معمولی ساتا ساخته ایم ۴ رشته ای است !

بر خلاف کابل برق‌های معمول ۴رشته ‌ای که تنها حاوی دو ولتاژ ۵ولت و ۱۲ولت هستند ، سیم نارنجی رنگ دارای ولتاژ +۳٫۳ ولتی است که که مورد استفاده قطعات سخت افزاری SATA (خصوصاً هارددیسک) است .

شما باید خیلی مراقب کابل برق ساتا باشید چون بعضی از آنها سیم ۳٫۳ volt ندارند، افراد ناشی اغلب از این گونه مبدل ها استفاده می کنند که ۴ پین را به ساتا تبدیل می کند اما کانکتور ۴ پین فقط ۱۲ ولت و ۵ ولت دارد و سیم نارنجی که ۳٫۳ ولت را دارد همراه ندارد.

شاید به ظاهر استفاده از کابل ۴ رشته‌ای و فاقد ولتاژ ۳٫۳ ولتی مشکلی نداشته باشد و هارددیسک به راحتی کار کند ، اما این موضوع باعث عدم کارکرد صحیح قطعات سخت‌افزاری SATA خصوصا هاردیسک ها میشوند و طول عمر مفید آنها را کاهش میدهد .

اگر سری به تعمیرکاران تخصصی رایانه بزنید آنها هم به شما پیشنهاد میکنند که مبدل‌های معمول که برای تبدیل برق IDE به SATA استفاده میشوند را تنها برای درایو نوری خود (مثل CD/RW یا DVD/RW) استفاده کنید و آنها را به هارددیسک متصل نکیند و از کابل استاندارد Power سیستم برای تغذیه برق هارددیسک استفاده کنید .

شاید بد نباشه که نگاهی به داخل کیس خود بیاندازید – بسیاری کابل استاندارد پاور را به دیسک نوری و کابل مبدل برق را به هارددیسک متصل کرده ‌اند . سیستم را خاموش و جای این ۲ را عوض کنید .

اگر هم پاور رایانه‌تان فاقد کابل‌ استاندارد برق SATA است فکر کنم اطلاعات روی هارددیسکتون ارزشش رو داشته باشه که بخواهید هزینه‌ای حدود ۲۰ هزار تومان رو برای خرید یک پاور جدید که به همراه خود چندین کابل استاندارد ساتا داره رو متقبل بشید .

کافی است کمی جستجو کنید تا ببینید افراد بیشماری تنها به خاطر استفاده از همین مبدل‌ها هارددیسک‌ها و اطلاعات مهم خود را به کل از دست داده اند … یا شاید هم هیچ گاه متوجه علت خرابی هارددیسک خود نشدند و باز هم از این مبدل‌ها برای تغذیه برق هارددیسک خود استفاده میکنند .
منبع : سان سافت

[Division]

با تشكر از دوست خوبم جناب arsalan681

اگه امكانش باشه يه آموزش درباره مونتاژ كامپيوتر رو هم بزاريد يا حتي يه انجمني رو براش ايجاد كنيد .
به نظرم خيلي ها ازش استفاده مي كنن .

[arsalan681]

با تشكر از دوست خوبم جناب arsalan681

اگه امكانش باشه يه آموزش درباره مونتاژ كامپيوتر رو هم بزاريد يا حتي يه انجمني رو براش ايجاد كنيد .
به نظرم خيلي ها ازش استفاده مي كنن .

پیشنهاد خوبیه فقط باید بیشتر بررسی بشه

[arsalan681]

چگونه کامپیوترمان را مثل حرفه ای ها کابل کشی کنیم
فایل پی دی اف به همراه تصاویر. این فایل ترجمه شده از یک سایت خارجی است

[arsalan681]

شرکت Intel طرز ساخت یک CPU را توضیح داد قسمت اول
فایل پی دی اف به همراه تصاویر . متن هم ترجمه شده هست.

[arsalan681]

قطعا بدانید فشار دادن اون دکمه تشکر موجب تشویق برای ادامه کار خواهد شدaa)

[arsalan681]

اوركلاك چيست و چگونه انجام مي‌پذيرد؟

به طور خلاصه اوركلاك به معني افزايش فركانس قطعات مختلف مانند پردازنده، حافظه و ديگر اجزاي سيستم براي دست‌يابي به كارايي بيش از آنچه هر يك از آن‌ها قادر به ارايه آن هستند مي‌باشد . كاربراني كه قصد انجام اوركلاك را دارند بيشتر بر روي افزايش فركانس‌هاي قطعات اصلي سيستم مانند پردازنده، كارت گرافيك و حافظه متمركز مي‌شوند...

[arsalan681]

شرکت Intel طرز ساخت یک CPU را توضیح داد
قسمت دوم

[arsalan681]

امروزه دانش كامپيوتر آنقدر پيشرفت كرده است كه مي توان بدون مشكل كامپيوتر را براي مدت طولاني يا حتي به صورت 24 ساعته روشن نگه داشت حتي مي توان از زمان بي كاري كامپيوتر براي Update آنتي ويروس كامپيوتر و اسكن آن استفاده كرد. ولي براي روشن نگه داشتن طولاني كامپيوتر نكته هايي وجود دارد كه ياد آوري انها خالي از لطف نيست
بدانيد كه:
هر بار روشن يا خاموش كردن كامپيوتر باعث تغيير دماي آن مي شود. كه به اين تغييرات دمايي تنش هايي حرارتي گفته مي شود. و از لحاظ فيزيكي مي تواند آسيب پذيري هر قطعه اي را ( حتي غير الكترونيكي ) افزايش دهد. مشكل ديگري كه هنگام روشن كردن كامپيوتر وجود دارد، جرقه اي است كه هنگام وصل كليد زده مي شود. اين جرقه هاي اضافه ولتاژ هاي نا خواسته اي ايجاد مي كنند. با اينكه فيلتر هايي براي حذف اين نوسانات ولتاژ وجود دارند اما هميشه مقداري از نوسانات از اين فيلتر ها عبور مي كنند. بنابراين اگر قرار است پس از مدت كوتاهي دوباره كامپيوتر خود را روشن كنيد بهتر است اصلاً آنرا خاموش نكنيد. پس براي افزايش عمر كامپيوتر خود بهتر است از روشن و خاموش كردن هاي بيهوده كامپيوتر خودداري كنيد.
هارد ديسك كامپيوتر شما مي تواند با سرعت 5400 يا 7200 يا 15000 دور در دقيقه ديسك هاي خود را به بچرخاند. وقتي كه يك كامپيوتر روشن است بيرينگ ( يا به قول عوام بلبرينگ ) آن در حال سايش است. و بد نيست بدانيد هارد ديسك هاي امروزي به طور متوسط مي توانند 100000 تا 250000 ساعت بدون مشكل و بدون وقفه كار كنند. كامپيوتر هايي كه براي سرور ها ساخته مي شوند از تكنولوژي استفاده مي كنند كه بتوانند هفت روز هفته را به صورت شبانه روزي كار كنند. و چكيده اين تكنولوژي در كامپيوتر هاي شخصي استفاده شده است بنابراين بيشتر آنها مي توانند براي يك دهه يا حتي بيشتر بدون مشكل كار كنند. بنابراين خيلي لازم نيست نگران هارد ديسك خود به عنوان يكي از قطعات داراي استهلاك مكانيكي نگران باشيد.
فن CPU، منبع تغذيه، حتي كارت گرافيكي مقداري برق مصرف مي كنند. اما اگر از مود ذخيره انرژي ( Power Option ) در كامپيوتر خود استفاده كنيد. مي توانيد مصرف آنرا به ميزان قابل توجهي كاهش دهيد. و اگر از مانيتور CRT براي كامپيوتري كه قرار است مدت طولاني روشن بماند استفاده مي كنيد بهتر است آنرا با يك مانيتور LCD تعويض كنيد چون اين مانيتورها مانند يك بخاري برقي در تابستان هستند. و نه تنها انرژي بيشتري مصرف مي كنيد بلكه بايد براي تهويه گرماي انها هم فكري بكشيد. كامپوتر هايي (مادر برد هايي ) كه داراي برچسب EPA يا Energy Star هستند مي توانند. به راحتي مانيتور يا هارد ديسك ( اگر براي مادربرد و CPU اين عمل انجام نشود ) را در حالت خواب قرار دهند كه سبب كاهش مصرف انرژي مي شود و در عين حال كار خود را انجام مي دهند بدون اينكه صدمه اي به به يكي از قطعات آن وارد شود.
مانيتور هاي CRT قديمي با مشكلي مواجه بودند كه اگر يك تصوير را طولاني مدت نمايش مي دادند آن تصوير روي صفحه نمايش به صورت هاله باقي مي ماند يا اصطلاحاً مي گفتند تصوير روي صفحه نمايش سوخته است. كه راه حل اين مشكل استفاده از Screen Saver است. اما اين مشكل در مانيتور هاي CRT امروزي به مراتب كمتر شده است و در مانيتور هاي LCD هم چنين مشكلي وجود ندارد.
اگر مي خواهيد كامپيوتر خود را براي مدت طولاني روشن بگذاريد بهتر است يك محافظ براي آن نصب كنيد.

[arsalan681]

گذرگاه جلویی ، که گذرگاه داده بین CPU و Ram است . و برای تبادل داده با سایر قطعات متصل به مادردبرد بکار می رود . همچنین System Bus یا Memory Bus یا CPU Bus Speed یا External CPU Speed گفته می شود .
بوسیله این گذرگاه پردازنده به پل شمالی ( North Side Bridge ) متصل می شه ؛‌ که در واقع این بخش در بر دارنده گذرگاه حافظه ، گذرکاه PCI و گذرگاه AGP است . بطور کلی FSB بیشتر ، به معنی سرعت پردازش بالاتر و کامپیوتری سریعتر است . در واقع این گذرگاه شامل مجموعه ای از سیمها و مدارات است که وظیفه نقل و انتقال اطلاعات رو به داخل و خارج پردازنده بعهده داره. مثل یک بزرگراه که هر چه عریض تر باشه ،‌ عبور داده ها روانتر شده و انتقال بیشتر ی صورت می گیره و مقدار داده بیشتری از حافظه به پردازنده منتقل می شه بنابراین پردازنده با توجه به سرعت داخلی بسیار بالای خود بهتر می تونه با داده ها و فرامین کار کنه . سرعت گذرگاه داده ها در داخل پردازنده معمولا خیلی سریعتر از گذرگاه داده ها در خارج پردازنده است . به همین خاطر برای جلوگیری از اتلاف وقت پردازنده ، یک جریان پیوسته از داده ها باید به پردازنده برسد تا سرعت کم گذرگاه روی مادربرد جبران بشه ، و بدین منظور از حافظه سریع Cache استفاده می شه .
بعنوان مثال Pentium ۴ دارای FSB ۴۰۰ Mhz است ، اما در واقع دارای باس ۱۰۰ مگاهرتزی است که چهار بار عمل ارسال انجام می شه ( Quad کار می کنه ) . بعبارت دیگر در هر چرخه ساعت ( Clock Cycle ) داده دو بار ارسال می شه ؛ یکی در لبه بالارونده کلاک و یکی در لبه پایین رونده کلاک ( مانند حافظه های DDR ) و در هر مرتبه نیز دو بایت داده ارسال می شه ، که در مجموع باعث می شه FSB ۱۰۰ مگاهرتزی ۴ برابر سریعتر بشه .Multiplier : فرکانس CPU از ضرب FSB در Multiplier بدست می آید . بعنوان مثال یک پردازنده با فرکانس ۵۵۰ مگاهرتز که باس ۱۰۰ مگاهرتزی داره ، ضریب کلاکش باید ۵/۵ باشه . بنابراین CPU باید ۵/۵ بار مقدار فرکانس FSB رو اجرا کنه ، که برابر می شه با ۵۵۰ مگا هرتز : ۱۰۰MHz x ۵.۵ = ۵۵۰ MHz

▪ باس CPU های Duron:
AMD ها دارای باس ۱۰۰ بودن ‌، که با توجه به Dual کار کردن ، روی باس ۲۰۰ کار می کردن . Athlon ها دارای باس ۱۰۰ و ۱۳۳ بودن که با توجه به Dual کار کردن ، روی باس ۲۰۰ و ۲۶۶ کار می کرد ن .Athlon XP ها نیز به همین ترتیب روی باس ۲۶۶ و ۳۳۳ و ۴۰۰ کار می کردن . Sempron ها به غیر از ۳/۱ همگی دارای باس ۳۳۳ هستن ( تمامی این CPU ها روی سوکت A یا سوکت ۴۶۲ قرار داشتن ) . Sempron ۳.۱ , Athlon ۶۴ , Athlon ۶۴ FX با استفاده از HTT تکنولوژی هایپر ترنسپورت ( Hyper Transport Technology ) برای سوکت ۹۳۹ تا ۲۰۰۰ مگا هرتز و برای سوکت ۷۵۴ تا ۱۶۰۰ مگاهرتز می تونن با حافظه تبادل داده داشته باشن .

▪ باس CPU های Celeron :
Intel ها دارای باس ۱۰۰ و Celeorn D دارای باس ۱۳۳ هستن که با توجه به Quad کار کردن CPU های Intel به ترتیب روی باس ۴۰۰ و ۵۳۳ کار می کنن . Pentium ۴ های اولیه هم دارای باسهای ۴۰۰ و ۵۳۳ بودند . ( این سری روی سوکت های ۴۷۸ و ۴۲۳ قرار داشتن ) Pentium ۴ Processor Supporting HT Technology دارای باس ۲۰۰ هستن که با توجه به Quad کار کردن CPU های Intel روی باس ۸۰۰ کار می کنن . ( این سری روی سوکت های ۴۷۸ و ۷۷۵ قرار دارن ) Pentium ۴ Processor Extreme Edition روی باس ۸۰۰ کار می کنن و فقط یک مدل از این سری که فرکانس ۳/۴۶ گیگا هرتزی داره ، روی باس ۱۰۶۶ کار میکنه ( این سری هم مثل سری قبل روی سوکت های ۴۷۸ و ۷۷۵ قرار دارن )

▪ Backside Bus :
در مقابل FSB گذرگاه دیگری به این نام وجود دارد که رابط بین CPU و حافظه نهان سطح دوم ( L۲ Cache Memory ) می باشد . و طبعا سرعت این گذرگاه از FSB بیشتر است .

▪ Cache Memory :
یا حافظه نهان ، یک حافظه بسیار سریع از نوع استاتیک است که داخل خود پردازنده قرار دارد . بدلیل اینکه بسیاری از عملیات کامپیوتر تکراری و قابل پیش بینی است و تراشه های سیلیکان بسیار سریعتر از درایو های دیسک مکانیکی می باشند ، سرعت دسترسی به اطلاعات با قرار گرفتن در این بخش ، بسیار سریعتر می شه . اطلاعات بصورت اطلاعات برنامه ، آدرس های حافظه یا داده می باشند . این حافظه بین CPU و Ram قرار می گیرد . حافظه نهان با استفاده از الگوریتمهای پیچیده خود ، پیش بینی می کند که پردازنده در مراحل بعدی پردازش به چه اطلاعاتی نیاز خواهد داشت و نتیجه رو درون خودش ذخیره می کنه . زمانیکه پردازنده نیاز به داده ای پیدا می کنه ابتدا Cache رو چک می کنه ، اگه در اون موجود باشه از داخلش می خونه ، بدین ترتیب چون پردازنده بیتهای اطلاعاتی را از فضای داخل خود بدست می آورد ، خیلی سریعتر عمل می کند . ( تا اینکه این اطلاعات را از درون حافظه اصلی سیستم بیرون بکشد ) اما اگه داخل Cache نباشه ، پردازنده به حال انتظار می ره تا داده مورد نظر از حافظه اصلی به Cache برسه و از اونجا نیز در اختیار پردازنده قرار بگیره . بنابر این هر چه حافظه نهان بزرگتر باشه ، کارایی نیز بیشتر است

[arsalan681]

کسانی که از مانیتور های LCD استفاده می کنند ، گاهی اوقات مشاهده کرده اند که بعضی از قسمت های صفحه به رنگ قرمز ، آبی ، سبز و ... در می آیند و همیشه بعد از روشن کردن LCD به همان شکل باقی می مانند. در واقع آن رنگها نمایانگر وجود یک پیکسل سوخته در آن قسمت از مانیتور LCD هستند. اما برای از بین بردن آنها ، در زیر 3 راه معرفی می کنیم که اگرچه این راه ها راه های اساسی و حرفه ای نیستند اما در خیلی از مواقع پاسخ مثبت می دهد امیدوارم یکی از آنا برای شما جوابگو باشد.
فشار بر روی پیکسل سوخته
1 . مانیتور را خاموش کنید.
2 . یک دستمال نم دار تهیه کنید و مطمئن شوید که بر روی مونیتور خش نمی اندازد .
3 . یک خودکار ، مداد نوک تیز ، پیچ گوشتی نوک تیز و یا هر چیزی مشابه آنها بردارید . مسلمأ سوزن می تواند از تمام آنها بهتر باشد .
4 . دستمال نم دار را چند بار تا بزنید تا مطمئن شوید به مونیتور آسیبی نمی زند و نوک جسم تیز را در دستمال فرو ببرید (خیلی احتیاط کنید که جسم نوک تیز از طرف دیگر دستمال بیرون نیاید تا به صفحه مونیتور آسیبی برسد) حالا به آرامی شروع کنید و آن را دقیقا روی پیکسل سوخته فشار دهید، تا جای ممکن سعی کنید دقیقا روی پیکسل سوخته باشد و گرنه ممکن است به بقیه نقاط صفحه مونیتور آسیب بزنید .
5 . در حالی که دستمال را به کمک جسم نوک تیز بر روی پیکسل سوخته فشار می دهید ، مونیتور را روشن کنید .
6 . حال به آرامی دستمال را عقب ببرید . پیکسل سوخته باید از بین رفته باشد .
این روش بر روی پیکسل های سوخته در سایزهای کوچک و ریز بازدهی بیشتری دارد

ضربه زدن بر روی پیکسل سوخته
1 . کامپیوتر و مونیتور LCD را روشن کنید .

2 . بر روی دسکتاپ به ویژه در محل پیکسل سوخته یک عکس کاملا تیره و سیاه قرار دهید تا پیکسل سوخته به وضوح دیده شود . (بهترین کار قرار دادن یک عکس تماما سیاه به عنوان بک گراند می باشد )
3 . یک خودکار یا مداد که انتهای گرد و نسبتا پهنی دارد تهیه کنید (مثل انتهای بالایی مداد هایی که در بالای خود پاک کن دارند.)
4 . انتهای گرد و پهن مداد را بسیار نرم و آرام بر روی پیکسل سوخته قرار دهید و با ضربه های آرام و ملایم سعی کنید تابش ( یا موج ) نور سفیدی در اطراف آن پیکسل را ببینید.
5 . به تدریج فشار ضربه های انتهای گرد مداد را بر روی پیکسل سوخته در هر 5- 10 ضربه بیشتر کنید تا پیکسل سوخته به حالت سالم خود بر گردد .
6 . حالا یک عکس کاملا سفید بر روی بک گراند خود قرار دهید ( می توانید Notepad را باز کنید و قسمت سفید آن را در جایی که پیکسل سوخته بود بکشید) و مطمئن شوید به بقیه نقاط در اثر ضربه های کوتاه آسیبی نرسیده .
این روش بر روی پیکسل های سوخته در سایزهای بزرگتر بازدهی بیشتری دارد .

برخی نرم افزار های ارائه شده در این زمینه برای از بین بردن پیکسل های سوخته نرم افزار هایی ارائه شده که می توانید با کمک آنها این پیکسل ها را از بین ببرید.
بعضی از آنها به صورت فایل های اجرایی برای تست مونیتور و از بین بردن آن پیکسل تهیه شده اند و بعضی دیگر به صورت آنلاین در صفحات وب .

توجه :
1 . به هیچ عنوان برای تعمیر پیکسل سوخته مانیتور را باز نکنید .
2 . از دور بودن وسایل الکتریکی در اطراف LCD و خیس نبودن آن مطمئن شوید
3 . عده ای بر این عقیده اند که فشار دادن و لمس کردن سطح LCD خود باعث سوختن پیکسل ها می شود، اما با این حال این مسئله به اثبات نرسیده است.
4 . اگر LCD نو خریداری کرده اید ، بعد از باز کردن جعبه آن ، از قرار دادن آن در محیطی که نور زیادی در آن قرار دارد جدا بپرهیزید زیرا پیکسل ها در 10 – 20 ساعت اول ، توانایی جذب نور بالایی دارند و نور های بسیار قوی مانند فلاش دوربین یا نور مستقیم خورشید کاملا می توانند به آنها آسیب بزنند .
5 . این روش ها تنها پیکسل های سوخته را از بین می برند و نه پیکسل های مرده را (تفاوت آنها در این است که پیکسل های سوخته معمولا به رنگ های آبی ، قرمز و سبز هستند اما پیکسل های مرده رنگشان همیشه سیاه است)
منبع : انجمن تعمیرکاران سالارکام

[arsalan681]

صداهایی که از هارد به گوش می رسد چیست؟
فرض کنید که در حال کار با کامپیوتر خود هستید و روی فایلی دابل کلیک می کنید که در نتیجه نرم افزار اجرا کننده آن احضار و اجرا می شود تا آن فایل را برای شما باز کند. این عمل در بسیاری از کامپیوتر ها بین ۱۰ تا ۳۰ ثانیه طول می کشد.
در طول این مدت صداهای خفیفی از هارد دیسک خود می شنوید از صداهایی که شنیده می شود به نظر می رسد کارهایی در حال انجام است اما چه کارهایی؟
در هارد دیسک ها یک بازو وجود دارد که هدهای خواندن و نوشتن را نگه می دارد. این بازوها می توانند هدهای خواندن و نوشتن را به سمت مرکز یا لبه های دیسک حرکت دهند. قطر یک هارد دیسک نرمال در حدود ۵ اینچ یا ۱۲٫۵ سانتی متر است بنابراین این بازوها می توانند در حدود ۲ اینچ یا ۵ سانتی متر در راستای شعاع دیسک حرکت کنند.
سرعتی که این بازوها می توانند حرکت کنند حیرت انگیز است. این بازوها بسیار سبک هستند و محرک آنها قوی و بسیار دقیق است. این بازوها می توانند در صورت لزوم صدها بار در هر ثانیه در مقابل دیسک جلو و عقب بروند.
اگر درباره اساس کار یک اسپیکر هم بخواهید بدانید تفاوت زیادی با این سیستم ندارد. اسپیکر هم دارای یک مخروط سبک وزن است که قادر است با سرعت ۴۰۰ بار در ثانیه نوسان کند و تولید صوت نماید.
همانطور که بازوی هارد دیسک با سرعت زیاد در حال حرکت به جلو و عقب است نوساناتی تولید می کند که این نوسانات همان صدایی را تولید می کنند که ما می شنویم.
چرا زمانیکه بر روی یک فایل کلیک می کنیم هد هارد دیسک باید این مقدار حرکت کند که چنین صداهایی از آن شنیده شود؟
سه چیز باعث این حرکت ها می شوند:
ــ وقتی یک فایل مثلاً یک فایل Excel را باز می کنید. هارد دیسک شما باید خود نرم افزار را همراه با تعدادی فایل DLL (مخفف dynamic link libraries ) که از آن نرم افزار پشتیبانی می کنند فرا خوانی کند. این فایل ها جمعاً ۱۰ تا ۲۰ مگابایت حجم دارند و در قسمتهای مختلف هارد قرار گرفته اند. فرا خوانی ۲۰ مگابایت اطلاعات زمان کمی نمی گیرد و هد هارد دیسک ما باید هزاران بار جلو و عقب برود تا این اطلاعات را جمع آوری کند.
ــ فراخوانی خود فایل اطلاعاتی. در حقیقت هدف شما از اجرای یک نرم افزار دسترسی به اطلاعات موجود در فایل مورد نظرتان است. برای این منظور سیستم عامل شما (مثلاً ویندوز XP) باید هد هارد دیسک را به دایرکتوری که فایل شما در آن واقع است راهنمایی کند و از وجود فایلی با این نام اطمینان حاصل کند، و سپس آن فایل را پیدا کند و سپس احتمالاً باید یک دوجین تکه از فایل مورد نظر را بخواند تا کل فایل را فراخوانی کند.
ــ اگر در هنگام انجام این پروسه رم شما پر از اطلاعات شده باشد آنگاه سیستم عامل شما قسمتی از رم را روی هارد دیسک خالی می کند. و هنگامی که نرم افزار شما در حال اجراست سیستم عامل شما میلیونها بایت اطلاعات نرم افزار و فایلهای DLL را روی هارد دیسک می ریزد. برای انجام این وظایف هد هارد دیسک بارها باید حرکت کند تا وظایف خود را به خوبی انجام دهد.
حال به خوبی می دانید که چرا هارد دیسک شما چرا چنین صدایی هنگام کار می دهد. حقیقت اینست که با یک کلیک ساده هارد دیسک شما کار سنگینی انجام می دهد.

[arsalan681]

کسانی که از مانیتور های LCD استفاده می کنند ، گاهی اوقات مشاهده کرده اند که بعضی از قسمت های صفحه به رنگ قرمز ، آبی ، سبز و ... در می آیند و همیشه بعد از روشن کردن LCD به همان شکل باقی می مانند.......
به اين دو تا لينک هم ميتونيد مراجعه کنيد
You can see links before reply

You can see links before reply

[arsalan681]

طبق درخواست دوستان مبنی بر آموزش مونتاژ کامپیوتر یه مطلب میذارم البته یکم ورژنش قدیمیه همینو داشتم
You can see links before reply

[arsalan681]

اگر سری به بازار بزنید و قصد خرید DVD خام داشته باشید . با انواع و اقسام مارک‌های مختلف DVD مواجه خواهید شد .اگر دقت کرده باشید بر روی تمامی دیسکها علاوه بر مدل و سرعت رایت عبارت DVD-R و یا DVD+R حک شده است . اما تا به حال هیج از خودتان سوال کرده اید که تفاوت بین دیسکهای DVD-R و DVD+R در چیست ؟ و کدام یک بهتر و مرغوب تر است ؟

از سال ۱۹۹۶ که دیسکهای ذخیره اطلاعات با فرمتی به نام DVD وارد بازار شدند ، تاکنون پسوند های متعددی بر این فرمت اضافه شده که از جمله آنها می توان به پسوندهای -R,+R,-RW,+RW,+R DL اشاره کرد.
در واقع افزوده شدن این پسوند ها از زمانی آغاز شد که دیسکهای دی وی دی با قابلیت رایت کردن وارد بازار شدند.
متاسفانه بر خلاف سی دی ها ، استانداردهای متفاوتی برای ساخت یک دیسک دی وی دی وجود دارد و گوناگونی این استانداردها تا حدودی باعث سر درگمی مشتریان برای خرید دستگاهی مناسب می شود. در این مقاله می خواهیم این پسوند های متفاوت را برای شما رمز گشایی کنیم.

برای این منظور بد نیست ابتدا به معرفی دو اتحادیه عظیم که در زمینه دستیابی به استاندارد های پیشرفته تر با یکدیگر رقابت دارند ، بپردازیم. DVD FORUM نام اتحادیه ای شامل بیش از ۲۰۰ کمپانی بزرگ است که در زمینه پیشرفت تکنولوژی دیسکهای دی وی دی همکاری دارند.

از جمله این کمپانی ها می توان به هیتاچی ،میتسوبیشی ، سونی و پایونیر اشاره کرد. این اتحادیه وظیفه ثبت استاندارد های جدیدی که از طرف شرکت های عضو ارائه می شودرا بر عهده دارد.استانداردهایی که این اتحادیه ارائه می کند همگی دارای یک علامت منفی در کنار پسوند دی وی دی هستند.از طرف دیگر DVD+RW Alliance نام اتحادیه دیگری است که در رقابت شدید با DVD FORUM است.
اعضای این اتحادیه نیز بالغ بر ۲۰۰کمپانی بزرگ هستند که از جمله آنها می توان به یاماها، سونی ، DELL و hp اشاره کرد. در این میان نکته جالب حضور کمپانی سونی در هر دو اتحادیه است.
استانداردهای ارائه شده این اتحادیه همانطور که از نام آن مشخص می شود با یک علامت مثبت همراه است. در واقع می توان وجود این استانداردهای متفاوت را نتیجه رقابت این دو اتحادیه دانست که سعی دارند با وضع این استانداردها فروش محصولات جانبی مربوط را نیزانحصاری نمایند.

دستگاههایی که از استاندارد DVD+R یا DVD-R پشتیبانی میکردند تنها قادر به پخش همین نوع دیسک ها بودند که البته در حال حاضر تمام دستگاههای موجود در بازار از هر دو نوع استاندارد DVD-R‌ و DVD+R پشتیبانی میکنند

در واقع تا فوریه سال ۲۰۰۴ اختلاف فیزیکی بین یک دیسک DVD-R با DVD+R وجود نداشت. اما یک سری اختلافات تکنیکی بین این دو فرمت ضبط بروز کرد. فرمت DVD+R برای مردمی که تمایل به ضبط فیلمها و صداهای خود داشتند، امکانات ظریفی را تنظیم کرد.

تفاوت DVD-R و DVD+R در علت ۱- تفاوت در نوع بوک مار دو نوع دیسک و ۲- تفاوت در نوع چرخش دیسک هنگام کار بر میگردد .

دیسک های نوع DVD+R دارای تکنولوژی سرعت گردش زاویه‌ای هستند . بدین معنا که هنگام استفاده در کامپیوتر و یا دستگاههای پخش دی دی وی خانگی ، این نوع دیسک‌ها از ابتدای اجرا یا نمایش اطلاعات تا انتها با تنظیم نگه داشتن سرعت تبادل اطلاعات باعث می شوند تا موتور DVD ROM یا همون دستگاه سخت افزاری پخش DVD سرعتش رو به صورت آهسته کاهش می دهد .

اما در دیسک‌های DVD-R سرعت موتور ثابت و سرعت خواندن اطلاعات به صورت خطی زیاد می شود . به طور مثال در دیسک‌های DVD-R اگر قصد داشته باشید تا هنگام مشاهده یک فیلم به صورت مکرر ، فیلم را به جلو یا عقب ببرید موتور DVD Rom‌ مدام نیاز به تغییر سرعت داره که این امر سبب پایین آمدن عمر مفید موتور دستگاه خواهد شد .

تفاوت جالب دیگر در دیسکهای DVD+R نسبت به DVD-R در امکان خروج سریع دیسک‌های DVD-R است .

اگر هنگام رایت DVD دقت کرده باشید پس از رایت اطلاعات به میزان ۱۰۰٪ بلافاصله دیسک خارج نمی شود و دیسک عملی را با نام Finalize انجام می دهد که همین عمل گاه یکی دو دقیقه طول می کشد . دیسک های DVD+R دارای امکان خروج سریع دیسک هستند و می توان بدون اجرای این مرحله دیسک را خارج کرد و چون احتیاجی به عمل لیداوت ندارند عمل رایت بسیار سریعتر پایان می پذیرد .

مزیت دیگری که دیسک‌های DVD+R دارند امکان ضبط اطلاعات همزمان ر حالت فرمت دیسک است (که البته مربوط به دیسک‌هایی میشوند که قابلیت پاک شدن و ضبط مجدد اطلاعات را دارند که با نام DVD RW شناخته می شوند )

در مورد نوع بوکمارک شدن دیسکها هم برای شناسایی DVD-R ها روش دیتا بیسی که خیلی قدیمیه استفاده میشه و سرعت مطمئنه رو نمیشه براحتی حدس زد ولی در نوع DVD+R خیلی راحت این عمل انجام می پذیرد .

علاوه بر آنکه دیسک های DVD+R با تمامی دستگا‌ه‌های پخش سازگاری کامل دارند . پس اگر دنبال یک دیسک دی وی دی میگردید که بدون مشکل در تمامی دستگا‌ه‌های پخش قابل اجرا باشد نوع DVD+R‌ را انتخاب کنید .

به طور خلاصه مزیت های دیسک های DVD+R نسبت به نوع DVD-R به شرح زیر است :

۱) مدیریت داخلی در ضبط کننده دی وی دی
۲) روشی که رکوردها در دی وی دی فرمت و بازنویسی میشوند.
۳) قابلیت های ضبط پیشرفته
مطابق اعلام DVD Alliance، استفاده از ضبط DVD+R/+RW به شما امکانات زیر را میدهد:
۱) خروج بلافاصله دی وی دی، بدون آنکه انتظار پایان فرمت را داشته باشید.
۲) توان ضبط جزئی روی دیسک دی وی دی در کامپیوتر یا تلویزیون
۳) فرمت بندی زمینه – وقتی دیسک در حال فرمت شدن است میتوانید همزمان در بخشی از دیسک که فرمت شده است اقدام به ذخیره اطلاعات کنید.
۴) توانایی پیشرفته ویرایش نام فایلها، سرتیتر فیلم و موسیقی و لیست پخش.
۵) صد در صد سازگار با تمام پخش کننده های دی وی دی

به طور کلی دیسک‌های DVD+R دارای تکنولوژی ساخت بالاتری هستند. البته تقریبا ۹۰٪ دیسک‌های دی وی دی موجود در بازار ایران از نوع DVD-R می‌باشند اما اگر گذرتان به DVD+R هم خورد بدانید که تفاوت قیمتی با نوع دیگر ندارند و اگه شما در شرایطی یکسانی بودید که دسترسی به هر دو نوع دیسک داشتید بهتر است DVD+R را خریداری کنید .

[arsalan681]

در اين مقاله بطور مختصر به نقاط ضعف و قوت pc و نوت‌بوک اشاره مي‌شود به گونه‌ايي که در انتها مي‌توانيد تا حدودي با توجه به بودجه و قدرت پردازش مورد نياز تصميم بگيريد که خريد کداميک به صرفه خواهد بود ، نوت بوک يا pc ؟!

[arsalan681]

در این مقاله ضمن بيان تاريخچه‌اي از شرکت اينتل که يکي از اسطوره‌هاي صنعت کامپيوتر مي‌باشد با اصطلاح x86 نيز آشنا خواهيد شد.

[arsalan681]

ادامه کار با رایانه به هنگام قطع برق مطمئناً برای شما اتفاق افتاده است که در حال کار با رایانه هستید واحتمالاً در حال طراحی و یا برنامه نویسی و از این قبیل هستید که ناگهان برق قطع شده و همه زحمات چند ساعته شما بدون این که روی دیسک ذخیره شوند از بین رفته اند. در این حالت احتمالاً عصبانی شده اید ولی چاره ای نداشته و بعد از وصل مجدد برق شهرهمه کار های خود را از سر گرفته اید.

قطع برق شهر یک اتفاق عادی است که در پیشرفته ترین کشورهای دنیا نیز گرچه به ندرت ولی اتفاق می افتد اما همیشه قطع برق به انجام مجدد کارها به مدت یکی دو ساعت ختم نمی شود و ممکن است خسارات زیادی را در بر داشته باشد به عنوان مثال یک بانک اگر مدتی بدون برق باشد در سیستم آن اختلال وارد می شود و یا یک سرویس دهنده اینترنت و یا یک سرور اگر مدتی بدون برق باشند به مرور مخاطبان خود را از دست خواهد داد در این جاست که UPS به کمک می شتابد.

مشکلات برق شهر

یکی از مشکلات برق شهر نوسانات شدید لحظه ای است. این رخداد که دلایل گوناگونی از جمله صاعقه و القای کابل های ارتباطی دارد موجب صدمات جدی به وسایل الکتریکی می شود چه بسا زمانی که دستگاهی از جمله رایانه خاموش بوده و به دلیل این که دوشاخه آن به پریز متصل بوده صدمه دیده است. به همین دلیل توصیه می شود در زمانی که دستگاه ها خاموش هستند آنها را از پریز برق جدا کنید. از دیگر مسائل موجود نویز الکتریکی است که ممکن است موجب قفل شدن (hang) رایانه و در نتیجه از دست رفتن اطلاعات شود.

افت لحظه ای ولتاژ که در اثر روشن شدن یک وسیله الکتریکی قوی به وجود می آید نیز می تواند موجب راه اندازی مجدد رایانه شده که از بین رفتن اطلاعات را در بر خواهد داشت. توجه داشته باشید که کوچکترین نوسانات برق که حتی ممکن است نا محسوس باشد می تواند برای CPU مضر بوده و موجب سوختن و یا نیم سوز شدن ترانزیستورهای موجود در آن شود. به همین دلیل است که پس از مدت ها کار با رایانه مثلاً پس از یک سال متوجه می شوید که رایانه شما نسبت به روزهای نخست خودکند تر شده و بیشتر قفل می کند.

برای جلوگیری از صدمات ناشی از اختلالات برق شهر مطمئناً به شما خرید یک UPS توصیه نمی شود بلکه یک محافظ تقویت کننده برق حدوداً ۷۰۰ وات برای یک رایانه و دستگاه های جانبی آن کافی به نظر می رسد. اما UPS علاوه برخاصیت های شوک گیری،تقویت و تنظیم برق شهر خصوصیات منحصر به فرد دیگری دارد که گاهی آن را برای رایانه های موجود در موسسات ضروری می کند.

وظیفه UPS

UPS های کوچک معمولاً درون خود، یک باتری دارند که هنگام وجود برق در حالت عادی آن را شارژ می کنند. هنگام قطع برق یا افت ولتاژ زمانی که ولتاژ از یک مقدار کمتر شود UPS به طور اتوماتیک منبع تغذیه رایانه را از برق شهر به باتری موجود درون خود تغییر می دهد این کار در مدت زمانی حدود یک یا ۲ میلی ثانیه انجام می پذیرد و در نتیجه رایانه متوجه قطع جریان الکتریکی نشده و به کار خود ادامه می دهد. UPS های متفاوت با طول مدت پشتیبانی متفاوتی وجود دارد که بنا به نیاز و کاربد نوع مورد نظر استفاده می شود برخی UPS ها فقط برای مدت کوتاهی مثلاً ۵ دقیقه به رایانه برق رسانی می کنند. این فرصت خوبی برای ثبت و ذخیره کارهای انجام شده است.
You can see links before reply
برخی دیگر نیز تا ۴۵ دقیقه دوام تغذیه دارند و این امکان را به کاربران می دهند که طی این مدت کار خودرا تکمیل و به پایان برسانند. برای ادارات و مؤسسات بزرگ تر و مهمتر نیز UPS هایی طراحی شده است که مدت زمان بسیاری رایانه های موجود را د رهنگام قطع برق از بابت تغذیه پشتیبانی می کنند. خوب است بدانید که برای کار های بزرگ UPS دارای باتری درون ساخته نبوده و فقط حکم یک شارژ کننده را دارند.

برای این UPS ها باتری های بیرونی در نظر گرفته شده که بنا به نوع نیاز و به تعداد معین به UPS متصل می شوند. می دانید که هنوز منبعی برای ذخیره جریان متفاوت ساخته نشده است باتری متصل به UPS نیز جریان مستقیم با DC دارند اما اکثر لوازم خانگی از جمله رایانه با برق متناوب شهر کار می کنند. بنابراین UPS یک مبدل نیز دارد که جریان DC را به AC تبدیل می کند این ها فقط وظایف UPS نیستند. UPS قابلیت کنترل جریان و ولتاژ و تنظیم و تقویت آنها را نیز دارد. در یک کلام می توان گفت UPS به رایانه می گوید که نگران هیچ چیز از جانب برق شهر و اختلالات ومشکلات آن نباش من همه کار ها را انجام داده و یک جریان تصفیه شده سالم به شما تحویل می دهم. با این توضیحات شاید تصمیم بگیرید که یک UPS تهیه کنید فکر خوبی است.

[arsalan681]

ساختار ATX بعد از سالها؛ تغییر چشمگیری در طراحی کیس و مادر بورد بود؛ که توسط شرکت اینتل در سال ۱۹۹۵ انجام گرفت. بعد از ۳ سال؛ سرانجام ساختار ATX بر AT غلبه کرد و الان به عنوان انتخاب پیش فرض برای سیستمهای نوین در نظر گرفته می شود. گرچه هنوز مادربوردهای AT بخاطر سازگاریشان با سیستمهای قدیمی خانگی و سیستمهای موجود در مغازه ها از انواع رایج هستند.
You can see links before reply
در مادربوردهای baby AT و AT سوکت پردازشگر اسلاتها و سوکتهای حافظه در قسمت جلوی مادر بورد. و کارتهای توسعه جوری طراحی شده که در طول آنها قرار می گیرد. زمانی که این مادر بوردها در حدود ۱۰ سال قبل تولید می شد. کارائی خوبی داشتند؛ چیپهای حافظه و پردازشگر کوچک بودند و همراه برد بودند (جدا نبودند) و وجود مانع به دلیل کمی جای روی مادر بورد مشکلی نبود. اما الان ما حافظه هایی روی سوکت SIMM/DIMM داریم که مستقیماً هم روی مادر بورد وجود ندارند و پردازندهای بزرگتری با فن ها و هیت سینک های بزرگی که بر روی آنها سوار می شود. چون پردازنده در همان جای (شکافهای حافظه) هست نتیجه این می شود که هیت سینک و فن پردازنده جای ۳ شکاف توسعه را روی مادر بورد می گیرد. بسیاری از فرمهای جدید مادربوردهای AT سوکتهای SIMM/DIMM را از سر راه برداشته اند اما مشکل جایگیری پردازنده هنوز هست. فرم ATX برای حل همین مشکل طراحی شد.
▪ ATXandMini ATX
ساختار ATX بعد از سالها؛ تغییر چشمگیری در طراحی کیس و مادر بورد بود؛ که توسط شرکت اینتل در سال ۱۹۹۵ انجام گرفت. بعد از ۳ سال؛ سرانجام ساختار ATX بر AT غلبه کرد و الان به عنوان انتخاب پیش فرض برای سیستمهای نوین در نظر گرفته می شود. گرچه هنوز مادربوردهای AT بخاطر سازگاریشان با سیستمهای قدیمی خانگی و سیستمهای موجود در مغازه ها از انواع رایج هستند. مادربوردهای Pentium Pro جدید و Pentium II بیشتر از فرم ATX استفاده می کنند . شرکت اینتل برای مارکهای معروف و اصلی بازار؛ مادربورد تولید می کند و فقط هم از فرمت ATX استفاده می کند. فرمت ATX چندین مزیت مهم در مقایسه با فرمهای قدیمی تر مادر بورد دارد. این نوع فرمت (ATX) بسیاری از نارضایتی سازندگان قطعات کامپیوتری را که مجبور بودند با آن کنار آیند بر طرف می کند . همانطور که فرمت baby AT پا به سن گذاشته است به همان نسبت به طور روز افزونی در بر طرف کردن نیازهای مادربورد های جدید و طراحی چیپ ست ها ناتوان شده است. از آن زمان فرمت ATX تغییراتی را نه تنها نسبت به مادر بوردها بلکه در طراحی کیسها و منبع تغذیه نیز بوجود آورد. در زیر بعضی از این تغییرات بررسی می شود.
▪ IntegratedI/O PortConnectors (کانکتور پورت درخواست وقفه یکپارچه شده با مادربورد):
مادربورد Baby ATسرهای کانکتوری روی خود دارند که با کابلی که به آنها وصل می شود موجب اتصال آنها با درگاههای سریال و موازی که روی کیس پیچ شده می گردد. اما ATX این کانکتورها را مستقیما ًبه صورت لحیم شده روی خود دارد که موجب سهولت نصب؛ کاهش قیمت تمام شده؛پایداری بیشتر و استاندارد بودن بیشتر مادربورد می شود.
IntegratedPS/۲ MouseConnector (درگاه اتصال موس PS/۲ یکپارچه با مادربورد):
در بسیاری ازمادر بوردهای نوع baby AT یا پورت موس PS/۲ وجود ندارد یا اگر شما نیاز داشته باشید درست مانند همان کانکتورهای سریال و موازی باید بوسیله یک کابل از سری که روی مادربورد برای درگاه PS/۲ هست آنرا به درگاه موس روی کیس وصل کنید.در صورتی که فرمهای ATX این پورت PS/۲ را روی خود مادربورد دارند.
▪ ReducedDrive BayInterference (واسط دیسک گردان ساده شده):
چون این نوع فرمت (ATX) ضرورتاً نسبت به فرم BABY AT ۹۰ درجه چرخش در محل قرار گیری دارد خیلی کمتر با محل قرار گیری درایو ها تداخل پیدا می کند و نتیجتاً دستیابی راحتر و خنک ماندن بیشتر بورد را موجب می شود.
▪ Reduced ExpansionCard Interference (کاهش واسط های کارتهای توسعه):
سوکت پردازنده و اسلاتها و سوکتهای حافظه از قسمت جلویی برد به قسمت سمت راست برد نزدیک منبع تغذیه انتقال داده شده است. این جابه جایی مشکلی که بردهای نوع AT در کمبود جا داشته اند را برطرف کرده و اجازه استفاده از کارتهایی با طول زیاد را در بیشتر شکافهای باس (PCI SLOT) می دهد.
▪ BetterPower SupplyConnector (کانکتورهای بهتر برای منبع تغذیه):
مدل ATX از یک کانکتور ۲۰ پینی بجای ۲ کانکتور ۶ پینی روی BABY AT که به دلیل شباهت زیاد باعث سردرگمی هم می شود؛ بهره می برد. در مدل ATX شما دیگر شما خطر برعکس زدن کابل که اکثر کاربران خانگی با آن آشنا هستند و منجر به صدمه به مادربورد می شود را ندارید.
SoftPower Support (پشتیبانی از خاموش کردن امن):
منبع تغذیه در مدلهای ATX از طریق ارسال سیگنال از مادر بورد روشن و خاموش می شود نه به صورت کلید خاموش و روشن فیزیکی. و این موجب می شود که سیستم از طریق نرم افزاری روشن یا خاموش شود و این مدیریت بهینه منبع تغذیه و برق رسانی را بدنبال دارد. برای مثال با یک مدل ATX شما می توانید ویندوز ۹۸ را برنامه ریزی کنید که هنگامی که دستور خاموش کردن سیستم را به آن می دهید سیستم واقعا خاموش شود. ۳:‎/۳VPower Support مادر بوردهای مدال ATX از جریان برق ۳.۳ ولت منبع تقذیه پشتیانی می کنند. این ولتاژ در بیشتر پردازندهای جدیتر مورد استفاده است و موجب صرفه جویی در هزینه می شود زیرا نیاز برای تغییر جریان از ۵ ولت به ۳.۳ ولت از میان رفته است.
▪ Better Air Flow (تهویه هوای بهتر):
منابع تغذیه مدل ATX طوری طراحی شده اند که جریان هوا را به جای بیرون فرستادن به درون کیس می دمند. این بدین معناست که جریان هوا به جای مکیده شدن به داخل از شکافهای کوچک کیس به بیرون می زند و این مانع جمع شدن گرد و غبار روی قطعات می گردد. به علاوه چون سوکت پردازنده روی مادربورد درست کنار منبع تغذیه است. فن مورد استفاده برای منبع تغذیه می تواند باعث خنکی پردازنده هم بشود. در بسیاری از حالات این مورد می تواند باعث برطرف کردن نیاز به فن پردازنده شود (البته به صورت بدی غیر قابل اطمینان است). در هر صورت خصوصیات مدل ATX این اجازه را به فن می دهد که جریان هوا را به داخل یا خارج کیس هدایت کند.
▪ Improved Design forUpgradeability (طراحی بهینه برای قابلیت ارتقا پذیری بیشتر):
به طور خلاصه چون مدل ATX جدیترین طراحی را دارد. گزینه ای برای آینده در نظر گرفته می شود. علاوه بر آن طراحی آن قابلیت ارتقا را آسانتر می نماید زیرا در این نوع مادربورد دسترسی به اجزای مادربورد بسیار راحتر و مؤثرتر است.

[arsalan681]

در واقع firewire در بسیاری از موارد جایگزین گذرگاه ارتباطی اسکازی شده است. اسکازی گذرگاهی است که با سرعت ۱۰ مگاهرتز، اطلاعات را بین کامپیوترها و همچنین دستگاه های جانبی همچون ام پی تری پلیر برقرار می کند. در اصل به دلیل کمتر بودن هزینه پیاده سازی و همچنین به دلیل سادگی استفاده از سیم های کابلی سیستم firewire جایگزینی مناسبی برای اسکازی است.
You can see links before reply
در حال حاضر یکی از اساسی ترین مسائلی که در دنیای کامپیوتر به آن پرداخته می شود، مسأله برقراری ارتباط کامپیوترها با کامپیوترهای دیگر یا وسایل جانبی است. این کار با توجه به نوع ارتباط و نیازهای موجود به راه های گوناگون امکان پذیر است که هر کدام از این روش ها مانند استفاده از گذرگاه USB، گذرگاه اسکازی و غیره دارای خصوصیات و ویژگی های بسیار خوب و منحصر به فردی است. هم اکنون بسیاری از دستگاه های جانبی به وسیله گذرگاه USB به کامپیوتر متصل می شوند و بعضی دیگر از دستگاه ها نیز از راه امواج رادیویی و الکترومغناطیس با کامپیوتر در ارتباط هستند. اما در این بین تکنولوژی جدیدی عرضه شده که firewire (سیم آتش) نام دارد و نام دیگر آن i-link است. این گذرگاه اطلاعاتی، یک استاندارد واسط برای گذرگاه سریال در کامپیوترهای شخصی است که امکان برقراری ارتباطات صوتی و تصویری دیجیتال را فراهم می کند.


در واقع firewire در بسیاری از موارد جایگزین گذرگاه ارتباطی اسکازی شده است. اسکازی گذرگاهی است که با سرعت ۱۰ مگاهرتز، اطلاعات را بین کامپیوترها و همچنین دستگاه های جانبی همچون ام پی تری پلیر برقرار می کند. در اصل به دلیل کمتر بودن هزینه پیاده سازی و همچنین به دلیل سادگی استفاده از سیم های کابلی سیستم firewire جایگزینی مناسبی برای اسکازی است. در حال حاضر مدت ها است که تقریباً همه دوربین های دیجیتالی مدرن از این اتصال کامپیوتری پشتیبانی می کنند. بسیاری از کامپیوترها از جمله سیستم مکینتاش ساخت کمپانی اپل که به منظور استفاده خانگی و حرفه ای صوتی - تصویری طراحی شده اند به طور پیش ساخته از گذرگاه ارتباطی firewire استفاده می کنند. جالب اینکه این گذرگاه سال ها است که در آی پادهای شرکت اپل مورد استفاده قرار می گیرد و برای دریافت اطلاعات در عرض چند ثانیه یا شارژ مجدد باتری در آی پاد از این کابل استفاده می شود. از سوی دیگر این گذرگاه معمولاً برای اتصال دوربین های ویدئویی دیجیتال و دستگاه ها و رسانه های ذخیره سازی اطلاعات استفاده می شود. از دیگر کاربردهای این گذرگاه، استفاده در سیستم های ویدئویی realtime یا زنده مثل سیستم های نظارت و کنترل و همچنین سیستم های حرفه ای صوت است. در بعضی موارد هم از firewire به جای گذرگاه USB استفاده می شود.
دلیل آن هم این است که سرعت USB کمتر است. ضمن اینکه firewire به کامپیوتر میزبان هم نیازی ندارد. این گذرگاه کابلی همه قابلیت ها و توانایی های گذرگاه اسکازی را داشته و در مقایسه با گذرگاه USB از سرعت بالاتری برای تبادل اطلاعات بهره می برد. این خصوصیت برای کاربران عرصه صوت و تصویر بسیار حائز اهمیت است. گذرگاه کابلی firewire می تواند تا ۶۴ دستگاه جانبی را به طور خطی به یکدیگر متصل کند. تنها محدودیت این اتصالات هم غیرچرخشی بودن ساختار شبکه است. یعنی از آنجایی که شبکه به صورت خطی درست شده است، بنابراین امکان ارتباط دو به دو نیز بین کامپیوترها و دستگاه های شبکه وجود خواهد داشت.
به عنوان مثال یک کامپیوتر و یک چاپگر می توانند به طور مستقیم با یکدیگر در ارتباط باشند. بدون اینکه نیازی به حافظه سیستم مرکزی داشته باشند.
از سوی دیگر firewire از وجود چند میزبان در هر گذرگاه نیز پشتیبانی می کند. یعنی می تواند چند سیستم را به طور همزمان با یکدیگر مرتبط کند، در حالی که گذرگاه USB برای فراهم آوردن این امکانات به یک تراشه مخصوص احتیاج دارد. بنابراین به یک کابل مخصوص که گرانقیمت هم هست احتیاج دارد. این در حالی است که گذرگاه firewire فقط به یک کابل با تعداد سوزن های مشخص در ورودی و خروجی کابل نیاز دارد که برای پشتیبانی از اجزای اصلی شبکه طراحی شده است. به این معنی که در صورت نیاز به قطع ارتباط یک دستگاه با دستگاه های دیگر یا جایگزینی یکی با دیگری هیچ نیازی به قطع منبع تغذیه نیست و در حال روشن بودن دستگاه ها نیز این اعمال امکان پذیر بوده و هیچ کدام از دستگاه های شبکه آسیبی نمی بیند. یکی از جدیدترین نوع از گذرگاه کابلی، firewire۴۰۰ است که توانایی تبادل اطلاعات بین دستگاه ها را با سرعت ۲۰۰ و ۴۰۰ مگابیت در ثانیه دارا است.
اگرچه طراحان گذرگاه USB۲ مدعی هستند که گذرگاه آنها می تواند اطلاعات را با سرعت بیشتری منتقل کند. اما در عمل گذرگاه firewire ثابت کرده که به دلیل ارتباط مستقیم بین دستگاه ها دارای سرعت عمل بیشتری است. البته در صورتی که طول هر کابل ارتباطی حداکثر ۴ متر باشد. اما جدیدترین نوع این فناوری firewire۸۰۰ است که امکان تبادل اطلاعات با سرعت ۷۸۰ مگابیت در ثانیه را فراهم می کند و البته نوع به روز شده این گذرگاه که هم اکنون در دسترس است می تواند تا ۶/۳ مگابیت در ثانیه را پشتیبانی کند که واقعاً فوق العاده است.

[arsalan681]

گذرگاه IDE در طبقه بندی گذرگاههای سیستم ، جزء گذرگاههای خارجی محسوب می شود و در سیستم از آن به منظور ارتباط قطعاتی مانند Rewriter ، CD-ROM ، HDD و ... استفاده می شود . در سیستمهای امروزی به طور معمول دو کانکتور IDE برای برقراری ارتباط بین 4 وسیله جانبی وجود دارد ولی در پاره ای سیستم ها تعداد این کانکتورها 4 مورد می باشد ، دو کانکتور به عنوان IDE ، و دو کانکتور اضافی برای استفاده تحت عنوان RAID یا ATA 133,ATA 100 .

همانطور که می دانیم با استفاده از کانکتورهای IDE ی موجود روی مادر برد امکان استفاده از حداکثر دو دستگاه بر روی هر کانکتور وجود دارد .گذرگاه IDE در طبقه بندی گذرگاههای سیستم ، جزء گذرگاههای خارجی محسوب می شود و در سیستم از آن به منظور ارتباط قطعاتی مانند Rewriter ، CD-ROM ، HDD و ... استفاده می شود . در سیستمهای امروزی به طور معمول دو کانکتور IDE برای برقراری ارتباط بین 4 وسیله جانبی وجود دارد ولی در پاره ای سیستم ها تعداد این کانکتورها 4 مورد می باشد ، دو کانکتور به عنوان IDE ، و دو کانکتور اضافی برای استفاده تحت عنوان RAID یا ATA 133,ATA 100 .

همانطور که می دانیم با استفاده از کانکتورهای IDE ی موجود روی مادر برد امکان استفاده از حداکثر دو دستگاه بر روی هر کانکتور وجود دارد .RAID تکنولوژی است که امکاناتی نظیر افزایش سرعت , Back up گیری همزمان روی یک یا چند درایو و … در اختیار کاربر قرار می دهد . برای هر کدام از آرایشهای ممکن هنگام استفاده از دو یا چند هاردیسک , نسخه های متفاوت RAID مطرح می شود به عنوان مثال : RAID1 , RAID0 و….

RAID0 : ذخیره سازی روی چند دیسک بدون کنترل خطا

مزایا و مشخصات :
- داده ها به بلوکهایی تبدیل می شوند و هر بلوک در هارد دیسک مجزا ذخیره می شود.
- باعث بالا رفتن کارایی سیستم I/O می گردد چرا که بار ترافیکی نقل و انتقالات بین چندین کانال مجزا تقسیم می شود.
- بالارفتن کارایی بدلیل وجود کنترلرهای مختلفی که عمل کنترل ترافیک را به عهده می گیرند (افزایش سرعت)
- طراحی بسیار ساده ( زیرا مدار محاسبه Parity وجود ندارد )
- عدم پرداختن به محاسبات مربوطه به Parity وکنترل خطا (افزایش سرعت به دلیل عدم پرداختن به محاسبات مربوط به Parity )

معایب :
- عدم استفاده از Parity .(هیچ گونه کد تشخیص و تصحیح خطا در این نوع RAID وجود ندارد ).
- از کار افتادن یک درایو باعث از دست رفتن کلیه اطلاعات خواهد شد.
- عدم کارایی در محیطهای حساس به حفظ داده ها

موارد استفاده :
- میکس و پردازش تصاویر ویدیویی (میکس و مونتاژ ).
- واژه پردازی (نرم افزارهای تایپ و... )
- کارهایی که نیاز به سرعت بالا دارد.

Backup : RAID1 گیری همزمان داده ها به منظور Mirroring و Duplexing
Mirroning : کپی برداری هم زمان روی دو درایو
Duplexing : زمانی است که یکی از درایوها دچار مشکل شود و درایو سالمی را جایگزین نماییم سپس داده ها را روی درایو سالم کپی کنیم .
مزایا و مشخصات :
-هنگام سیکل نوشتن , گویی اطلاعات روی یک دیسک نوشته می شود (در صورتیکه عملأ بر روی دو دیسک نوشته می شود . مانند RAID0 ) ولی عمل خواندن , ازهر دودیسک انجام می شود ( کاهش ترافیک گذرگاه - نوشتن بر روی هر دو دیسک ولی خواندن مجزا )
- قابلیت برگرداندن %100 داده ها هنگام بروز مشکل برای یک دیسک .
- در نرخ انتقالات داده تغییر محسوسی نداریم. (یعنی وجود دو دیسک تفاوتی با یک دیسک ندارد ) .
- در شرایط خاص RAID1, توانایی تحمل خرابی بیش از یک دیسک را نیز دارد .
- ساده ترین طراحی در تکنولوژی RAID (مدار مربوط به Parity وجود ندارد )

معایب :
- بیشترین تعداد هارد دیسک در میان انواع RAID (بسته به انتخاب User )
- هزینه بالا

RAID2 : دارای خاصیت ECC با استفاده از کد همینگ
مزایا و مشخصات :
- تصحیح خطای بسیار سریع
- مناسب برای انتقال اطلاعات

معایب :
- طراحی بسیار یچیده که با صدمه دیدن یک دیسک دچار مشکل می شود .
- نامناسب در دید تجاری (تعداد زیاد درایوها )

کد همینگ : یکی از روشهای محاسبه و کنترل خطا در سیستمهای دیجیتال می باشد . انواع روشها برای کنترل ترافیک داده های دیجیتال وجود دارد به عنوان مثال Parity haming code ,… که مجموعه این روشها را ECC می نامند . (Error Checking and Correcting)

RAID3 : انتقال موازی با استفاده از خاصیت Parity
مزایا و مشخصات :
- سیکل خواندن و نوشتن بسیار سریع .

معایب :
- طراحی بسیار پیچیده که با صدمه دیدن یک دیسک مجموعه دچار مشکل می شود .

کاربرد :
- میکس و مونتاژ تصویر
- ویرایش تصویر مانند RAID0

RAID4 : دیسک های داده مجزا دیسک مربوط به Parity مشترک

مزایا و مشخصات :
- سیکل خواندن بسیار سریع ( ترافیک کمتر در گذرگاه)

معایب :
- پیچیدگی بسیار بالا در طراحی مدار کنترلی مشکل در برگرداندن داده ها هنگام بروز اشکال در یک دیسک ( چرا که داده ها روی دیسکها توزیع شده است )

RAID5 : دیسک های داده مجزا و Parity توزیع شده در دیسکهای Data

مزایا و مشخصات :
- در این نوع به حداقل 3 درایو دیسک سخت نیاز داریم .
- تک تک بلوک های داده روی دیسک ها نوشته می شوند و Parity مربوط به هر بلوک نیز داخل هارد مربوط ذخیره می گردد.
- سیکل خواندن بسیار سریع (ترافیک کمتر در گذرگاه )
- سیکل نوشتن متوسط (محاسبات مربوط به Parity )
- قابلیت و اطمینان بالا (وجود ECC )

معایب :
- خرابی در یک دیسک در خروجی تاثیر ندارد.
- طراحی پیچیده مدار کنترلی
- مشکل در برگرداندن داده ها هنگام بروز اشکال

کاربرد :
- در سیستمهای Server و بانکهای اطلاعاتی ISPها

RAID6 : دیسکهای داده ها مجزا با دو Parity توزیع شده مجزا

مزایا و مشخصات :
- RAID6 در واقع نسخه پیشرفته RAID5 می باشد که تصحیح و کنترل خطا را بهبود می بخشد . این ویرایش RAID اطمینان و توانایی بالا در زمینه data storage فراهم می کند .
- بهترین انتخاب برای کاربردهای بحرانی و حساس

معایب :
- طراحی مدار کنترلی بسیار پیشرفته و پیچیده .
- سیکل نوشتن بسیار کند ( دوبار محاسبه مربوط به Parity )
- نیاز به N+2 درایو دیسک سخت . بدلیل دارا بودن حالت Parity دو بعدی . ( N تعداد دیسکهای سخت در حالت معمولی )
- ادغام اطمینان بالا با قابلیت بالا

RAID7 : نقل وانتقال بهینه شده غیر همزمان به منظوردستیابی به نرخ انتقال بسیار سریع

مزایا و مشخصات :
- نقل و انتقال غیر همزمان و دارای کنترلگرهای مستقل.
- درایو مجزا برای ذخیره کردن اطلاعات مربوط بهParity
- برخورداری از سیستم Open System و استفاده از گذرگاهSCSI
- گذرگاه Cache داخلی با سرعت بالا (X-bus )
- دیسک های خواندن و نوشتن از امکان Choching استفاده میکنند.
- تکنولوژی مدار تولید Parity تا حدودی با سایر انواع Raid تفاوت دارد .
-امکان Hot Swaping

Open system : به سیستمی اطلاق می شود که قابلیت سازگاری با سخت افزارها و نرم افزارهای مختلف را داشته باشد و امکان کارکردن در سیستمهای مختلف را به راحتی داشته باشد .

RAID10 : این Raid حداقل به 4 دستگاه هاردیسک نیاز دارد

مزایا و مشخصات :
- عمل تکه تکه کردن بلوکهای داده همانند Raid1 انجام می پذیرد .
- تصحیح و کنترل خطا نیز مانند Raid2 می باشد .
- نرخ انتقال بالا
- در شرایط معین , امکان تحمل خرابی چند دیسک در این نوع RAID وجود دارد .

معایب :
- بسیار گران قیمت
- منبع تغذیه حتمأ باید متصل به ups باشد .
- جابجایی درایوها باید به صورت موازی انجام گیرد .
- سیستمهای Server و بانکهای اطلاعاتی .

RAID53 : نرخ انتقال بالا همراه با قابلیت انتقال مناسب

مشخصات و مزایا :
-این آرایه RAID حداقل به 5 دستگاه دیسک سخت نیاز دارد .
- RAID53 در واقع باید RAID03 نلمیده شود زیرا عمل Striping آن همانند RAID0 بوده و Segment بندی آن نیز مانند RAID3 می باشد.
- تحمل خطای آن مانند RAID3 می باشد.
- نسبت به RAID3 دارای نرخ انتقال بسیار بهتری می باشد.

معایب :
- قیمت بالا
- همه دیسک ها باید با همدیگر سنکرون شوند که انتخاب نوع و مدل درایو را محدود می سازد .
- Stripe کردن در سطح بایتها نهایتأ در محاسبه ظرفیت فرمت شده تأثیر منفی می گذارد .

RAID 0+1 : نرخ انتقال داده بهینه
مزایا و مشخصات :
- حداقل به 4 دستگاه هاردیسک نیاز دارد .
- RAID 0+1 به عنوان آرایه آینه ای نیز معروف است با این تفاوت که قطعات داده ها یا Segment ها طبق استراتژی RAID0 ایجاد شده اند .
- تحمل خطای این نوع آرایه مانند RAID5 می باشد .
- نرخ انتقال بالا .
- بهترین انتخاب برای سیستمهایی که به کارایی بالا بدون توجه به حداکثر اطمینان نیاز داشته باشند .

معایب :
- RAID 0+1 نباید با RAID10 اشتباه گرفته شود . کوچکترین مشکل در عملکرد یک درایو , آرایه را به مدل RAID0 تبدیل خواهد کرد .
- قیمت بسیار بالا
- جابجایی درایوها باید به صورت موازی انجام گیرد .

کاربرد :
- پردازشهای تصویری و fileserever های عمومی .

نتیجه گیری :
همانطور که مشخص شد ، استفاده از RAID برای مقاصد معین می باشد و در کاربردهای عادی و روزمره کارایی چشمگیری را به سیستم PC اضافه نمی کند . به عنوان مثال امکان استفاده از CD-ROM و Rewriter روی این کانکتورها وجود ندارد .بنابراین هنگام استفاده از RAID ابتدا هدف و مورد استفاده خود را مشخص کنید سپس RAID مناسب را انتخاب نمایید

[arsalan681]

● مقدمه ای بر کامپیوتر
ماشین کامپیوتر در ابتدا به منظور انجام محاسبات پیچیده و حجیم ساخته شد و به همین دلیل آن را کامپیوتر به معنی حسابگر و شمارنده نامیده اند. امروزه کامپیوتر به یک وسیله چند منظوره تبدیل شده است که دارای حافظه بوده و قابل برنامه ریزی می باشد . از این رو کامپیوتر قادر به انجام عملیات و محاسبات ریاضی و منطقی روی اطلاعات بوده و از نظر سرعت ثبت اطلاعات و نگهداری اطلاعات پر حجم سرعت بازیابی و خستگی ناپذیری بر انسان برتری دارد . البته این بدان معنا نیست که این ماشین تمام تواناییهایش از انسان برتر باشد . زیرا او فاقد خلاقیت و نوآوری است و در این مورد انسان بر کامپیوتر برتری دارد . به عبارتی کامپیوتر در واقع وظیفه جمع آوری و طبقه بندی و تنظیم و خلاصه کردن و محاسبه به روی اطلاعات را بر عهده دارد . و می تواند اطلاعات خام یا دیتا را به اطلاعات مفید و قابل استفاده تبدیل یا پردازش کند . اولین کامپیوتری که بشر ساخت از ابتدای نامهای مخترحین آنها گرفته شده است که بصورت زیر است ATANSOFF-BERRY-COMPUTER که از ابتدای نام آنها گرفته شده است (ABC) اولین کامپیوتر بین سالهای ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۲ ساخته شد و هدف از ساخت آن حل معادلات بود .
بعدها کامپیوترها بزرگتر و پیچیده تر شدند . به مرور که کامپیوترها پیشرفته تر شدند آنها کوچکتر گردیدند که در حال حاضر کامپیوترهای امروزی بسیار کوچکتر و ارزان تر از کامپیوترهای اولیه می باشند . کامپیوترهای اِی - بی - سی و انیاک را جزء کامپیوترهای نسل اول می دانند و کامپیوترهای نسل دوم در سال ۱۹۵۹ ایجاد شدند و ساختار مدار آنها از ترانزیستورها بود . با پیدایش تراشه های کوچک سیلیکونی اولین مدارهای مجتمع ساخته شدند .
سال ۱۹۷۵ سال ظهور کامپیوترهای شخصی می باشد . با ورود میکروپروسسورها برنامه نویسان دستورالعملهایی را نوشتند که به زبان بیسیک به کدهای مورد نیاز در میکروپروسسور ترجمه می شد . که اولین برنامه نویسان به این طریق بیل گیتز و پاول آلن بودند که شرکت مایکرو سافت را بصورت تجارتی در آوردند . و در حال حاضر از تولید کنندگان بزرگ نرم افزار در دنیا می باشند برنامه های تحت ویندوز و میکروپروسسورهای اینتل متعلق به این شرکت یعنی مایکرو سافت می باشد . کامپیوتر آی بی ام ای تی که از میکرو پروسسورهای ۸۰۲۸۶ استفاده می نماید در سال ۱۹۸۴ ساخته شد . این کامپیوتر در آن سالها بسیار سریع تر از مدلهای قبلی عمل می کرد زیرا میکروپروسسور آن قوی بود . در سال ۱۹۸۷ شرکت آی بی ام تولید کامپیوترهای خود را با نام PS۲ شروع کرد و PS۱ را نیز وارد بازا کرد . که از میکروپروسسورهای ۸۰۳۸۶ و ۸۰۴۸۶ استفاده نمود کامپیوترهای امروزی را کامپیوترهای نسل چهارم می نامند . بعد از میکرو پروسسورهای ۸۰۴۸۶ میکروپروسسورهای پنتیوم وارد بازار شدند

کامپیوتر به عنوان یک سیستم دارای چهار قسمت است که عبارتند از:
۱) INPUT UNIT
۲) MEMORY UNIT
۳) CPU
۴) OUTPUT UNIT
که از آنها به ترتیب می توان به این طریق نام برد
۱) واحد ورودی
۲) واحد حافظه
۳) واحد پردازش مرکزی
۴) واحد خروجی
قسمتهای دو و سه که شامل واحد حافظه و واحد پردازش مرکزی است داخل یک جعبه به نام کیس قرار دارد که از نظر ظاهری به دو صورت ایستاده و خوابیده وجود دارد
۱) TOWER
۲) DESKTOP
۳) منبع تغذیه یا Power Supply در درون این جعبه قرار دارد.
در سیستم علاوه بر پردازشگر و حافظه قطعات سخت افزاری دیگری نیز وجود دارند. بعد از مقدمه ای که در مورد کامپیوتر و تاریخچه آن آمد لازم است که اجزاء کامپیوتر از لحاظ سخت افزاری بیان شود . در ادامه به بیان و توضیح این مطلب به شرح ذیل می پردازیم
● بورد اصلی MOTHERBOARD OR MAIN BOARD
این بخش در برگیرنده اغلب مدارهای کامپیوتر است که اجزایی چون سی - پی - یو / حافظه اصلی شامل رم و رام / حافظه کمکی شامل دی وی دی و سی دی / هارد دیسک و فلاپی دیسک و وسایل خارجی از قبیل ماوس / کی برد / و مانیتور به وسیله آن با هم ارتباط برقرار می کنند
● سی پی یو CENTRAL PROCESSING UNIT
سی - پی -یو یا واحد پردازش مرکزی مغز یک کامپیوتر است . تمامی تفکرات . محاسبات و پردازشهای لازم در این قسمت صورت می گیرد . سرعت سی پی یو با واحد مگا هرتز سنجیده می شود و این مقدار برابر با تعداد دفعاتی است که یک سیگنال می تواند در مدت یک ثانیه مدارات کامل موجود در سی پی یو را بپیماید یا به عبارتی معادل تعداد محاسباتی است که در طول یک ثانیه سی پی یو انجام میدهد. در حال حاضر سی پی یو با واحد پردازش گیگا هرتز به بازار آمده است.
اگر سرعت یک سی پی یو فرضا برابر ۵۰۰ مگا هرتز باشد به این معناست که سی پی یو مزبور قادر است ۵۰۰ میلیون کار یا محاسبات رادر یک ثانیه انجام دهد . در کامپیوترهای شخصی واحد پردازش مرکزی یا سی پی یو درون یک تراشه به نام ریز پردازنده قرار دارد . این قسمت مستقیما به بورد اصلی متصل می شود که برای سیستم در حکم همانطور که قبلا گفته شد مغز است . کنترل و اجرای دستورالعمل ها به عهده ریز پردازنده است . ریز پردازنده دارای دو قسمت اصلی به نام واحد کنترل و واحد حساب و منطق است
● کارت گرافیک Video Graphic Area
کارت گرافیکی کارتی است که درون جعبه بر روی برد اصلی قرار می گیرد و تولید کننده تصاویر برای مانیتور است. در ابتدا این کارت بر روی درگاه ISA قرار می گرفت ، سپس از نوع PCI تولید شد و اکنون از نوع AGP است. این کارت می تواند در درون برد اصلی گنجانده شده باشد که به این نوع برد اصلی ، VGA OnBoard گفته می شود. و یا کارتی جداگانه بر روی درگاه AGP برد اصلی قرار گیرد. کارت گرافیکی همواره نوع خاصی از RAM بر روی خود داشته است تا با سرعت بالاتری تصاویر را تولید کند، ولی اکنون می تواند از RAM روی برد اصلی نیز استفاده ببرد.
● هارد دیسک HARD DISK DRIVE
درایوهای هارد دیسک به منظور ذخیره برنامه ها و اطلاعات مورد استفاده قرار می گیرد . هنگامی که فایلی را ذخیره می کنید این فایل بر روی هارد دیسک شما ذخیره می گردد . در هنگام خرید دیسک سخت لازم است میزان ظرفیت مورد نیاز را حدس بزنید و دیسکی با دو برابر ظرفیت تخمین زده شده خریداری کنید و توجه کنید چنانچه در هر صفحه هزار کاراکتر تایپ شده باشد یک دیسک سخت ۲۰۰ مگا بایتی می تواند در حدود ۲۰۰۰۰۰ برگ از این صفحات را ذخیره کند . دیسک سخت آسیب پذیر است لذا احتمال خرابی فایل یا فایلها روی دیسک سخت وجود دارد
لذا برای حفاظت از اطلاعات لازم است حداقل یک نسخه از آنها برای روز مبادا نسخه برداری شود . هارد دیسک مهمترین حافظه جانبی محسوب می شود و از نظر موقعیت قرار گرفتن در داخل واحد سیستم و درون کیس قرار دارد . بعد از سی پی یو که مغز کامپیوتر محسوب می شود و حافظه رم که به عنوان میز کار از آن استفاده میشود هارد دیسک قلب کامپیوتر به حساب می آید
● فلاپی دیسک FLOPPY DISK OR DISKETTE
این دیسک ها سابقا داخل یک محفظه انعطاف پذیر جاسازی می شدند و از این رو به آنها فلاپی دیسک یا دیسک لرزان گفته می شود . در طرح جدید این دیسک ها یک پوسته پلاستیکی سخت با یک پوشش فلزی لغزنده این دیسک را در بر می گیرد . ظرفیت این نوع دیسک ۴۴/۱ مگا بایت است و به راحتی قابل جابجایی بین کامپیوترها است . درایو یا گرداننده این دیسک در کیس کامپیوتر قرار دارد ولی خود دیسک در دسترس ما قرار دارد . بطوریکه می توانیم اطلاعات و اسنادی را از یک کامپیوتر به کامپیوتر دیگر منتقل کنیم . زیرا درایو یا گرداننده این نوع دیسک قابلیت خواندن و نوشتن اطلاعات را داراست .
● حافظه در کامپیوتر
حافظه های اصلی کامپیوتر عبارتند از :
۱) RAM = RANDOM ACCESS MEMORY
۲)ROM = READ ONLY MEMORY
الف) حافظه رم RAM
هنگامی که برنامه ای توسط یک کامپیوتر اجرا می شود کامپیوتر آن را در داخل رم ذخیره می کند مقدار رم موجود در یک کامپیوتر کارایی کامپیوتر را به میزان قابل توجهی تحت تاثیر خود قرار می دهد . هر چه میزان رم موجود در یک کامپیوتر بیشتر باشد این کامپیوتر می تواند کارهای بیشتری را با سرعت بیشتری انجام دهد .می توانید اطلاعات رم را خوانده و اطلاعاتی را روی حافظه رم بنویسید ولی هنگامی که برق کامپیوتر قطع می شود یا کامپیوتر را خاموش می کنید تمامی اطلاعات موجود در رم از بین می روند وپاک می گردند
ب) حافظه رام ROM
این حافظه فقط خواندنی است که حاوی اطلا عاتی جهت راه اندازی کامپیوتر است این اطلاعات توسط سازنده بورد اصلی درون حافظه قرار داده می شود . این حافظه ثابت است و اطلاعاتش غیر قابل تغییر است بطوریکه بعد از خاموش کردن کامپیوتر و یا قطع جریان برق اطلاعات درون رام پاک نمی شود
● دیسک فشرده یا سی دی رام CD ROM
تا چندی پیش استفاده از فلاپی دیسک اصلی ترین روش انتقال برنامه بین کامپیوترها محسوب می شد ولی تولد برنامهای حجیم و پیوسته باعث شد تا نیاز به دیسک با ظرفیت بیشتر احساس شود . یک سی دی رام به تنهایی قادر است اطلاعاتی معادل ۴۶۰ فلاپی دیسک را در خود نگهداری کند که در حدود ۷۰۰ مگا بایت می باشد . امروزه درایوهای سی دی رام به یکی از قسمتهای استاندارد تمام کامپیوترهای شخصی تبدیل شده اند . معیار سنجش کارایی این درایوها سرعت آنها می باشد . سرعت سی دی درایو بصورت مضربی از سرعت خواندن اطلاعات که در حدود ۱۵۰ کیلو بایت در ثانیه می باشد که به ایکس نشان داده می شود
امروزه سی دی درایوهای با سرعت ۵۲ ایکس در بازار عرضه شده اند . تنها مشکلی که این نوع از دیسکها دارند این است که تنها یک بار امکان ذخیره اطلاعات روی آنها وجود دارد . و بعد فقط خاصیت رام را پیدا می کنند یعنی فقط خواندنی می شوند . برای ذخیره اطلاعات روی سی دی دستگاهی بنام سی دی رایتر نیاز می باشد که شبیه درایوسی دی بوده ولی امکان ضبط اطلاعات را روی سی دی دارد
● دیسک ویدئویی دیجیتالی دی وی دی DVD = DIGITAL VERSATILE DISK
امروزه دیسکهای دی وی دی از سی دی رامها پیشی گرفته اند . ظاهر دی وی دی همانند سی دی ها می باشند و تنها تفاوت آنها در ظرفیت بالای آنهاست . ظرفیت دیسکهای دی وی دی از ۴ گیگا بایت تا ۱۷ گیگا بایت می باشد که ظرفِت بسیار بالایی می باشد
● واحد های شمارش ظرفیت حافظه
واحد های ظرفیت حافظه به ترتیب عبارتند از
▪ بیت : کوچکترین جزء ساختمان حافظه بوده که می تواند حاوی صفر یا یک باشد
▪ بایت : به ترکیب ۸ بیت متوالی یک بایت گویند
▪ کیلو بایت : از ترکیب ۱۰۲۴ بایت یک کیلو بایت تشکیل می شود
▪ مگا بایت : از ترکیب ۱۰۲۴ کیلو بایت یک مگا بایت تشکیل می شود
▪ گیگا بایت : به ۱۰۲۴ مگا بایت یک گیگا بایت می گویند
نمودار سلسله مراتب ذخیره اطلاعات در حافظه به ترتیب زیر است
BIT < BYTE < KB < MB
● دستگاههای ورودی و خروجی در کامپیوتر
یک کامپیوتر برای ارتباط با دنیای خارج به لوازم و وسایلی احتیاج دارد که به آنها دستگاههای ورودی و خروجی می گویند . دستگاههای ورودی وظیفه انتقال داده و برنامه ها را به درون حافظه کامپیوتر به عهده دارند و دستگاههای خروجی عمل انتقال نتایج پردازش داده ها را به بیرون از کامپیوتر بر عهده دارند . معمولا دستگاههای ورودی و خروجی که امروزه به کار می روند عبارتند از
● دستگاههای ورودی INPUT DEVICE
▪ KEY BOARD
▪ MOUSE
▪ FLOPPY DISK DRIVE
▪ SCANNER
▪ MICROPHONE
▪ LIGHT PEN
▪ GAME PAD & JOYSTICK
▪ CD DRIVE
همانطور که در بالا ذکر شده است دستگاههای ورودی عبارتند از : صفحه کلید - ماوس -دیسک گردان - اسکنر - میکروفون - قلم نوری و دسته بازی
● دستگاههای خروجی OUPUT DEVICE
▪ MONITOR
▪ PRINTER
▪ SPEAKER
▪ PLOTER
▪ FLOPPY DISK DRIVE
▪ CD WRITER
که دستگاههای خروجی کامپیوتر نیز شامل : صفحه نمایش - چاپگر - بلند گو - رسام - و دیسک گردان می باشند
همانطور که در بالا ذکر شد دیسک گردان فلاپی در دو گروه آمده است یعنی به عنوان یک ابزار ورودی و خروجی بطور همزمان عمل می کند . در این قسمت در مورد دستگاههای ورودی و خروجی به اختصار توضیح میدهیم
● صفحه کلید KEY BOARD
صفحه کلید ضروری ترین وسیله از دستگاههای ورودی به حساب می آید که شامل مجموعه ای از کلیدها می باشد . این کلیدها در صفحه کلید به سه دسته تقسیم می شوند
۱) کلیدهای الفبایی و عددی که مربوط به حروف الفبا و اعداد هستند
۲) کلیدهای نقطه گذاری که این نوع کلیدها شامل علائمی مانند : نقطه - دو نقطه ویر گول و غیره هستند
۳) کلیدهای خاص که این نوع کلیدها شامل کلیدهای تابعی - کلیدهای کنترلی - و کلیدهای جهتی و کلید کپس لاک می باشند
● اسکنر SCANNER
یکی از دستگاههای ورودی دیگر اسکنر است . این دستگاه امکان تبدیل اطلاعات چاپ شده به قالبهای دیجیتالی مناسب برای انتقال به نرم افزارهای خاص را فراهم می سازد
جهت انتقال یا ورود متن چاپی به یک کامپیوتربه وسیله اسکنر برنامه های کاربردی خاصی معروف به (او آر سی ) وجود دارد
ORC = OPTICAL CHARACTER RECOGNITION
بدین صورت متون چاپی به فایلهای متن قابل پردازش در یک برنامه وازه پرداز تبدیل می شوند
● دوربین دیجیتالی و اینترنتی DIGITAL CAMERA & WEBCAM
عکسهای تهیه شده توسط این دستگاه روی حافظه ای مانند حافظه های کامپیوتر قابل نگهداری است . و به راحتی می توان آنها را با قالب دیجیتالی مستقیما به کامپیوتر انتقال داد
● (VOICE RECOGNITION) میکروفون MICROPHONE
این دستگاه به کمک یک نرم افزار می تواند صدای کاربر را به داخل پی سی انتقال دهد . همچنین می تواند گفتار را به نوشتار تبدیل کند . و در واقع سیگنالهای صوتی را به متن دیجیتالی تبدیل می کند . این دستگاه برای معلولان جسمی و افرادی که بینایی ضعیف دارند می تواند کاربرد فراوانی داشته باشد
● بلندگو SPEAKER
از دستگاههای واحد خروجی است . بلند گوهای متصل به دستگاه پی سی دقیقا عملکردی مشابه بلند گوهای متصل به دستگاه ضبط صوت معمولی را دارند . امروزه کامپیوترهای پی سی پیشرفته به عنوان سیستمهای چند رسانه ای به فروش می رسند زیرا قابلیت این را دارند که به عنوان یک دستگاه پخش یا ضبط صوت و تصویر مورد استفاده قرار گیرند
بلند گوها ممکن است مستقیما به برق وصل شوند و دارای یک تقویت کننده تو کار باشند . برای اتصال بلند گوها به پی سی لازم است یک کارت صدا داخل کیس نصب شود
● قلم نوری LIGHT PEN
وسیله ای به شکل قلم است که بانزدیک شدن به صفحه نمایش برای ترسیم اشکال دلخواه و برای کنترل آیکونها یا گزینه های نمایش یافته در صفحه نمایش مورد استفاده قرار می گیرد
● صفحه نمایش قابل لمس TOUCH SCREEN
این وسیله را اغلب می توان در کیوسکهای اطلاعات عمومی مشاهده کرد . نحوه بکارگیری این وسیله بدین گونه است که کاربر برای انتخاب هر یک از گزینه ها ی پیشنهاد شده در صفحه نمایش به سادگی آن را با انگشتان خود در صفحه نمایش لمس می کند
● مودم MODEM
مودم به دو صورت داخلی و خارجی وجود دارد که بنام اینترنال و اکسترنال نام گذاری شده است . این دستگاه جزء دستگاههای ورودی و خروجی است . مودم برای بر قراری ارتباط بین کامپیوتر شما و شبکه یا خط تلفن مورد استفاده قرار می گیرد . پس از برقراری این ارتباط قادر خواهید بود پیامهای الکترونیکی دلخواه خود را برای افراد مختلف ارسال کرده و از اینترنت استفاده کنید
همچنین اگر کامپیوترشما دارای اسکنر نیز باشد به کمک مودم می توانید همانند دستگاه فاکس به ارسال و دریافت اسناد بپردازید
● رسام PLOTTER
یکی از وسایل خروجی گرافیکی محسوب می شود . کار این دستگاه بر عکس دیجیتایزر است. این دستگاه در حال حاضر برای ترسیم نقشه های مهندسی استفاده می شود
● تعریف درگاه یا پورت PORT
درگاه محل اتصال لوازم جانبی به کامپیوتر است که از طریق آن عملیات ورود و خروج اطلاعات صورت می گیرد . این درگاه ها روی بورد اصلی کامپیوتر قرار دارند . انواع درگا های کامپیوتر عبارتند از
▪ درگاه سریال : در هر لحظه یک بیت اطلاعات را عبور می دهد
▪ درگاه موازی : در هر لحظه هشت بیت را در یک ردیف منتقل می کند . بنابراین سرعت انتقال اطلاعات از این نوع درگاه بیشتر است
▪ درگاه PS۲ سریال : این درگاه برای متصل کردن وسایل جانبی و بورد اصلی کامپیوتر به کار می رود که بصورت ۳۲ بیت و ۱۶ بیت کار می کند
▪ درگاه USB : یک درگاه سریال با سرعت انتقال ۱۲ مگا بیت بر ثانیه است که برای اتصال وسایل جانبی به ریز کامپیوتر استفاده می شود . یو اس بی می تواند حداکثر ۱۲۷ وسیله جانبی همچون درایوهای سی دی - چاپگر - مودم موس - صفحه کلید و ... را از طریق یک پورت همه منظوره به سیستم متصل کند
▪ اِی تی (AT): مسیر الکتریکی مورد استفاده در کامپیوتر های شخصی برای متصل کردن بورد اصلی و وسایل جانبی مثل صفحه کلید مورد استفاده قرار می گیرد
منبه: سایت رایانه

[arsalan681]

مقدمه:
یکی از مباحثی که متأسفانه همواره درمورد انتخاب پردازنده اصلی سیستم توسط کاربران نادیده گرفته می‌شود، معماری (Micro architecture) و نام رمز (Code Name) پردازنده مورد نظر آنها است. معمولاً تنها، مواردی مانند فرکانس کاری، میزان کش و همچنین تعداد هسته‌هاست که تعیین‌کننده پردازنده مورد نظر آنها می‌باشد، حال آنکه معماری و نام رمز هم نقش بسیار مهمی در انتخاب پردازنده بازی می‌کنند. معماری در کنار نام رمز در یک پردازنده، نحوه چیدمان ترانزیستورها روی برد پردازنده (Die) را تعیین کرده و همچنین مشخص می‌کنند که هر منقطه از Die با چیدمان ترانزیستوری خاص آن، چه نقشی در عملکرد پردازنده باید ایفا کند. در یک معماری ممکن است چند سری از پردازنده‌ها با نام رمزهای متفاوت عرضه شوند، به عنوان نمونه در معماری Core اینتل، پردازنده‌ها با نام رمزهای Wolfdale، Allendale، Conroe و همچنین Kensfield و Yorkfield عرضه شده‌اند، اما مثلاً تفاوت پردازنده‌های Kensfield با Yorkfield در تکنولوژی ساخت آنهاست، درحالی‌که هر دو، 4هسته‌ای بوده و از معماری Core برخوردار هستند.
اینتل، پردازنده‌هایش را در سه سری Laptops (لپ‌تاپ‌ها و UMPSها)، Desktops (کامپیوترهای رومیزی) و Servers (سرورها و سوپر کامپیوترها) طبقه‌بندی می‌کند. پردازنده‌های جای گرفته در هریک از این دسته‌ها به دلیل خصوصیات خاصی که باید داشته باشند، از معماری مخصوص به خود هم بهره می‌برند. به عنوان نمونه، در معماری پردازنده‌های لپ‌تاپ، باید به فاکتور حرارت و مصرف انرژی توجه ویژه‌ای شود.
اصلاً چرا ما باید به معماری و یا اسم رمز پردازنده‌ها توجه کنیم؟
در جواب به این سؤال، در ابتدا باید بدانیم که توجه به معماری در کنار اسم رمز پردازنده می‌تواند کاملاً مشخصات سخت‌افزاری آن را با کاملترین جزئیات در اختیار شما بگذارد و شما بدانید که پردازنده‌تان دقیقا با چه تکنولوژی ساخت و برای چه کاربردی تولید شده، چقدر توان مصرف می‌کند، FSB آن چقدر است و خیلی اطلاعات دیگر! با استفاده از این اطلاعات، می‌توانید به خوبی، پردازنده‌ها را با دقیق‌ترین دقت ممکن باهم مقایسه کرده و دقیقا پردازنده‌ای را انتخاب کنید که پاسخگوی نیاز شماست.
برای مثال، هر دو پردازنده 6850E Duo2Core و 8400E Duo2Core دارای 2هسته پردازشی بوده و از فرکانس کاری 3گیگاهرتز بهره می‌برند؛ ولی بسیار باهم تفاوت دارند! مهمترین تفاوت‌های آنها این است که 6850E با تکنولوژی ساخت 65 نانومتر تولید شده و کش2 L آن 4 مگابایت است. درمقابل،8400 E با تکنولوژی ساخت 45 نانومتر تولید شده و از کش2 L شش مگابایتی بهره می‌برد. برای پی بردن به این دو تفاوت اساسی در این دو پردازنده به ظاهر مشابه، تنها کافی است بدانید که6850 E در سری پردازنده‌های با نام رمز Conroe و8400 E در سری پردازنده‌های با نام رمز Wolfdale جای دارند.

جالب است بدانید که پردازنده‌های با یک نام رمز، خصوصیات یکسانی هم دارند و تکنولوژی ساخت آنها یکی است. بنابراین، اگر با نام رمز Conroe آشنا باشید، می‌دانید که پردازنده‌های با این نام رمز با تکنولوژی 65 نانومتر و همچنین اگر پردازنده‌های Wolfdale را بشناسید، می‌فهمید که آنها با تکنولوژی 45 نانومتر تولید شده‌اند.
نکتة دیگر این است که اگر معماری پردازنده‌ها مناسب نباشد، در عملکرد نهایی سیستم شما تأثیر منفی می‌گذارد. پردازنده4 Pentium اینتل (با معماری NetBurst) را همگی به یاد داریم. این پردازنده، زمانی عرضه شد که AMD، پردازنده‌های سری Athlon XP (با معماری7 K) خود را به کاربران معرفی کرده بود. نقطه ضعفی که موجب توجه بیشتر کاربران انیمیشن‌کار (بخصوص افرادی که با Dmax3 کار می‌کردند)، به Athlon XP شد، این بود که 4 Pentium به دلیل معماری ضعیفش در بارپردازشی خیلی زیاد در پردازش 3بعدی، نسبت به Athlon XP کم می‌آورد. جالب اینجاست که در بیشتر موارد کش پردازنده‌های AMD نسبت به پردازنده‌های اینتل کمتر بود! همین عامل هم موجب شد که اینتل به پردازنده‌های سری CoreXduo روی آورده و در معماری پردازنده‌هایش یک تجدیدنظر کلّی نماید. ازسوی دیگر، معماری نامناسب پردازنده‌های چهار هسته‌ای AMD با نام Phenom، موجب شد که کاربران حرفه‌ای، بیشتر به سمت پردازنده‌های چهار هسته Quad2Core اینتل بروند. چنانکه می‌بینیم، هردو شرکت اینتل و AMD، تجربه‌های ناموفقی در زمینة معماری نادرست پردازنده‌هایشان دارند.
باتوجه به دلایل فوق، حال این وظیفة کاربران است که قبل از خرید پردازنده، علاوه بر فاکتورهایی مانند فرکانس کاری، تعداد هسته‌ها و میزان کش، به معماری در کنار نام رمز پردازنده مورد نظرشان هم، توجه ویژه‌ای داشته باشند تا بتوانند به طور دقیق ازلحاظ سخت‌افزاری آن را ارزیابی کنند.
حال که به اهمیت معماری و نام رمز پردازنده‌ها پی بردیم، در ادامه به معرفی معماری پردازنده‌های حال حاضر اینتل می‌پردازیم.
معماریCore
اینتل، این معماری را جهت جای دادن چندین هسته پردازشی روی یک پردازنده، در سه ماه اول سال2006 معرفی کرد. معماری Core را می‌توان عامل نجات اینتل در بازار دانست، چراکه معماری NetBurst اینتل (با پردازنده‌های 4 Pentium)، خیلی‌ها را از این غول پردازنده دنیا ناامید کرده بود. یکی از معایب معماری NetBurst، که اینتل را وادار ساخت به سمت معماری Core برود، مصرف توان زیاد آن بود. این معماری به اینتل امکان داد پردازنده‌هایی تولید کنند که در کنار توان مصرفی کم، ازلحاظ حرارتی هم بسیار خوب عمل کنند. درواقع، ازسال2006 به بعد، بازده پردازنده‌ها در کنار مصرف توان آنها برای اینتل معنا می‌یافت.
اساس معماری Core بر این مبنا استوار است که دو هسته پردازشی با Pipeline شانزده مرحله‌ای، هریک از 2سطح‌کش استفاده کنند. L1کش برای هریک از هسته‌ها به صورت مجزا تعبیه شده ولی2 Lکش که از ظرفیت بالایی هم برخوردار بوده، بین این دو هسته به اشتراک گذاشته شده است. به این ترتیب، پردازنده‌هایی که اینتل به بازار عرضه کرده، نسبت بازده به مصرف توان آنها بسیار خوب است. به عبارت دیگر، اینتل در این پردازنده‌های برای بالابردن بازده کاری بیشتر، سعی در افزایش تعداد هسته‌ها می‌کند، تا افزایش کلاک هر هسته. دلیل این امر هم پرواضح است؛ چراکه هرچه تعداد هسته‌های شما با کلاک متوسط بیشتر شود، بازده پردازنده شما به صورت تصاعدی رشد می‌کند.
همین امر هم موجب شد که اینتل پس از عرضه پردازنده‌های 2 هسته‌ای (Core2Duo) در این سری، به سراغ پردازنده‌های 4هسته‌ای Core2Quad هم برود. از سوی دیگر، اینتل برای دوستداران اورکلاک پردازنده‌های Extreme را هم با معماری Core به بازار عرضه کرده است. پردازنده‌های سری Extreme (مانند 6700QX Extreme2Core) ضریب کلاک آزاد دارند که برای اورکلاک می‌توانید میزان آن را بالا ببرید. به علاوه، اینتل برای دستگاههایی که بسیار کم باید انرژی مصرف کنند، پردازنده‌های تک هسته‌ای و کم‌مصرف CoreSolo را عرضه کرد.
نام رمز، اولین پردازنده‌های اینتل با معماری Core، عبارت بودند از: Merom، Conroe و Conroe .Woodcrest برای کامپوترهای رومیزیMerom) ،( Desktops برای کاربردهای موبایل مانند لپ تاپ ها و Woodcrest برای پردازش سنگین سرورها و سوپر کامپیوترها درنظر گرفته شده بودند. پردازنده‌های Merom اینتل در بیشترین حالت مصرف به 35وات و در کمترین حالت مصرف (ULV=Ultra Low Voltage) تنها به 5 وات توان برای کار نیاز دارند. این پردازنده‌ها هم اکنون روی لپ‌تاپ‌های TZ سونی تعبیه شده است. همچنین، پردازنده‌های Conroe این شرکت (مانند 6600E Duo2Core) در بیشترین حالت تنها به 65 وات توان برای حداکثر بازده نیاز دارند. ازسوی دیگر، پردازنده‌های Woodcrest اینتل هم در بیشترین حالت 80 وات انرژی مصرف می‌کنند. چنانکه می‌بینید، توان مصرفی این پردازنده به شکل مناسبی تعدیل شده است.
در ابتدا تمام پردازنده‌های عرضه شده با این معماری از تکنولوژی ساخت 65 نانومتری بهره می‌بردند، ولی به تدریج با کمک آزمایشگاه اینتل در کشور اسرائیل، این امکان فراهم شد که این پردازنده‌ها با تکنولوژی ساخت 45 نانومتر تولید شوند. این امر، می‌طلبید که پردازنده‌های نسل جدید با تکنولوژی 45 نانومتری، نام رمز جدیدی هم داشته باشند. این پیشرفت در هر دسته از پردازنده‌ها (PCها، لپ‌تاپ‌ها و سرورها) موجب ارتقای بازده گردید. در حوزه موبایل، پردازنده‌های Merom اینتل به پردازنده‌های Penryn ارتقاء یافتند. همچنین، در حوزه کامپیوترهای رومیزی و سرورها، نام رمز پردازنده‌های بعدی به Allendale و Wolfdale تغییر پیدا کرد.
اینتل، اولین پردازنده‌های 4هسته‌ای با معماری Core را با نام رمز Kentsfield به بازار عرضه کرد. این پردازنده‌ها در ابتدا از تکنولوژی ساخت 65 نانومتری برخوردار بودند. با ارتقای تکنولوژی ساخت پردازنده‌های 4 هسته‌ی اینتل به 45 نانومتر، نام رمز آنها هم به Yorkfieldتغییر کرد. پردازنده‌های Quad2Core با نام رمز Yorkfieldرا به حق می‌توان شاهکار معماری Core اینتل دانست، چراکه این پردازنده‌ها علاوه بر قدرت پردازشی بسیاری خوب، مصرف انرژی متناسبی هم دارند. همچنین، پردازنده‌های Yorkfieldرا می‌توان اولین پردازنده‌هایی دانست که با کش2 L با ظرفیت 12 مگابایت در اختیار کاربران عادی قرار گرفتند. این پردازنده‌ها، موجب اثبات برتری اینتل بر AMD در رقابت با پردازنده‌های Phenom این شرکت شد.
گاهی، هر سری از پردازنده‌ها با نام رمز خاص خود (باتوجه به خصیصه انحصاری خود) به چند زیرمجموعه هم تقسیم شده‌اند. برای نمونه در ذیل نام رمز Conroe، نام‌های رمز Conroe XE و Conroe L را هم داریم. Conroe L نام رمز پردازنده تک‌هسته‌ای سلرون اینتل است که با معماری Core طراحی شده. همچنین Conroe XE نام رمز پردازنده‌های Extreme در سری Conroeها است. به همین ترتیب Kentsfield XE و XE Yorkfieldهم پردازنده‌های Exreme در سری پردازنده‌های Kentsfield و Yorkfield هستند.
پردازنده‌های Atom و Silverthrone اینتل را هم نباید ازنظر دور داشت. این دو پردازنده که همین امسال در اول مارس (1-3-2008) معرفی شدند، به عنوان مکملی برای پردازنده‌های Penryn شناخته خواهند شد. اینتل بازار فرش این مدل‌ها را سیستم‌های ارزان و درعین‌حال کوچکی می‌داند که روز به روز هم درحال گسترش است. نظیر چنین سیستم‌هایی ASUS EeePC و SONY UX هستند.
معماری Nehalem
این معماری، در نمایشگاه2008 IDF به بازدیدکنندگان معرفی شد. کارشناسان، این معماری را هم‌سنگ معماری Pentium Pro درسال1995 می‌دانند که خود انقلابی در طراحی پردازنده‌های86 X بود. این معماری، می‌تواند برای ساخت پردازنده‌های 2 یا 4 و یا حتی 8 هسته‌ای بکار گرفته شود. اینتل، اکنون به جایی رسیده که ادعا می‌کند پردازنده‌های آینده با معماری Nehalem را، با تکنولوژی ساخت 32 نانومتر تولید خواهد کرد. البته، پردازنده‌های با این معماری با تکنولوژی 45 نانومتر هم تولید خواهند شد.
این پردازنده‌ها، برای اولین‌بار بین پردازنده‌های اینتل از 3سطح کش برخوردار خواهند بود. در کش L1 به هر هسته به صورت اختصاصی، 32کیلوبایت فضا برای دستورالعمل‌ها و 32کیلوبایت فضا برای اطلاعات داده خواهد شد. در کش2 L به صورت اختصاص به هر هسته 256کیلوبایت فضا داده می‌شود. همچنین، در کش3 L به هر هسته 2 تا 3مگابایت فضا از فضای اشتراکی3 Cache L در پردازنده خواهد رسید.
اگر بخواهید یک پردازنده 4 هسته‌ای تولید شده با این معماری را، با پردازنده 4 هسته‌ای Quad2Core، با معماری Core و با نام رمز Yorkfield مقایسه کنید، می‌بینید که در پردازنده Nehalem حدود 30درصد در مصرف توان صرفه‌جویی شده ولی بازده کاری آن هیچ تغییری نکرده است. به این ترتیب، یک پردازندهCore2Quad با 30درصد مصرف انرژی کمتر، حداقل انتظاری است که می‌توانید از پردازنده‌های تولید شده با معماری Nehalem داشته باشید.
همچنین، امکان اورکلاک این پردازنده جدید، فعلاً تنها با چیپ‌ست85 X اینتل فراهم شده است. پردازنده‌های تولید شده با این معماری هم همانند پردازنده‌های تولید شده با معماری Core در سه سری Laptops، Desktops و Servers به بازار عرضه خواهند شد. نام رمز پردازنده سری Desktops ساخته شده با این معماری، Bloomfield است. این پردازنده در فرکانس 2.93 گیگاهرتز در نرم‌افزار Dmark3 Wantage توانسته امتیاز پردازنده 17966 واحد را کسب کند.
معماری Sandy Bridge
این معماری، جزو برنامه‌های بلندمدت اینتل در تولید پردازنده است. اینتل، تصمیم گرفته که هر 2سال یکبار یک معماری جدید را طرح‌ریزی کند. باتوجه به این امر، انتظار می‌رود پردازنده‌های تولید شده با معماری Sandy Bridge، تا اواسط سال 2010 به بازار برسند. پردازنده‌های ساخته شده با این معماری، درواقع ادامه‌دهنده راه Nehalemها هستند.
این پردازنده‌ها، از حداقل تکنولوژی ساخت 32 نانومتر بهره می‌برند. انتظار می‌رود کلاک هر هسته پردازشی در پردازنده‌های ساخته شده با معماری Sandy Bridge، به 4 گیگاهرتز بالغ شود. تعداد هسته‌ای که برای این پردازنده‌ها انتخاب شده، 8 عدد می‌باشد.
جالب است بدانید که پیش‌بینی می‌شود درسال2011 پردازنده‌های تولید شده معماری Sandy Bridge، با تکنولوژی ساخت 22 نانومتر تولید می‌شوند.
منبع:نشریه دنیای کامپیوتر و ارتباطات

[arsalan681]

ریزپردازنده پتانسیل های لازم برای انجام محاسبات و عملیات مورد نظر یک رایانه را فراهم می سازد. در واقع ریزپردازنده از لحاظ فیزیکی یک تراشه است. اولین ریزپردازنده در سال ۱۹۷۱ با نام Intel ۴۰۰۴ به بازار عرضه شد. این ریزپردازنده قدرت زیادی نداشت و تنها قادر به انجام عملیات جمع و تفریق ۴ بیتی بود. تنها نکته مثبت این پردازنده استفاده از یک تراشه بود، زیرا تا قبل از آن از چندین تراشه برای تولید رایانه استفاده می شد. اولین نوع ریزپردازنده که بر روی کامپیوتر خانگی نصب شد. ۸۰۸۰ بود. این پردازنده ۸ بیتی بود و بر روی یک تراشه قرار داشت و در سال ۱۹۷۴ به بازار عرضه گردید. پس از آن پردازنده ای که تحول عظیمی در دنیای رایانه بوجود آورد ۸۰۸۸ بود. این پردازنده در سال ۱۹۷۹ توسط شرکت IBM طراحی و در سال ۱۹۸۲ عرضه گردید. بدین صورت تولید ریزپردازنده ها توسط شرکت های تولیدکننده به سرعت رشد یافت و به مدل های ۸۰۲۸۶، ۸۰۳۸۶، ۸۰۴۸۶، پنتیوم ۲، پنتیوم ۳، پنتیوم ۴ منتهی شد.
این پردازنده ها توسط شرکت intel و سایر شرکت ها طراحی و به بازار عرضه شد. طبیعتاً پنتیوم های ۴ جدید در مقایسه با پردازنده ۸۰۸۸ بسیار قوی تر می باشند زیرا که از نظر سرعت به میزان ۵۰۰۰ بار عملیات را سریعتر انجام می دهند. جدیدترین پردازنده ها اگر چه سریعتر هستند گران تر هم می باشند. کارآیی رایانه ها بوسیله پردازنده آن شناخته می شود. ولی این کیفیت فقط سرعت پروسسور را نشان می دهد نه کارآیی کل رایانه را. به طور مثال اگر یک رایانه در حال اجرای چند نرم افزار حجیم و سنگین است و پروسسور پنتیوم ۴ آن ۲۴۰۰ کیگاهرتز است، ممکن است اطلاعات را خیلی سریع پردازش کند. اما این سرعت بستگی به هارددیسک نیز دارد. یعنی این که پروسسور جهت انتقال اطلاعات زمان زیادی را در انتظار می گذراند.
پروسسورهای امروزی ساخت شرکت Intel، پنتیوم ۴ و سلرون هستند. پروسسورها با سرعت های مختلفی برحسب گیگاهرتز (معادل یک میلیارد هرتز با یک میلیارد سیکل در ثانیه است) برای پنتیوم ۴ از ۴/۱ گیگاهرتز تا ۵۳/۲ متغیر است و برای پروسسور سرعت از ۸۵/۰ گیگاهرتز تا ۸/۱ گیگاهرتز است. یک سلرون همه کارهایی را که یک پنتیوم ۴ انجام می دهد را می تواند انجام دهد اما نه به آن سرعت.
پردازنده دو عمل مهم انجام می دهد:
۱- کنترل تمام محاسبات و عملیات
۲- کنترل قسمت های مختلف
پردازنده در رایانه های شخصی به شکل یک قطعه نسبتاً تخت و کوچک به اندازه ۸ یا ۱۰ سانتی متر مربع که نوعی ماده، مانند پلاستیک یا سرامیک روی آن را پوشانده است تشکیل شده در واقع فرآیند بوجود آمدن این مغز الکترونیکی به این گونه می باشد که از سیلیکان به علت خصوصیات خاصی که دارد جهت ایجاد تراشه استفاده می شود. بدین گونه که آن را به صورت ورقه های بسیار نازک و ظریف برش می دهند و این تراشه ها را در درون مخلوطی از گاز حرارت می دهند تا گازها با آنها ترکیب شوند و بدین صورت طبق این فرآیند شیمیایی سیلیکان که از جنس ماسه می باشد به فلز و بلور تبدیل می شود که امکان ضبط و پردازش اطلاعات را در بردارد. این قطعه کار میلیونها ترانزیستور را انجام می دهد.

پردازنده وظایف اصلی زیر را برای رایانه انجام می دهد:
۱- دریافت داده ها از دستگاه های ورودی
۲- انجام عملیات و محاسبات و کنترل و نظارت بر آنها
۳- ارسال نتایج عملیات با دستگاه های خروجی
پردازنده مانند قلب رایانه است و از طریق کابلهای موجود با واحدهای دیگر مرتبط می شوند.
در واقع از نظر فنی عملکرد پردازنده با دو ویژگی تعیین می شود:
۱- طول کلید- تعداد بیت هایی که یک پردازنده در هر لحظه پردازش می کند و طول این کلمات معمولاً ۴ و ۸ و ۱۶ و ۳۲ و یا ۶۴ بیتی می باشد.
۲- تعداد ضربان الکترونیکی که در یک ثانیه تولید شده است و با واحد مگاهرتز سنجیده می شود.
محل قرارگیری پردازنده ها بر روی مادربرد می باشد. بنابراین بایستی هماهنگی لازم بین مادربرد و پردازنده وجود داشته باشد. این هماهنگی باعث بالا رفتن عملیات رایانه می شود. در غیر این صورت نتیجه خوبی بدست نمی آید.
نکته: بر روی پردازنده حروف و ارقامی دیده می شود که در واقع نشان دهنده شماره سریال ها ،سرعت، ولتاژ، مدل، نسل و نام سازنده آن می باشد. با توجه به نوع دستورالعمل ها یک ریزپردازنده با استفاده از واحد منطبق و حساب خود (ALU) قادر به انجام عملیات محاسباتی مانند جمع و تفریق و ضرب و تقسیم است. البته پردازنده های جدید اختصاصی برای انجام عملیات مربوط به اعداد اعشاری نیز می باشند. ریزپردازنده قادر به انتقال داده ها از یک محل حافظه به محل دیگر می باشند و می توانند تصمیم گیری نمایند و از یک محل به محل دیگر پرش داشته باشد تا دستورالعمل های مربوط به تصمیم اتخاذ شده را انجام دهد.

[arsalan681]

منظور از این خطوط همان خطوط تلفنی معمولی می باشد. نرخ انتقال Data توسط این خطوط حداکثر ۳۳.۶ Kb/s می باشد. استفاده از این خطوط برای اتصال به اینترنت در کشورمان بسیار رایج می باشد.

▪ خطوط آنالوگ معمولی: منظور از این خطوط همان خطوط تلفنی معمولی می باشد. نرخ انتقال Data توسط این خطوط حداکثر ۳۳.۶ Kb/s می باشد. استفاده از این خطوط برای اتصال به اینترنت در کشورمان بسیار رایج می باشد.

▪ T۱: نام خطوط مخابراتی مخصوصی است که در آمریکا و کانادا ارائه می شود. بر روی هر خط T۱ تعداد ۲۴ خط تلفن معمولی شبیه سازی می شود. هر خط T۱ می تواند حامل ۱.۵ MB/s پهنای باند باشد.

▪ E۱: نام خطوط مخابراتی مخصوصی است که در اروپا و همچنین ایران ارائه می شود. بر روی هر خط E۱ تعداد ۳۰ خط تلفن معمولی شبیه سازی می شود. هر خط E۱ می تواند حامل ۲ MB/s پهنای باند باشد.نرخ انتقال Data توسط این خطوط جهت مودمهای ارائه شده در ایران حداکثر ۵۶ Kb/s می باشد.که البته در صورت فراهم نمودن مودمهای سریعتر کاربر میتواند برابر سرعت مودم خود دیتا را دریافت نماید.

مشخصه این سیستم پیش شماره متفاوت آنها نسبت به خطوط عادی میباشد.

ISDN: اساس طراحی تکنولوژی ISDN به اواسط دهه ۸۰ میلادی باز میگردد که بر اساس یک شبکه کاملا دیجیتال پی ریزی شده است .در حقیقت تلاشی برای جایگزینی سیستم تلفنی آنالوگ با دیجیتال بود که علاوه بر داده های صوتی ، داده های دیجیتال را به خوبی پشتیبانی کند. به این معنی که انتقال صوت در این نوع شبکه ها به صورت دیجیتال می باشد . در این سیستم صوت ابتدا به داده ها ی دیجیتال تبدیل شده و سپس انتقال می یابد .

ISDN به دو شاخه اصلی تقسیم می شود . N-ISDN و B-ISDN . B-Isdn بر تکنولوژی ATM استوار است که شبکه ای با پهنای باند بالا برای انتقال داده می باشد که اکثر BACKBONE های جهان از این نوع شبکه برای انتقال داده استفاده می کنند ( از جمله شبکه دیتا ایران ) .

نوع دیگر B-ISDN یا ISDN با پهنای باند پایین است که برای استفاده های شخصی طراحی شده است . در

N-ISDN دو استاندارد مهم وجود دارد. BRI و PRI . نوع PRI برای ارتباط مراکز تلفن خصوصی (PBX ) ها با مراکز تلفن محلی طراحی شده است . E۱ یکی از زیر مجموعه های PRI است که امروزه استفاده زیادی دارد . E۱ شامل سی کانال حامل (B-Channel ) و یک کانال برای سیگنالینگ ( D-Channel) میباشد که هر کدام ۶۴Kbps پهنای باند دارند .

بعد از سال ۹۴ میلادی و با توجه به گسترش ایتنرنت ، از PRI ISDN ها برای ارتباط ISP ها با شبکه PSTN استفاده شد که باعث بالا رفتن تقاضا برای این سرویس شد. همچنانکه در ایران نیز ISP هایی که خدمات خود را با خطوط E۱ ارایه می کنند روز به روز در حال گسترش است .

نوع دیگر ISDN، BRIاست( نوعی که در کیش از آن استفاده شده ) که برای کاربران نهایی طراحی شده است. این استاندارد دو کانال حامل ۶۴Kbps و یک کانال برای سیگنالینگ با پهنای باند ۱۶kbps را در اختیار مشترک قرار می دهد .این پهنای باند در اواسط دهه ۸۰ میلادی که اینترنت کاربران مخصوصی داشت و سرویسهای امروزی همچون HTTP ، MultiMedia ، Voip و .... به وجود نیامده بود ، مورد نیاز نبود همچنین برای مشترکین عادی تلفن نیز وجود یک ارتباط کاملا دیجیتال چندان تفاوتی با سیستمهای آنالوگ فعلی نداشت و به همین جهت صرف هزینه های اضافی برای این سرویس از سوی کاربران بی دلیل بود و به همین جهت این تکنولوژی استقبال چندانی نشد . تنها در اوایل دهه ۹۰ بود که برای مدت کوتاهی مشترکین ISDN افزایش یافتند . پس از سال ۹۵ نیز با وجود تکنولوژیهایی با سرعتهای بسیار بالاتر مانند ADSL که سرعتی حدود۸Mb/s برای دریافت و ۶۴۰Kb/s را برای دریافت با هزینه کمتر از ISDN در اختیار مشترکین قرار میدهد ، انتخاب ISDN از سوی کاربران عاقلانه نبود.

در حقیقت می توان گفت کهISDN BRI تکنولوژی بود که در زمانی به وجود آمد که نیازی به آن نبود و زمانی که به آن نیاز احساس می شد ، با تکنولوژیهای جدید تری که سرعت بالاتر و قیمت بیشتر داشتند جایگزین شده بود .

Leased Line یا Digital Subscriber Line یا DSL : خطی است که بصورت نقطه به نقطه دو محل را به یکدیگر متصل می کند که از آن برای تبادل Data استفاده می شود. این خط دارای سرعت بالایی برای انتقال Data است. نکته قابل توجه این که در دو سر خط Leased باید مودمهای مخصوصی قرار داد.

▪ خط Asynchronous Digital Subscriber Line یا ADSL : همانند خطوط DSL بوده با این تفاوت که سرعت انتقال اطلاعات آن بیشتر است.

▪ Wireless: یک روش بی سیم برای تبادل اطلاعات است. در این روش از آنتنهای فرستنده و گیرنده در مبدأ و مقصد استفاده می شود. این آنتنها باید رو در روی هم باشند. برد مفید این آنتنها بین ۲ تا ۵ کیلومتر بوده و در صورت استفاده از تقویت کننده تا ۲۰ کیلومتر هم قابل افزایش است. از نظر سرعت انتقال Data این روش مطلوب بوده اما بدلیل ارتباط مستقیم با اوضاع جوی و آب و هوایی از ضریب اطمینان بالایی برخوردار نیست.

▪ Leased Modem : به مودم هایی گفته می شود که در دو طرف خط Leased قرار می گیرند. از جمله این مودم ها می توان به Patton , Paradyne , WAF , PairGain , Watson اشاره کرد.

از میان انواع مودم های Leased مدل Patton در کشورمان رایج تر بوده و دارای مدلهای زیر است:

۱۰۹۲A (Upto ۱۲۸Kb/s) , ۱۰۸۸C ( Upto ۲Mb/s) و ۱۰۸۸i (Upto ۲Mb/s)

مدل ۱۰۸۸i مودم/ روتر بوده و برای کار Bridge بیشتر استفاده می شود.

▪ ChannelBank: دستگاهی است که از آن برای تبدیل خطوط E۱ به خطوط تلفن معمولی و بالعکس استفاده می شود.



● انواع Modem

مودمها دارای انواع مختلفی هستند که مهمترین آنها عبارتند از:

۱) Analog Modems: از این مودمها برای برقراری ارتباط بین دو کامپیوتر (User و ISP) از طریق یک خط تلفن معمولی استفاده می شود. انواع گوناگونی از این نوع مودم در بازار یافت می شود که برخی از آنها عبارتند از: Acorp , Rockwell , Dlink و ... .

۲) Leased Modems: استفاده از این مودمها در دوسر خط Leased الزامی است. مدلهای معروف این نوع مودمها عبارتند از:

▪ Patton

▪ Paradyne

▪ WAF

▪ PairGain

▪ Watson

▪ Satellite: به معنای ماهواره می باشد. امروزه بسیاری از ماهواره ها خدمات اینترنت ارائه می کنند.

برخی از آنها عبارتند از:

▪ Taicom

▪ Sesat

▪ Telestar ۱۲

▪ EuroAsia Sat

▪ IntelSat ۹۰۲

▪ France Telecom

▪ ArabSat

▪ Bandwidth: به اندازه حجم ارسال و دریافت اطلاعات در واحد زمان Bandwidth گفته می شود. واحد اصلی آن بیت بر ثانیه می باشد. هنگامی یک ISP می خواهد پهنای باند خود را چه از طریق دیش و چه از طریق سایر روشها تهیه کند باید میزان پهنای باند درخواستی خود را در قراردادش ذکر کند. معمولا" پهنای باند برای ISPهای خیلی کوچک۶۴KB/s است و برای ISPهای بزرگتر این مقدار افزایش می یابد و برای ISPهای خیلی بزرگ تا ۲MB/s و حتی بیشتر هم می رسد.

پهنای باند بر دو نوع است:

۱) Shared Bandwidth: این نوع پهنای باند ارزان تر بوده و در آن تضمینی برای تأمین پهنای باند طبق قرارداد برای مشترک وجود ندارد. چراکه این پهنای باند بین تعداد زیادی ISP مشترک بوده و همگی از آن استفاده می کنند. بنابراین طبیعی است که ممکن است در ساعات پر ترافیک ISP نتواند از پهنای باند درخواستی خود بهره ببرد.

۲) Dedicated Bandwidth: این نوع پهنای باند گران تر بوده اما در آن استفاده از سقف پهنای باند در تمام ساعات شبانه روز تضمین شده است. زیرا پهنای باند بصورت اختصاصی به مشترک اختصاص یافته است.

Bandwidth Quality: به معنای کیفیت پهنای باند می باشد.کیفیت پهنای باند به دو عامل زیر بستگی دارد:

۱) Ping Time: به مدت زمانی گفته می شود که یک Packet از ISP به مقصد یک Host قوی (مثلا" You can see links before reply) در اینترنت ارسال شده و پس از دریافت پاسخ مناسب دوباره به ISP باز می گردد. هرچه این زمان کمتر باشد پهنای باند از کیفیت بهتری برخوردار است.

۲) Packet Loss: هنگامی که یک Packet به اینترنت ارسال می شود ممکن است که بدلایل مختلف مفقود شده و یا از دست برود. Packet Loss عبارت است از نسبت Packetهای از دست رفته و مفقود شده به کل Packetها. هر چه این نسبت کمتر باشد پهنای باند از کیفیت بهتری برخوردار است.

[arsalan681]

هر کامپیوتر موجود در شبکه به منظور ایجاد ارتباط با سایر کامپیوتر ها ، می بایست شناسائئ ودارای یک آدرس منحصر بفرد باشد.قطعاً تاکنون به آدرس های IP ویا MAC ( اقتباس شده از کلمات Media Access Contorol ) برخورد داشته اید وشاید این سوال برای شما مطرح شده باشد که اولا ضرورت وجود دو نوع آدرس چیست وثانیا جایگاه استفاده از آنان چیست؟ MAC Address، یک آدرس فیزیکی است در حالی که آدرس های IP به منزله آدرس های منطقی می باشند.آدرس های منطقی شما را ملزم می نماید که به منظور پیکربندی کامپیوتر وکارت شبکه ، درایو ها و یا پروتکل ها ی خاصی را در حافظه مستقر نمایید مثلاً استفاده از آدرس های (IP ). این وضعیت در رابطه با MAC Address صدق نخواهد کرد واینگونه آدرس ها نیازمند درایوهای خاصی نخواهند بود، چرا که آدرس های فوق درون تراشه کارت شبکه قرار می گیرند.
● ساختار MAC Address
یک MAC Address بر روی هر کارت شبکه همواره دارای طولی مشابه ویکسان می باشند. (۶ بایت ویا ۴۸ بیت).در صورت بررسی MAC Address یک کامپیوتر که بر روی آن کارت شبکه نصب شده است ، آن را با فرمت مبنای شانزده (Hex)، مشاهده خواهید دید. مثلاً MAC Addressکارت شبکه موجود روی یک کامپیوتر می تواند به صورت زیر باشد:زمانی که یک تولید کننده نظیر اینتل ، کارت های شبکه خود را تولید می نماید ، آنان هر آدرس دلخواهی را نمی توانند برایMAC Address در نظر بگیرند.در صورتی که هممه تولیدکنندگان کارت های شبکه بخواهند بدون وجود یک ضابطه خاص ،اقدام به تعریف آدرس های فوق نمایند، قطعا امکان تعارض بین آدرس های فوق بوجود خواهد آمد.(عدم تشخیص تولید کننده کارت ووجود دو کارت شبکه از دو تولیدکننده متفاوت با آدرس های یکسان) حتماً این سوال برای شما مطرح می گردد که MAC Address توسط چه افراد ویا سازمان هائی وبه چه صورت به کارت های شبکه نسبت داده می شود؟

● دلیل استفاده از MAC Address
هر کامپیوتر موجود در شبکه ، می بایست با استفاده از روش هایی خاص شناسایی گردد. برای شناسایی یک کامپیوترموجود در شبکه ،صرف داشتن یک آدرس IP به تنهایی کفایت نخواهد کرد. حتماً علاقه مندید که علت این موضوع را بدانید.بدین منظور ، لازم است نگاهی به مدل معروف OSI (Open Systems Interconnect ) ولایه های آن داشته باشیم:
▪ شبکه فیزیکی
همانگونه که مشاهده می نمایید، MAC Address در لایه Data Link ( لایه دوم مدل OSI) قرار دارد واین لایه مسئول بررسی این موضوع خواهد بود که داده متعلق به کدامیک از کامپیوترهای موجود در شبکه است. زمانی که یک بسته اطلاعاتی (Packet ) به لایه Data Link می رسد( از طریق لایه اول) ، وی آن را در اختیار لایه بالایی خود (لایه سوم) قرار خواهد داد .بنابراین ما نیازمند استفاده از روش خاصی به منظور شناسایی یک کامپیوتر قبل از لایه سوم هستیم. MAC Address در پاسخ به نیاز فوق در نظر گرفته شده وبا استقرار در لایه دوم ، وظیفه شناسایی کامپیوتر قبل از لایه سوم را بر عهده دارد.همه ماشین های موجود روی یک شبکه ، اقدام به بررسی بسته های اطلاعاتی نموده تا مشخص گردد که آیا MAC Address موجود در بخش ((آدرس مقصد)) بسته اطلاعاتی ارسالی با آدرس آنان مطابقت می نماید؟ لایه فیزیکی (لایه اول) قادر به شناخت سیگنال های الکتریکی موجود روی شبکه بوده وفریم هایی را تولید می نماید که در اختیار لایه Data Link ، گذاشته می شود. در صورت مطابقت MAC Address موجود در بخش (( آدرس مقصد)) بسته اطلاعاتی ارسالی با MAC Address یکی از کامپیوترهای موجود در شبکه ،کامپیوتر مورد نظر آن را دریافت وبا ارسال آن به لایه سوم ، آدرس شبکه ای بسته اطلاعاتی (IP ) بررسی تا این اطمینان حاصل گردد که آدرس فوق با آدرس شبکه ای که کامپیوتر مورد نظر با آن پیکربندی شده است به درستی مطابقت می نماید.به منظور برخورد با مشکلات فوق ،گروه IEEE هر MAC Address را به دو بخش مساوی تقسیم که از اولین بخش آن به منظور شناسائی تولیدکننده کارت ودومین بخش به تولیدکنندگان اختصاص داده شده تا آنان یک شماره سریال را در آن درج نمایند کد تولیدکنندگان بر اساس RFC -۱۷۰۰ به آنان نسبت داده می شود .در صورت مشاهده RFC فوق حتما متوجه خواهید شد که برخی از تولیدکنندگان دارای بیش از یک می باشند .علت این امر به حجم گسترده محصولات تولیدی آنان برمی گردد. با این که MAC Address در حافظه کارت شبکه ثبت می گردد، برخی از تولیدکنندگان به شما این اجازه را خواهند داد که با دریافت واستفاده از یک برنامه خاص ،بتوانید بخش دوم MAC Address کارت شبکه خود را تغییر دهید( شماره سریال کارت شبکه ) علت این موضوع به استفاده مجدد از سریال های استفاده شده در سایر محصولات تولید شده توسط آنان برمی گردد(تجاوز از محدود مورد نظر) در حال حاضر احتمال این که شما دو کارت شبکه را خریداری نمایید که دارای MAC Address یکسانی باشند ، بسیار ضعیف وشاید هم غیر ممکن باشد

[arsalan681]

فیبر نوری یکی از محیط های انتقال داده با سرعت بالا است . امروزه از فیبر نوری در موارد متفاوتی نظیر: شبکه های تلفن شهری و بین شهری ، شبکه های کامپیوتری و اینترنت استفاده بعمل می آید. فیبرنوری رشته ای از تارهای شیشه ای بوده که هر یک از تارها دارای ضخامتی معادل تار موی انسان را داشته و از آنان برای انتقال اطلاعات در مسافت های طولانی استفاده می شود.
You can see links before reply


optical fiber
● مبانی فیبر نوری

فیبر نوری ، رشته ای از تارهای بسیار نازک شیشه ای بوده که قطر هر یک از تارها نظیر قطر یک تار موی انسان است . تارهای فوق در کلاف هائی سازماندهی و کابل های نوری را بوجود می آورند. از فیبر نوری بمنظور ارسال سیگنال های نوری در مسافت های طولانی استفاده می شود.

یک فیبر نوری از سه بخش متفاوت تشکیل شده است :

▪ هسته (Core):هسته نازک شیشه ای در مرکز فیبر که سیگنا ل های نوری در آن حرکت می نمایند.

▪ روکش (Cladding:بخش خارجی فیبر بوده که دورتادور هسته را احاطه کرده و باعث برگشت نورمنعکس شده به هسته می گردد.

▪ بافر رویه (Buffer Coating):روکش پلاستیکی که باعث حفاظت فیبر در مقابل رطوبت و سایر موارد آسیب پذیر ، است .

صدها و هزاران نمونه از رشته های نوری فوق در دسته هائی سازماندهی شده و کابل های نوری را بوجود می آورند. هر یک از کلاف های فیبر نوری توسط یک روکش هائی با نام Jacket محافظت می گردند.

فیبر های نوری در دو گروه عمده ارائه می گردند:

▪ فیبرهای تک حالته (Single-Mode):به منظور ارسال یک سیگنال در هر فیبر استفاده می شود( نظیر : تلفن )

▪ فیبرهای چندحالته (Multi-Mode):به منظور ارسال چندین سیگنال در یک فیبر استفاده می شود( نظیر : شبکه های کامپیوتری)

▪ فیبرهای تک حالته دارای یک هسته کوچک ( تقریبا" ۹ میکرون قطر ) بوده و قادر به ارسال نور لیزری مادون قرمز ( طول موج از ۱۳۰۰ تا ۱۵۵۰ نانومتر) می باشند. فیبرهای چند حالته دارای هسته بزرگتر ( تقریبا" ۵ / ۶۲ میکرون قطر ) و قادر به ارسال نورمادون قرمز از طریق LED می باشند.



● ارسال نور در فیبر نوری

فرض کنید ، قصد داشته باشیم با استفاده از یک چراغ قوه یک راهروی بزرگ و مستقیم را روشن نمائیم . همزمان با روشن نمودن چراغ قوه ، نور مربوطه در طول مسیر مسفقیم راهرو تابانده شده و آن را روشن خواهد کرد. با توجه به عدم وجود خم و یا پیچ در راهرو در رابطه با تابش نور چراغ قوه مشکلی وجود نداشته و چراغ قوه می تواند ( با توجه به نوع آن ) محدوده مورد نظر را روشن کرد. در صورتیکه راهروی فوق دارای خم و یا پیچ باشد ، با چه مشکلی برخورد خواهیم کرد؟ در این حالت می توان از یک آیینه در محل پیچ راهرو استفاده تا باعث انعکاس نور از زاویه مربوطه گردد.در صورتیکه راهروی فوق دارای پیچ های زیادی باشد ، چه کار بایست کرد؟ در چنین حالتی در تمام طول مسیر دیوار راهروی مورد نظر ، می بایست از آیینه استفاده کرد. بدین ترتیب نور تابانده شده توسط چراغ قوه (با یک زاویه خاص) از نقطه ای به نقطه ای دیگر حرکت کرده ( جهش کرده و طول مسیر راهرو را طی خواهد کرد). عملیات فوق مشابه آنچیزی است که در فیبر نوری انجام می گیرد.

نور، در کابل فیبر نوری از طریق هسته (نظیر راهروی مثال ارائه شده ) و توسط جهش های پیوسته با توجه به سطح آبکاری شده ( Cladding) ( مشابه دیوارهای شیشه ای مثال ارائه شده ) حرکت می کند.( مجموع انعکاس داخلی ) . با توجه به اینکه سطح آبکاری شده ، قادر به جذب نور موجود در هسته نمی باشد ، نور قادر به حرکت در مسافت های طولانی می باشد. برخی از سیگنا ل های نوری بدلیل عدم خلوص شیشه موجود ، ممکن است دچار نوعی تضعیف در طول هسته گردند. میزان تضعیف سیگنال نوری به درجه خلوص شیشه و طول موج نور انتقالی دارد. ( مثلا" موج با طول ۸۵۰ نانومتر بین ۶۰ تا ۷۵ درصد در هر کیلومتر ، موج با طول ۱۳۰۰ نانومتر بین ۵۰ تا ۶۰ درصد در هر کیلومتر ، موج با طول ۱۵۵۰ نانومتر بیش از ۵۰ درصد در هر کیلومتر)



● سیستم رله فیبر نوری

بمنظور آگاهی از نحوه استفاده فیبر نوری در سیستم های مخابراتی ، مثالی را دنبال خواهیم کرد که مربوط به یک فیلم سینمائی و یا مستند در رابطه با جنگ جهانی دوم است . در فیلم فوق دو ناوگان دریائی که بر روی سطح دریا در حال حرکت می باشند ، نیاز به برقراری ارتباط با یکدیگر در یک وضعیت کاملا" بحرانی و توفانی را دارند. یکی از ناوها قصد ارسال پیام برای ناو دیگر را دارد.کاپیتان ناو فوق پیامی برای یک ملوان که بر روی عرشه کشتی مستقر است ، ارسال می دارد. ملوان فوق پیام دریافتی را به مجموعه ای از کدهای مورس ( نقطه و فاصله ) ترجمه می نماید. در ادامه ملوان مورد نظر با استفاده از یک نورافکن اقدام به ارسال پیام برای ناو دیگر می نماید. یک ملوان بر روی عرشه کشتی دوم ، کدهای مورس ارسالی را مشاهده می نماید. در ادامه ملوان فوق کدهای فوق را به یک زبان خاص ( مثلا" انگلیسی ) تبدیل و آنها را برای کاپیتان ناو ارسال می دارد. فرض کنید فاصله دو ناو فوق از یکدیگر بسار زیاد ( هزاران مایل ) بوده و بمنظور برقرای ارتباط بین آنها از یک سیتستم مخابراتی مبتنی بر فیبر نوری استفاده گردد.

سیتستم رله فیبر نوری از عناصر زیر تشکیل شده است :

▪ فرستنده:مسئول تولید و رمزنگاری سیگنال های نوری است .

▪ بازیاب نوری:بمنظور تقویت سیگنا ل های نوری در مسافت های طولانی استفاده می گردد.

▪ دریافت کننده نوری:سیگنا ل های نوری را دریافت و رمزگشائی می نماید.

در ادامه به بررسی هر یک از عناصر فوق خواهیم پرداخت .



● فرستنده

وظیفه فرستنده، مشابه نقش ملوان بر روی عرشه کشتی ناو فرستنده پیام است . فرستنده سیگنال های نوری را دریافت و دستگاه نوری را بمنظور روشن و خاموش شدن در یک دنباله مناسب ( حرکت منسجم ) هدایت می نماید. فرستنده ، از لحاظ فیزیکی در مجاورت فیبر نوری قرار داشته و ممکن است دارای یک لنز بمنظور تمرکز نور در فیبر باشد. لیزرها دارای توان بمراتب بیشتری نسبت به LED می باشند. قیمت آنها نیز در مقایسه با LED بمراتب بیشتر است . متداولترین طول موج سیگنا ل های نوری ، ۸۵۰ نانومتر ، ۱۳۰۰ نانومتر و ۱۵۵۰ نانومتر است .



● بازیاب ( تقویت کننده ) نوری

همانگونه که قبلا" اشاره گردید ، برخی از سیگنال ها در مواردیکه مسافت ارسال اطلاعات طولانی بوده ( بیش از یک کیلومتر ) و یا از مواد خالص برای تهیه فیبر نوری ( شیشه ) استفاده نشده باشد ، تضعیف و از بین خواهند رفت . در چنین مواردی و بمنظور تقویت ( بالا بردن ) سیگنا ل های نوری تضعیف شده از یک یا چندین " تقویت کننده نوری " استفاده می گردد. تقویت کننده نوری از فیبرهای نوری متععدد بهمراه یک روکش خاص (doping) تشکیل می گردند. بخش دوپینگ با استفاده از یک لیزر پمپ می گردد . زمانیکه سیگنال تضعیف شده به روکش دوپینگی می رسد ، انرژی ماحصل از لیزر باعث می گردد که مولکول های دوپینگ شده، به لیزر تبدیل می گردند. مولکول های دوپینگ شده در ادامه باعث انعکاس یک سیگنال نوری جدید و قویتر با همان خصایص سیگنال ورودی تضعیف شده ، خواهند بود.( تقویت کننده لیزری)



● دریافت کننده نوری

وظیفه دریافت کننده ، مشابه نقش ملوان بر روی عرشه کشتی ناو دریافت کننده پیام است. دستگاه فوق سیگنال های دیجیتالی نوری را اخذ و پس از رمزگشائی ، سیگنا ل های الکتریکی را برای سایر استفاده کنندگان ( کامپیوتر ، تلفن و ... ) ارسال می نماید. دریافت کننده بمنظور تشخیص نور از یک "فتوسل" و یا "فتودیود" استفاده می کند.



● مزایای فیبر نوری

فیبر نوری در مقایسه با سیم های های مسی دارای مزایای زیر است :

▪ ارزانتر:هزینه چندین کیلومتر کابل نوری نسبت به سیم های مسی کمتر است .

▪ نازک تر:قطر فیبرهای نوری بمراتب کمتر از سیم های مسی است .

▪ ظرفیت بالا:پهنای باند فیبر نوری بمنظور ارسال اطلاعات بمراتب بیشتر از سیم مسی است .

▪ تضعیف ناچیز:تضعیف سیگنال در فیبر نوری بمراتب کمتر از سیم مسی است .

▪ سیگنال های نوری:برخلاف سیگنال های الکتریکی در یک سیم مسی ، سیگنا ل ها ی نوری در یک فیبر تاثیری بر فیبر دیگر نخواهند داشت .

▪ مصرف برق پایین:با توجه به سیگنال ها در فیبر نوری کمتر ضعیف می گردند ، بنابراین می توان از فرستنده هائی با میزان برق مصرفی پایین نسبت به فرستنده های الکتریکی که از ولتاژ بالائی استفاده می نمایند ، استفاده کرد.

▪ سیگنال های دیجیتال:فیبر نور ی مناسب بمنظور انتقال اطلاعات دیجیتالی است.

▪ غیر اشتعال زا:با توجه به عدم وجود الکتریسیته ، امکان بروز آتش سوزی وجود نخواهد داشت .

▪ سبک وزن:وزن یک کابل فیبر نوری بمراتب کمتر از کابل مسی (قابل مقایسه) است.

▪ انعطاف پذیر:با توجه به انعظاف پذیری فیبر نوری و قابلیت ارسال و دریافت نور از آنان، در موارد متفاوت نظیر دوربین های دیجیتال با موارد کاربردی خاص مانند : عکس برداری پزشکی ، لوله کشی و ...استفاده می گردد.

با توجه به مزایای فراوان فیبر نوری ، امروزه از این نوع کابل ها در موارد متفاوتی استفاده می شود. اکثر شبکه های کامپیوتری و یا مخابرات ازراه دور در مقیاس وسیعی از فیبر نوری استفاده می نمایند

[arsalan681]

كنترل كننده‌ی USB كه شامل مجموعه‌ای از اتصالات و تراشه‌های اختصاصی است به عنوان رابط بین نرم‌افزار و سخت‌افزار عمل می‌كند. برنامه‌های كاربردی , سیستم‌عامل و راه‌اندازهای دستگاه ـ كه جزئیات مربوط به نحوه‌ی كار وسایل سخت‌افزاری بخصوص را فراهم می‌كنند

ـ دستورات و داده‌ها را به هاب میزبان (Host Hub) گذرگاه USB می‌فرستند. این هاب بر روی كنترل كننده قرار دارد.اتصال دهنده‌ها یا درگاه‌های ویژه‌ی USB از هاب میزبان خارج می‌شوند. در حقیقت Hub فیش كابل‌های چهار سیمه (كابل‌هایی كه درون آنها از چهار سیم استفاده شده است) را به درگاه‌های مناسب وصل می‌كند.یك كابل ممكن است به هاب دیگری وصل شود تنها به این منظور كه درگاه‌های بیشتری را برای اتصال وسایل فراهم كند. به این ترتیب نوعی از یك سیم توسعه دهنده دیجیتالی به وجود می‌آید.یا این كه ممكن است یك كابل ؛ مستقیما به یك وسیله‌ی USB مانند مانیتور وصل شود. گذرگاه USB تقریبا از اتصال به هرگونه وسیله‌ی جانبی مانند مانیتور , ‌صفحه كلید , ماوس,مودم , بلندگو , میكروفن , تلفن , اسكنر وچاپگر پشتیبانی می‌كند. دو عدد از سیم‌های موجود در كابل USB برای تامین جریان الكتریسیته‌ی وسیله جانبی استفاده می‌شوند. با وجود این دو سیم ؛ دیگر به منبع تغذیه‌هایی كه فضای زیادی را اشغال می‌كنند نیازی نیست. دو سیم دیگر موجود در كابل چهار سیمه , D+ و D- نام دارند. از این سیم‌ها برای ارسال داده‌ها و دستورات استفاده می‌شود. وجود یك ولتاژ بالا بر روی سیم D+ و عدم وجود آن بر روی سیم D- به معنای یك بیت ۱ می‌باشد. وجود یك ولتاژ بالا بر روی سیم D- و عدم وجود آن بر روی سیم D+ به معنای یك بیت ۰ می‌باشد.هر وسیله‌ی USB ممكن است دارای هابی باشد {كه از آن اتصال به وسایل دیگر استفاده شود}. برای مثال یك مانیتور درگاه‌هایی را فراهم می‌كند كه بلندگوهای چندرسانه‌ای , میكروفن و صفحه كلید به آنها وصل می‌شوند.به همین ترتیب هر كدام از وسایلی كه به یك وسیله‌ی USB وصل می‌شوند می‌توانند برای وسایل سخت‌افزاری USB دیگر درگاه‌های بیشتری را فراهم كنند.برای مثال می‌توان ماوس و قلم دیجیتالی را به صفحه‌ كلیدی وصل كرد كه خود به یك مانیتور متصل به هاب میزبان وصل می‌باشد. چنین سیستمی كه امكان انشعاب اتصالات را فراهم می‌كند به گذرگاه USB اجازه می‌دهد تا بیش از ۱۲۷ وسیله را اداره نماید

وقتی یك وسیله‌ی USB به درگاهی وصل می‌شود به طور خودكار باعث تغییر ولتاژ بر روی یكی از دو سیم داده‌ای موجود در كابل USB می‌گردد. اگر ولتاژ از طریق سیم D+ ارسال شود در آن صورت به وسیله‌ی جانبی دریافت كننده‌ی آن ولتاژ یك وسیله‌ی سرعت بالا گفته می‌شود. چنین وسیله‌ای قادر به ارسال ۱۲مگابیت داده در ثانیه است. از این سیم برای ارسال داده به مانیتورها , اسكنرها , چاپگرها و سایر وسایلی كه حجم بالایی از داده به آنها ارسال می‌شود استفاده می‌گردد. ارسال ولتاژ ازطریق سیم D- به این معنی است كه این ولتاژ با سرعت انتقال پایینی معادل ۵/۱ مگابیت در ثانیه دریافت می‌شود. از این سیم برای انتقال داده به وسایلی چون صفحه كلید یا ماوس استفاده می‌شود. ( یك درگاه سری معمولی در مقایسه با گذرگاه USB می‌تواند ۱۰۰ كیلوبیت داده در ثانیه و یك درگاه موازی حدود ۵/۲ مگابیت داده در ثانیه ارسال نماید).كنترل‌كننده میزبان USB با استفاده از فن‌آوری اتصالات و اجرا (Plug and play) , كه پیكربندی اجزای درونی كامپیوتر را به طور خودكار فراهم می‌كند , یك وسیله‌ی جدید را قادر می‌سازد تا خودش را شناسایی كرده و آن‌چه را كه برای ارسال و دریافت داده نیاز دارد دریابد. علاوه بر این ,‌كنترل‌كننده‌ی مذكور برای آن وسیله شماره‌شناسایی تعیین مینماید. وقتی وسیله‌ی جدید رسما یكی از اعضای گذرگاه می‌شود.

نقش كنترل‌كننده‌ی میزبان را بازی می‌كند. یعنی به پرس‌وجو از وسایل دیگر می‌پردازد تا اگر وسیله‌‌ای آماده‌ی ارسال یا دریافت داده است فرمان‌های لازم را توزیع كند و پهنای باند را بین وسایلی كه او نقش كنترل‌كننده برای آنها ایفا می‌كند تقسیم نماید. كنترل‌كننده در هر ثانیه حدود یك میلیون بار از وسایل جانبی موجود بر روی گذرگاه USB پرس‌وجو كرده یا به آنها دستور می‌فرستد. هر یك از پیغام‌هایی كه از سوی كنترل‌كننده‌ی میزبان ارسال می‌شوند با یك علامت (Token) شروع می‌گردد. این علامت وسیله‌ی جانبی كه پیغام برای آن فرستاده شده است را شناسایی می‌كند. پیغام به تمام وسایل موجود بر روی گذرگاه USB ارسال می‌شود اما وسایلی كه پیغام به آنها مربوط نمی‌شود به سادگی آن را نادیده می‌گیرند تنها وسایل می‌توانند داده‌ای را به میزبان بفرستند كه میزبان به آنها اجازه این كار را داده باشد.درگاه USB با سه نوع از انتقال‌ها در ارتباط است و تخصیص پهنای باند را به ترتیب زیر انجام ‌می‌دهد:
اولویت اول : از این اولویت در انتقال بلادرنگ كه وقفه‌ای در جریان داده‌ای پدید نمی‌آید مانند داده‌های تصویری یا صوتی استفاده می‌شود.

اولویت دوم : از این اولویت در انتقال‌های منقطع استفاده می‌شود. این نوع انتقال وقتی روی می‌دهد كه وسیله‌ای مانند صفحه‌كلید یا Joystick برای جلب توجه پرداشگر ؛ سیگنالی را تولید می‌كند كه گاه و بی‌گاه قطع می‌شود.اولویتی كه فوریت زمانی در آن وجود ندارد : این نوع از انتقال شامل حجم زیادی از داده‌ها برای چاپگرها , اسكنرها و دوربین‌های دیجیتالی می‌شود. در این نوع انتقال حجم داده‌ها زیاد است اما هیچ عجله‌ای در دریافت آنها وجود ندارد.

[arsalan681]

You can see links before reply
محدودیتی که در دامنه پردازش های ۳۲ بیتی وجود دارد، همواره باعث کندشدن سرعت انجام عملیات پیچیده و سنگین اطلاعاتی در سیستم های مختلف می گردد. به همین منظور بسیاری از شرکت های سازنده نرم افزار و خصوصاً آن هایی که در زمینه سیستم عامل فعالیت دارند از دیرباز رقابتی را برای تحت پوشش قراردادن تعداد زیادتری CPU و مقدار بیشتری حافظه RAM نسبت به یکدیگر آغاز کرده اند. به عنوان مثال رقابتی که بین ویندوز ۲۰۰۰ سرور با سولاریس یا انواع یونیکس و لینوکس بر سر امکان استفاده از ۸ یا ۱۶ تا ۳۲ پردازنده به همراه چند گیگابایت حافظه RAM و امثال آن وجود داشت همواره یکی از جالب ترین و پرسروصداترین زمینه رقابت بین چند سیستم عامل به شمار می رفت. اما همه این عوامل چندی پیش تحت الشعاع واژه جدیدی به نام پردازش ۶۴ بیتی قرار گرفت. این فناوری جدید که به لطف به بازار آمدن دو محصول جدید از دو شرکت معتبر سازنده پردازنده یعنی اینتل و AMD شکل گرفت، در مدت کوتاهی توانست توجه سازندگان سیستم عامل را به شدت معطوف کارایی بی نظیر خود کند. پردازنده های Xeon و ایتانیوم از سوی اینتل و پردازنده Opteron از طرف AMDدر مدت کوتاهی توجه تمام سازندگان مشهور سرورهای Enterprise و همچنین تولیدکنندگان سیستم عامل را به خود جلب کرد. در این میان مایکروسافت نیز بلافاصله اقدام به طراحی نسخه ای از ویندوز ۲۰۰۳ سرور برمبنای انجام پردازش های ۶۴ بیتی و با استفاده از پردازنده های جدید نمود. این نسخه جدید ۶۴ بیتی از چند نظر بر نسخه پیشین خود برتری داشت. اول این که از میزان حافظه فیزیکی و مجازی بیشتری پشتیبانی می کند. دوم این که در مقایسه با نسخه ۳۲ بیتی از کارایی و سرعت بالاتری در مدیریت حافظه، رجیسترها و عملیات O/I برخوردار است. نکته سوم در مورد امنیت است. نسخه ۶۴ بیتی قابلیت محافظت بیشتری در برابر کدهای مخرب(Malicious Code) از خود نشان می دهد. طبق پیش بینی های انجام گرفته تا پایان سال ۲۰۰۵ میلادی کلیه کامپیوترهایی که قرار است نقش سرور را در مراکز بزرگ اقتصادی داشته باشند به سمت ریزپردازنده و سیستم عامل ۶۴ بیتی سوق پیدا خواهند کرد. همین پیش بینی حاکی از تمایل شدید کامپیوترهای دسکتاپ به سمت استفاده از تکنولوژی ۶۴ بیتی تا پایان سال ۲۰۰۶ میلادی است. براین اساس به تدریج نه فقط سازندگان سیستم عامل مثل مایکروسافت سیستم عامل ۶۴ بیتی مختص کامپیوترهای دسکتاپ (Windows XP ۴۶ bit) را به بازار عرضه می کنند، بلکه سایر تولیدکنندگان نرم افزارهای مختلف هم با وارد شدن به دنیای پردازش های ۶۴ بیتی، کارایی و سرعت جدیدی را به کاربران خود ارائه می دهند.

● مقایسه
در یک سیستم عامل ۳۲ بیتی مثل نسخه های ۳۲ بیتی ویندوز ۲۰۰۳ از یک حافظه مجازی (Virtual memory) برای انجام پردازش های مختلف استفاده می شود. این حافظه مجازی که حداکثر ۴ گیگابایت می تواند ظرفیت داشته باشد به دو قسمت تقسیم می شود. یک قسمت ۲ گیگابایتی آن به وسیله برنامه در حال اجرا اشغال شده و ۲ گیگابایت دیگر در اختیار سیستم عامل قرار می گیرد. تا اینجا همه چیز بسیار عادی به نظر می رسد اما مشکل زمانی پیش می آید که ۲ گیگابایت سهم برنامه های در حال اجرا به مرز پرشدن نزدیک می شود. به عنوان مثال یک بانک اطلاعاتی SQL Server را در نظر بگیرید که برای اتصال هر کاربر به سرور و انجام عملیات موردنظر وی ۲۰ مگابایت حافظه مجازی را در نظر می گیرد. با رسیدن تعداد کاربران به مرز یکصد نفر، کل حافظه مجازی ۲ گیگابایتی در اختیار SQL Server قرار می گیرد و این به معنای نزدیک شدن سیستم به یک نقطه بحرانی در عملیات سرویس دادن به کاربران است. در نسخه های ۳۲ بیتی یکی از راه هایی که برای این مسأله در نظر گرفته می شد، اختصاص ۳ گیگابایت از حافظه مجازی به برنامه های درحال اجرا بود. این روش که با استفاده از دستکاری در فایل boot.ini انجام می گرفت، یک گیگابایت از حافظه مجازی در اختیار سیستم عامل را به سهمیه حافظه مجازی برنامه های در حال اجرا واگذار می کرد و تا حدودی مشکل کمبود حافظه مجازی را رفع می کرد. اما خود این عمل هم عوارض جانبی خاص خود را دارد و آن محدود شدن کرنل سیستم عامل به یک گیگابایت حافظه مجازی برای انجام عملیات cache است.
این محدود شدن باعث افت سرعت انتقال اطلاعات از سرور به کلاینت ها می شود. ضمن این که باز هم در نهایت با زیادترشدن تعداد کاربران یا پردازش های موردنظر آنان، این ۱ گیگابایت الحاق شده نیز به مرز اشتغال شدن کامل نزدیک می شود و مدیران سیستم را به ناچار مجبور به افزایش تعداد سرورها برای رفع مشکل می کند. با آمدن ویندوز ۲۰۰۳ نسخه ۳۲ بیتی، قدرت آدرس دهی سیستم عامل برای حافظه های فیزیکی (RAM) به ۳۲ گیگابایت برای نسخه Enterprise و ۶۴ گیگابایت در نسخه DataCenter افزایش یافت و این به معنای نیاز کمتر سیستم به استفاده از حافظه مجازی و در نتیجه کمتر شدن مشکل مربوط به محدودیت حافظه های مجازی بود. اما به هر حال استفاده از حافظه مجازی برای پردازش اطلاعات امری گریزناپذیر است و به همین دلیل توجه سازندگان سیستم عامل همواره معطوف به پیدا کردن راه حلی برای عبور از این مشکل بود. سرانجام با مطرح شدن و تولد سیستم عامل ۶۴ بیتی ویندوز ۲۰۰۳ که با استفاده از قدرت پردازنده های ۶۴ بیتی جدید قادر بود از یک سیستم آدرس دهی ۴۰ بیتی استفاده کند، میزان حافظه مجازی قابل دسترسی سیستم از ۴ گیگابایت به ۴۰ ۲ یعنی ۱۶ ترابایت (هزار گیگابایت) افزایش یافت. بدین ترتیب ۸ ترابایت از این ظرفیت در اختیار برنامه های در حال اجرا و ۸ ترابایت دیگر در اختیار سیستم عامل قرار گرفت. مهم ترین سؤالی که در این جا می توانست مطرح شود این است که آیا برنامه های سابق محیط ۳۲ بیتی که برای استفاده از حداکثر ۳ گیگابایت حافظه مجازی کامپایل شده اند قادر به بهره بردن از این ۸ ترابایت فضای جدید هستند یا خیر. پاسخ این سؤال هم می تواند مثبت باشد و هم منفی. بدین صورت که برخی برنامه های کامپایل شده در محیط های ۳۲ بیتی که به صورت صریح قدرت استفاده از حداکثر ۳ گیگابایت حافظه مجازی را دارند، با ورود به محیط ۶۴ بیتی هیچ تغییری را احساس نخواهند کرد. اما برخی دیگر که با تکنولوژی Large Address ware کامپایل شده اند قادر خواهند بود تا ۴ گیگابایت از حافظه مجازی را در محیط جدید مورد استفاده قرار دهند. از لحاظ سرعت انجام عملیات نیز برخی برنامه های کامپایل شده در محیط ۳۲ بیتی (مثلاً برنامه های نوشته شده با ASP.NET که از تکنولوژی Multithreading برای اجرای موازی چند دستورالعمل در آن واحد استفاده می کنند)، به دلیل قدرت بی نظیر پردازنده های ۶۴ بیتی در انجام این کار می توانند از مزایای محیط جدید اجرا استفاده کرده و سرعت اجرای خود را افزایش دهند. اما اگر برنامه ای (مثلاً یک فایل Exe) در محیط توسعه ای مثل ویژوال بیسیک نسخه ششم برای دسترسی به یک پایگاه داده و کار با آن بدون استفاده از مکانیسم پردازشی موازی و به صورت ساده نوشته شده باشد، این برنامه حتی اگر برروی یک سرور ۶۴ بیتی هم اجرا شود نمی تواند از قابلیت های محیط جدید سودی ببرد. بنابراین اگر قرار است این برنامه روی کلاینت نصب شده و پایگاه داده موردنظر که SQL Server است روی یک سرور باشد، بهتر آن است که کلاینت در همان وضعیت ۳۲ بیتی باقی بماند و سرور به نسخه ۶۴ بیتی ویندوز ۲۰۰۳ ارتقاء داده شود. در این صورت موتور بانک اطلاعاتی SQL Server که در تمام نسخه های خود از شیوه Multithreading برای انجام دستورات موردنظر کاربران استفاده می کند، می تواند در محیط جدید با سرعت بهتری فرامین رسیده از طرف کلاینت ها را پردازش کرده و نتیجه را سریع تر به آن ها برگرداند و کارایی کلی این سیستم بانک اطلاعاتی را به نحو مطلوبی افزایش دهد.

[arsalan681]

مدت‌هاست که مادربردهای مبتنی بر چیپ‌ست Intel G۴۵ در بازار داخلی توزیع شده و به همین زودی‌هاست که مادربردهای مبتنی بر AMD ۷۸۵G نیز به‌ طور گسترده در بازار داخلی توزیع شوند. از این‌رو وقت را مغتنم شمردیم تا مقایسه‌ای اجمالی میان این چیپ‌ست‌ها انجام دهیم. باید در نظر داشت که چیپ‌ست‌های ذکر شده بهترین نوع چیپ‌ست‌های IGP کنونی بازار جهانی قلمداد می‌شوند. پیش‌تر چیپ‌ست‌هایی ر ا که مشتمل بر موتور پردازش گرافیکی باشند را IGP خطاب می‌کردند، اما از سال عنوان IGP به پردازنده‌هایی که شامل موتور پردازش گرفیکی نیز هستند اطلاق خواهد شد.
You can see links before reply

به این دلیل که موتورهای گرافیکی در پردازنده‌های نسل بعدی Nehalem از درون چیپ‌ست اصلی مادربردها خارج شده‌اند و در بطن پردازنده‌ها قرار خواهند گرفت. دیگر اینکه، افزایش قابل ملاحظه کارایی موتورهای گرافیکی تعبیه شده در بطن چیپ‌ست‌هایی که Intel در یکی دو سال اخیر وارد بازار کرده، از ثمرات پروژه Larrabee است، اما مکشوف به‌ عمل آمده که تیم طراحی موتور گرافیکی GMA از تیم Larrabee به‌ طور کامل مستقل است. راستش این شائبه از آنجا پدید آمده بود که کارایی گرافیکی چیپ‌ست Intel G۳۵ فراتر از انتظارات ظاهر شد. البته بودند کاربلدهایی که کارایی چیپ‌ست G۳۵ را در امور گرافیکی اتفاقی می‌دانستند، اما افزایش دوباره کیفیت چیپ‌ست G۴۳ در امور گرافیکی بسیاری را در جبهه موافق قرار داد. شرکت Intel در چیپ‌ست G۴۵ نشان داد که باز هم قادر به افزایش کارایی است و خداوکیلی این‌بار را راست می‌گفت!
چیپ‌ست Intel G۳۵ از موتور گرافیکی GMA X۳۵۰۰ و چیپ‌ست Intel G۴۳ از موتور گرافیکی GMA X۴۵۰۰ استفاده می‌کردند. اندکی بعد در چیپ‌ست Intel G۴۵ از موتور گرافیکی فاخر GM X۴۵۰۰ HD استفاده شد که در این نوشتار مورد بررسی قرار خواهد گرفت.
یک تغییر بزرگ در دنیای چیپ‌ست‌های IGP رخ داده است، به این شکل که در سال‌های پیش چیپ‌ست‌های IGP شرکت AMD/ATI با فاصله‌ای قابل تامل در صدر قرار داشتند و چیپ‌ست‌های IGP شرکت nVIDIA را در عقب خود نظاره می‌کردند. چیپ‌ست‌های IGP شرکت Intel به‌صورتی تحقیرآمیز خود را هم‌شأن چیپ‌ست‌های VIA و SiS می‌دیدند و تلاش‌ها برای ارتقا موقعیت چیپ‌ست‌ها به صورت جدی توسط Intel دنبال شد. هم‌اکنون کارایی محصولات اخیر این شرکت اگر بیشتر از چیپ‌ست‌های nForce شرکت نباشد، کمتر نیست. ادعا می‌شود که چیپ‌ست‌های IGP شرکت AMD همچنان بهترین هستند و قصد داریم تا مدعا را در این نوشتار محک بزنیم.
● معرفی Intel G۴۵ و AMD ۷۸۵G
چیپ‌ست‌های IGP که در درون خود یک فقره موتور گرافیکی فرد اعلاء دارند توسط هر دو شرکت Intel و AMD با حرف G از دیگر چیپ‌ست‌ها متمایز می‌شوند، هرچند Intel از حرف Q نیز برای گونه‌های ضعیف‌تر استفاده می‌کند.
اغلب مشخصات فنی چیپ‌ست‌های ذکر شده یکسان است، با این تفاوت که مرکز کنترل حافظه (IMC) در چیپ‌ست‌های جدید AMD به داخل پردازنده منتقل شده، اما این مرکز همچنان در بطن چیپ‌ست‌های Intel قرار دارد. ناگفته نماند که Intel در طراحی چیپ‌ست‌های نسل آتی خود مانند خاندان Intel P۵۵ که به زودی وارد بازار خواهد شد، مرکز کنترل حافظه را به سیاق AMD به درون پردازنده‌های Core i۷، Core i۵ و Core i۳ منتقل کرده است.
چیپ‌ست Intel G۴۵ همچون Intel P۴۵ از تبار Eaglelake است و به ‌صورت رسمی Intel ۶۲G۴۵ خطاب می‌شود. این چیپ‌ست با چیپ‌ست‌های جنوبی ICH۱۰ و ICH۱۰R رفاقت نزدیک دارد و یک‌سال و اندی است که معرفی و با تکنولوژی ۶۵ نانومتری تولید شده و سازگار با پردازنده‌های دوهسته‌ای Core ۲ Duo و چهارهسته‌ای Core Quad است. چیپ‌ست مذکور از سوکت LGA-۷۷۵ پشتیبانی و حافظه‌های ۸۰۰ تا ۱۰۶۶ مگاهرتزی DDR۳ و ۶۷۷ تا ۸۰۰ مگاهرتزی DDR۲ را تا ۱۶ گیگابایت شناسایی می‌کند و دارای یک شکاف گرافیکی PCIe x۱۶ و موتور گرافیکی GMA X۴۵۰۰ HD است.
چیپ‌ست AMD ۷۸۵G حدود سه ماه پیش معرفی شد و در ظاهر از نسل هفتم چیپ‌ست‌های AMD است، اما در باطن به نسل هشتم تعلق دارد. این چیپ‌ست با تکنولوژی ۵۵ نانومتری تولید شده و با چیپ‌ست‌های جنوبی SB۷۱۰، SB۷۵۰، SB۸۱۰ و SB۸۵۰ رفاقت دارد و از تمامی پردازنده‌های خانواده‌های Sempron، Athlon و Phenom پشتیبانی می‌کند و شامل موتور گرافیکی فاخر Radeon HD ۴۲۰۰ است. این چیپ‌ست دو امکان فوق‌العاده ارایه می‌کند که فراتر از توانایی چیپ‌ست G۴۵ است. اول اینکه، با مدد تکنولوژی SidePort می‌تواند از چیپ مستقل حافظه به عنوان حافظه بافر استفاده کند و چندان وام‌دار حافظه اصلی سیستم (RAM) نباشد. دوم اینکه، از تکنولوژی ATI Hybrid بهره می‌برد که به دارنده مادربرد امکان نصب کارت‌گرافیک مستقل و استفاده ترکیبی همراه با موتور گرافیکی داخلی چیپ‌ست را می‌دهد. البته نباید به چیپ‌ست Intel G۴۵ چندان خرده گرفته شود، زیرا ادعای برابری با محصول AMD را ندارد و کماکان دوران گذر از موتورهای نحیف قبلی به موتورهای گرافیکی فاخر را تازه طی کرده است. و اما مقایسه!
● کارایی عمومی
چنانچه به نتایج حاصل از نرم‌افزار SYSMark ۲۰۰۷ اعتماد کنیم، گفته شده است که چیپ‌ست ۷۸۵G امتیاز کلی ۱۴۹ و G۴۵ امتیاز کلی ۱۳۷ را کسب کرده‌اند. اگر در موارد اعلام شده دقیق‌تر شویم شرایط به سود ۷۸۵G است. هرچند امتیاز G۴۵ در تست عمومی گرافیک سه‌بعدی (۳D) برابر است.
● گرافیک سه‌بعدی
نرم‌افزار SYSMark ۲۰۰۷ برای ارزیابی کلی استفاده می‌شود و در زمینه‌های تخصصی از موارد دیگر کمک می‌گیرد. برای ارزیابی توانایی این حضرات در خلق تصاویر سه‌بعدی از ۳Dmark۰۶ و ۳DMark vantage استفاده می‌شود. نتایج حاصل از ۳DMark۰۶ حکایت از برتری بی‌چون و چرای ۷۸۵G دارد. البته نتیجه ۳DMark vantage برتری را به شکلی محسوس به G۴۵ داده، اما اگر آزمون را ذیل سیستم‌عامل Windows ۷ تکرار کنیم، برتری در دو نرم‌افزار با ۷۸۵G است. این برتری را دلیل بر ضعف بنیادین G۴۵ فرض نکنید، زیرا یک سالی از عرضه این چیپ‌ست می‌گذرد و فرصت سازگاری با سیستم‌عامل جدید مهیا نبوده است. به‌ همین دلیل است که ۷۸۵G در بازی‌های Crysis، Far Cry، World in Conflict و Tom Clancy’s H.A.W.X برتری مقتدرانه‌ای بر G۴۵ دارد. این را نیز بگویم که ۷۸۵G از DirectX ۱۰.۱ و G۴۵ از DirectX ۱۰ پشتیبانی می‌کنند و ۷۸۵G حدود ۴۰ پردازنده موازی گرافیکی دارد، در حالی‌که G۴۵ به ۱۰ عدد آن قناعت کرده است.
● تبدیل و پخش ویدئو
هر دو چیپ‌ست دارای موتورهای مستقلی برای تبدیل و پخش فرمت‌های ویدیویی خوش‌کیفیت (HD) هستند. ذیل سیستم‌عامل Vista عملکرد ۷۸۵G فوق‌العاده و عملکرد G۴۵ در قیاس با رقیب ناامیدکننده است، زیرا ۷۸۵G حداکثر ۱۵ درصد از حجم پردازش پردازنده را به خود اختصاص می‌دهد. این ‌در حالی است ‌که G۴۵ بیش از ۳۵ درصد از کارایی پردازنده را در اختیار می‌گیرد. ذیل سیستم‌عامل Windows ۷ ماجرا دگرگون می‌شود، زیرا این سیستم‌عامل به‌صورت پیش‌فرض الگوریتم‌هایی در خود دارد و چندان به امکانات سخت‌افزاری متکی نیست. از این‌رو نتایج G۴۵ در سیستم‌عامل Windows ۷ با قدری اغماض بهتر از ۷۸۵G خواهد شد.
● مصرف انرژی
تفاوت چندانی میان چیپ‌ست‌ها در مصرف انرژی وجود ندارد، اما از آنجا که پردازنده‌های Intel با تکنولوژی ۴۵ نانومتری تولید می‌شوند، مصرف انرژی کل سیستمی که از مادربردی مبتنی بر Intel G۴۵ استفاده می‌کند به‌شکل محسوسی کمتر از سیستمی است که از مادربرد مبتنی بر چیپ‌ست AMD ۷۸۵G بهره می‌برد. هر چند میزان مصرف مادربرد تفاوت چندانی ندارد.
● نتیجه‌گیری
مادربردهای مبتنی بر Intel G۴۵ برای ارایه کارایی فوق‌العاده در امور گرافیکی به ‌طور قطع باید توسط پردازنده‌ای فاخر از نسل Core ۲ Duo همراهی شوند، به‌ همین دلیل هزینه کل سیستم افزایش پیدا خواهد کرد، اما مادربردی که بر پایه چیپ‌ست AMD ۷۸۵G طراحی شده است با همراهی پردازنده متوسطی مانند Athlon II X۲ نیز می‌تواند عملکردی عالی داشته باشد.
تا اطلاع بعدی و به‌ طور قاطع می‌توان گفت که مادربرد مبتنی بر چیپ‌ست Intel G۴۵ برای افرادی که به پردازنده‌های Core ۲ Duo و Core ۲ Quad دل‌بسته‌اند بهترین گزینه است. همچنین توصیه می‌کنم که علاقه‌مندان AMD از مادربردهای مبتنی بر چیپ‌ست AMD ۷۸۵G استفاده کنند. البته این نکته را نیز باید مدنظر قرار داد که مادربردهای مبتنی بر این چیپ‌ست تازه‌وارد هستند و قیمت کاذب دارند. بنابراین یا باید صبر پیشه کرد یا از مادربردهای مبتنی بر AMD ۷۸۰G استفاده کرد.

[arsalan681]

برای شروع، ابتدا به سراغ دلایلی می رویم که باعث پیدایش این پردازنده شد، زیرا اگر در تعقیب اخبار جدید و برنامه های آتی شرکت AMD بوده باشید، متوجه می شوید که تا چند ماه قبل کوچکترین خبری در مورد این پردازنده از طرف AMD داده نشده بود و ظهور این CPU به نوعی سورپریز آخر سال بود.
You can see links before reply
CPU جدید AMD با نام Athlon XP مدتی است که وارد بازار شده و به آرامی راه خود را به بازارهای ایران هم باز کرده؛ پس بد نیست برای آشنایی بیشتر، به بررسی نقاط ضعف و قوت آن بپردازیم .
برای شروع، ابتدا به سراغ دلایلی می رویم که باعث پیدایش این پردازنده شد، زیرا اگر در تعقیب اخبار جدید و برنامه های آتی شرکت AMD بوده باشید، متوجه می شوید که تا چند ماه قبل کوچکترین خبری در مورد این پردازنده از طرف AMD داده نشده بود و ظهور این CPU به نوعی سورپریز آخر سال بود. به همین علت بعضاً به آن SP به معنای Surprise هم می گویند. اما به چه علت چنین تصمیمی این طور با فوریت گرفته شد ؟ زیرا اگر تنها قرار بر تولید پردازنده ای قوی بود، T-Bird هم در مقام مقایسه با پنتیوم ۴ هنوز حرف هایی برای گفتن داشت ؛ اما علت اصلی، جنبه تبلیغاتی آن و سوار شدن بر امواج قدرتمند ویندوز XP بود که امید زیادی داشت تا بازارهای راکد جهانی را متحول کند، استفاده از نام XP به معنای Experience که در ویندوز XP مد نظر سازندگان بوده در مورد این پردازنده قدری متفاوت است، و در واقع معنی Extreme Performance را می دهد، یکی از نکات مهم که در مورد نحوه بازاریابی این محصول صورت گرفته، شیوه معرفی آن است که دیگر بر خلاف گذشته با بیان فرکانس کاری صورت نمی گیرد، بلکه توسط اعدادی معرفی می شود که در جدول مقابل می توانید آنها را ببینید

AMD Athlon XP Product Line
CPU Name FSB Frequency Clock Multiplier Clock Speed
Athlon XP ۱۹۰۰+ ۱۳۳MHz ۱۲.۰x ۱.۶۰GHz
Athlon XP ۱۸۰۰+ ۱۳۳MHz ۱۱.۵x ۱.۵۳GHz
Athlon XP ۱۷۰۰+ ۱۳۳MHz ۱۱.۰x ۱.۴۷GHz
Athlon XP ۱۶۰۰+ ۱۳۳MHz ۱۰.۵x ۱.۴۰GHz
Athlon XP ۱۵۰۰+ ۱۳۳MHz ۱۰.۰x ۱.۳۳GHz
شاید این ارقام در ابتدا کمی گیج کننده به نظر بیاید و این سئوال را در ذهن مطرح کند که آیا دلیل این امر، گمراه کردن مشتری بوده است ؟ ولی با دانستن علت این کار شما هم با نویسنده هم عقیده خواهید شد که این کار نه تنها به ضرر مصرف کننده نیست بلکه، کاملاً به نفع وی نیز خواهد بود. در نسل های پیشین پردازنده ها زمانی که Socket ۷ هنوز پرمصرف ترین زیربنا برای کامپیوترهای شخصی بود، رقابت اصلی میان شرکت های سازنده CPU بر سر بالابردن فرکانس کاری آنها بود و در کنار آن اضافه نمودن امکانات بیشتر نیز یکی از راه های پیشرفت بود، حتی این رقابت تا زمانی که مرز یک گیگاهرتز توسط AMD شکسته شد هنوز هم کمابیش ادامه داشت، و نتیجه آن پیدایش ذهنیتی در مصرف کننده شد که فرکانس کاری بالاتر را دلیل برتری یک پردازنده می دانست ، اما بعد از تولید پنتیوم ۴ که ساختاری کاملاً متفاوت با پردازنده های دیگر داشت، این رویه کماکان باقی ماند، به طوری که اکثریت مصرف کنندگان هنوز هم فرکانسکاری بالاتر را دلیل سرعت بیشتر پردازنده میدانند، اما حقیقت چیز دیگریست! در ادامه این مطلب برای روشن تر شدن موضوع مقایسه هایی بین پردازنده های جدید هر دو شرکت صورت گرفته که به درک صحیح تر این مطلب کمک می کند .
قبل از شروع مقایسات بهتر است به تغییرات Athlon XP نسبت به Athlon معمولی نگاهی بیاندازیم :
اولین و مهمترین عامل اختلاف ، هسته این دو پردازنده است؛ همانطور که احتمالاً می دانید،Athlon های B و C از هسته Thunder Bird استفاده می کنند، در واقع اولین سری Athlon برای Socket A یا ۴۶۲ ، اماXP ( ز این به بعد Athlon XP را به اختصار XP می نامیم) از هسته Palomino که همان هسته Athlon MP و Athlon Mobile هم هست استفاده می کند. مزایای این هسته نسبت به هسته قبل شامل موارد زیر است:
پشتیبانی از تمامی دستورات SSE که با نام ۳D NOW Professional شناخته می شود.
مصرف کمتر انرژی الکتریکی در حدود ۲۰ %که حاصل آن تولید گرمای کمتر و همین طور امکان بکارگیری راحت تر برای سیستم هایMobile مانند نوت بوک است.
(L۱ data TLB Translation Look-Aside Buffer) از ۳۲ ورودی به ۴۰ ورودی افزایش پیدا کرده که با معماری انحصاری خود می
تواند با در نظر گرفتن موارد بیشتری دستورات و دیتاهای ترجمه شده را بطور هوشمندانه ای ذخیره کند.
اضافه شدن یک دیود حرارتی امکان کنترل دما را به سیستم می دهد .
یکی دیگر از موارد اختلاف میان TB و XP نوع بسته بندی یا همان Packing آنها می باشد، مواد بکار رفته در XP مشابه همان موادیست که در P III و Celeron های جدید موجود است ، البته با این تفاوت که رنگ آن بر خلاف آنها که سبز میباشد قهوه ای است و جنس آن از مواد آلی است، اما در TB ماده بکار رفته نوعی سرامیک بود ، ارزانی سبکی انتقال حرارت بهتر و قابلیت ارتجاع بیشتر در مقایسه با سرامیک دلائل اصلی تغییر مواد مصرفی هستند، از طرفی در این نوع بسته بندی المان هایی که قبلا بر روی سطح بالاییCPU قرار داشتند ، اکنون به زیر سطح CPU انتقال یافتند که این امر به دلیل استفاده از همان مواد جدید امکان پذیر شده که قابلیت رساندن برق ثابت تر و با نویز کمتر را به دلیل نزدیک تر بودن به ورودیهای برق هسته فراهم میکند. این نوع بسته بندی هم به خاطر بکارگیری این مواد OPGA نامیده می شود که مخفف Organic Pin Grid Arrey است .
از دیگر مشخصات فنی این پردازنده می توان به داشتن ۹ PipeLine اشاره کرد که در مقایسه با ۶ PipeLine پنتیوم ۴ رقم جالبیست. از این تعداد ۳ عدد آن به واحد پردازش اعداد شناور ، ۳ عدد به واحد پردازش اعداد صحیح و ۳ تای باقی مانده مربوط به بخش پردازش آدرس ها می شود. ۷۲ واحد کنترل ورودی ها ، همین طور واحد تخمین انشعابات گسترش یافته از دیگر امکانات این پردازنده است . در بخش چندرسانه ای از مجموع ۹۷ دستور ۲۱ عدد آنها در واقع همان دستورات ۳D NOW است، ۱۹ عدد برای بهینه سازی پردازش اعداد صحیح تعبیه شده که در فرایند پردازش جریان داده کاربرد دارد، فعالیت هایی مانند کدگذاری سیگنال های ویدیویی، تشخیص گفتار، جابجایی اطلاعات خصوصاً در نرم افزارهای مربوط به اینترنت ، ۵ دستور مخصوص عملیات DSP مانند Soft Modem ها Soft ADSL ها برنامه های کدگذار و کدگشای MP۳ و تولید صدای Digital Dolby و همانطور که قبلا نیز ذکر شد، پشتیبانی کامل از تمامی ۵۲ دستور مربوط به SSE یکی از مهم ترین قابلیت های این بخش است .
حال وقت آن رسیده که ببینیم این پردازنده جدید با امکانات مناسب و نام فریبنده در عمل چه می کند!
برای این منظور ما دو سیستم اصلی با مشخصات زیر را جمع آوری نموده و با نرم افزارهای معتبر در این زمینه تست می کنیم.

Intelسیستم
Socket ۴۲۳
Intel Pentium ۴/ ۲۰۰۰ MHz (۴۰۰ MHz QDR FSB)
ASUS P۴T (Intel ۸۵۰) Revision: ۱.۰۶
۲ x ۱۲۸ MB, RDRAM, ۴۰۰ MHz, Viking
Socket ۴۷۸
Intel Pentium ۴/ ۲۰۰۰ MHz (۴۰۰ MHz QDR FSB)
Shuttle AV۴۰V۱۲ (VIA P۴X۲۶۶) Revision: ۱.۰
۲ x ۱۲۸ MB, DDR-SRDAM, ۱۳۳ MHz, CL۲, Micron

AMD سیستم
Socket ۴۶۲
AMD Athlon XP ۱۸۰۰+ (۲۶۶ MHZ DDR), clock speed at ۱۵۳۳ MHz AMD Athlon ۱۴۰۰ MHz (۲۶۶ MHZ DDR)
Gigabyte GA-۷DX (AMD ۷۶۰) Revision: ۴.۰
Epox EP-۸KHA+ (VIA KT۲۶۶A) Revision: ۲.۰
۲۵۶ MB DDR-SDRAM, CL۲, PC۲۱۰۰, Micron
کارت گرافیک GeForce ۳ Memory: ۶۴ MB DDR-SDRAM Memory Clock: ۲۰۰ MHz Chip Clock: ۲۵۰ MHz
هارد دیسک ۴۰GB, ۵T۰۴۰H۴, Maxtor UDMA۱۰۰, ۷۲۰۰ rpm, ۲ MB Cache
Quck Demo۰۰۱ Quck Demo ۰۰۱
Win ۹۸ SE ۶۴۰*۴۸۰ Win ۹۸ SE ۱۲۰۴*۷۶۸
Quck NV۱۵ Demo Quck NV۱۵ Demo
Win ۹۸ SE ۶۴۰*۴۸۰ ۱۶ Bit Win ۹۸ SE ۱۰۲۴*۷۶۸ ۳۲ Bit
Unreal Tournament UT Bench Unreal Tournament UT Bench
Win ۹۸ Se ۱۰۲۴*۷۶۸ ۳۲bit Win ۹۸ Se ۶۴۰*۴۸۰ ۱۶ bit
Sisoft Sandra Memory Bench Sisoft Sandra Multimedia Bench
Win ۲۰۰۰ ۱۰۲۴*۷۶۸ ۱۶Bit Win ۲۰۰۰ ۱۰۲۴*۷۶۸ ۱۶ Bit 

[arsalan681]

تاریخچه لپ‌تاپ:
حدود سال ۱۹۷۰ "آلان کی" مردی که در شرکت زیراکس کار می‌کرد تصمیم گرفت رایانه‌ای بسازد که بدون احتیاج به انواع سیم کار کند. این نوع رایانه گرچه هرگز مشهور نشد اما اولین جرقه‌ای بود که باعث شد فکر ساخت لپ‌تاپ‌ها به انسان خطور کند.
سال ۱۹۷۹ اولین رایانه قابل حمل ساخته شد. این رایانه ۳۴۰ کیلو بایت حافظه داشت و "ناسا" آن را که حدود ۸۰۰ دلار قیمت داشت و سنگین بود را برای پروژه‌های فضایی به کار گرفت.
این لپ‌تاپ به عنوان اولین نوع رایانه قابل حمل معرفی شد تا اینکه در سال ۱۹۸۶ شرکت آی بی ام اولین لپ‌تاپ حرفه ای را وارد بازار ساخت که ۲۵۶ کیلو بایت حافظه داشته و دو درایو دیسکت فلاپی با صفحه نمایش تخت داشت و مودم داخلی برای آن تعبیه شده بود.
این لپ‌تاپ حدود ۵.۴ کیلوگرم وزن داشت و به قیمت ۳۵۰۰ دلار به فروش می‌رسید توانست نام خود را به عنوان اولین لپ‌تاپ ثبت کند.
محبوب شدن لپ‌تاپ‌ها در بین افراد عجیب به نظر می‌رسد.
این حقیقت که لپ‌تاپ‌ها با خواص زیادی که دارند از جهاتی نیز از رایانه‌های رومیزی کم می‌آورند باعث می‌شود که همه افرادی که هر روز با رایانه سر و کار دارند در مورد بهتر بودن آنها نسبت به رایانه‌های رومیزی شک کنند.
درست است که لپ‌تاپ‌ها قابل حمل هستند، باطری کمتری احتیاج دارند و سر و صدای کمتری نسبت به انواع رایانه‌های رومیزی تولید می‌کنند اما از سوی دیگر گفته می‌شود که لپ‌تاپ‌ها معمولا گرافیک و بلندگوهای بسیار ضعیفی دارند.
این تفاوت‌ها ممکن است به ظاهرا جزئی بیایند اما برای مصرف کننده‌ای که هر روز ساعت ها با آن سروکار دارد بسیار مشخص‌ است.
لپ‌تاپ‌ها در حالت کلی نسبت به رایانه‌های رومیزی قیمت بیشتری دارند. اما در عین حال، کاهش قیمت آنها هم پس از ارائه شدن مدل های جدیدتر حیرت انگیز است. اولین بار در ماه می سال ۲۰۰۵ بود که رکورد فروش لپ‌تاپ‌ها در مقابل رایانه‌های رومیزی شکسته شد و سازندگان رایانه‌های رومیزی پذیرفتند که محبوبیت لپ‌تاپ‌ها بیش از پیش شده است.
حال اینکه چطور ممکن است تمامی آن سخت افزارهایی که در رایانه‌های بزرگ رومیزی وجود دارد همگی در یک لپ‌تاپ کوچک جا بگیرد توضیحات مفصلی می‌طلبد. در حالت کلی لپ‌تاپ‌ها و رایانه‌های رومیزی سخت افزار و نرم افزارهای بسیار مشابهی دارند. اما تفاوت اصلی در آن است که چطور این سخت افزار در محیطی کوچک کنار هم قرار می‌گیرند

[arsalan681]

هر کامپیوتری که شما امروزه برای خانه یا محل کار خود می خرید ، دارای یک یا چند رابط USB می باشد که در پشت آن است. این رابطهای USB این اجازه را به شما می دهند که هر گونه وسیله ای اعم از Mouse یا Printer را به راحتی و آسانی به کامپیوتر خود وصل کنید.
You can see links before reply
سیستم عامل (OS) نیز USB را پشتیبانی می کند ، بنابراین نصب راه انداز سخت افزار (Driver) نیز سریع و راحت می باشد. در مقایسه با سایر روشهای اتصال سخت افزارها به کامپیوتر مثل Parallel Port و Serial Port و یا کارتهای مخحصوصی که در Case کامپیوتر خود نصب می کنید ، سخت افزارهای دارای USB به طور باورنکردنی ساده هستند.
در این بخش از دو دیدگاه به USB نگاه خواهیم کرد. هم از دیدگاه یک کاربر و هم از نظر فنی و خواهید آموخت که چرا سیستم USB بسیار منعطف می باشد و چرا می تواند بسیاری از دستگاهها و ابزارها را پشتیبانی نماید. براستی که سیستم خارق العاده ای است.
● USB چیست ؟
هر فردی که حداقل دو تا سه سال با کامپیوتر آشنایی داشته باشد مشکلی را که USB سعی در حل آن دارد را می داند. در گذشته اتصال وسایل به کامپیوترها یک دردسر واقعی بود.
▪ Printer ها به وسیله Parallel Port مخصوص پرینتر به کامپیوتر وصل می شوند که در بیشتر کامپیوتر ها بیشتر از یک درگاه نبود. وسایل دیگری مثل ZIP Drive که در اتصال با کامپیوتر احتیاج به سرعت بالا دارند نیز از درگاه موازی استفاده می کردند که اغلب با موفقیت نسبی و سرعت کم همراه بودند.
▪ ولی مودم ها از درگاه سری استفاده می کردند و همچنین برخی از چاپگرها و چیزهای مثل Palm Pilots و دوربینهای دیجیتالی. اغلب کامپیوتر ها حداکثر دو درگاه سری دارند و در اغلب موارد بسیار کند می باشند.
▪ سخت افزارهای دیگری که نیاز به اتصال با سرعت بیشتری داشتند ، با کارتهای خودشان ارائه می شدند که این کارتها می بایست در شیار کارت در داخل Case کامپیوتر قرار می گرفتند. متاسفانه تعداد این شیار های کارت محدود می باشد و شما احتیاج به یک متخصص برای نصب نرم افزار برخی از این کارتها خواهید داشت.
هدف USB پایان دادن به این دردسرها می باشد.
USB یک راه استاندارد شده و راحت را برای اتصال تا ۱۲۷ سخت افزار مختلف به یک کامپیوتر ، در اختیار شما قرار می دهد. هر سخت افزار می تواند حداکثر تا ۶ مگابیت در ثانیه از پهنای باند استفاده کند ، که برای تعداد بسیاری از سخت افزارهای جانبی که اغلب مردم می خواهند به کامپیوتر خود متصل کنند به اندازه کافی سریع است. امروزه تقریبا تمام سخت افزارهایی که ساخته می شوند ، USB را دارا می باشند.
● اتصال یک سخت افزار USB
اتصال یک سخت افزار USB به کامپیوتر بسیار آسان است. درگاه USB را در پشت کامپیوتر پیدا کنید و اتصال دهنده USB را به آن متصل کنید.
چنانچه دستگاه شما جدید باشد ، سیستم عامل آن را به طور خودکار شناسایی کرده و دیسک راه انداز را می خواهد. چنانچه دستگاه نصب شده باشد ، کامپیوتر USB را فعال ساخته و شروع بع ارتباط می کند. (USB می تواند در هر زمان به کامپیوتر وصل و یا از آن جدا شود).
اغلب سخت افزارهای USB با کابل مخصوص خود ارائه می شوند و کابل یک فیش A دارد. در غیر اینصورت فیش آن به صورت B می باشد.
اتصال A به صورت UpStream به سمت کامپیوتر عمل می کند ، در حالی که اتصال B در جهت DownStream عمل کرده و به واحدهای مجزا متصل می شود. با استفاده از اتصال دهنده های مختلف در حالت Upstream و DownStream اختلال غیر ممکن است. اگر شما یک کابل اتصال دهنده B را به یک سخت افزار متصل کنید می دانید که کار خواهد کرد. به طور مشابه شما
می توانید هر اتصال دهنده A را به هر سوکت A متصل کنید و مطمئن باشید که کار خواهد نمود.
● درگاه کم آورده اید ؟!
بیشتر کامپیوترهایی که ما امروزه استفاده می کنیم ، یک یا دو سوکت USB دارند. با استفاده از چند ابزار USBی شما به مشکل کمبود سوکت برخواهید خورد. برای مثال ، روی کامپیوتری که من الان در حال تایپ هستم ، یک پرینتر USB و یک اسکنر USB و یک دوربین اینترنتی USB و نیز یک کارت شبکه USB دارم.
کامپیوتر من تنها یک Connector برای USB دارد. سوال آشکار و واضحی که در اینجا مطرح می شود این است که چگونه می توان تمام این دستگاهها را متصل کرد ؟
راحتترین راه حل برای این مشکل خرید یک USB HUB ارزان می باشد.
USB استاندارد تا ۱۲۷ دستگاه را پشتیبانی می کند و USB HUB ها نیز یکی از شاخه های این استاندارد هستند. یک هاب معمولا دارای ۴ پرت می باشد ولی ممکن است بیشتر باشد. شما هاب مورد نظر را به کامپیوتر خود وصل کنید و بقیه دستگاهها یا حتی هاب دیگری را به این هاب وصل می کنید.
با زنجیری شدن این HUB ها به یکدیگر ، شما می توانید ده ها در گاه USB قابل دسترس با یک کامپیوتر داشته باشید.
HUB ها می توانند روشن و یا خاموش شوند. چنانکه جلوتر خواهید دید USB استاندارد به دستگاهها این اجازه را می دهد تا برق خود را از USB Connection بگیرند.
مشخص است که یک دستگاه پر مصرف مثل یک پرینتر و یا یک اسکنر خودشان برق مورد احتیاجشان را تامین می کنند اما دستگاههای کم ولتاژ مثل Mouseها یا دوربینهای Digitalی به منظور ساده تر شدن ، برقشان را از BUS دریافت می کنند. برق (تا ۵۰۰ میلی آمپر در ۵ ولت) از کامپیوتر می آید. اگر شما تعداد زیادی از دستگاههای Self Powered مثل پرینتر و اسکنر داشته باشید ، در آن صورت Hub شما احتیاجی به برق نخواهد داشت. هیچ کدام از این دستگاهها که به Hub متصل شده اند احتیاج به برق اضافه ندارند بلکه کامپیوتر آن را تامین می کند.
اگر چنانچه تعداد زیادی دستگاههای بودن منبع تغذیه مثل Mouse و دوربینها را داشته باشید ، احتمالا به یک هاب با منبع تغذیه احتیاج پیدا خواهید کرد. هاب Transformer مخصوص خود را دارد که برق لازم برای bus را تامین می کند. بنابراین دستگاهها بار زیادی به منبع تغذیه کامپیوتر شما وارد نمی کنند.
● USB ۲.۰
USB ۲.۰ افزایش سرعت را تا میزان ۱۰ یا ۲۰ برابر نوید می دهد ، در حالی که سازگاری قبلی با دستگاههای قدیمی را با همان کابلها حقظ می کند. این نوع سرعت این امکان را ایجاد می کند تا تقریبا هر چیزی را از طریق USB به کامپیوتر متصل کنید. مثل هارد دیسکهای بیرونی و دوربین های ویدئویی.
گفتنی است سرعت انتقال داده در گذرگاه سریال USB ۱.۱ برابر با ۱۲ مگابیت بر ثانیه و سرعت انتقال داده در USB ۲.۰ برابر با ۴۸۰ مگابیت بر ثانیه است.
نمونه لیستی از واحدهای USB که شما می توانید بخرید به شرح زیر است :
▪ Printers
▪ Scanners
▪ Mice
▪ Joysticks
▪ Flight yokes
▪ Digital cameras
▪ Webcams
▪ Scientific data acquisition devices
▪ Modems
▪ Speakers
▪ Telephones
▪ Video phones
▪ Storage devices such as Zip drives
▪ Network connections
● پشت صحنه
Universal Serial Bus مشخصات زیر را داراست :
▪ کامپیوتر مانند یک Host (میزبان) عمل می کند.
▪ تا ۱۲۷ دستگاه می توانند به طور مستقیم و یا با استفاده از USB Hub به کامپیوتر میزبان متصل شوند.
▪ هر کابل USB مجزا تا فاصله ۵ متری هم کشش کار و انجام عملیات را خواهد داشت و به وسیله هاب ها ، وسایل و دستگاهه تا فاصله ۳۰ متری (اندازه ۶ کابل) از دستگاه نیز می توانند عمل کنند.
▪ BUS حداکثر میزان انتقال داده تا ۱۲ مگابیت در ثانیه را دارد.
▪ برای هر دستگاه امکان درخواست تا ۶ مگابیت وجود دارد. (واضح است که شما نمی توانید بیش از یک سخت افزار برای درخواستی معادل ۶ مگابیت در ثانیه داشته باشید. در غیر شما از میزان حداکثر ۱۲ مگابیت در ثاینه BUS فراتر خواهید رفت.)
▪ هر کابل USB دو رشته سیم برای انتقال برق (+۵ ولت و زمین) و یک زوج سیم به هم تابیده شده برای انتقال داده ها دارد.
▪ روی سیم های انتقال برق کامپیوتر توانایی این را داد که تا ۵۰۰ میلی آمپر در ۵ ولت ایجاد کند.
▪ دستگاههای کم ولتاژ مانند Mouse ها می توانند برق مورد احتیاجشان را مستقیما از BUS بگیرند. ولی دستگاههای پر ولتاژ مثل پرینترها دارای منبع تغذیه می باشند و برق کمی را از BUS دریافت می کنند. هاب ها می توانند خود دارای منبع تغذیه باشند تا بتوانند برق مورد نیاز برای دستگاههایی که به هاب متصل است را تامین کنند.
▪ سخت افزارهای USB ، Hot Swappable هستند بدین معنی که می توان در هر زمان آنها را به BUS وصل کرد و یا از BUS جدا نمود.
▪ خیلی از دستگاههای USB می توانند به وسیله کامپیوتر میزبان و زمانی که کامپیوتر وارد مرحله Power-Saving می شود به حالت Sleep بروند.
دستگاههای که به پرت USB متصل می شوند ، برای حمل اطلاعات و برق متکی به کابلهای USB هستند.
وقتی که میزبان روشن می شود ، تمام دستگاههای متصل شده به BUS را چک می کن و به هر کدام آدرسی را اختصاص می دهد (اسم این مرحله را enumeration می گویند – خود دستگاهها هم وقتی به Bus وصل می شوند , enumerated می شوند) همچنین میزبان متوجه می شود که هر کدام از دستگاهها چه نوعی تبادل اطلاعات دارند :
ـ Interrupt (وقفه) – دستگاهی مثل Mouse یا صفحه کلید که اطلاعات جزئی را می فرستد حالت Interrupt را برای تبادل اطلاعات انتخاب خواهد کرد.
ـ Bulk (حجیم و توده ای) – دستگاهی مانند یک چاپگر که اطلاعات را به واسطه یک بسته بزرگ دریافت می کند ، برای انتقال اطلاعات از روش Bulk استفاده می کند. یک بسته از اطلاعات به چاپگر فرستاده می شود (در قطعات ۶۴ بایتی) و برای اطمینان از درستی آن ، چک خواهد شد.
ـ Isochronous – یک دستگاه ارسال موجی مثل Speaker از روش Isochronous استفاده می کند. داده ها بین دستگاه و میزبان به صورت همزمان و بدون هیچ تصحیحی ، جریان می یابند.
میزبان همچنین می تواند دستورات و چک دستگاهها را به صورت بسته های کنترلی ارسال کند. چون دستگاهها enumerated می شوند ، میزبان مقدار پهنای باندی را که تمامی دستگاههای Interrupt و Isochronous درخواست کرده اند را نگاه می دارد.
آنها می توانند از ۹۰% ، ۱۲ مگابیت در ثانیه پهنای باند را که موجود است استفاده کنند. بعد از اینکه ۹۰% استفاده شد ، میزبان اجازه دسترسی به بقیه دستگاههای Interrupt و Isochronous را نمی دهد. بسته های کنترلی و بسته های Bulk از بقیه پهنای باند موجود استفاده می کنند (حداقل ۱۰%).
USB پهنای باند موجود را به frame تقسیم می کند و میزبان Frame ها را کنترل می کند. Frame ها شامل ۱۵۰۰ بایت می باشند و هر frame جدید در هر یک میلی ثانیه ایجاد می شود. در حین یک frame ، دستگاههای Interrupt و Isochronous یک شکاف را می گیرند بنابراین پهنای باند مورد نیاز آنها تضمین می شود. بسته های کنترل و Bulk از مقدار فضای باقیمانده استفاده می کنند.

[arsalan681]

ویدیو پروژکتور پا را از سازمان‌ها و شرکت‌ها فراتر نهاده و جزئی از زندگی خلایق را به خود اختصاص داده است. اینکه چرا چنین اتفاقی را شاهد هستیم بماند برای بعد، اما نکته مهم نوع مصرف ایرانی‌جماعت است که کماکان به این دستگاه جالب‌انگیزناک توجهی ندارد.
You can see links before reply
بسیاری از مردمان این سرزمین استفاده از تلویزیون‌های بزرگ ۵۰ اینچی را بر هر چیزی ترجیح می‌دهند. گفته باشم که نسلی در حال رشد و پرورش است که دیدن فیلم به جزئی جدایی‌ناپذیر از فعالیت‌های روزانه و شبانه‌اش تبدیل خواهد شد. نه که نیستند، اما تعداد افراد این نسل در سال‌های آتی فزونی خواهد یافت و دستگاه‌های مخصوص این کار به ‌یکباره مورد توجه قرار خواهند گرفت که ویدیو پروژکتورها نیز از آن جمله‌اند. علاوه بر هواداران فیلم‌ها باید بازی‌دوستان حرفه‌ای را نیز به این جمع بیافزایید زیرا بازی روی پرده ۱۰۰ اینچی را بر نمایشگرهای ۲۰ اینچی ترجیح می‌دهند. راستش دوست ندارم به تبلیغ دستگاه‌های ویدیو پروژکتور متهم شوم، اما اگر کمی دقیق‌تر به اطراف خود بنگرید خیل طرفداران بازی‌هایی را می‌بینید که ساعت‌های متمادی در برابر نمایشگر کامپیوتر اطراق کرده‌اند و ول کن بازی نیستند. به ‌شخصه نتوانسته‌ام هیچ‌گونه رابطه منطقی، عاطفی و هیجانی با بازی‌های کامپیوتری برقرار کنم و علاقه‌ای هم به آن‌ها ندارم. با این حال فکر می‌کنم در برخی موارد می‌توانم به بازی‌دوستان در ارتقا سطح کیفی این وادی کمک کنم و این کار را با طیب خاطر انجام ‌دهم.
● تکنولوژی ۳LCD
این تکنولوژی DLP مدت‌ها، بدجوری وبال گردن تکنولوژی LCD شده بود تا اینکه تکنولوژی ۳LCD معرفی شد و حال DLP را در قوطی کبریت محبوس فرمود. به ‌بیان دیگر شکل بازار این‌چنین شده است که دستگاه‌های ارزان‌قیمت و حاشیه پایینی وادی میان‌قیمت‌ها اغلب از تکنولوژی انحصاری DLP و دستگاه‌های میان‌قیمت به بالا از تکنولوژی ۳LCD بهره می‌برند. تکنولوژی‌های SXRD شرکت Sony و D-ILA شرکت JVC -که اساس هر دو بر مبنای تکنولوژی LCOS استوار است- نیز در دستگاه‌های میان‌قیمت به بالا به شدت مورد توجه سازندگان قرار دارند.
ویژگی اصلی تکنولوژی ۳LCD استفاده از سه چیپ مستقل برای تولید رنگ‌های سه‌گانه اصلی است. از این‌رو رنگ‌ها در دستگاه‌های مبتنی بر تکنولوژی ۳LCD تفاوت قابل توجهی با دستگاه‌های مبتنی بر تکنولوژی DLP دارند که از یک چیپ استفاده می‌کنند. از تکنولوژی DLP بیشتر برای تولید دستگاه‌هایی استفاده می‌شود که کاربرد سازمانی یا آموزشی عام دارند و کیفیت رنگ‌ها در نمایش تصاویر در اولویت قرار ندارند. رنگ، جزئی اصلی در نمایش فیلم، انجام بازی یا مشاهده تلویزیون است و به ‌همین دلیل ساده، تکنولوژی DLP بازده مناسبی ندارد. بین خودمان بماند که تکنولوژی DLP یک مشکل اساسی به ‌نام "اثر رنگین‌کمان" دارد که در آن رنگ‌ها قدری در یکدیگر داخل می‌شوند و به شکل ناخوشایندی بر کنتراست تصویر اثر مخرب می‌گذارد. البته برخی دستگاه‌ها از تکنولوژی اصلاح شده DLP استفاده می‌کنند که به‌ زعم خودشان مشابه ۳LCD است و مشکل اثر رنگین‌کمان را به طور کلی برطرف کرده. این دستگاه‌ها همانند سه چیپ تکنولوژی ۳LCD از سه عنصر دیگر به‌ نام DMD بهره می‌برند که عملکردی مشابه چیپ‌های LCD دارند. گفته باشم که خروجی رنگ هیچ‌یک از تکنولوژی‌های کنونی نمایش تصویر، قابل رقابت با کیفیت ۳LCD نیست.
بد نیست اشاره‌ای نیز به تکنولوژی LED داشته باشیم که در وادی ویدیوپروژکتورها نیز نفوذ کرده است و در مدل‌هایی که از شدت روشنایی کمتر از ۲۰۰۰ نیتس پشتیبانی می‌کنند جایگزین لامپ‌های سابق شده است. یکی از مشکلات همیشگی این دستگاه در تولید نور سفید است. به ‌خاطر ندارم که آیا درباره شیوه تولید و انتشار تصویر در ویدیو پروژکتورها صحبت کرده‌ام یا خیر، اما گفتن این جمله خالی از لطف نیست که اساس بسیاری از این دستگاه‌ها بر تولید نور سفید، مشخص کردن سهم هر یک از رنگ‌های پایه قرمز، آبی، سبز و سپس ترکیب و انتشار رنگ جدید است. تفاوت بیشتر تکنولوژی‌هایی که در پاراگراف‌های بالا به آن‌ها اشاره شد در چگونگی جذب نور سفید، ‌انتخاب سهم رنگ‌های پایه و ترکیب دوباره آن‌هاست. تکنولوژی LED به چهار دلیل جایگزین مناسبی برای لامپ‌های قدیمی است.
اول اینکه، مصرف انرژی آن فوق‌العاده کمتر از لامپ‌های مرسوم است. لامپ‌های کنونی مصرفی بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ وات دارند.
دوم اینکه، دیودها به ‌مراتب کمتر از لامپ‌ها حرارت تولید می‌کنند. به‌ طوری که از فن‌های قوی برای تهویه دستگاه‌های ویدیو پروژکتور استفاده می‌شود که علاوه بر افزایش دمای محیط،‌ صدای نامطلوبی نیز تولید می‌کند. نوری که تکنولوژی LED تولید می‌کند به‌ قولی سرد است و استفاده از آن دمای محیط را بالا نمی‌برد و سر و صدای کمتری را نیز موجب خواهد شد.
سوم اینکه، تولید نور سفید از مهم‌ترین بخش‌های کار است که لامپ‌های مرسوم در تولید برخی رنگ‌ها با مشکلاتی مواجه هستند. دیودهای نوری این مشکل را به ‌شکلی مناسب پوشش می‌دهند و نور سفیدی که تکنولوژی LED تولید می‌کند طیف رنگ کامل‌تری را شامل می‌شود. از این‌رو رنگ‌هایی که توسط چیپ‌های پردازشی تولید می‌شوند تطابق بیشتری با واقعیت دارند.
چهارم اینکه، عمر مفید لامپ‌های مرسوم کنونی بین ۲۰۰۰ است که اگر در وضعیت اقتصادی قرار گیرد می‌تواند تا ۳۰۰۰ ساعت نیز کار کند، اما کارایی آن به‌ مرور از ۱۵۰۰ ساعت به بعد کاهش می‌یابد. دیودها کمتر با این مشکل روبه‌رو هستند و نمی‌دانم عمر واقعی آن‌ها چقدر است، اما به ‌دلیل ذات دیجیتالی کمتر با مشکلات لامپ‌های کنونی مواجه می‌شوند!
● و اما AE ۳۰۰۰ خودمان
تنها گزینه نه چندان مطلوب مربوط به این دستگاه، طراحی بدنه معمولی آن است که در قیاس با برخی مدل‌های کنونی قدری نامطبوع جلوه‌گر می‌شود. راستش طراحی بدنه را به سهولت می‌توان در برابر امکانات غنی، کیفیت تصویری فوق‌العاده و قیمت مناسب به فراموشی سپرد. این را گفتم تا اگر قصد انتخاب دارید بدانید دلیل آن چیست!
دیگر اینکه، این مدل با استقبال بیشتر کارشناسان مواجه شده است و به ‌عنوان یکی از نمونه‌های موفق و خوش‌قیمت تکنولوژی ۳LCD همراه با محصول فاخر Epson PowerLite Pro ۷۵۰۰ UP به ‌عنوان بهترین نمونه‌های حاضر در بازار -که از نمایش تمام دیجیتال (Full HD) پشتیبانی می‌کند- یاد می‌شود.
یادآوری می‌کنم که لامپ مورد استفاده در این دستگاه از همان لامپ‌های مرسوم است و اگر قرار بود از دیودها (LED) در آن استفاده شود با این قیمت قابل تهیه نبود. اگر این دستگاه روزی چهار، پنج ساعت کار کند تا یکی، دو سال با مشکل مواجه نخواهید شد و پس از آن با خرج چهارصد، پانصد هزار تومان می‌توانید از یک لامپ جدید استفاده کنید.
این را هم بگویم و شما را به‌ خدا بسپارم که این مدل در میان دیگر مدل‌های مشابه با ۲۴۰ وات، در زمره کم‌مصرف‌ترین‌ها قرار دارد همچنین این مدل بلندگو ندارد،‌ زیرا این دستگاه برای پخش فیلم، بازی و مشاهده تلویزیون تدارک دیده شده و زحمت تهیه بلندگوهای معمول سینمای خانگی نیز بر دوش شماست!
● مشخصات
▪ سازنده: Panasonic
▪ مدل: PT-AE ۳۰۰۰
▪ تکنولوژی: ۳LCD
▪ رزولوشن: ۱۹۲۰ × ۱۰۸۰ پیکسل (Full HD)
▪ فرمت‌های تصویری: ۱۰۸۰p، ۱۰۸۰i و ۷۲۰p
▪ توان لامپ: ۱۶۵ وات
▪ عمر لامپ: ۲۰۰۰ تا ۳۰۰۰ ساعت
▪ نسبت تصویر: ۱۶ به ۹
▪ قطر تصویر: ۴۰ تا ۲۰۰ اینچ در فاصله ۱.۲ تا ۱۲ متر
▪ قطر مناسب تصویر: ۱۰۰ اینچ در فاصله ۳ تا ۶ متر
▪ صدای فن خنک‌ساز: ۲۲ دسی‌بل
▪ سازگاری با HD: به‌طور کامل دارد
▪ ورودی دیجیتال: سه رابط HDMI ۱.۳
▪ نسبت کنتراست: ۶۰ هزار به یک
▪ شدت روشنایی: ۶۰۰/۱ نیتس
▪ مصرف انرژی: ۲۴۰ وات
▪ وزن: ۳/۷ کیلوگرم
▪ ابعاد: ۴۷۰ ×۱۳۰ × ۳۰۰ میلی‌متر
▪ قیمت لامپ: ۴۰۰ دلار
▪ قیمت جهانی: ۲۵۰۰ تا ۳۵۰۰ دلار
▪ ارزیابی فنی
▪ طراحی بدنه: خوب (۷ از ۱۰)
▪ امکانات: عالی (۱۰ از ۱۰)
▪ کیفیت تصویر: عالی (۹ از ۱۰)
▪ ارزش قیمت: عالی (۱۰ از ۱۰)
▪ امتیاز کلی: عالی (۱۰ از ۱۰)

[arsalan681]

دنیای بیرون را به درون كامپیوتر منتقل كنید. تا به حال چند بار برایتان پیش آمده كه مثلا بخواهید عكسی را برای كسی بفرسید؟ برای این كار از چه روشی استفاده كرده اید؟
You can see links before reply
scanner

یك راه این است كه عكس را داخل پاكت بگذارید و آن را پست كنید، اما روش راحت تر و سریعتری هم وجود دارد. با استفاده از اسكنرها در عرض چند دقیقه می توانید این كار را انجام دهید. اسكنر یكی از لوازم جانبی رایانه است كه برای انتقال اسناد و تصاویر دنیای حقیقی به درون رایانه و تبدیل آنها به صفر و به یك بكار می رود. اسكنرها انواع مختلفی دارند. متنوع ترین و معمول ترین نوع اسكنر، Flatbed نام دارد كه همان اسكنری است كه اغلب دیده اید و همه جا از آن استفاده می كنند. به این اسكنر، رومیزی Desktop هم گفته می شود. اسكنرهای Sheet-fed نیز بسیار شبیه به اسكنرهای رومیزی عمل می كنند با این تفاوت كه هنگام اسكن كردن، به جای هد اسكن كننده، سند حركت می كند. این اسكنرها از نظر ظاهری شبیه به یك پرینتر كوچك هستند.دسته سوم اسكنرهای Handheld نام دارند. این اسكنرها، برخلاف ۲ نوع قبلی، دستی هستند و خود كابر باید هد اسكن كننده را روی سند حركت دهد، به همین دلیل هم از كیفیت چندانی برخوردار نیستند و بالاخره دسته آخر كه به اسكنرهای Drum معروفند، بسیار دقیق هستند و در صنعت چاپ مورد استفاده قرار می گیرند. ما در اینجا به بررسی طرز كار اسكنرهای رومیزی می پردازیم، اما فن آوری به كار رفته در دیگر اسكنرها هم بسیار شبیه به این نوع است و شما می توانید تا حدود زیادی آن را تعمیم دهید. در قدم اول شما سند را روی یك صفحه شیشه ای گذاشته و پوشش آن را می بینید اما پس از آن چه اتفاقی می افتد؟
ابتدا سند به وسیله یك لامپ گزنون یا یك لامپ CCFL روشن می شود. در اسكنرهای قدیمی تر از لامپ های فلورسنت معمولی استفاده می شد كه از شفافیت تصویر كم می كرد. پس از این مرحله، تصویر سند به وسیله یك آیینه ی زاویه دار به یك آیینه دیگر منعكس می شود. بعضی از اسكنرها ۲ آیینه و برخی دیگر ۳ آیینه دارند. هر یم از این آیینه ها، تقعر كمی دارند كه باعث می شود تصویر منعكس شده در یك سطح كوچك تر متمركز شود و در نتیجه وضوح تصویر بیشتر شود. آخرین آیینه، تصویر را به یك نفر منعكس می كند. لنز تصویر را از طریق یكسری فیلتر كه كارشان جدا كردن ۳ رنگ قرمز، آبی و سبز به كار رفته در تصویر است روی CCD متمركز می كند. CCD، مهمترین قسمت یك اسكنر و رایج ترین فن آوری برای دریافت تصویر در اسكنرهاست. اصولا هر اسكنری، باید بتواند به نحوی تصویر را به سیگنال الكتریكی تبدیل كند. CCD، این كار را انجام می دهد. CCD یك آرایه از دیودهای نوری است كه فوتون ها «نور» را به الكترون ها «بارالكتریكی» تبدیل می كند. این دیودها كه Photo site نامیده می شوند، به نور حساس هستند. هرچه نوری كه به یك دیود می تابد، روشن تر باشد، بار الكتریكی كه در آن مكان جمع می شود نیز بیشتر خواهد بود. به این ترتیب، رنگهای مختلف تصویر، بسته به شدت روشنایی كه دارند، از طریق دیودهای CCD به ولتاژالكتریكی تبدیل می شوند. كل مكانیزم بیان شده شامل آیینه ها، لنز، فیلتر و CCD، هد اسكن كننده ی تصویر را می سازند. این هد كه به آرامی روی سند حركت می كند، به وسیله یك تسمه به یك موتور پله ای متصل است كه هد را به جلو می برد، هد اسكن كننده از یك طرف نیز به یك میله متصل است كه از ایجاد انحراف یا لغزش در مسیر هد، هنگام خواندن سند جلوگیری می كند. تنظیمات دقیق اجزای مختلف هد، به مدل اسكنر بستگی دارد، اما اصول آن در تمام اسكنرها مشابه است، البته به جز این فن آوری، فن آوری های دیگری نیز برای ساخت اسكنر وجود دارد، اما فن آوری غالب، همان است كه بیان شد. اسكنرها از نظر شفافیت و وضوح تصویر با هم تفاوت دارند، این مسئله به تعداد سنسورها در هر سطر آرایه CCD، دقت موتور پله ای، كیفیت لنز و نیز میزان روشنایی منبع نور بستگی دارد، بدیهی است كه یك لامپ گزنون با روشنایی زیاد به همراه یك لنز با كیفیت بالا، نسبت به یك لامپ فلورسنت معمولی با یك لنز معمولی و ساده تصویری با كیفیت بسیار بالاتر ایجاد خواهد كرد. اما اسكن كردن تصویر، مرحله اول كار است. مرحله بعدی، انتقال تصویر اسكن شده به رایانه است. برای اتصال اسكنر به رایانه و انتقال تصویر راههای متفاوتی وجود دارد. ساده ترین راه اتصال از طریق پورت موازی است كه البته كندترین روش ممكن هم هست.روش دوم، استفاده از رابط "Small SCSI computer system interface" است كه یك رابط موازی با سرعت بالاست. اسكنرهای «SCSI» از طریق یك كارت SCSI به رایانه متصل می شوند. راه سوم، استفاده از پورت USB است. اسكنرهای USB، سرعت خوبی دارند و كار كردن با آنها نیز ساده است. روش آخر نیز استفاده از Firewire است. Firewire یك گذرگاه سریال بسیار سریع است. البته این روش هزینه بیشتری هم دارد و برای تصویر با كیفیت بسیار بالا استفاده می شود. به این ترتیب كار اسكن تصویر پایان می رسد و تصویر به رایانه شما منتقل می شود.

[arsalan681]

صفحات نمایشگر که "مانیتور" نیز نامیده می شوند، متداولترین دستگاه خروجی در کامپیوترهای شخصی محسوب می گردند. اغلب صفحات نمایشگر از CRT Cathod ray tube استفاده می نمایند.
You can see links before reply
کامپیوترهای Laptops و سایر دستگاههای محاسباتی قابل حمل ، از LCD Liquid Crystal display و یا LED Light-emiting diode استفاده می نمایند. استفاده از مانیتورهای LCD با توجه به مزایای عمده آنان نظیر : مصرف انرژی پایین بتدریج جایگزین مانیتورهای CRT می گردند.
● پارامترهای مورد نیاز در خصوص صفحه نمایشگر رایانه ؛ مانتیتور کامپیوتر Monitor
زمانیکه قصد تهیه یک مانیتور را داشته باشیم، پارامترهای متفاوتی مطرح بوده که می بایست برای هر یک از آنها تصمیم گیری کرد.
▪ تکنولوژی نمایش ( CRT و یا LCD و یا ...)
▪ تکنولوژی کابل ( VGA و DVI دو مدل رایج می باشند )
▪ محدوده قابل مشاهده ( معمولا" قطر صفحه نمایشگر است )
▪ حداکثر میزان وضوح تصویر (Resolution)
▪ Dot Pitch
▪ Refresh rate
▪ Color depth
▪ میزان برق مصرفی
در ادامه هر یک از موارد فوق توضیح داده خواهد شد.
● تکنولوژی نمایش
از سال ۱۹۷۰ که اولین نمایشگر ها ( مانیتور های مبتنی بر متن ) برای کامپیوتر های شخصی عرضه گردیند.
تاکنون مدل های متفاوتی مطرح و عرضه شده است :
▪ شرکت IBM در سال ۱۹۸۱ مانتیورهای CGA)Color Graphic Adapte) را معرفی کرد. مانتیورهای فوق قادر به نمایش چهار رنگ با وضوح تصویر ۳۲۰ پیکسل افقی و ۲۰۰ پیکسل عمودی می باشند.
▪ شرکت IBM در سال ۱۹۸۴ مانیتورهای EGA)Enhanced Graphiv Adapter) را معرفی کرد. مانیتورهای فوق قادر به نمایش شانزده رنگ و وضوح تصویر ۳۵۰ * ۶۴۰ بودند.
▪ شرکت IBM در سال ۱۹۸۷ سیستم VGA(Video Graphiv Array) را معرفی کرد. مانیتورهای فوق قادر به نمایش ۲۵۶ رنگ و وضوح تصویر ۶۰۰ * ۸۰۰ بودند.
▪ شرکت IBM در سال ۱۹۹۰ سیستم XGA(Extended Graphics Array) را معرفی کرد. سیستم فوق با وضوح تصویر ۶۰۰*۸۰۰ قادر به ارائه ۸/ ۱۶ میلیون رنگ و با وضوح تصویر ۷۶۸ * ۱۰۲۴ قادر به نمایش ۶۵۵۳۶ رنگ است .
▪ اغلب صفحات نمایشگر که امروزه در سطح جهان عرضه می گردند ، UXGA)Ultra Extended Graphics Array) استاندارد را حمایت می نمایند. UXGA قادر به ارائه ۸ / ۱۶ میلیون رنگ با وضوح تصویر ۱۲۰۰ * ۱۶۰۰ پیکسل است .
▪ یک آداپتور UXGA اطلاعات دیجیتالی ارسال شده توسط یک برنامه را اخذ و پس از ذخیره سازی آنها در حافظه ویدئوئی مربوطه ، با استفاده از یک تبدیل کننده " دیجیتال به آنالوگ " آنها را بمنظور نمایش تبدیل به سیگنال های آنالوگ خواهد نمود. پس از ایجاد سیگنال های آنالوگ ، اطلاعات مربوطه از طریق یک کابل VGA برای مانیتور ارسال خواهند شد.
همانگونه که در شکل فوق مشاهده می نمائید ، یک کانکتور VGA از سه خط مجزا برای سیگنال های قرمز ، سبز و آبی واز دو خط دیگر برای ارسال سیگنال های افقی و عمودی استفاده می نماید. در تلویزیون تمام سیگنال های فوق در یک سیگنال مرکب ویدئویی قرار می گیرند. تفکیک سیگنال های فوق ، یکی از دلایل بالا بودن تعداد پیکسل های یک مانیتور نسبت به تلویزیون است . با توجه به اینکه آداپتورهای VGA قابلیت استفاده کامل از مانیتورهای دیجیتال را ندارند ، اخیرا" یک استاندارد جدید با نام DVI)Digital Video Interface) ارائه شده است . در تکنولوژی VGA می بایست سیگنال های دیجیتال در ابتدا تبدیل به آنالوگ شده و در ادامه سیگنال های فوق برای مانیتور ارسال گردند .در تکنولوژی DVI ضرورتی به انجام این کار نبوده وسیگنال های دیجیتال مستقیما" برای مانیتور ارسال خواهند شد. در صورتیکه از مانتیتورهای DVI استفاده می گردد، می بایست حتما" از کارت گرافیکی استفاده نمود که تکنولوژی فوق را حمایت نماید.
● محدوده قابل مشاهده
دو پارامتر (مقیاس) اندازه یک مانیتور را مشخص خواهد کرد: اندازه صفحه و ضریب نسبت . اکثر نمایشگرهای کامپیوتر نظیر تلویزیون دارای ضریب نسبت ۳ : ۴ می باشند. این بدان معنی است که نسبت پهنا به ارتفاع معادل ۴ به ۳ است . اندازه صفحه بر حسب اینچ اندازه گیری شده و معادل فطر نمایشگر است (اندازه از یک گوشه صفحه تا گوشه دیگر بصورت قطری) . ۱۵، ۱۷ و ۲۱ اندازه های رایج برای نمایشگر ها است . اندازه نمایشگرهای NoteBook اغلب کوچکتر بوده و دارای دامنه بین ۱۲ تا ۱۵ اینچ می باشند. اندازه یک نمایشگر تاثیر مستقیمی بر وضوح تصویر خواهد داشت . یک تصویر بر روی یک مانیتور ۲۱ اینچ با وضوح تصویر ۴۸۰ * ۶۴۰ بخوبی مشاهده تصویر بر روی یک مانیتور ۱۵ اینچ با همان وضوح تصویر نخواهد بود. با فرض یکسان بودن وضوح تصویر ، مشاهده یک تصویر بر روی یک مانتیتور با ابعاد کوچکتر نسبت به یک مانیتور با ابعاد بزرگتر ، کیفیت بالاتری را خواهد داشت.
● حداکثر وضوح و دقت تصویر
دقت (Resolution) به تعداد پیکسل های نمایشگر اطلاق می گردد. دقت تصویر توسط تعداد پیکسل ها در سطر وستون، مشخص می گردد. مثلا" یک نمایشگر با دارابودن ۱۲۸۰ سطر و۱۰۲۴ ستون قادر به نمایش ۱۰۲۴ * ۱۲۸۰ پیکسل خواهد بود. کارت فوق دقت تصویر در سطوح پایین تر ۷۶۸ * ۱۰۲۴ ، ۶۰۰ * ۸۰۰ و ۴۸۰ * ۶۴۰ را نیز حمایت می نماید.
● Refresh rate نرخ باز خوانی / باز نویسی
در مانیتورهای با تکنولوژی CRT ، نرخ بازخوانی / بازنویسی ، نشاندهنده تعداد دفعات نمایش ( رسم ) تصویر در یک ثانیه است. در صورتیکه مانیتور CRT شما دارای نرخ بازخوانی / بازنویسی ۷۲ هرتز باشد ، در هر ثانیه ۷۲ مرتبه تمام پیکسل ها از بالا به پایین بازخوانی / بازنویسی مجدد خواهند شد. نرخ فوق بسیار حائز اهمیت بوده و هر اندازه که نرخ فوق بیشتر باشد تصویر مناسبتری را شاهد خواهیم بود ( تصویر ی عاری از هر گونه لرزش ) در صورتیکه نرخ فوق بسیار پایین باشد باعث لرزش (Flickering) نوشته های موجود بر روی صفحه شده و بیماریهای متفاوت چشم و سردرد های متوالی را در پی خواهد داشت .
● عمق رنگ (Color Depth)
تعداد رنگ هائی که یک مانتیتور می تواند ارائه دهد از ترکیب حالات متفاوت کارت گرافیک و قابلیت رنگ در مانیتور ، بدست می آید. مثلا" کارتی که می تواند در حالت SVGA فعالیت نماید ، قادر به نمایش ۱۶۷۷۷۲۱۶ رنگ خواهد بود. کارت های فوق قادر به پردازش اعداد ۲۴ بیتی تشریح کننده یک پیکسل می باشند. تعداد بیت های استفاده شده برای تشریح یک پیکسل را " عمق بیت " می نامند. در مواردی که از ۲۴ بیت برای تشریح یک پیکسل استفاده می گردد ، برای هر یک از رنگ های اصلی ( قرمز ، سبز ، آبی) از هشت بیت استفاده می گردد. عمق بیت را True color نیز می گویند. در چنین مواردی امکان تولیید ده میلیون رنگ وجود خواهد داشت . یک کارت شانزده بیتی قادر به تولید ۶۵۵۳۶ رنگ خواهد بود. جدول زیر تعداد رنگ تولید شده توسط بیت های متفاوت را نشان می دهد.
همانگونه که در آخرین سطر جدول فوق مشاهده می گردد ، از ۳۲ بیت استفاده شده است . مدل فوق اغلب توسط دوربین های دیجیتال ، انیمیشن و بازیهای ویدئویی استفاده می گردد.
● مصرف انرژی
میزان مصرف انرژی در مانیتورها بستگی به تکنولوژی استفاده شده دارد. نمایشگرهای با تکنولوژی CRT ، از ۱۱۰ وات استفاده می نمایند. مانیتورهای با تکنولوژی LCD دارای مصرف انرژی به میزان ۳۰ تا ۴۰ وات ، می باشند. در یک کامپیوتر شخصی که از یک مانیتور با تکنولوژی CRT استفاده می نماید ، ۸۰ درصد میزان مصرف انرژی سیستم متعلق به مانتیتور است ! . در زمان روشن بودن کامپیوتر ممکن است کاربران در اغلب زمان های مربوطه ، بصورت تعاملی با آن درگیر نگردند ، دولت امریکا در سال ۱۹۹۲ برنامه Energy star را مطرح نمود. در چنین مواردی زمانییکه پس از مدت زمانی عملا" از سیستم استفاده نگردد ، نمایش تصویر قطع می گردد. وضعیت فوق تا زمانیکه کاربر موس را بحرکت در نیاورده و یا بر کلیدی از صفحه کلید ضربه نزد ، همچنان ادامه خواهد یافت . بهرحال تکنولوژی فوق باعث صرفه جوئی زیادی در میزان برق مصرفی ( منازل ، ادارت و ...) خواهد داشت .

[arsalan681]

مانیتور را می‌توان مهم‌ترین قطعه یك كامپیوتر دانست. این قطعه تنها قطعه‌ای است كه مستقیما با سلامت كاربر خود سروكار دارد البته تا حدود ۱۰ سال پیش این طور نبود.
You can see links before reply

مانیتور را می‌توان مهم‌ترین قطعه یك كامپیوتر دانست. این قطعه تنها قطعه‌ای است كه مستقیما با سلامت كاربر خود سروكار دارد البته تا حدود ۱۰ سال پیش این طور نبود. چون در آن زمان خود كامپیوترها نیز دارای تشعشعات مضر بودند و مانیتور كم خطرترین قطعه كامپیوتر به حساب می‌آمد. امروزه تمام ضررهای قطعات دیگر كامپیوتر از بین رفته و فقط مانیتورها هستند كه باقی مانده‌اند. در این گزارش سعی می‌كنیم تا كمی به شما در انتخاب یك مانیتور خوب كمك كنیم.
حجم مانیتور
اولین چیزی كه به ذهن یك خریدار می‌رسد، می‌تواند حجم و اندازه مانیتور باشد این كه چه مانیتوری باید بخریم كه روی میز كامپیوتر ما جای بگیرد و مزاحم وسایل دیگر نشود و اندازه نمایش آن مثل مانیتورهای ۱۵‌اینچ یا ۱۷‌اینچ و انتخاب این كه كدامیك میزان محیطی كه در كار با سیستم عامل به آن احتیاج دارید، در اختیار شما می‌گذارد. مانیتورهای ۱۵‌اینچ هم از نظر فضای روی میز و هم فضای صفحه نمایش بسیار كوچكند و پیشنهاد می‌شود فقط آنها را در اختیار كودكان برای بازی یا كارهای آموزشی قرار دهید.
مانیتورهای ۱۷‌اینچ برای كارهای حرفه‌ای و یا كاربران با سنین بالاتر پیشنهاد می‌شود، دارای حجم زیادی هستند. سعی كنید مانیتوری انتخاب كنید كه از نظر عمق حجم كمتری داشته باشد تا میز كامپیوتر یا فضای كار یا زندگی شما را خیلی اشغال نكند. اما این موارد فقط شامل مانیتورهای CRT یا همان مانیتورهای معمولی می‌شود. در مانیتورهای LCD دیگر بحث حجم اشغال شده روی میز مطرح نیست و فقط روشنایی و كیفیت باید مورد بحث قرار گیرد. تمام تصمیم‌گیری‌ها در این زمینه كه آیا مانیتور۱۵ LCD‌اینچ بخریم یا ۱۷‌اینچ به دلیل بالا بودن قیمت‌های این مانیتورها برعهده خریدار است و تنها پیشنهادی كه در این زمینه می‌توان كرد آن است كه در هنگام خرید مانیتوری بخرید كه زاویه دیدی خوب و گارانتی مناسبی داشته باشد. لازم به ذكر است چه در مانیتورهای CRT و چه در LCD اندازه ۱۵‌اینچ و ۱۷‌اینچ اندازه واقعی نیست و صفحه نمایش واقعی كمی پایین‌تر از اندازه ثبت شده بر روی مانیتور است. البته اندازه مانیتورهای LCD واقعی‌تر است.
نوع صفحه‌های نمایش‌
صفحه‌های نمایش موجود در بازار به ۳ گروه تقسیم می‌شوند.
۱-معمولی ‌۳-flat ۲-flatron یا superflat
مانیتورهایی با صفحه نمایش معمولی در هر دو اندازه ۱۵ و ۱۷‌اینچ موجود است و دارای قیمت مناسبی هم هستند. صفحه نمایش این مانیتورها هم از روی شیشه و هم از داخل دارای منحنی است. مانیتورهای flat دارای صفحه مسطح بیرونی بوده ولی صفحه نمایش داخلی آن دارای منحنی است. در هنگام خرید توجه كنید كه این مانیتورها را به دلیل شباهت زیاد با مانیتورهای superflat اشتباه نگیرد. این مانیتورها فقط در اندازه ۱۷‌اینچ در بازار وجود دارند و نسبت به مانیتورهای معمولی دارای قیمت بالاتری هستند.
مانیتورهای flatiron یا supetflat از هر دو نوع دیگر گران‌تر هستند. آنها هم از داخل و هم از خارج دارای سطحی صاف هستند و فقط در اندازه ۱۷‌اینچ به بالا تولید می‌شوند. در این میان مانیتورهای LCD باقی می‌مانند كه طبیعتا از نوع سوم یا supetflat ها هستند.
كیفیت تصویرResoulution
مانیتورهای ۱۵‌اینچ موجود در بازار اكثرا از ۷۶۸*۱۰۲۴ Resoulution بیشتر پشتیبانی نمی‌كنند. البته این ركورد بدی در بین مانیتورهای ۱۵‌اینچ نیست و در صورت خرید یكی از آنها مطمئن باشید كه از نظر كیفیت ضرر نكرده‌اید. در مانیتورهای ۱۷‌اینچ جدیدی كه به بازار می‌آیند. Resiulution های زیادی مورد حمایت قرار می‌گیرند كه بیشتر به كارت گرافیك شما بستگی دارند. در این مورد بیشتر می‌توان روی خرید كارت‌های گرافیك خوب تاكید كرد. وقتی كه كارت گرافیك مورد نظر را تهیه كردید، پیشنهاد می‌شود به خاطر اذیت نشدن چشم شما در هر اندازه‌ای از تصویر فقط به میزانhrz در حال انتقال از كارت گرافیك به مانیتور خود توجه كنید و آن را از ۸۰ پایین‌تر نیاورید. این ‌میزان ‌در قسمت‌
Dedktop properties / setting / Ladvasnced / monitor قابل تعریف است. این كار شامل مانیتورهای LCD نیز می‌شود.
امكانات اضافی مانیتورها
بعضی مانیتورها دارای چند پورت USB در قسمت عقب خود هستند كه می‌توانید از آنها برای اتصال قطعات External خود مثل modem یا پرینتر به كامپیوتر استفاده كنید. بعضی از مانیتورها هم دارای Speaker هستند، البته این مانیتورها به هیچ وجه پیشنهاد نمی‌شوند چون میدان مغناطیسی كه به وسیله اسپیكرها ایجاد می‌شود بر روی لامپ تصویر تاثیر گذاشته و با گذشت زمان به آن آسیب می‌رسانند.
استانداردها
همانطور كه در ابتدا گفتیم امروزه تمام ضررهای یك كامپیوتر برای كاربر فقط در مانیتور باقی مانده است. با گذشت زمان و شناسایی آسیب‌های مختلف و پیشرفت تكنولوژی استانداردهای مختلفی برای لوازم الكترونیكی و از جمله مانیتورها تعریف شده كه در بین آنها می‌توان به استاندارد TCO اشاره كرد. TCO در واقع نام اتحادیه تجاری سوئد است كه بیش از یك میلیون و ۲۰۰ هزار عضو دارد.
این تعداد اعضا در زمینه تولید تلفن‌های همراه، چاپگر و دستگاه‌های كپی، مانیتور، صفحه كلید و انواع اسكنر فعالیت می‌كنند. قبل از TCO استانداردهای دیگری هم وجود داشت كه از آنها می‌توان به MPRI و MPRII برای تولید مانیتور اشاره كرد. این استاندارد بر پایه كاهش میدان مغناطیسی در اطراف مانیتور و كاهش مصرف برق طراحی شده بود. اما با این وجود این استاندارد نیاز كاربران را به طور كامل بر طرف نمی‌كرد و نیاز به یك استاندارد قوی‌تر وجود داشت. در این هنگام در سال ۱۹۹۲ استاندارد TCO با اولین نوع خود به نام ۹۲ TCO عرضه شد كه مورد استقبال بسیاری از كاربران قرار گرفت. این استاندارد تمام موارد استاندارد MPRII را شامل شده و تاكید بیشتری بر كاهش مصرف برق و كاهش میدان مغناطیسی دارد.
انواع استانداردTCO
TCO۹۲: این اولین نسخه از استاندارد TCO است كه به كاهش تشعشع و مصرف برق تاكید زیادی دارد.
TCO۹۵: مدتی بعد با افزودن استانداردهای ارگونومی و زیست محیطی به استانداردهای قبلی، استاندارد ۹۵ TCO معرفی شد. در این استاندارد استفاده از تركیبات آتش‌زای حاوی برمید و كلرید در ساخت مانیتور ممنوع شد.
TCO۹۹: در این استاندارد قوانین محكم‌تری وضع شدند و از این پس این استاندارد به عنوان استاندارد جهانی در بازار معرفی شد.
TCO۰۳: در این نسخه از استاندارد، شركت‌‌های تولید مانیتور ابتدا ملزم می‌شدند تا ابتدا استاندارد ۱۴۰۰۱ ISO را دریافت كنند تا بتوانند از استاندارد TCO استفاده كنند.
چگونه می‌توان استاندارد TCO را در ایران دریافت كرد
در حال حاضر تنها مرجع رسمی دریافت استاندارد TCO، مركز تحقیقات صنایع انفورماتیك است. این مركز نماینده رسمی ETL-SEMKO سوئد و آزمایشگاه آكرو دیته موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران برای آزمون TCO است.
لازم به ذكر است حتی اگر مانیتوری خارجی دارای استاندارد، TCO باشد و در داخل كشور اقدام به تولید مانیتور كند باید به طور جداگانه مجوز استاندارد TCO دریافت كند.
مراحل دریافت مجوز
پس از تولید مانیتور در كارخانه، شركت سازنده باید مدل دقیقی از محصول خود ارائه كند. مركز تحقیقات صنایع انفورماتیك به صورت تصادفی یكی از مانیتورهای آن شركت را از بازار یا خط تولید انتخاب می‌كند. این مانیتور با توجه به استانداردهای جهانی و تحت نظر ETL-SEMKO سوئد مورد آزمایش‌های مختلف قرار می‌گیرد، در صورت درست بودن تمام تست‌ها، TCO مجوزی را با ذكر مدل و سازنده آن مانیتور برای مدت یك سال صادر می‌كند. مركز تحقیقات صنایع انفورماتیك در طول مدت این مجوز، چند بار دیگر مانیتور را به صورت تصادفی تست كرده و در صورت عدم رعایت استانداردها مجوز آن را لغو می‌كند.

[arsalan681]

اگر از کاربران رایانه باشید، احتمالا اسمهایی از قبیل مانیتور فلت و LCD ها را شنیده اید. لغتهایی که امروزه به قدری باب شده اند که حتی کودکان ۵ و ۶ ساله هم که گاهی آنها را به زبان می آورند.
You can see links before reply
Liquid crystal monitor

آیا صفحه های فلت ، LCDو پلاسمایی یکی هستند یا معانی جدایی دارند و ما از روی ناآگاهی آنها را به جای هم به کار می بریم؟واقعیت این است که اینها معانی متفاوتی هستند که برحسب اشتباه از آنها به صورت جایگزین استفاده می کیم. احتمالا هر روزه از وسایل متفاوتی استفاده می کنیم که شامل LCDها هستند.رایانه های لپ تاپ ، برخی مانتیورها، ساعتهای دیجیتالی ، اجاقهای مایکروویو، دستگاه پخش سی دی و دستگاه های الکترونیکی فراوان دیگر شامل LCD ها هستند. برای تشخیص LCD بودن یک صفحه کافی است ، برای چند ثانیه انگشت خود را روی آن صفحه قرار دهید و حرکت امواج را در ناحیه اطراف دستتان مشاهده کنید.البته این کار به هیچ عنوان توصیه نمی شود. چرا که در درازمدت به مانیتور شما آسیب می رساند. LCD یا Liquid Crystal Display به دلیل مزیت هایی از قبیل نازک بودن ، وضوح بیشتر و مصرف برق کمتر متداول شده اند.LCDها یا کریستال های مایع اولین بار در سال ۱۹۸۸از سوی یک گیاه شناس اتریشی به نام فردریک رینیتز کشف شد. او مشاهده کرد زمانی که یک ماده شبیه کلستریل را ذوب می کند، این مایع که در ابتدا تیره بوده و با بالا رفتن حرارت ، رنگ آن روشن می شود پس از خنک کردن ، مایع قبل از تبلور نهایی به رنگ آبی تبدیل می شود.از ساخت آزمایشی اولین LCDدر سال ۱۹۸۶، مدت ۱۸سال می گذرد. از آن هنگام سازندگان LCDها آن را به لحاظ تکنولوژیکی توسعه دادند و LCDها را از لحاظ تکنیکی به سطح بالایی رساندند و روند رو به رشد فناوری ساخت این وسیله همچنان رو به فزونی است.کریستال های مایع بسته به چگونگی تحریک و نحوه آرایش مولکول ها به گروه های مختلفی تقسیم می شوند. این نوع کریستال ها نسبت به تغییر دما و در بعضی موارد فشار واکنش نشان می دهند و جهت گیری مولکولها در آنها از الگوی خاصی پیروی می کند که اغلب یک منشا خارجی جهت دهنده دارد.
از شواهد برمی آید که کریستال های مایع به حالت مایع نزدیک تر هستند تا جامد. آنها مقادیر متوسطی از گرما را دریافت می کنند تا یک ماده مناسب را از یک حالت جامد به کریستال مایع تبدیل کنند و فقط مقدار بیشتری گرما را برای تبدیل همان کریستال مایع به حالت مایع واقعی دریافت می کنند.به خاطر این که کریستال های مایع به درجه حرارت بسیار حساس هستند، انتخاب مناسبی برای کاربرد در دماسنج ها هستند. از اینجا دلایل وضوح صفحه مانیتور کامپیوتر لپ تاپ در یک هوای سرد یا در خلال یک روز داغ در کنار ساحل روشن می شود. یک LCD وسیله ای است که از ۴ الگو یا واقعیت فیزیکی بهره می گیرد:
اول این که نور می تواند قطبیده شود، دوم این که کریستال های مایع می توانند منتقل شوند و نور قطبیده شده را تغییر دهند. سوم این که ساختار کریستال های مایع می توانند از سوی جریان الکتریکی تغییر یابند و آخرین مورد این که مواد شفافی موجودند که قادرند جریان الکتریسیته را هدایت کنند.
سیستم LCD
دو نوع LCD در رایانه وجود دارد ؛ ماتریس غیرفعال passive matrix و ماتریس فعال LCD.active matrixهای ماتریس غیرفعال از یک شبکه ساده ، برای تامین شارژ پیکسل های موجود روی نمایشگر استفاده می کنند. ایجاد شبکه درواقع یک مرحله پردازش است که با دو لایه شفاف آغاز می شود.به یکی از این لایه ها ستون ها و به دیگری ردیف هایی واگذار می شود که از مواد هادی و شفاف ساخته می شوند که معمولا از جنس اکسید قلع هستند. ستونها و ردیفها به مدارهای مجتمع (IC ها) مرتبط می شوند و زمانی که شارژ از ستون یا سطر خارج شود، این مدارها، کنترل خواهد شد.مواد کریستال مایع مابین دو لایه شفاف قرار خواهد گرفت ، یک فیلم قطبیده به بخش خارجی از هر یک از این لایه اضافه می شود. سادگی سیستم ماتریس غیرفعال جالب است اما نواقصی نیز به همراه دارد، از جمله زمان پاسخ کوتاه و کنترل ولتاژ بدون دقت.راحت ترین راه برای مشاهده زمان پاسخ کوتاه در یک LCDماتریس غیرفعال این است که نشانگر ماوس را بسرعت از سمت صفحه نمایش به سمت دیگر حرکت دهید. درحالتی که این حرکت انجام می شود به حالت سایه هایی که در پی نشانگر ظاهر می شود، توجه کنید.کنترل ولتاژ با عدم دقت از توانایی ماتریس غیرفعال جلوگیری می کند و در یک زمان تنها بر یک پیکسل تاثیر می گذارد. زمانی که ولتاژ برای از هم باز کردن یک پیکس به کار گرفته می شود، پیکس های اطراف آن نیز تا حدی از هم باز می شود که باعث می شود تصاویر تار به نظر آید و کنتراست خود را از دست بدهد.
LCDهای ماتریس فعال به TFTها وابسته هستند. اساسا TFTها ترانزیستورها و خازن های کوچک سوئیچ شونده هستند. آنها در یک ماتریس و روی یک لایه شفاف مرتب می شوند. برای آدرس دهی یک پیکسل ، ردیف مناسب سوییچ می شود و سپس شارژ به ستون اصلی ارسال می شود. خازن قادر به نگهداری شارژ تا به دوره تازه سازی بعدی است.اگر دقیقا مقدار ولتاژی که برای یک کریستال تامین می شود، کنترل گردد، خواهید توانست آن را از هم باز کنید. بیشتر نمایشگرهای امروزی در هر پیکسل ۲۵۶سطح روشنایی پیشنهاد می کنند. فناوری LCDها بسرعت در حال رشد است.اندازه نمایشگر محدود به مشکلات کنترل کیفیت می شود که به سازنده های آنها برمی گردد. بتازگی شرکت اپل بزرگترین مانیتور LCDجهان را دراندازه ۳۰اینچی به بازار عرضه کرد که کیفیت تصویری بسیار بالا دارد.پس برای داشتن وضوح و کیفیت قابل توجه ،باید بهای زیادی بپردازیم.

[arsalan681]

حتم دارم درباره تکنولوژي LED بسيار شنيده‌ايد و شايد اين پرسش در ذهن شما شکل گرفته باشد که اين چيست که در عالم نمايشگرها چنين غوغايي به پا کرده است؟
You can see links before reply
واقعيت اين است که تکنولوژي LED چيز عجيب و غريبي نيست و مدت‌هاست به شکل‌هاي گوناگون در زندگي روزمره با آن برخورد داشته و داريم. نکته مهم اين‌جاست که بسياري از برنامه‌هاي تحقيقاتي پس از سال‌ها به نتيجه رسيده و کاربردهاي جديدي براي تکنولوژي‌هايي قديمي پيدا شده که تکنولوژي LED نيز يکي از آن‌هاست. ديودهاي نوري را مدت‌هاست که مي‌شناسيد. حتي بسياري از شمايان در آزمايشگاه‌ها با آن سر و کار داشته‌ايد و مي‌دانيد که ديود نوري چيست و چگونه کار مي‌کند. براي پاسخ به برخي شبهه‌ها،‌ در اين نوبت قدري درباره تفاوت ميان تکنولوژي‌هاي LED و CCFL صحبت مي‌کنيم.
● نمايشگرهاي LCD
براي صحبت درباره تکنولوژي LED‌ بد نيست قدري به گذشته بازگرديم و شرايط آن روزگار را مورد بررسي قرار دهيم.
نمايشگرهاي CRT از دهه هفتاد ميلادي با موفقيت در بازارها نفوذ کرده بودند و موقعيت خود را هر سه چهار سال يکبار با ارايه پيشرفت جديد مستحکم مي‌کردند تا اينکه سر و کله نمايشگرهاي LCD و Plasma نمايان شد. تکنولوژي Plasma بيشتر مورد توجه قرار گرفت و مي‌رفت که تکنولوژي LCD از بازار خارج شود، اما کشف يکي دو پديده فيزيکي و توسعه تکنولوژي بر اساس آن موجب شد که ورق برگردد و بازار به ‌سوي LCD سوق پيدا کند.
تکنولوژي LCD از همان ابتدا با يکي دو مشکل اساسي دست و پنجه نرم مي‌کرد و تا مدت‌ها به ‌همين جرم مورد بي‌توجهي قرار گرفته بود. عامل اصلي اين مشکلات نه تکنولوژي LCD که تکنولوژي مورد استفاده براي توليد نور پس زمينه بود. در آن هنگام لامپ‌هاي سفيد فلورسنت کاتود سرد که CCFL نام داشتند به اين ‌منظور استفاده شدند.
● لامپ‌هاي CCFL
لامپ فلورسنتي که براي توليد نور سفيد در نمايشگرهاي LCD استفاده مي‌شود پسر عموي همان‌هايي است که در منازل نصب شده‌اند. به‌ بيان ديگر در اساس بر يک اصل کار مي‌کنند، اما اهميت رنگ در نمايشگرها موجب شده است که تغييراتي در لامپ‌هاي CCFL نمايشگرها اعمال شود. خلاصه بگويم که لامپ CCFL بايد رنگ سفيد خالصي توليد کند که توسط فيلترهاي مختلف واقع در قسمت جلويي پانل LCD، در سه قالب رنگي قرمز، آبي و سبز قرار گرفته و ترکيبات مختلف رنگي را خلق کند. به‌طور معمول در داخل لامپ‌هاي فلورسنت مورد استفاده در نمايشگرهاي LCD از گاز نئون استفاده مي‌شود. لايه داخلي آن با فسفر رنگي (غالبا سفيد) پوشانده شده و رنگ خروجي متمايل به سفيد است. مشکل از همين نقطه آغاز مي‌شود.
چشم انسان قادر به تشخيص طيف رنگ‌هاي قرمز تا بنفش است و عبارت‌هاي مادون قرمز و ماوراي بنفش بر اساس همين توانايي به حس بينايي مصطلح شده‌اند.
اگر نور سفيد را تجزيه کنيم،‌ طيف‌هاي رنگي شگفت‌انگيزي نمايان مي‌شوند که مرزهاي رنگي آن توسط چشم انسان به ‌طور کلي قابل تفکيک است، اما به‌صورت جزئي قابل تفکيک نيست!
از ترکيب همين رنگ‌هاست که رنگ‌هاي فرعي ديگر ساخته مي‌شوند. اگر نور سفيد توليد شده توسط لامپ فلورسنت مورد استفاده در نمايشگرهاي LCD را تجزيه کنيم، طيف يک‌دستي حاصل نخواهد شد. به‌ همين دليل در برخي موارد با فقر رنگ مواجه خواهيم شد و از آنجا که طيف ايجاد شده کامل نيست، قادر به توليد تمامي رنگ فرعي نخواهيم بود.
از سوي ديگر لامپ CCFL به ‌صورت لوله توليد مي‌شود و در پشت پانل LCD قرار مي‌گيرد. براي اينکه نور لامپ CCFL به‌ صورت يکنواخت بر تمامي سلول‌هاي کريستالي تابيده شود، لازم است در کانون يک آينه مقعر قرار گيرد و نور توليدي به ‌صورت شعاع‌هاي موازي منتشر شود. اما چنين اتفاقي را شاهد نيستيم و کاربر نمايشگرهاي LCD مي‌داند که ميانه‌هاي صفحه روشن‌تر از گوشه‌هاست به اين معني که نور لامپ به‌ شکل يکنواخت در کل صفحه توزيع نمي‌شود. هر چند براي کاهش اين اثر آزاردهنده در برخي مدل‌ها از دو لامپ استفاده مي‌کنند تا نور بيشتري توليد و منتشر شود. به‌ خاطر داشته باشيد که اگر مشکل مربوط به شدت نور در تمام صفحه برطرف شود، فقر نور توليدي در بخشي از طيف نور سفيد تابيده شده همچنان باقي خواهد ماند.
از سوي ديگر افزايش تعداد لامپ‌ها براي افزايش ميزان روشنايي، مصرف انرژي را نيز افزايش خواهد داد که در دوران کنوني مشکلي غيرقابل اغماض محسوب مي‌شود. سازندگان نمايشگرهايي که قرار است در لپ‌تاپ‌ها استفاده شوند خودشان را به در و ديوار مي‌زنند تا هر چه بيشتر از وزن‌ها بکاهند.
يک مشکل ديگر نيز وجود دارد که از چشم‌ها مغفول مانده است. گاز موجود در داخل لامپ فلورسنت (CCFL) پس از عبور جريان الکتريکي براي لحظاتي وارد فاز پلاسما مي‌شود و در بازگشت به حالت عادي مقدار مختصري پرتو نرم X منتشر مي‌کند. در اين‌باره پژوهش‌هاي بسياري شکل گرفته، اما کمتر منتشر شده است. برخي کارشناسان توليد و انتشار اين پرتوهاي زيان‌رسان را تاييد مي‌کنند، اما ميزان آن را در قياس با توليد پروتوهاي X در نمايشگرهاي CRT‌ قابل اغماض مي‌دانند. اين کارشناسان اعتقاد دارند همين مقدار کم نيز جذب لايه‌هاي جلويي نمايشگر و مقدار مختصري از آن به بيرون تابيده مي‌شود. حقيقت اين است که به طور قطع نمي‌توان در اين‌باره اظهار نظر کرد.
شايد شنيده باشيد که نمايشگرهاي LCD کنوني نمي‌توانند رنگ مشکي (Black) را به‌ صورت واقعي ايجاد کنند. اگر با شيوه کار اين نمايشگرها آشنا باشيد مي‌دانيد که نوري که در پشت پانل توليد مي‌شود پس از گذر از لايه‌هاي مختلف به سلول‌هاي حاوي کريستال ‌مايع مي‌رسد. هر يک از اين سلول‌ها مسؤول توليد يک رنگ به‌خصوص از ميان رنگ‌هاي اصلي قرمز، سبز و آبي هستند. هر پيکسل تصويري از ترکيب سه سلول (با رنگ‌هاي اصلي) تشکيل مي‌شود و هر سلول مي‌تواند شدت نوري عبوري را در 24 حالت مختلف از خاموش تا روشن کامل کنترل کند. از اين‌رو براي نمايش نور سفيد تمامي سلول‌ها در وضعيت تمام روشن و براي ايجاد رنگ مشکي تمامي سلول‌ها در وضعيت تمام خاموش قرار خواهند گرفت.
فرض کنيد که نور در پس‌زمينه توليد و تابيده مي‌شود و سلول‌ها قصد دارند در وضعيت تمام خاموش قرار بگيرند، اما سلول‌ها به‌ شکل واقعي نمي‌توانند در برابر عبور نوري که قصد عبور از سلول را دارد مقاومت کنند. درصد بسيار ناچيزي از اين سلول‌ها امکان عبور پيدا مي‌کنند و به ‌همين دليل نمايشگري که از لامپ CCFL استفاده مي‌کند نمي‌تواند رنگ مشکي واقعي ايجاد کند.
در پايان بگويم که اين موضوع نيز کماکان در ابهام قرار دارد که آيا در توليد لامپ‌هاي CCFL از جيوه استفاده مي‌شود يا خير؟!
● تکنولوژي LED
علاوه بر ديودهاي نوري (LED) تکنولوژي‌هاي ديگري نيز ارايه شده و مورد استفاده قرار مي‌گيرند، اما عموميت ندارند. تکنولوژي LED گزينه شايسته‌اي براي جايگزيني لامپ‌هاي CCFL مطرح کرده است.
دو گونه ديود سفيد و رنگي (RGB) استفاده مي‌شوند. ديود سفيد در واقع يک ديود آبي‌رنگ است که با لايه‌اي از فسفر زردرنگ پوشانده شده و از ترکيب اين دو رنگ، نور سفيد ايجاد مي‌شود. ديود سفيدرنگ همانند لامپ CCFL در برخي نواحي طيفي دچار فقر رنگ است، اما برخي مشکلات رايج لامپ‌هاي CCFL را ندارند. ديودهاي رنگي در واقع از سه ديود قرمز، آبي و سبز تشکيل شده است و علاوه بر اينکه تمامي رنگ‌هاي طيف سفيد را به‌ خوبي پوشش مي‌دهد، کيفيت رنگ‌هاي کم‌نظيري دارد.
هر دو گونه ديودها، انرژي مختصري مصرف مي‌کنند و مي‌توانند رنگ مشکي را به‌ طور کامل ايجاد کنند و عاري از هرگونه مواد زيان‌رسان به محيط‌زيست و ابناي بشر و يکي از عوامل موثر در کاهش وزن نمايشگرها هستند.
قبول دارم که نوشتار امروز بيشتر به لامپ‌هاي CCFL پرداخت و به ‌سرعت از ديودها عبور کرد. اما مخاطب پيگير به‌ خوبي دريافته که تکنولوژي LED براي پوشش ناتواني تکنولوژي CCFL وارد عرصه شده است. در فرصتي ديگر بيشتر به ديودهاي نوري خواهيم پرداخت. اين را نيز بگويم که لامپ‌ها طي سه تا چهار سال آينده از بازار نمايشگرها LCD بيرون خواهند رفت و جاي خود را به ديودهاي نوري خواهند داد!

[arsalan681]

هارد دیسك (Hard disk ) ، یكی از مهمترین عناصر سخت افزاری دركامپیوتر پس از پردازنده و حافظه است. از هارد دیسك ، بمنظور ذخیره سازی اطلاعات استفاده میگردد . اطلاعات مربوط به راه اندازی سیستم ، برنامه ها و داده ها، جملگی بر روی هارد دیسك ذخیره می گردند. در زمان انجام برخی عملیات خاص توسط كامپیوتر، نظیر ویرایش فیلم ها ، بازی های كامپیوتری و یا پخش موزیك ، استفاده از یك هارد دیسك با ظرفیت بالا، سرعت مناسب و قابل اطمینان ، بطرز محسوسی بهبود محیط عملیاتی خصوصا" ذخیره و بازیابی اطلاعات را بدنبال خواهد داشت . در سالیان اخیر تكنولوژی ساخت هارد دیسك بسرعت و در ابعاد متفاوت رشد و گسترش یافته است . در این مقاله ، به بررسی پارامترهای لازم در خصوص انتخاب یك هارد دیسك خواهیم پرداخت .
مبانی هارد دیسك
هارد دیسك در سال ۱۹۵۰ اختراع گردید. هارد دیسك های اولیه شامل دیسك های بزرگ با قطر ۲۰ اینچ ( ۵۰/۸ سانتیمتر) بوده و توان ذخیره سازی چندین مگابایت بیشتر را نداشتند. به این نوع دیسك ها در ابتدا " دیسك ثابت " می گفتند. در ادامه بمنظور تمایز آنها با فلاپی دیسك ها از واژه " هارد دیسك " استفاده گردید. هارد دیسك ها دارای یك Platter ( صفحه ) بمنظور نگهداری محیط مغناطیسی می باشند. عملكرد یك هارد دیسك مشابه یك نوار كاست بوده و از یك روش یكسان برای ضبط مغناطیسی استفاده می نمایند. هارد دیسك ونوار كاست از امكانات ذخیره سازی مغناطیسی یكسانی نیز استفاده می نمایند.در چنین مواردی می توان بسادگی اطلاعاتی را حذف و یا مجددا" بازنویسی كرد. اطلاعات ذخیره شده بر روی هر یك از رسانه های فوق ، سالیان سال باقی خواهند ماند. علیرغم وجود شباهت های موجود ، رسانه های فوق در مواردی نیز با یكدیگر متفاوت می باشند:
- لایه مغناطیسی بر روی یك نوار كاست بر روی یك سطح پلاستیكی نازك توزیع می گردد. در هارد دیسك لایه مغناطیسی بر روی یك دیسك شیشه ای ویا یك آلومینیوم اشباع شده قرار خواهد گرفت . در ادامه سطح آنها بخوبی صیقل داده می شود.
- در نوار كاست برای استفاده از هر یك از آیتم های ذخیره شده می بایست بصورت ترتیبی ( سرعت معمولی و یا سرعت بالا) در محل مورد نظر مستقر تا امكان بازیابی ( شنیدن ) آیتم دلخواه فراهم گردد. در رابطه با هارد دیسك ها می توان بسرعت در هر نقطه دلخواه مستقر و اقدام به بازیابی ( خواندن و یا نوشتن ) اطلاعات مورد نظر كرد.در یك نوار كاست ، هد مربوط به خواندن / نوشتن می بایست سطح نوار را مستقیما" لمس نماید. در هارد دیسك هد خواندن و نوشتن در روی دیسك به پرواز در می آید! ( هرگز آن را لمس نخواهد كرد )
- نوار كاست موجود در ضبط صوت در هر ثانیه ۲ اینچ جابجا می گردد. گرداننده هارد دیسك می تواند هد مربوط به هارد دیسك را در هر ثانیه ۳۰۰۰ اینچ به چرخش در آورد .
- یك هارد دیسك پیشرفته قادر به ذخیره سازی حجم بسیار بالائی از اطلاعات در فضائی اندك و بازیابی اطلاعات با سرعت بسیار بالا است . اطلاعات ذخیره شده برروی هارد دیسك در قالب مجموعه ای از فایل ها ذخیره می گردند. فایل نامی دیگر برای مجموعه ای از بایت ها است كه به نوعی در آنها اطلاعاتی مرتبط به هم ذخیره شده است . زمانیكه برنامه ای اجراء و در خواست فایلی را داشته باشد، هارد دیسك اطلاعات را بازیابی و آنها برای استفاده پردازنده ارسال خواهد كرد.برای اندازه گیری كارآئی یك هارد دیسك از دو روش عمده استفاده می گردد:
- میزان داده (Data rate) . تعداد بایت های ارسالی در هر ثانیه برای پردازنده است . اندازه فوق بین ۵ تا ۴۰ مگابایت در هر ثانیه است .
- زمان جتسجو (Seek Time) . مدت زمان بین درخواست یك فایل توسط پردازنده تا ارسال اولین بایت فایل مورد نظربرای پردازنده را می گویند.
جایگاه هارد دیسك
با توجه به رشد چشمگیر تكنولوژی ساخت هارد دیسك ، ظرفیت آنان درفواصل زمانی بین دوازده تا هیجده ماه ، دو برابر می شود . بدین ترتیب ،عملا" كامپیوترهای شخصی بسمت ماشین های چند رسانه ای حركت نموده كه می توان حجم بالائی از اطلاعات شامل صوت ، تصویر و گرافیك را بر روی آنان ذخیره نمود. بیشترین ظرفیت هارد دیسك قابل نصب بر روی كامپیوترهای Desktop ، معادل ۲۵۰ گیگابایت می باشد. طرفیت فوق ، ده برابر بیش از ظرفیت هارد دیسك های سه سال پیش است . در اوایل سال ۲۰۰۳ میلادی ، هارد دیسك های با ظرفیت ۳۲۰ گیگا بایت مطرح شده اند. تولید كنندگان در صدد ارائه اینترفیس های سریال ATA بوده كه نسبت به مدل های پیشین ( اینترفیس های موازی ATA ) دارای سرعت بمراتب بیشتری می باشند. محصولات تولید شده در سال آینده ، از تكنولوژی فوق استفاده خواهند كرد. عملكرد تمامی هارد دیسك ها در زمان اجرای یك برنامه مشابه یكدیگر بوده و استفاده از درایوهای با سرعت بالا، مزایا و امتیازات متعددی را برای كاربرانی كه قصد پردازش داده هائی با حجم بالا ( تصاویر و ویدئوهای دیجیتال ) را دارند ، بدنبال خواهد داشت.بر اساس آزمایشات متعدد انجام شده توسط برنامه Photoshop ، مشخص شده است كه انجام عملیات پیچیده ای نظیر : اعمال فیلترها ، گردش و ویرایش تصاویر در هارد دیسك های با سرعت بالا ، شصت درصد سریعتر از سیستم هائی است كه دارای درایوهائی با سرعت پائین می باشند.

ویژگی های مهم
از مهمترین ویژگی های مرتبط با هارد دیسك ، می توان به موارد زیر اشاره نمود :
ظرفیت : اغلب كامپیوترهای شخصی در حال حاضر از هارد دیسك هائی با ظرفیت معادل بیست گیگابایت ، استفاده می نمایند. ظرفیت فوق ، بمراتب بیش از انداره مورد نیاز كاربرانی است كه صرفا" از هارد دیسك بمنزله ابزاری بمنظور ذخیره سازی اطلاعات استفاده می نمایند . ظرفیت هارد دیسك برای كاربرانی همچون طراحان آثار گرافیكی و یا افرادیكه بر روی فیلم های ویدئویی كار می كنند ، از اهمیت بیشتری برخوردار است . مثلا" ضبط تصاویردر مدت زمان محدود از یك دوربین فیلم برداری ، چندین گیگابایت ظرفیت هارد دیسك را اشغال خواهد كرد . در صورت ضرورت استفاده از فضای ذخیره سازی بالا ، می توان از یك هارد با ظرفیت بالا و یا دو هارد دیسك ،استفاده نمود. در چنین حالتی می توان هارد موجود را نگهداری و متناسب با نیاز، اقدام به تهیه و نصب هارد دوم نمود. مثلا" در صورتیكه به یك هارد با ظرفیت ۱۶۰ گیگابایت نیاز باشد و هارد دیسك موجود ۸۰ گیگابایت ظرفیت داشته باشد ، می توان با تهیه یك هارد دیسك دیگر و با ظرفیت ۸۰ گیگابایت ، نیاز خود را مرتفع نمود ( تامین ۱۶۰ گیگابایت فضای ذخیره سازی ، مشروط به وجود پتانسیل لازم ازلحاظ توانائی حمایت برد اصلی سیستم ) .
سرعت دورانی :سرعت دوران ( چرخش ) هارد دیسك های ATA موجود ، ۵۴۰۰ یا ۷۲۰۰ دور در دقیقه ( rpm ) می باشد . درایوهائی كه دارای سرعت ۷۲۰۰ دور در دقیقه می باشند، معمولا" ( در تمامی موارد صادق نخواهد بود ) دارای سرعت بیشتری در ارتباط با بازیابی اطلاعات ، می باشند . در آزمایشاتی كه بر روی یك نمونه درایو با سرعت ۵۲۰۰ دور در دقیقه انجام شده است ، مشاهده شده است كه سرعت تكثیر اطلاعاتی به اندازه ۱/۲ گیگابایت ، حدود ۳۳ % سریعتر از سرعت درایوهای ۷۲۰۰ دور در دقیقه می باشد! در بعضی موارد، پارامترهای دیگری نظیر نوع الگوریتم استفاده شده بمنظور بازیابی اطلاعات، تاثیر مستقیمی بر كارآئی یك درایو دارد.
اینترفیس : تقریبا" تمامی كامپیوترهای Desktop از اینترفیس موازی ATA استفاده می نمایند. حداكثر سرعت انتقال داده در این نوع اینترفیس ها ، ۱۰۰ و یا ۱۳۳ مگابایت در ثانیه است. بر اساس مجموعه تست های انجام شده بر روی اینترفیس های ATA/۱۳۳ ، مشخص شده است كه سرعت آنان تاثیر مشهودی را در افزایش كارائی بدنبال نداشته است ، چراكه درایوهای موجود امكان استفاده مناسب از سرعت بالای انتقال داده در باندهای عریض را دارا نمی باشند. ( درایوهای موجود در سرعت بالای ۱۰۰ و یا بیشتر ممكن است دچار مشكل شوند ). اكثر مادربردهای قدیمی ( MotherBoard ) از ATA/۱۳۳ حمایت نمی نمایند.بنابراین برای استفاده از این نوع درایوها ، می بایست كارت های جانبی بر روی سیستم نصب گردد . خوشبختانه درایوهائی كه دارای استاندارد ATA/۱۳۳ می باشند ، امكان حمایت از استاندارد ATA/۱۰۰ را نیز دارا می باشند .
درایوهائی كه از اینترفیس های سریال ATA ( در مقابل اینترفیس های موازی ) استفاده می نمایند ، بتدریج متداول می گردند .از اینترفیس های فوق در مواردیكه با مشكل سرعت در ارتباط با اینترفیس های موازی برخورد می شود ، استفاده می گردد(اینترفیس های سریال ATA مشكل كمبود سرعت را برطرف می نمایند) . این نوع درایوها ، قادر به انتقال ۱۵۰ مگابایت در ثانیه بوده و این میزان در سالیان آینده به مرز ۶۰۰ مگابایت در ثانیه خواهد رسید . بر اساس تست های انجام شده ،استفاده از یك اینترفیس سریال ATA بر روی سیستم هائی كه شامل یك درایو می باشند ، مزایای عمده ای را بدنبال نداشته است ( از پهنای باند اضافه عملا" استفاده نمیگردد) . در صورت استفاده از چندین درایو بر روی یك اینترفیس مشابه ، از پهنای باند اضافی بطور مطلوب استفاده و نتایج مثبتی را بدنبال خواهد داشت . استفاده از درایوهای ATA با اینترفیس سریال ، طی سالیان آینده در اكثر كامپیوترهای شخصی بكار گرفته خواهد شد .
حافظه موقت ( بافر ) : زمانیكه یك سیستم درخواست اطلاعاتی را می نماید ، هارد دیسك علاوه بر اینكه می بایست بازیابی داده درخواستی ر ا انجام دهد بلكه مسئولیت استقرار ( load ) داده در بافر مربوطه به خود را نیز برعهده دارد . بدین ترتیب در صورتیكه پردازنده درخواست مجدد همان اطلاعات قبلی را داشته باشد ، اطلاعات مورد نیاز آن از طریق بافر هارد دیسك تامین خواهد شد . استفاده از دو مگابایت بافر، ظرفیت مناسبی در این رابطه می باشد . در مواردیكه از برنامه های خاصی نظیر فتوشاپ ، استفاده می شود ، ظرفیت هشت مگابایت برای بافر ، منطقی بوده و اثرات مثبتی را در رابطه با افزایش كارائی سیستم بدنبال خواهد داشت .
تشریح مشخصات
تعیین ظرفیت ، یكی از اولین و در عین حال مهمترین تصمیمات در رابطه با انتخاب یك هارد دیسك می باشد .هارد دیسك های با ظرفیت بالا همیشه از لحاظ قیمت گرانتر می باشند،چرا كه توزیع آخرین مدل ها و ظرفیت ها در ماه های نخست تولید بسیار اندك بوده و همین عامل افزایش قیمت آنان را بدنبال خواهد داشت.برای تهیه یك هارد دیسك با ظرفیت مطلوب می توان پس از كاهش قیمت آخرین مدل های ارائه شده ، اقدام لازم را انجام داد .( تامین هارد دیسك مورد نظر پس از فروكش نمودن جو ایجاد شده در ماه های نخست تولید ) .

پارامترهای زیر را می توان در زمان انتخاب یك هارد دیسك در نظر گرفت :
ظرفیت : حداقل ( بیست تا چهل گیگابایت ) ، پیشنهادی ( شصت تا هشتاد گیگابایت ) ، حداكثر ( یكصد تا دویست و پنجاه گیگابایت )
تهیه هارد دیسك هایی با ظرفیت بالاتر از نیاز موجود، تصمیمی منطقی می باشد . قیمت هارد دیسك های با ظرفیت بیشتر همواره بالاتر از ظرفیت های پائین تر میباشد ( تفاوت زیاد نمی باشد) بعنوان نمونه،تفاوت ظرفیت هاردیسك های ۶۰GB با ۸۰GB چیزی در حدود ۲۰GB می باشد كه این ظرفیت قابل توجهی است اما از نظر قیمتی این هاردیسك ها اختلاف چندانی با هم ندارند.
سرعت دوران : حداقل ( ۵۴۰۰ دور در دقیقه) ،پیشنهادی ( ۵۴۰۰ تا ۷۲۰۰ دور در دقیقه ) ، حداكثر ( ۵۴۰۰ تا ۷۲۰۰ دور در دقیقه )
بالا بودن سرعت دوران یك هاردیسك نشاندهنده بالا بودن سرعت ذخیره و بازیابی اطلاعات است. درصورتیكه از كامپیوتر بمنظور انجام كارهای چندرسانه ای استفاده می گردد ، بالا بودن تعداد دور در دقیقه یك هاردیسك بسیار حائز اهمیت است. این خصوصیت هارددیسك در برنامه هایی نظیر word و یا استفاده از اینترنت ، چندان مشهود نخواهد بود .هارددیسك ها ی با ظرفیت بالا ، اغلب دارای سرعت دوران كمتری می باشند ( ۵۴۰۰rpm ) .
سرعت اینترفیس : حداقل ( Ultra ATA/۱۰۰ or ATA ۱۳۳) ، پیشنهادی (Ultra ATA/۱۰۰ or ATA ۱۳۳) ، حداكثر ( Ultra ATA/۱۰۰ or ATA ۱۳۳)تفاوت سرعت بین درایوهای ATA/۱۰۰ و ATA/۱۳۳ برای اكثر كاربران مشهود و قابل ملاحظه نخواهد بود. برای اینكه از سرعت درایوهای انتخابی بطرز موثری استفاده شود، می بایست سرعت آنان با كامپیوتر سازگار باشد ، در غیر اینصورت می بایست ار كارت هائی استفاده شود كه سرعت درایو را با سرعت كامپیوتر هماهنگ نماید.
سرعت جستجو : حداقل (ms ۸ و یا پائین تر) ، پیشنهادی (ms ۸ تا ms ۹) ، حداكثر (ms ۹)متوسط سرعت جستجو ( بر حسب میلی ثانیه اندازه گیری می گردد) در واقع به سرعت پیدا نمودن اطلاعات ( یك بخش خاص از داده ) ذخیره شده در یك درایو اطلاق می شود.اكثر كاربران در زمان انتخاب یك هارد دیسك به موضوع فوق توجه نكرده و حتی در فعالیت های روزمره خود با كامپیوتر كمبودی از این بابت را حس نمی نمایند . در مواردیكه اطلاعات در بخش های متفاوت هارد ذخیره شده باشد، یافتن هر بخش از اطلاعات ذخیره شده و ارتباط بین آنان ، زمان مختص خود را خواهد داشت .
اندازه بافر : حداقل (دو مگابایت) ، پیشنهادی (دو مگابایت و یا هشت مگابایـت ) ، حداكثر (دو مگا بایت و یا هشت مگابایت)
بافر ،‌ یك حافظه Cache بر روی درایو بوده كه بطور موقت اطلاعات در آن ذخیره شده تا در صورتیكه پردازنده مجددا" درخواست آنان را داشته باشد ، اطلاعات از محل فوق و با سرعت بیشتری در اختیار پردازنده قرار داده شوند. اكثر هارددیسك ها به طور معمول دارای بافری به ظرفیت دو مگابایت می باشند(درایوهایی با بافر بالاتر نیز وجود داشته كه از آنان برای اهداف خاصی استفاده می گردد).
نكاتی دررابطه با تهیه هارد دیسك
استفاده از كامپیوترهای جدیدتر. كامپیوترهای جدیدتر قادر به استفاده مطلوب از مزایای یك درایو با ظرفیت بالا می باشند ( افزایش كارائی ) . سیستمی كه دارای پردازنده ای با سرعت پائین و یا میزان اندكی حافظه اصلی می باشد ، نمی تواند از تمام ظرفیت و پتناسیل های هارددیسك انتخابی ، بنحو احسن استفاده نماید. در صورتیكه یك كامپیوتر ارزش ارتقاء را داشته باشد ( سیستم موجود دارای كارآئی لازم می باشد ) می توان بمنظور دستیابی به ظرفیت ذخیره سازی بیشتر ، هارد آن را بتنهائی ارتقاء داد.
اطمینان از وجود فضای كافی درون كیس .اكثر كیس های استفاده شده در كامپیوترهای شخصی حداقل دارای یك و یا چندین محل برای نصب هارد می باشند.با استفاده از دفترچهٔ‌ راهنما و یا با باز نمودن كیس ، می توان بررسی لازم در خصوص وجود فضای كافی را انجام داد( خصوصا" در مواردیكه قصد استفاده از یك هارد جدید و نگهداری هارد قدیم وجود داشته باشد ).
تهیه هارد دیسك با ظرفیت بیشتر از نیاز اولیه .پیشنهاد می گردد همواره هارد دیسكی با ظرفیت بیش از نیاز اولیه ، انتخاب گردد. ظرفیت انتخابی می بایست پاسخگوی نیازهای آینده بوده و لازم است باتوجه به نوع استفاده از كامپیوتر در حال و آینده ، تصمیم مناسبی در این خصوص اتخاذ گردد.
سازگاری سرعت هارد انتخابی با سرعت اینترفیس كامپیوتر. سرعت درایوهای ATA/۱۰۰ و ATA/۱۳۳ بمراتب از سرعت اینترفیس های كامپیوتر بیشتر است ( خصوصا" اگر از زمان خرید كامپیوتر یك سال گذشته باشد). قبل از انتخاب هارد دیسك ،می بایست با استفاده از دفترچه های راهنمای كامپیوتر كه فروشندگان ارائه می نمایند، سرعت اینترفیس های كامپیوتر را مشخص نمود.
تهیه هارد دیسك با قیمت مناسب .رقابت تنگاتنگی بین تولید كنندگان درایوها وجود داشته و اكثر فروشندگان كاربران را بدلیل اختلاف ناچیز قیمت ، ترغیب به تهیه هارد دیسك های با ظرفیت بالاتر می نمایند. این امر در خصوص درایوهایی با ظرفیت پایین تر صادق است چرا كه آخرین ظرفیت های موجود در بازار به علت تولید كم دارای قیمت بالاتری هستند. بنابران پیشنهاد می گردد هرگز به دنبال آخرین ظرفیت موجود در بازار نباشید.
تهیه بسته كامل( كیت ) درایو .این نوع بسته ها شامل قطعه سخت افزاری،‌كابل ها ،‌دفترچه راهنما و در برخی موارد درایور مورد نظر برای نصب می باشد.
استفاده از درایوهای external در صورت لزوم .با استفاده از این نوع درایوها می توان اطلاعات مهم و حیاتی را در زمانیكه در محل كار خود نمی باشیم ، حفاظت نمود. در مواردیكه نیازمند جابجائی حجم بالائی از اطلاعات می باشیم ، استفاده از درایوهای external می تواند یكی از گزینه های موجود باشد .قیمت درایوهای فوق ، نسبت به درایوهای معمولی كه در درون كیس نصب می شوند، بیشتر بوده و جهت ارتباط با سیستم از پورت های USB۲.۰ استفاده می نمایند.

[arsalan681]

هارد دیسکHDD، که پیش از این به عنوان دیسک گردان ثابت شناخته می شد) یک حافظه دائمی است که به طور دیجیتالی رمزنگاری شده و اطلاعات را روی سطح مغناطیسی دیسک های خود ذخیره می کند. هارد دیسک ها در ابتدا برای استفاده در کنار کامپیوتر تولید شدند و بعد ها از آن ها در داخل کامپیوتر استفاده شد.
You can see links before reply
با گذشت زمان کاربرد های هارددیسک از حیطه کامپیوتر فراتر رفت. به طوریکه در تجهیزات ضبط تصویر، پخش صدا، همچنین در سیستم ها و دوربین های دیجیتال مورد استفاده قرار گرفت. در سال ۲۰۰۵ اولین تلفن های همراه دارای هارد دیسک توسط شرکت های نوکیا و سامسونگ ارائه شد. ایجاد نیاز به حافظه های بزرگ، قبال اعتماد و مستقل، به تولید ساختارهایی همچون RAID،سخت افزار هایی همچون NASحافظه های متصل به شبکه) و سیستم هایی همچون SAN شبکه های ذخیره اطلاعات) منجر شد تا بتوان به طور موثر به حجم بالایی از اطلاعات دسترسی پیدا کرد. با گذشت زمان، ظرفیت هارد دیسک ها رشد نمایی داشته است. در کامپیوتر های شخصی ابتدایی یک درایو با ظرفیت ۲۰ مگابایت بزرگ به نظر می رسید. در نیمه دوم دهه ،۹۰هارد درایو هایی با ظرفیت یک گیگابایت و حتی بزرگتر به بازار آمد. اکنون بیشترین ظرفیت در درایو های داخلی ۰/۷۵ ترابایت(۷۵۰ گیگابایت) و در درایو های خارجی با استفاده ازچند درایو داخلی از یک ترابایت نیز فراتر میرود. این درایو های داخلی ظرفیت ذخیره سازی خود را با استفاده از شیوه ضبط ستونی افزایش داده اند.
تکنولوژی هارد درایو ها با تحت میدان قرار دادن یکسری مواد مغناطیسی اطلاعات را درخود ضبط می کنند. و با تشخیص مغناطیس شدگی آن ماده اطلاعات را از روی آن می خوانند. طرح کلی یک هارد دیسک تشکیل شده از یک مخروط که یک یا چند صفحه مسطح و گرد را نگه می دارد،اطلاعات روی این صفحات ذخیره می شوند. این صفحه ها از یک ماده غیر مغناطیسی(اغلب شیشه یا آلومینیوم) ساخته می شوند و با یک لایه نازک از مواد مغناطیسی روکش می شوند. در درایو های قدیمی از تری اکسید آهن به عنوان ماده مغناطیسی استفاده می شد اما امروزه از آلیاژهای کبالت پایه استفاده می کنند. صفحات با سرعت های بالا به گردش در می آیند.اطلاعات در حین چرخش صفحات بر آنها نوشته می شوند.این کار توسط مکانیزمی با نام: هد خواندن/ نوشتن انجام می شود. این هد با فاصله بسیار کم بالای سطح مغناطیسی حرکت می کند. از این وسیله برای تشخیص و تغییر در وضعیت مغناطیس شدگی ماده زیر آن استفاده می شود. به ازای هر صفحه مغناطیسی روی مخروط، یک هد وجود دارد که همه آنها بر روی یک بازوی مشترک سوار شده اند. همین طور که صفحات دوران می کنند یک بازوی محرک، هد ها را (به آرامی و با حرکت شعاعی) روی یک مسیر قوس دار،روی صفحات به حرکت در می آورد. با این کار به هر هد اجازه داده می شود که تقریبا به همه سطح صفحه در حال دوران دسترسی پیدا کند.سطح مغناطیسی هر صفحه به تعداد زیادی محدوده های کوچک مغناطیسی تقسیم می شود. (اندازه این محدوده ها در حد میکرون می باشد). هر کدام از این محدوده ها برای رمزنگاری یک واحد اطلاعات مورد استفاده قرار می گیرند.در هارد درایو های امروزی، هر یک از این محدوده های مغناطیسی از چند صد دانه مغناطیسی تشکیل شده اند. هر محدده مغناطیسی، یک دوقطبی مغناطیسی را تشکیل می دهد که این دو قطبی ها یک حوزه مغناطیسی متمرکز را در نزدیکی خود ایجاد می کنند. یک هد نوشتن، با ایجاد میدان مغناطیسی قوی در نزدیکی محدوده های مغناطیسی، آن را تحت اثر خود قرار داده مغناطیس می کند. در هارد دیسک های اولیه برای خواندن اطلاعات از همان القا کننده ای استفاده می شد که موقع نوشتن مورد استفاده قرار گرفته بود.
اما با تکنولوژی جدید هد مخصوص نوشتن و هد مخصوص خواندن از هم جدا شده اند، با این وجود هر دوی آنها روی یک بازوی محرک قرار دارند. اغلب هارد درایو ها دارای یک پوشش محکم و کیپ هستند که از محتویات درایو در برابر جمع شدگی،گرد و غبار و دیگر عوامل آلودگی محافظت می کند. هد خواندن / نوشتن هارد درایو بالای صفحات مغناطیسی و روی یک بالشتک هوا که ضخامتی در حد چند نانومتر دارد حرکت می کند. بنابراین سطوح صفحات و محتویات داخلی درایو باید پاک نگه داشته شوند تا با توجه به فاصله نانومتری بین صفحات و هد،از صدمات ناشی از اثر انگشت، غبار، مو، ذرات دود و غیره جلوگیری شود. استفاده از صفحات صلب همچنین کیپ و عایق کردن هارد دیسک، تولرانس بهتری را نسبت به فلاپی دیسک فراهم می کند.بنابراین هارد دیسک ها در مقایسه با فلاپی دیسک ها مقدار بیشتری اطلاعات را می توانند در خود ذخیره کنند. همچنین قابلیت دسترسی و انتقال اطلاعات در هارد دیسک ها سریع تر می باشد. سریع ترین هارد درایوهای مربوط به سرور ها و ایستگاه های کاری با سرعتی معادل ۱۵۰۰۰ دور در دقیقه می چرخند و سرعت انتقال ترتیبی اطلاعات در آنها بالغ بر ۸۰مگابایت در هر ثانیه می باشد. هارد دیسک ها ی مربوط به نوت بوک ها که از نظر فیزیکی کوچکتر از نمونه های خانگی هستند، معمولا دارای سرعت و ظرفیت پایین تری می باشند. اغلب این هارد دیسک ها با سرعتی در حدود ۴۲۰۰ دور در دقیقه می چرخند. البته لازم به ذکر است که جدید ترین انواع این دسته هارددیسک ها دارای سرعتی معادل ۷۲۰۰ دور در دقیقه می باشند.
● تاریخچه:
برای سالها، هارد دیسک ها تجهیزات بزرگ و سنگین بودند و به دلیل بزرگی، سنگینی، حساسیت بالا و مصرف زیاد انرژی، بیشتر برای محیط های حفاظت شده یک مرکز اطلاعات یا دفاتر بزرگ مناسب بودند تا محیط های خشن و ناملایم صنعتی،خانه ها یا دفاتر کوچک.
▪ یک هارد دیسک قدیمی IBM در سال ۱۹۷۹
تا قبل از دهه ۸۰ میلادی اغلب هارد دیسک ها صفحات ۸ اینچی (۲۰ سانتی) یا ۱۴ اینچی(۳۵) سانتی داشتند و برای نگه داری آنها نیاز به فضای زیادی بود.(مخصوصا درایو های بزرگ قابل حمل و نقل (قابل نصب و برداشت) که به خاطر بزرگی به ماشین های لباسشویی معروف بودند). این گونه هارد درایو ها به علت داشتن موتور های بزرگ، به منبع تغذیه سه فاز و آمپراژ بالا نیاز داشتند. به همین دلیل تا سال ۱۹۸۰ برای میکروکامپیوتر ها از هارد دیسک استفاده نمی شد. تا اینکه در این سال شرکت seagate tecnology اولین هارد درایو ۵‎/۲۵ خود را با ظرفیت ۵ مگابایت تحت عنوان ST-۵۰۶ به بازار ارائه کرد. در واقع تا آن زمان کامپیوتر های شخصی اولیه IBM یعنی IBM۵۱۵۰ مجهز به هارد دیسک نبودند. در اوایل دهه ۸۰ اغلب هارد دیسک های مربوط به میکرو کامپیوتر ها با نام تولید کننده خود به فروش نمی رسیدند بلکه به وسیله OEM ها به عنوان بخشی از یک مجموعه بزرگتر (مانند Corvus Disk System یا Apple proFile) فروخته می شدند. کامپیوتر های نوع IBM PC/XT دارای هارد دیسک داخلی بودند و این باعث ایجاد تمایل عمومی به خرید درایو های خام (از طریق پست) و نصب مستقیم آنها در داخل سیستم شد. سازندگان هارد دیسک شروع به بازاریابی کردندو بالاخره طولی نکشید که در اواسط دهه ۹۰ هارد دیسکها در قفسه مغازه های خرده فروش نیز قرار گرفتند. هارد درایو های داخلی کم کم به یک گزینه رایج در کامپیوتر های PC تبدیل شدند و هارد درایو های خارجی محبوبیت خود را برای مدتها مخصوصا در بین انواع Apple Macintosh و انواع مشابه آن حفظ کردند. همه کامپیوتر های ساخت Mac بین سال های ۱۹۸۶ تا ۱۹۹۸ یک پورت SCSI در پشت خود داشتند که جداسازی خارجی را آسان می ساخت. به دلیل شرایط موجود، هارد درایو های خارجیSCSI نها گزینه منطقی به نظر می رسیدند. هارد درایو های خارجیSCSI همچنین در میکرو کامپیوتر های قدیمی تر مانند سری Apple II به کار می رفتند، همچنین از آنها حتی امروزه به طور گسترده ای در سرور ها استفاده می شود. ظهور رابط های پرسرعت خارجی مانند USB و Fire Wire در اواخر دهه ،۹۰ به کاربرد درایو های خارجی در بین کاربران جانی دوباره داد.به طور اخص کاربرانی که حجم بالایی از اطلاعات را بین دو یا چند محل جا به جا می کردند از این سیستم استقبال کردند. امروزه اغلب تولید کننده گان هارد دیسک، دیسک های خود را به صورت خارجی نیز می سازند.
● خصوصیات هارد دیسک:
▪ ظرفیت معمولا با گیگابایت بیان می شود.
▪ اندازه فیزیکی معمولا با اینچ بیان می شود:
امروزه تقریبا همه هارد دیسک هایی که در کامپیوتر های رومیزی (خانگی - اداری) و نوت بوک ها استفاده می شوند، ۳‎/۵ یا ۲‎/۵ اینچی هستند. هارد دیسک های ۲‎/۵ اینچی معمولا کند تر هستند و حجم کمتری نیز دارند اما در عوض برق کمتری مصرف می کنند و مقاومت به ضربه و تکان در آنها بیشتر است. اندازه دیگری که استفاده از آن به طور فزاینده ای در حال رشد است نوع ۱‎/۸ اینچی می باشد که درmp۳ player ها و نوت بوک های کوچک مورد استفاده قرار می گیرد. این نوع از هارد درایو ها مصرف انرژی بسیار پایینی دارند ودر مقابل ضربه بسیار مقاوم می باشند. علاوه بر موارد مذکور انواع دیگری نیز موجود می باشندکه در ادامه به توضیح آنها پرداخته می شود: نوع یک اینچی که طوری طراحی شده اند تا با ابعاد کانال های فیبری نوع دوم(FC Type II) جور باشند. از این نوع هاردیسک در تجهیزات قابل حمل و نقل از جمله دوربین های دیجیتال نیز استفاده می شود. همچنین نوع ۰‎/۸۵ اینچی نیزتوسط شرکت توشیبا جهت استفاده در گوشی های تلفن همراه و کاربرد های مشابه آن ساخته شده است. طراحی سایز هاردیسک ها کمی گیج کننده است، به عنوان مثال یک دیسک درایو ۳‎/۵ اینچی دارای کیسی با پهنای ۴ اینچ می باشد. علاوه بر این هاردیسک های مخصوص سرور در دو اندازه ۳‎/۵ و ۲‎/۵ اینچی تولید می شوند.
▪ قبلیت اعتماد، با واحد (MTBF) یا فاصله زمانی بین خطاها سنجیده می شود.
درایو های ۱ ایچی ساتا (SATA) سرعت هایی تا حدود ۱۰۰۰۰ دور در دقیقه را ساپورت می کنند. و دارای MTBF برابر با یک ملیون ساعت با چرخه فعالیت سبک ۸ ساعته می باشند. درایو های FC قابلیت چرخیدن با سرعت ۱۵۰۰۰ دور در دقیقه را دارا هستند و MTBF آنها برابر با ۱‎/۴ ملیون ساعت با ۲۴چرخه فعالیت ساعت ۲۴ ساعته می باشد.
▪ تعداد فعالیت های ورودی خروجی در هر ثانیه: دیسک های جدید در هر ثانیه قادرند ۵۰ دسترسی اتفاقی و یا ۱۰۰ دسترسی ترتیبی را برآورده سازند.
▪ مصرف انرژی(این موضوع به خصوص در رابطه با لپ تاپ هایی که از باطری استفاده می کنند حائز اهمیت می باشد).
▪ شدت صدا و نویز تولید شده بر حسب دسی بل (db).(البته بسیاری افراد آن را برحسب بل می سنجند نه دسی بل.)
▪ میزان G Shock (که در درایو های جدید بسیار بالا می باشد)
▪ سرعت انتقال اطلاعات: درایو های داخلی: از ۲‎/۴۴ تا ۵‎/۷۴ مگابایت در هر ثانیه. درایو های خارجی: از ۷۴ تا ۴‎/۱۱۱ مگابایت در هر ثانیه.
▪ سرعت دسترسی تصادفی: از ۵ تا ۱۵ میلی ثانیه.
● سنجش ظرفیت:
تولید کنندگان هارد درایو معمولا ظرفیت درایو را با استفاده از پیشوندهای SI مشخص می کنند. پیشوند های گیگا و مگا از این دسته اند. تاریخچه این نام گذاری به زمانی بر می گردد که ظرفیت ذخیره سازی از مرز میلیون بایت فراتر رفت. یعنی بسیار قبل تر از پیشوند های استاندارد باینری (حتی قبل از اینکه پیشوند های SI درسال ۱۹۶۰ ایجاد شوند.) IEC در سال ،۱۹۹۹ پیشوند های باینری را استاندارد کرد. بعد از آن بسیاری از دست اندر کاران تولید کامپیوتر و نیمه رساناها عبارت کبلو بایت را برای ۱۰۲۴ بایت پذیرفتند. دلیل پذیرش عبارت مذکور این بود که عدد ۱۰۲۴ به اندازه کافی به پیشوند کیلو(۱۰۰۰) نزدیک بود. بعضی مواقع این استاندارد غیر SI یک توصیف کننده نیز به همراه خود داشت،مثلا: ۱ KB = ۱۰۲۴ Bytes. اما این توصیف کننده، به خصوص در بین بازاریان کم کم حذف شد. این روند به تدریج تبدیل به عادت شد و به دنبال آن پیشوندهای مگا، گیگا،ترا و حتی پتا نیز مورد استفاده قرار گرفتند. سیستم های عامل و نرم افزار های کاربردی آنها (به ویژه سیستم عامل های گرافیکی مثل مایکروسافت ویندوز اغلب ظرفیت را با پیشوند های باینری بیان می کردند. و همین امر باعث شد تا بین ظرفیت اعلام شده از طرف تولید کنندگان و ظرفیت گزارش شده توسط سیستم های عامل اختلاف ایجاد شود. این اختلاف مخصوصا در مورد هارد درایو های با ظرفیت چندین گیگابایت بیشتر به چشم می آمد. کاربران اغلب متوجه می شدند که ظرفیت گزارش شده توسط سیستم عامل بسیار کمتر از ظرفیت اعلام شده توسط تولید کننده است. به عنوان مثال مایکروسافت ویندوز ،۲۰۰۰ ظرفیت درایو را درسیستم دسیمال (ده دهی) با ۱۲ رقم و در سیستم باینری با ۳ رقم بیان می کرد. بنابر این هارد درایوی که ظرفیت آن توسطتولید کننده ۳۰ گیگابایت اعلام شده بود، توسط ویندوز، ۳۰۰۶۵۰۹۸۵۶۸ بایت یا ۲۸ گیگابایت گزارش می شد. تولید کنندگان هارد درایو از اصطلاح گیگا (۱۰ به توان ۹) در سیتم SI استفاده می کردنند که تقریب خوبی برای گیگا بایت به حساب می آمد.
ولی سیستم عامل ها گیگابایت را۳۰^۲، یعنی ۱۰۷۳۷۴۱۸۲۴ بایت تعریف می کردند.بنابراین ظرفیت گزارش شده توسط سیستم عامل بیشتر نزدیک به ۲۸ گیگابایت بود.به همین علت بسیاری از نرم افزار ها که ظرفیت را گزارش می دادند شروع به استفاده از پیشوند های استاندارد IEC کردند.(مثلا KiB، MiB و GiB). بسیاری افراد اشتباهاً اختلاف در گزارش ظرفیت را به فضای اختصاص داده شده به اطلاعات مربوط به پارتیشن بندی و فایل های سیستم، نسبت می دهند.اما حتی برای فایل سیستم های بسیار بزرگ (چند GiB)، فضای مرد نیاز از چند MiB تجاوز نمی کند.بنابراین فرضیه نمی تواند توجیه قانع کننده ای برای گم شدن ده ها گیگابایت باشد.ظرفیت یک هارد دیسک را می توان با استفاده از رابطه زیرمحاسبه کرد: ظرفیت هارد درایو= تعداد سیلندر ها تعداد هد ها، تعداد سکتور ها ۵۱۲ جامعیت: در حین حرکت دیسک،سیستم مخروط هارد دیسک به کمک فشار هوای داخل محفظه درایو، هد ها را در ارتفاع مناسبی از صفحه های مغناطیسی قرار می دهد. برای اینکه یک هارد درایو به خوبی کارکند به مقدار معینی فشار هوا نیاز دارد. ارتباط با محیط خارج و فشار اتمسفر از طریق یک سوراخ کوچک(تقریبا به قطر ۲‎/۱ میلیمتر) که روی درپوش قرار دارد میسر می شود.که معمولا یک فیلتر کربنی از داخل روی آن را پوشانده(فیلتر تنفسی). اگر فشار هوا خیلی پایین باشدهد ها به اندازه کافی از جای خود بلند نمی شوند و در ارتفاع مناسبی قرار نمی گیرند و خطر برخورد هد ها با صفحه و از دست رفتن اطلاعات وجود دارد. برای کارکرد در ارتفاع زیاد(۳۰۰۰ متر) به درایو های عایق و تنظیم فشار شده نیاز داریم. بدین منظور درایو های جدید دارای سنسور های دما هستند تا بتوانند فعالیت خود را با محیط اطرافشان تطبیق دهند. مجاورت با رطوبت بالا برای مدت زمان طولانی باعث ایجاد خوردگی در هد ها و دیسک ها می شود. اگر درایو برای قرار دادن هد های خود بر روی صفحات از تکنولوژی کلید های قطع و وصل تماسی(CSS) استفاده کند، رطوبت افزایش یافته و باعث افزایش تمایل چسبندگی هدها به صفحات مغناطیسی می گردد.این پدیده ممکن است منجر به وارد آمدن صدمات فیزیکی به دیسک و موتور شود همچنین ممکن است باعث برخورد هد با صفحات مغناطیسی گردد.
سوراخ های تنفس روی همه هارد درایو ها دیده می شوند و معمولا در کنار خود یک برچسب هشدار دهنده دارند که به کاربر هشدار می دهد که این سوراخ ها را نپوشاند. هوای داخل درایو در حال کار،پیوسته در حال حرکت است.هوا بر اثر اصطکاک با صفحات در حال چرخش دیسک به حرکت در می آید. این هوا از یک فیلتر داخلی عبور داده می شود تا از هرگونه آلودگی ناشی از فرآیند تولید،ذرات یا مواد شیمیایی که به گونه ای داخل محفظه شده اند و ذراتی که در حین کار درایو ایجاد شده اند پاک شود. با توجه به فاصله بسیار کم بین هدها و صفحات، هرگونه آلودگی روی آنها به برخود هد با صفحه مغناطیسی منجر خواهد شد. هد پس از برخورد با صفحه آن را می خراشد و لایه نازک مغناطیسی آن را از بین می برد. در مورد هد های بزرگ مقاومتی مغناطیسی(GMR) وجود آلودگی های بسیار کم (که حتی باعث خراشیده شدن صفحات نمی شوند) به علت ایجاد اصطکاک با سطح صفحات به داغ شدن بیش از حد هد منجر می گردند. گرم شدن بش از حد هد موجب می گردد که اطلاعات به طور موقت یعنی تا زمانی که هد دمای نرمال خود را به دست بیاورد غیر قابل خواندن شوند. این عارضه را که نامیزانی حرارتی نامیده می شود می توان به وسیله فیلتر کردن الکترونیکی سیگنال خوانده شده بر طرف کرد. علاوه بر مورد ذکر شده موارد دیگری نیز می توانند به برخورد هد با صفحات مناطیسی منجر شوند از آن جمله: خطاهای الکترونیک، ضربه های فیزیکی، فرسودگی،خوردگی و تولید نامناسب هد ها یا صفحات.
در اغلب درایو های سرور وقتی سیستم خاموش می شود هد ها در منطقه ای که منطقه فرود نامیده می شود قرار می گیرند. منطقه فرود محدوده ای از دیسک است که اطلاعات در آنجا ذخیره نمی شود و معمولا نزدیک مرکز صفحه قرار دارد. به این منطقه CSS نیز گفته می شود(منطقه شروع و توقف تماسی).اما در مدل های قدیمی هارد درایو توقف های ناگهانی و خطاهای منبع تغذیه در برخی موارد باعث می شد که هد ها روی محدوده های ذخیره اطلاعات فرود بیایند که خطر از دست رفتن اطلاعات را افزایش می داد. در واقع قبلا باید در فرآیندی هد ها از روی دیسک کنار رفته و به اصطلاح پارک می شدند و بعد سیستم خاموش می شد. در درایو های جدید، هنگام قطع ناگهانی برق از فنر های خاصی(در ابتدا) و یا از نیروی گریز از مرکز و اینرسی چرخشی صفحات برای پارک کردن هد ها استفاده می شود.قطعات الکترونیکی هارد درایو حرکات بازوی محرک و چرخش دیسک را کنترل می کنند و با توجه به دستوری که از کنترل گر دیسک دریافت می کنند،امکان خواندن ونوشتن روی دیسک را فراهم می سازند. لخت افزار های درایو های جدید(لخت افزار ترکیبی است از سخت افزار و نرم افزار)قادرند که فرآیند خواندن /نوشتن روی دیسک را برنامه ریزی کرده و سکتور هایی را که دچار خطا شده اند اصلاح نمایند.
همچنین امروزه اغلب هارد درایو ها و مادر بردها از تکنولوژی SMART برخوردارند. (تکنولوژی کنترل، تحلیل و گزارش اتومات). به وسیله این تکنولوژی خطا های احتمالی پیش بینی شده و به کاربر هشدار داده می شود تا از صدمه دیدن اطلاعات جلوگیری شود. مناطق فرود: کف لغزنده ابعادی برابر با ۰‎/۱و۱‎/۲۵ میلیمتر دارد(اندازه نانومتری) که همین وجه ازمیکرو فوتوگراف بالای صفحه مغناطیسی قرار می گیرد. یکی دیگر از قسمت های حیاتی هد، ساختار گرد و نارنجی رنگ وسط تصویر است. به سیم ها و اتصلات الکتریکی متصل به تشتک های طلایی توجه کنید. در حدود سال ۱۹۹۵ IBM تکنولوژی را ارائه داد که در آن مناطق فرود با پردازش دقیق لیزری تعیین می شدند. (LTZ) در این تکنولوژی یک ردیف برجستگی نانومتری و بسیار ظریف در مرکز صفحات ایجاد می شوند که عمل درگیری ونگه داشتن هد را تسهیل می کنند. این تکنولوژی امروزه نیز به طور گسترده مورد استفاده قرار می گیرد. چند سال بعد از آن، IBM تکنولوژی تخلیه هد را ارئه کرد که در تجهیزات قابل حمل و نقل مثل لپ تاپ ها ودیگر انواع هارد دیسک ها مورد استفاده قرارمی گرفت. در این تکنولوژی، هد از روی صفحه برداشته می شود و روی یک برجستگی پله مانند درلبه صفحات قرار می گیرد. با این فرآیند خطر چسبیدگی و بروز خطا به علت ضربات فیزیکی کاهش یافت. امروزه همه تولید کننده گان برای تولید محصولاتشان یکی از این دو تکنیک را مورد استفاده قرار می دهند. هر دو روش دارای مزایا و معایب خاص خودشان هستند. از جمله ایراداتی که به این روش ها وارد است می توان به کمتر شدن فضای ذخیره سازی، کنترل نسبتا مشکل تلرانس و هزینه های تولید و بکارگیری اشاره کرد.IBM برای لپ تاپ های سری Thinkpad خود، اقدام به طراحی سیستم حفاظت فعال کرد.

[arsalan681]

با اینکه می توان واژه " حافظه " را بر هر نوع وسیله ذخیره سازی الکترونیکی اطلاق کرد، ولی اغلب از واژه فوق برای مشخص نمودن حافظه های سریع با قابلیت ذخیره سازی موقت استفاده بعمل می آید. در صورتیکه پردازنده مجبور باشد برای بازیابی اطلاعات مورد نیاز خود بصورت دائم از هارد دیسک استفاده نماید، قطعا" سرعت عملیات پردازنده ( با آن سرعت بالا) کند خواهد گردید.
You can see links before reply
حافظه با هدف ذخیره سازی اطلاعات (دائم ، موقت) در کامپیوتر استفاده می گردد. از انواع متفاوتی حافظه درکامپیوتر استفاده می گردد .
RAM
ROM
Cache
Dynamic RAM
Static RAM
Flash Memory
Virtual Memory
Video Memory
BIOS

استفاده از حافظه صرفا" محدود به کامپیوترهای شخصی نبوده و در دستگاههای متفاوتی نظیر : تلفن های سلولی، PDA ، رادیوهای اتومبیل ، VCR ، تلویزیون و ... نیز در ابعاد وسیعی از آنها استفاده بعمل می آید.هر یک از دستگاههای فوق مدل های متفاوتی از حافظه را استفاده می نمایند.
● مبانی اولیه حافظه
با اینکه می توان واژه " حافظه " را بر هر نوع وسیله ذخیره سازی الکترونیکی اطلاق کرد، ولی اغلب از واژه فوق برای مشخص نمودن حافظه های سریع با قابلیت ذخیره سازی موقت استفاده بعمل می آید. در صورتیکه پردازنده مجبور باشد برای بازیابی اطلاعات مورد نیاز خود بصورت دائم از هارد دیسک استفاده نماید، قطعا" سرعت عملیات پردازنده ( با آن سرعت بالا) کند خواهد گردید. زمانیکه اطلاعات مورد نیاز پردازنده در حافظه ذخیره گردند، سرعت عملیات پردازنده از بعد دستیابی به داده های مورد نیاز بیشتر خواهد گردید. از حافظه های متعددی بمنظور نگهداری موقت اطلاعات استفاده می گردد.
مجموعه متنوعی ازانواع حافظه ها وجود دارد . پردازنده با توجه به ساختار سلسله مراتبی فوق به آنها دستیابی پیدا خواهد کرد. زمانیکه در سطح حافظه های دائمی نظیر هارد و یا حافظه دستگاههائی نظیر صفحه کلید، اطلاعاتی موجود باشد که پردازنده قصد استفاده از آنان را داشته باشد ، می بایست اطلاعات فوق از طریق حافظه RAM در اختیار پردازنده قرار گیرند. در ادامه پردازنده اطلاعات و داده های مورد نیاز خود را در حافظه Cache و دستورالعمل های خاص عملیاتی خود را در رجیسترها ذخیره می نماید.
تمام عناصر سخت افزاری ( پردازنده، هارد دیسک ، حافظه و ...) و عناصر نرم افزاری ( سیستم عامل و...) بصورت یک گروه عملیاتی بکمک یکدیگر وظایف محوله را انجام می دهند . بدون شک در این گروه " حافظه " دارای جایگاهی خاص است . از زمانیکه کامپیوتر روشن تا زمانیکه خاموش می گردد ، پردازنده بصورت پیوسته و دائم از حافظه استفاده می نماید. بلافاصله پس از روشن نمودن کامپیوتر اطلاعات اولیه ( برنامه POST) از حافظه ROM فعال شده و در ادامه وضعیت حافظه از نظر سالم بودن بررسی می گردد ( عملیات سریع خواندن ، نوشتن ) .در مرحله بعد کامپیوتر BIOS را ازطریق ROM فعال خواهد کرد. BIOS اطلاعات اولیه و ضروری در رابطه با دستگاههای ذخیره سازی، وضعیت درایوی که می بایست فرآیند بوت از آنجا آغاز گردد، امنیت و ... را مشخص می نماید. در مرحله بعد سیستم عامل از هارد به درون حافظه RAM استقرار خواهد یافت . بخش های مهم و حیاتی سیستم عامل تا زمانیکه سیستم روشن است در حافظه ماندگار خواهند بود. در ادامه و زمانیکه یک برنامه توسط کاربر فعال می گردد، برنامه فوق در حافظه RAM مستقر خواهد شد. پس از استقرار یک برنامه در حافظه و آغاز سرویس دهی توسط برنامه مورد نظر در صورت ضرورت فایل های مورد نیاز برنامه فوق، در حافظه مستقر خواهند شد.و در نهایت زمانیکه به حیات یک برنامه خاتمه داده می شود (Close) و یا یک فایل ذخیره می گردد ، اطلاعات بر روی یک رسانه ذخیره سازی دائم ذخیره و نهایتا" حافظه از وجود برنامه و فایل های مرتبط ، پاکسازی ! می گردد.
همانگونه که اشاره گردید در هر زمان که اطلاعاتی ، مورد نیاز پردازنده باشد، می بایست اطلاعات درخواستی در حافظه RAM مستقر تا زمینه استفاده از آنان توسط پردازنده فراهم گردد. چرخه درخواست اطلاعات موجود درRAM توسط پردازنده ، پردازش اطلاعات توسط پردازنده و نوشتن اطلاعات جدید در حافظه یک سیکل کاملا" پیوسته بوده و در اکثر کامپیوترها سیکل فوق ممکن است در هر ثانیه میلیون ها مرتبه تکرار گردد.
به محل ذخیره کردن محاسباتی که توسط کامپیوتر انجام میگیرد حافظه گویند. در کامپیوتر ها دو نوع متداول حافظه وجود دارد. در واقع حافظه اصلی کامپیوتر شامل دو بخش است : حافظه فقط خواندنی (ROM) و حافظه با دسترسی تصادفی (RAM)
● RAM
حافظه (RAM(Random Access Memory شناخته ترین نوع حافظه در دنیای کامپیوتر است . روش دستیابی به این نوع از حافظه ها تصادفی است . چون می توان به هر سلول حافظه مستقیما" دستیابی پیدا کرد . در مقابل حافظه های RAM ، حافظه های(SAM(Serial Access Memory وجود دارند. حافظه های SAM اطلاعات را در مجموعه ای از سلول های حافظه ذخیره و صرفا" امکان دستیابی به آنها بصورت ترتیبی وجود خواهد داشت. ( نظیر نوار کاست ) در صورتیکه داده مورد نظر در محل جاری نباشد هر یک از سلول های حافظه به ترتیب بررسی شده تا داده مورد نظر پیدا گردد. حافظه های SAM در مواردیکه پردازش داده ها الزاما" بصورت ترتیبی خواهد بود مفید می باشند ( نظیر حافظه موجود بر روی کارت های گرافیک ). داده های ذخیره شده در حافظه RAM با هر اولویت دلخواه قابل دستیابی خواهند بود.
▪ مبانی حافظه های RAM
حافظه RAM ، یک تراشه مدار مجتمع (IC) بوده که از میلیون ها ترانزیستور و خازن تشکیل شده است .در اغلب حافظه ها با استفاده و بکارگیری یک خازن و یک ترانزیستور می توان یک سلول را ایجاد کرد. سلول فوق قادر به نگهداری یک بیت داده خواهد بود. خازن اطلاعات مربوط به بیت را که یک و یا صفر است ، در خود نگهداری خواهد کرد.عملکرد ترانزیستور مشابه یک سوییچ بوده که امکان کنترل مدارات موجود بر روی تراشه حافظه را بمنظور خواندن مقدار ذخیره شده در خازن و یا تغییر وضعیت مربوط به آن ، فراهم می نماید.خازن مشابه یک ظرف ( سطل) بوده که قادر به نگهداری الکترون ها است . بمنظور ذخیره سازی مقدار" یک" در حافظه، ظرف فوق می بایست از الکترونها پر گردد. برای ذخیره سازی مقدار صفر، می بایست ظرف فوق خالی گردد.مسئله مهم در رابطه با خازن، نشت اطلاعات است ( وجود سوراخ در ظرف ) بدین ترتیب پس از گذشت چندین میلی ثانیه یک ظرف مملو از الکترون تخلیه می گردد. بنابراین بمنظور اینکه حافظه بصورت پویا اطلاعات خود را نگهداری نماید ، می بایست پردازنده و یا " کنترل کننده حافظه " قبل از تخلیه شدن خازن، مکلف به شارژ مجدد آن بمنظور نگهداری مقدار "یک" باشند.بدین منظور کنترل کننده حافظه اطلاعات حافظه را خوانده و مجددا" اطلاعات را بازنویسی می نماید.عملیات فوق (Refresh)، هزاران مرتبه در یک ثانیه تکرار خواهد شد.علت نامگذاری DRAM بدین دلیل است که این نوع حافظه ها مجبور به بازخوانی اطلاعات بصورت پویا خواهند بود. فرآیند تکراری " بازخوانی / بازنویسی اطلاعات" در این نوع حافظه ها باعث می شود که زمان تلف و سرعت حافظه کند گردد.
سلول های حافظه بر روی یک تراشه سیلیکون و بصورت آرایه ای مشتمل از ستون ها ( خطوط بیت ) و سطرها ( خطوط کلمات) تشکیل می گردند. نقطه تلاقی یک سطر و ستون بیانگر آدرس سلول حافظه است .
حافظه های DRAM با ارسال یک شارژ به ستون مورد نظر باعث فعال شدن ترانزیستور در هر بیت ستون، خواهند شد.در زمان نوشتن خطوط سطر شامل وضعیتی خواهند شد که خازن می بایست به آن وضعیت تبدیل گردد. در زمان خواندن Sense-amplifier ، سطح شارژ موجود در خازن را اندازه گیری می نماید. در صورتیکه سطح فوق بیش از پنجاه درصد باشد مقدار "یک" خوانده شده و در غیراینصورت مقدار "صفر" خوانده خواهد شد. مدت زمان انجام عملیات فوق بسیار کوتاه بوده و بر حسب نانوثانیه ( یک میلیاردم ثانیه ) اندازه گیری می گردد. تراشه حافظه ای که دارای سرعت ۷۰ نانوثانیه است ، ۷۰ نانو ثانیه طول خواهد کشید تا عملیات خواندن و بازنویسی هر سلول را انجام دهد.
سلول های حافظه در صورتیکه از روش هائی بمنظور اخذ اطلاعات موجود در سلول ها استفاده ننمایند، بتنهائی فاقد ارزش خواهند بود. بنابراین لازم است سلول های حافظه دارای یک زیرساخت کامل حمایتی از مدارات خاص دیگر باشند.مدارات فوق عملیات زیر را انجام خواهند داد :
▪ مشخص نمودن هر سطر و ستون (انتخاب آدرس سطر و انتخاب آدرس ستون )
▪ نگهداری وضعیت بازخوانی و باز نویسی داده ها ( شمارنده )
▪ خواندن و برگرداندن سیگنال از یک سلول ( Sense amplifier)
اعلام خبر به یک سلول که می بایست شارژ گردد و یا ضرورتی به شارژ وجود ندارد ( Write enable)
سایر عملیات مربوط به "کنترل کننده حافظه" شامل مواردی نظیر : مشخص نمودن نوع سرعت ، میزان حافظه و بررسی خطاء است .
حافظه های SRAM دارای یک تکنولوژی کاملا" متفاوت می باشند. در این نوع از حافظه ها از فلیپ فلاپ برای ذخیره سازی هر بیت حافظه استفاده می گردد. یک فلیپ فلاپ برای یک سلول حافظه، از چهار تا شش ترانزیستور استفاده می کند . حافظه های SRAM نیازمند بازخوانی / بازنویسی اطلاعات نخواهند بود، بنابراین سرعت این نوع از حافظه ها بمراتب از حافظه های DRAM بیشتر است .با توجه به اینکه حافظه های SRAM از بخش های متعددی تشکیل می گردد، فضای استفاده شده آنها بر روی یک تراشه بمراتب بیشتر از یک سلول حافظه از نوع DRAM خواهد بود. در چنین مواردی میزان حافظه بر روی یک تراشه کاهش پیدا کرده و همین امر می تواند باعث افزایش قیمت این نوع از حافظه ها گردد. بنابراین حافظه های SRAM سریع و گران و حافظه های DRAM ارزان و کند می باشند . با توجه به موضوع فوق ، از حافظه های SRAM بمنظور افزایش سرعت پردازنده ( استفاده از Cache) و از حافظه های DRAM برای فضای حافظه RAM در کامپیوتر استفاده می گردد.
RAM سر نام عبارت (Random Access Memory ) به مفهوم حافظه با دستیابی مستقیم یا دستیابی تصادفی ، محلی است که دستورالعمل ها و داده های برنامه در آن ذخیره میشوند. بطوری که مستقیماً برای واحد پردازش مرکزی (CPU) قابل دستیابی باشند. RAM حافظه خواندنی / نوشتنی نیز نامیده میشود. لازم به ذکر است که با قطع ناگهانی برق تمام اطلاعات این حافظه از بین خواهد رفت .
● ROM
حافظه ROM یک نوع مدار مجتمع (IC) است که در زمان ساخت داده هائی در آن ذخیره می گردد. این نوع از حافظه ها علاوه بر استفاده در کامپیوترهای شخصی در سایر دستگاههای الکترونیکی نیز بخدمت گرفته می شوند. حافظه های ROM از لحاظ تکنولوژی استفاده شده، دارای انواع زیر می باشند:
ROM
PROM
EPROM
EEPROM
Flash Memory

هر یک از مدل های فوق دارای ویژگی های منحصربفرد خود می باشند . حافظه های فوق در موارد زیردارای ویژگی مشابه می باشند:
داده های ذخیره شده در این نوع تراشه ها " غیر فرار " بوده و پس از خاموش شدن منبع تامین انرژی اطلاعات خود را از دست نمی دهند.
داده های ذخیره شده در این نوع از حافظه ها غیر قابل تغییر بوده و یا اعمال تغییرات در آنها مستلزم انجام عملیات خاصی است.
▪ مبانی حافظه های ROM
حافظه ROM از تراشه هائی شامل شبکه ای از سطر و ستون تشکیل شده است ( نظیر حافظه RAM) ، هر سطر وستون در یک نقطه یکدیگر را قطع می نمایند. تراشه های ROM دارای تفاوت اساسی با تراشه های RAM می باشند. حافظه RAM از " ترانزیستور " بمنظور فعال و یا غیرفعال نمودن دستیابی به یک " خازن " در نقاط برخورد سطر و ستون ، استفاده می نمایند.در صورتیکه تراشه های ROM از یک " دیود" (Diode) استفاده می نماید. در صورتیکه خطوط مربوطه "یک" باشند برای اتصال از دیود استفاده شده و اگر مقدار "صفر" باشد خطوط به یکدیگر متصل نخواهند شد. دیود، صرفا" امکان حرکت " جریان " را در یک جهت ایجاد کرده و دارای یک نقطه آستانه خاص است . این نقطه اصطلاحا" (Forward breakover) نامیده می شود. نقطه فوق میزان جریان مورد نیاز برای عبور توسط دیود را مشخص می کند. در تراشه ای مبتنی بر سیلیکون نظیر پردازنده ها و حافظه ، ولتاژ Forward breakover تقریبا" معادل شش دهم ولت است .با بهره گیری از ویژگی منحصر بفرد دیود، یک تراشه ROM قادر به ارسال یک شارژ بالاتر از Forward breakover و پایین تر از ستون متناسب با سطر انتخابی ground شده در یک سلول خاص است .در صورتیکه دیود در سلول مورد نظر ارائه گردد، شارژ هدایت شده (از طریق Ground ) و با توجه به سیستم باینری ( صفر و یک )، سلول یک خوانده می شود ( مقدار آن ۱ خواهد بود) در صورتیکه مقدار سلول صفر باشد در محل برخورد سطر و ستون دیودی وجود نداشته و شارژ در ستون ، به سطر مورد نظر منتقل نخواهد شد.
همانطور که اشاره گردید، تراشه ROM ، مستلزم برنامه نویسی وذخیره داده در زمان ساخت است . یک تراشه استاندارد ROM را نمی توان برنامه ریزی مجدد و اطلاعات جدیدی را در آن نوشت . در صورتیکه داده ها درست نبوده و یا مستلزم تغییر و یا ویرایش باشند، می بایست تراشه را دور انداخت و مجددا" از ابتدا عملیات برنامه ریزی یک تراشه جدید را انجام داد.فرآیند ایجاد تمپلیت اولیه برای تراشه های ROM دشوار است .اما مزیت حافظه ROM بر برخی معایب آن غلبه می نماید. زمانیکه تمپلیت تکمیل گردید تراشه آماده شده، می تواند بصورت انبوه و با قیمت ارزان به فروش رسد.این نوع از حافظه ها از برق ناچیزی استفاده کرده ، قابل اعتماد بوده و در رابطه با اغلب دستگاههای الکترونیکی کوچک، شامل تمامی دستورالعمل های لازم بمنظور کنترل دستگاه مورد نظر خواهند بود.استفاده از این نوع تراشه ها در برخی از اسباب بازیها برای نواختن موسیقی، آواز و ... متداول است.
ROM سرنام عبارت (Read Only Memory ) یا حافظه فقط خواندنی ، حافظه ای بر پایه نیمه هادی است که دستورالعمل ها یا داده های قابل خواندن و غیر قابل تغییری را در خود جای میدهد. ROM بخشی از انبار اولیه کامپیوتر است که محتویاتش را زمان خاموش کردن دستگاه از دست نمیدهد و شامل برنامه های ضروری سیستم است . دستورالعمل های راه اندازی در ROM نگهداری میشود و هنگام روشن کردن کامپیوتر کار راه اندازی سیستم به عهده آنها است.

[arsalan681]

زمانی که اولین نسخه ویندوز ارائه شده بود، امکان مدیریت حافظه اندکی توسط آن وجود داشت. در آن زمان، حافظه گران بود و حتی در صورتی که استفاده کنندگان توان مالی تهیه آن را داشتند، کامپیوترهای آن دوره قادر به استفاده از آن نبودند.
You can see links before reply
در هر کامپیوتر از مجموعه ای منابع سخت افزاری و نرم افزاری استفاده می گردد که هر یک دارای جایگاه مختص به خود می باشند. سیستم عامل، مسئولیت مدیریت منابع موجود در یک کامپیوتر را برعهده دارد. مجموعه پتانسیل های سخت افزاری و نرم افزاری موجود وچگونگی مدیریت آنان توسط سیستم عامل، میزان مفید بودن و کارایی یک کامپیوتر را مشخص می نماید. حافظه اصلی (RAM) یکی از مهمترین منابع سخت افزاری موجود در کامپیوتر است که با توجه به نقش محوری آن در اجرای برنامه های کامپیوتری، همواره در معرض پرسش های فراوانی از جانب کاربران کامپیوتر است. به عنوان نمونه، شاید این سؤال برای شما نیز مطرح شده باشد که تأثیر افزایش حافظه اصلی بر سرعت کامپیوتر چیست و در صورت افزایش حافظه اصلی، آیا کارایی سیستم نیز به همان میزان افزایش خواهد یافت؟ در این مطلب به بررسی این موضوع خواهیم پرداخت که چرا حافظه اصلی دارای یک نقش مهم و غیرقابل انکار در کارایی سیستم است. ادامه بحث را با در نظر گرفتن دو فرضیه دنبال می نماییم. اول این که بر روی کامپیوتر از یکی از نسخه های سیستم عامل ویندوز ،۲۰۰۰ XP و یا ۲۰۰۳ سی و دو بیتی استفاده می گردد و دوم این که از یک کامیپوتر مدل جدید با پتانسیل های سخت افزاری مناسب، استفاده می شود. هر سیستم عامل از یک مدل خاص برای مدیریت منبع ارزشمند حافظه اصلی استفاده می نماید. چگونگی مدیریت حافظه توسط سیستم عامل، یکی از شاخص های مهم ارزیابی موفقیت یک سیستم عامل محسوب می گردد. ویندوز نیز به عنوان یک سیستم عامل از این قاعده مستثنی نمی باشد.
● ویندوز و مدیریت حافظه
زمانی که اولین نسخه ویندوز ارائه شده بود، امکان مدیریت حافظه اندکی توسط آن وجود داشت. در آن زمان، حافظه گران بود و حتی در صورتی که استفاده کنندگان توان مالی تهیه آن را داشتند، کامپیوترهای آن دوره قادر به استفاده از آن نبودند. این وضعیت تا اواسط دهه ۹۰ میلادی ادامه داشت و بسیاری از افرادی که دارای کامپیوتر بودند، صرفاً از ۸ مگابایت حافظه اصلی استفاده می کردند که امکان ارتقای آن به حداکثر ۶۴ مگابایت وجود داشت. قیمت بالا و ظرفیت بردهای اصلی سیستم (مادر برد)، از جمله محدودیت های اساسی کامپیوترها در گذشته ای نه چندان دور است که قطعاً هم اینک این وضعیت بهبود یافته است و استفاده کنندگان کامپیوتر از این بایت کمتر دچار مشکل می گردند. در اکثر نسخه های ویندوز امکان استفاده از حافظه مجازی وجود دارد. با توجه به این که قیمت حافظه هارد دیسک نسبت به حافظه اصلی به مراتب کمتر است، ویندوز از فضای ذخیره سازی هارد دیسک به منظور جبران کمبود حافظه اصلی سیستم استفاده می نماید.حافظه مجازی، یک راه حل مناسب به منظور غلبه بر محدودیت حافظه اصلی است که دارای چالش های مختص به خود نیز می باشد: کند بودن سرعت هارد دیسک نسبت به حافظه اصلی: هارد دیسک دارای سرعتی بمراتب پائین تر (کندتر) نسبت به حافظه اصلی است. دستیابی به حافظه اصلی بر اساس نانوثانیه و سرعت هارد دیسک بر اساس میلی ثانیه اندازه گیری می شود.
● عدم امکان استفاده مستقیم از حافظه مجازی:
یکی دیگر از مسائل در ارتباط با حافظه مجازی، عدم امکان استفاده مستقیم از آن است. مثلاً فرض کنید که یک صفحه اطلاعات از حافظه اصلی بر روی هارد دیسک (حافظه مجازی) نوشته گردد. در صورتی که در ادامه به اطلاعات موجود در این صفحه نیاز باشد، کامپیوتر نمی تواند مستقیماً به آن دستیابی داشته باشد. در چنین مواردی، می بایست قبل از این که کامپیوتر بتواند از داده استفاده نماید، داده درون حافظه اصلی مستقر گردد.
به فرآیند فوق paging گفته می شود.
Paging باعث کند شدن یک سیستم می گردد چراکه کامپیوتر مجبور است در زمانی که داده از هارد دیسک به درون حافظه اصلی منتقل می گردد، عملیات جاری خود را متوقف و منتظر بماند. در واقع، علت اصلی استفاده از حافظه مجازی نیاز کامپیوتر به حافظه و عدم وجود ظرفیت لازم برای تأمین خواسته های سیستم عامل است. در صورتی که حافظه سیستم تکمیل شده باشد، کامپیوتر نمی تواند یک نسخه از صفحه داده را از هارد دیسک به درون حافظه اصلی منتقل نماید.
در چنین مواردی فضایی برای استقرار داده در حافظه اصلی وجود نداشته و سیستم عامل می بایست یک صفحه داده موجود در حافظه اصلی را به حافظه مجازی منتقل نماید تا فضای لازم برای داده ای که به وجود آن نیاز است، ایجاد گردد. (داده ای که می بایست از هارد دیسک به درون حافظه اصلی کامپیوتر منتقل شود) paging، فرآیندی است که می بایست مدیریت گردد. کامپیوتر می بایست از مکانی در حافظه اصلی به منظور ثبت وضعیت استفاده از حافظه استفاده نماید. بنابراین، سیستم می بایست قسمتی از حافظه خود را برای ثبت وضعیت صفحات و این که کدام صفحه در حافظه اصلی و کدام صفحه در حافظه مجازی است، در نظر بگیرد. علاوه بر این، سیستم از سیکل های متعدد پردازنده (CPU) به منظور انتقال داده بین حافظه اصلی و حافظه مجازی استفاده می نماید. در صورتی که نگرانی خاصی در رابطه با Paging وجود نداشته باشد، کامپیوتر به سرعت وظایف خود را انجام خواهد داد. حافظه بیشتر، کاهش وابستگی ویندوز به حافظه مجازی، عدم استفاده از زمان پردازنده و منابع دیگری نظیر هارد دیسک را به دنبال خواهد داشت. شاید بهترین گزینه این باشد که به اندازه ای حافظه به سیستم اضافه گردد تا درصد استفاده از حافظه مجازی به حداقل مقدار ممکن کاهش یابد. با این که گزینه فوق ممکن است به عنوان یک راه حل عملی باشد، ولی نمی توان زمینه استفاده از حافظه مجازی را از ویندوز سلب نمود. ویندوز بگونه ای طراحی شده است که بتواند از حافظه مجازی استفاده نماید و سیستم عامل این انتظار را دارد که حافظه مجازی موجود و برای وی در دسترس باشد. هر اندازه که به سیستم حافظه فیزیکی اضافه گردد، وابستگی آن به حافظه مجازی کمتر خواهد شد. شاید از بحث فوق اینگونه برداشت شود که علت اصلی استفاده از حافظه مجازی، جبران کمبود حافظه اصلی است. برداشت فوق با این که درست است ولی بیانگر همه ابعاد موضوع نمی باشد وفقط نیمی از حقیقت را شامل می شود. به عنوان یک قانون، شرکت مایکروسافت توصیه می نماید که پیکربندی حافظه مجازی بر اساس میزان حافظه فیزیکی (RAM) نصب شده بر روی ماشین، انجام شود و حداقل، حافظه مجازی ۵/۱ برابر حافظه اصلی باشد. این بدان معنی است که اگر ماشینی دارای ۵۱۲ مگابایت حافظه اصلی باشد، ویندوز انتظار دارد که بتواند به حداقل ۷۶۸ مگابایت حافظه مجازی دستیابی داشته باشد. فرض کنید که به این نتیجه رسیده اید که ۵۱۲ مگابایت حافظه اصلی نیاز شما را تأًمین نمی نماید و تصمیم می گیرید حافظه ماشین خود را به یک گیگابایت ارتقاء دهید. با این کار شما نیاز ویندوز به حافظه مجازی را هم افزایش داده اید.در چنین شرایطی ویندوز این انتظار را دارد که بتواند به حافظه مجازی با ظرفیتی معادل ۵/۱ گیگابایت دستیابی داشته باشد. برخلاف این که ظرفیت Pagefile ماشین (فایلی که از آن به عنوان حافظه مجازی استفاده می شود) افزایش می یابد، این بدان معنی نخواهد بود که ماشین از pagefile به سختی استفاده می نماید. عموماً عکس این موضوع صادق است. نصب حافظه بیشتر، باعث می شود که ویندوز کمتر مجبور به paging گردد. حتی اگر ویندوز همچنان مجبور به استفاده از حافظه مجازی باشد، حافظه اضافه نصب شده این اطمینان را ایجاد می نماید که page مرتبط با برنامه در حال اجراء، در حافظه اصلی موجود است و سیستم عامل به دلیل کمبود حافظه مجبور نخواهد بود که آن را بر روی فضای ذخیره سازی حافظه جانبی منتقل نماید. بدین ترتیب برنامه ها با سرعت بیشتری اجراء شده و در زمانی مطلوب نیاز کاربران را تأًمین و در نهایت کارایی سیستم افزایش خواهد یافت.
● آیا محدودیتی در ارتباط با حافظه وجود دارد؟
در ابتدای بحث اشاره گردید که اطلاعات موجود در این مقاله صرفاً برای سیستم های ۳۲ بیتی مفید بوده و در ارتباط با سیستم های ۶۴ بیتی نمی باشد. حقیقت این است که حتی سیستم های ۶۴ بیتی نیز در ارتباط با حافظه مجازی می باشند ولی نسخه های ۳۲ بیتی و ۶۴ بیتی بطور کامل از مدل های حافظه مختلفی استفاده می نمایند. سیستم های ۳۲ بیتی صرفاً دارای ۳۲ بیت بوده و می توانند حداکثر ۴ گیگابایت حافظه اصلی را آدرس دهی نمایند. یک سیستم ۶۴ بیتی از لحاظ تئوری قادر به آدرس دهی ۱۶ اگزابایت (بیش از ،۰۰۰،۰۰۰ ۱۶گیگابایت حافظه RAM) می باشد. تولید یک ماشین که بتواند از این میزان حافظه حمایت نماید در حال حاضر هزینه بالایی داشته و مقرون به صرفه نمی باشد. اکثر سیستم های ۶۴ بیتی موجود میزان حافظه اصلی را محدود بین ۸ گیگابایت و ۲۵۶ ترابایت نموده اند.
محدودیت فضای آدرس دهی ۴ گیگابایتی برای ماشین های ۳۲ بیتی که برروی آنان ویندوز نصب شده است، چه پیامدهایی را به دنبال دارد؟ ویندوز بگونه ای طراحی شده است تا بتواند بطور کامل ۴ گیگابایت حافظه را آدرس دهی نماید. ویندوز فضای چهار گیگابایتی را به دو بخش مساوی تقسیم می نماید. یکی از بخش ها توسط سیستم عامل و از بخش دیگر به منظور User mode (یا برنامه ها) استفاده می گردد. در صورت نیاز می توان پیکربندی پیش فرض فوق را تغییر داد. بدین منظور از فایل Boot.ini استفاده می گردد. به عنوان نمونه می توان در فایل فوق از سوئیچ ۳GB استفاده نمود. بدین ترتیب ویندوز پیکربندی پیش فرض خود را تغییر و از یک فضای یک گیگابایتی برای خود و از یک فضای ۳ گیگاباتیی برای user mode استفاده می نماید. بدین ترتیب ویندوز می تواند مدیریت بهتری را به منظور تأمین خواسته برنامه های بزرگی نظیر Exchange server انجام دهد(هر گز از سوئیچ اشاره شده بر روی Small Business Server و یا یک کنترل کننده domain استفاده نگردد).

[arsalan681]

کارتهاي حافظه چطور خراب مي شوند ؟

فایل پی ی اف 77 کیلو بایت در 7 صفحه

[arsalan681]

شاید عبارت HD به گوشتان خورده باشد. یا در تبلیغ های تلویزیونی نام تلویزیون HD یا HD DVD را شنیده باشید. High Definition یا HD به سیستم ویدئویی گفته میشود که وضوح تصویر بالاتری نسبت به سیستم های استاندارد ویدئویی که Standard Definition نامیده میشوند دارند. سیستم های ویدیویی استاندارد که PAL - NTSC - SECAM نام دارند و حتما نام آنها را روی تلویزیون خود دیده اید دارای وضوح تصویر 486 خط هستند. در حالی که ویدئو های HD دارای 720 یا 1080 خط میباشند و این به معنای کیفیت بالاتر تصاویر است.

HD در اوایل دهه 80 میلادی توسط ژاپنی ها ارئه شد. هنگامی که آنها تلویزیونی ساخته بودند که قادر بود 1125 خط را با سرعت استاندارد 30 فریم در ثانیه نشان بدهد. با توسعه سریع این سیستم در آمریکا و اروپا ویدئوی HD به سرعت در حال جایگزینی با سیستم های قدیمی است. مراکز پخش تلویزیونی به سرعت در حال جایگزینی سیستم های پخش از SD به HD هستند. برای پخش ویدیوی HD نیاز به سیستم تلویزیون یا مانیتوری دارید که بتواند این سیستم را نمایش دهد. در حال حاضر از دوربین های فیلمبرداری HD نیز استفاده وسیعی میشوند و کارگردان های زیادی تمایل به ساخت فیلم با این سیستم جدید دارند. به دلیل وضوح بیشتر تصاویر امکان نشان دادن جزئیات بیشتر در فیلم ها وجود دارد و تصاویر زنده تر به نظر میرسند. به دلیل کیفیت بیشتر حجم ویدئو های این قالب بیشتر از ویدئو های معمولی است. بنابراین DVD های جدیدی برای ذخیره این ویدیو ها ارائه شده اند. این DVD ها که هم برای ضبط ویدیو و هم نگهداری دیگر اطلاعات قابل استفاده هستند دارای حجم 15 گیگا بایت روی هر لایه هستند که در مقایسه با DVD های معمول 4.7 گیگا بایتی 3 برابر اطلاعات بیشتری را ذخیره میکنند. دو نوع مشهور این DVD ها HD DVD و Blue Ray هستند. برای پخش هر یک از این DVD ها نیاز به DVD-ROM مخصوص این کار است. شرکت های سازنده کامپیوتر و لپ تاپ در حال جایگزینی درایو های DVD معمولی فعلی با درایو های جدید هستند و اکثر محصولات جدید را با این درایو ها عرضه میکنند. بنابراین هنگام خرید کامپیوتر جدید به این نکته هم توجه کنید که آیا این سیستم جدید قادر به پخش DVD های HD یا Blue Ray هست ؟
You can see links before reply

در عکس بالا مقایسه وضوح تصویر HD را با قالب های استاندارد فعلی میبینید

رقابت HD DVD و Blu-Ray : HD DVD توسط شرکت توشیبا ارائه شده و Blue Ray توسط شرکت سونی. تکنولوژی Blue Ray یا لیزر آبی دارای حجم ذخیره سازی بیشتری است و قادر است 25 گیگا بایت روی هر لایه ذخیره کند و دیسک های دو لایه آن 50 گیگا بایت ظرفیت دارند. از نظر پشتیبانی از قالب های تصویری هر دو تکنولوژی تقریبا مشابه هم هستند. اما در قالب های صوتی تفاوت هایی وجود دارد. HD DVD از تکنولوژی Dolby Digital Plus با سرعت 3 مگابیت بر ثانیه پشتیبانی میکند در حالی که Blu-Ray این تکنولوژی را به صورت انتخابی و با حداکثر سرعت 1.7 مگابیت در ثانیه پشتیبانی میکند.
کمی بیشتر راجع به درایو های پخش کننده HD : سیستم های پخش کننده HD-DVD قادر به پخش CD و DVD های معمول هستند. اما از Blu-Ray پشتیبانی نمیکنند. به دلیل رقابت میان این دو تکنولوژی پخش کننده های این نوع DVD ها از سیستم رقیب پشتیبانی نمیکنند. اما به تازگی درایو های توسط شرکت هایی مانند LG به بازار عرضه شده که هر دو نوع دیسک را اجرا میکند. این درایو که که معمولا کومبو یا هیبرید نامیده میشوند هنوز دارای قیمت های بسیار بالایی هستند برای مثال پخش کننده LG به قیمت 1199 دلار ارائه شد. دقت کنید که لغت کومبو را با کومبویی که برای پخش کننده های CD و DVD استفاده میشود اشتباه نگیرید.

[reza6997]

سلام ارسلان جان کارت خیلی درسته دمت گرم
اگه امکانش هست نقشه یه مادربرد رو بذار و راجع به قسمتای مختلفش توضیح بدهaa)

[arsalan681]

سلام ارسلان جان کارت خیلی درسته دمت گرم
اگه امکانش هست نقشه یه مادربرد رو بذار و راجع به قسمتای مختلفش توضیح بدهaa)
اگر که منظورتون نقشه شماتیکی مادربورد هست باید بگم که این نقشه برای هر تولید کننده کاملا محرمانه هست و پیدا هم نمیشه ولی اگر منظورتون توضیح کلی با مدار ساده هست باشد چشم آماده می کنم.

[reza6997]

ببخشید من کلمات رو درست انتخاب نکردم
منظورم این بود که مثلا یه عکس از یه مادربرد خوب بگیرین و یه توضیحاتی راجع بهش بدین
ممنون:wink:

[arsalan681]

ببخشید من کلمات رو درست انتخاب نکردم
منظورم این بود که مثلا یه عکس از یه مادربرد خوب بگیرین و یه توضیحاتی راجع بهش بدین
ممنون:wink:

آشنایی با اجزای مادربورد با چندین عکس از مادربوردهای مختلف و توضیحات مربوط :roll:

[arsalan681]

همانطور كه مي دانيد با دفرگ كردن هارد ديسك قسمتهاي مختلف يك فايل كه در ديسك پخش شده اند كنار هم قرار مي گيرند و ديسك گردان با يكبار چرخش و زمان كمتر مي تواند اطلاعات لازم را از فايل بخواند چرا كه جابجايي هد خواندن نوشتن نياز به زمان دارد و در نتيجه با يكپارچه سازي سرعت و عمر هاردديسك افزايش مي يابد.

كل كاري كه دستور يكپارچه سازي انجام مي دهد شامل منظم سازي دوباره فايلها با اجراي دستورا متعدد خواندن – نوشتن است.

ولي آيا يكپارچه سازي فلش مموري ها هم مفيد است؟

كارايي فلش مموريها و به طور كلي هر دستگاه solid state با دفرگ كردن افزايش نمي يابد بلكه بدتر هم مي شود يه چيز به اندازه خيلي بدتر

چرا مفيد نيست ؟

فلش مموري ها هد خواندن/نوشتن يا قطعه اي حركت كننده ندارند پس سرعت بستگي به اين ندارد كه فايلها چطور پخش شده اند به عبارت ديگر سرعت خواندن يك فايل با قطعات پخش شده و همين فايل در حالتي كه فايل به صورت ادامه دار ذخيره شده باشد تفاوتي نمي كند اين هم دليل اينكه از فلش مي توان به عنوان حافظه كمكي كامپيوتر استفاده كرد

ولي نا گفته نماند سرعت ترتيبي بعضي از فلش مموري ها از سرعت اتفاقي بيشتر است.

چرا بدتر؟

هر چقدر روي فلش مموري بيشتر دستور نوشتن (نه خواندن) اجرا شود زودتر عمرش به نيستي تقرب مي يابد مثلا بعضي از توليد كنندگان فلش مموريها متوسط تعداد دستور نوشتن محصولشان را نيز اعلام مي كنند; نمونه: بعضي از مدلهاي ترنسند

در زمان اجراي عمل يكپارچه سازي. فلش مموري مجبور به انجام تعداد زيادي عمل خواندن و نوشتن مي شود و با هر بار اجراي عمل يكپارچه سازي هزاران دستور نوشتن اجرا مي شود پس بهتره به جاي دفرگ فلش مموري هارد را يكپارچه كنيد
منبع :اگزا

[arsalan681]

همان‏طور که به فصل تابستان نزدیک می‏شویم، علاوه بر افزایش دمای محیط خارج، دمای هوای محیط داخل منزل یا محیط کار نیز افزایش می‏یابد. به تناسب همین تغییرات دمای داخل کیس سیستم نیز افزایش می‏یابد. امروزه بسیاری از کارشناسان IT معتقدند که خنک کردن قطعات کیس به افزایش کارکرد و طولانی شدن عمر قطعات کمک شایانی می‏کند. یکی از وسایل بسیار پرکاربرد در سیستم‏های رایانه‏ای و حتی سرورها فن‏ها می‏باشند که اهمیت زیادی در خنک‏سازی و تهویه سیستم دارند. در این ترفند به معرفی 6 راهکار برای تهویه مطبوع محیط داخل کیس می‏پردازیم.

1- هر هفته درب کیس خود را باز کنید و تمامی فن‏ها، بویژه فن CPU را تمیز و گردگیری کنید.

2- هرگز با جاروبرقی و وسایل مشابه فن‏ها را تمیز نکنید، این کار باعث می شود فن‏ها با سرعت به چرخش درآیند و سبب گرم شدن ناگهانی موتور فن شده و از عمر مفید آن بشدت می‏کاهد و حتی ممکن است فن دیگر کار نکند. شما می‏توانید از دستمال با چند قطره آب برای تمیز کردن استفاده کند.

3- اگر کیس شما دارای جایگاه‏‏های ویژه فن است، فن را به این جایگاه‏ها اضافه کنید. با نگاه کردن به اطراف کیس خواهید دید که جاهای خالی برای نصب فن وجود دارد یا خیر. همچنین جعبه‏های کیس انواع مختلفی دارند که شما می‏توانید برای تهویه بهتر از کیس‏هایی که جایگاه فن بیشتری دارند استفاده کنید.

4- اگر قصد خرید فن برای قطعاتی نظیر CPU ،Power، کارت گرافیک و جعبه کیس را دارید از فروشنده بخواهید یک فن با دور چرخش بالا و پره‏های زیاد به شما بدهد. این فن‏ها به خاطر سرعت و پره‏های بیشتر در افزایش تهویه مطبوع به شما کمک خواهند کرد. همچنین چند سالی است که فن‏های آبی دربازار یافت می‏شود که کمی گران قیمت هستند، اگر از نظر مالی مشکلی ندارید پیشنهاد می‏کنیم از این فن‏ها استفاده کنید تا دما را به حداکثر کاهش دهند.

5- با کوچکترین صدای فن‏ها، سریعاً چک کنید چه مشکلی پیش آمده که سبب ایجاد صدا شده است. بیشترین عوامل صدا به دلیل تماس فن‏ها با یک شئ خارجی مثل کابل‏ها، گرد و خاک شدید دور فن و یا نیم‏سوز شدن فن‏ها می‏باشد.

6- فن CPU یکی از مهم‏ترین و حساس‏ترین فن‏های کیس است. سرعت و راندمان دمای CPU و مادربورد سیستم خود را از تنظیمات BIOS سیسم دنبال کنید. همچنین اگر احساس می کنید سیستم بدون دلیل Reset می‏شود و یا پی‏در‏پی هنگ می‏کند و یا کند عمل می کند ابتدا فن CPU را با توجه به توضیحاتی که داده شد چک کنید.

[arsalan681]

ZOTAC و معرفی قوی ترین خنک کننده هوایی برای دو غول گرافیکی انویدیا:GeForce GTX 470 , 480

You can see links before reply
به آدرس زیر مراجعه کنید
You can see links before reply

[arsalan681]

نگاهی به کارت گرافیک انویدیا جیفورس GTX 480M استفاده شده درنوت بوک

You can see links before reply
آدرس زیر رو ببینید
You can see links before reply

[arsalan681]

معرفی مادربرد حرفه ای گیگابایت GA-X58A-UD9

آیا فکر می کنید می توان محدودیت های سرعت را از بین برد؟ آیا رویای رنگ هایی با کیفیت مافوق تصور را دارید؟ آیا از شنیدن کلمات توان و کارایی بالا حس خوبی در شما به وجود می آید؟ اگر پاسخ شما به هر کدام از این سوالات مثبت است، مادربرد GA-X58A-UD9 بر اساس ذهنیت های شما طراحی شده است. گیگابایت سابقه درخشانی در فن آوری تولید مادربرد دارد، اما GA-X58A-UD9 به هیچ کدام از مادربردهایی که تا کنون تولید شده است شبیه نیست. به همین دلیل این مادربرد در دسته جدید و انحصاری تحت عنوان UD9 قرار گرفته است.

کلید اصلی دسترسی به بالاترین میزان کارایی آزاد سازی تمامی پتانسیل پردازنده است، که این عمل به واسطه فن آوری انحصاری موجود در مادربرد GA-X58A-UD9 بسیار دقیق و مهندسی شده انجام گرفته است. با وجود فن آوری Unlocked Power گیگابایت در کنار طراحی ۲۴ فاز، مادربرد GA-X58A-UD9 حداکثر توان موجود در جدیدترین پردازنده های شش هسته ای اینتل را به کار می گیرد و از این رو بیشترین بازده ممکن را خواهد داشت. پایداری بسیار بالای GA-X58A-UD9 باعث شده است این مادربرد به یک گزینه استثنایی برای اورکلاک به شمار رود.

You can see links before reply
بر پایه چیپ ست پیشرفته X58، مادربرد GA-X58A-UD9 ارائه دهنده طیف وسیعی از امکانات مورد نیاز کاربران رایانه است. برای آن دسته از کاربرانی که قصد دارند یک رایانه بی نظیر از نظر توان گرافیکی داشته باشند، GA-X58A-UD9 گیگابایت از چهار کارت گرافیک PCI Express 2.0 x16 به صورت چهار مسیره با فن آوری های ATI CrossFireX و NVIDIA SLI پشتیبانی می کند.

این مادربرد همچنین از جدیدترین و سریع ترین درگاه های انتقال داده ها پشتیبانی می کند. درگاه هایی شامل SuperSpeed USB 3.0 و SATA 6Gbps، که از RAID 0 پشتیبانی می کند و سرعت انتقال داده ها در این درگاه چهار برابر سرعت نسل قبلی یعنی SATA ll است.

در ساخت مادربرد GA-X58A-UD9 همچنین از جدیدترین و بهترین فن آوری های انحصاری گیگابایت استفاده شده است که به چند مورد از آنها اشاره خواهد شد. فن آوری طراحی با طول عمر بالا (UD3) که به واسطه آن میزان مس به کار رفته در لایه PCB مادربرد دو برابر مادربردهای قدیمی شده است. ابزار نوآورانه Smart6 که مخصوص مدیریت هوشمند سیستم است.

ویژگی On/Off Charge که زیر مجموعه فن آوری انحصاری ۳x USB Power به شمار می رود و برای شارژ سریع iPhone و iPad در هر زمان است. همچنین می توان به فن آوری های نسل دوم بهینه ساز پویای مصرف انرژی (DES2) و بایوس دوگانه اشاره کرد.

این مادربرد در هنگام اورکلاکینگ بیش از پیش می درخشد و با طراحی ها و ویژگی های منحصر به فردی که دارد یک گزینه فوق العاده برای این کار است. از این دسته ویژگی ها نیز می توان به IC کنترل کننده اورولتاژ، عیب یاب لحظه ای آنبرد و LED هشدار دهنده سیستم اشاره کرد. این ویژگی ها را در کنار تنظیمات پیشرفته بایوس قرار دهید و از یک اورکلاک بی نظیر لذت ببرید.

اگر به دنبال هیجان هستید، خودتان را آماده کنید. GA-X58A-UD9 آمده است تا دنیای شما را به لرزه درآورد.

[arsalan681]

وقتي شرکت اينتل پردازنده‏هاي 32 نانومتري خود را با نام رمز Westmere عرضه كرد و از فشرده‏ترين و کارآمدترين هسته‏هاي پردازنده که تا به حال توليد شده است استفاده نمود، ممکن است تصور كرده باشيد به اوج فناوري محاسبه رسيده‏ايم. مطمئناً اينتل CPUهاي جديد خود با اين هدف عرضه مي‏کند که قلب سيستم‏‏هاي کامپيوتري نسل آينده باشند. اما همه بر سر اين موضوع اتفاق نظر ندارند.



زماني براي مرگ CPU
نويسنده: دارين گِراهام اِسميت
مترجم: احمد شريفي- دنياي كامپيوتر و ارتباطات
وقتي شرکت اينتل پردازنده‏هاي 32 نانومتري خود را با نام رمز Westmere عرضه كرد و از فشرده‏ترين و کارآمدترين هسته‏هاي پردازنده که تا به حال توليد شده است استفاده نمود، ممکن است تصور كرده باشيد به اوج فناوري محاسبه رسيده‏ايم. مطمئناً اينتل CPUهاي جديد خود با اين هدف عرضه مي‏کند که قلب سيستم‏‏هاي کامپيوتري نسل آينده باشند. اما همه بر سر اين موضوع اتفاق نظر ندارند.

در حالي که اينتل مشغول جلب مشتري براي Westmere است، شرکت Nvidia خود را آماده مي‏کند که سخت‏افزار گرافيکي جديد خود را با نام رمز Fermi به بازار عرضه نمايد و در عين حال وعده مي‏دهد که نه تنها به روياهاي نسل بعدي تحقق بخشد؛ بلکه با قدرت محاسباتي پردازنده هاي سنتي نيز رقابت کند و حتي آنها را تحقير نمايد. در ظاهر به نظر مي‏رسد که اين امر به طرز محالي جاه‏طلبانه باشد. اما Nvidia استدلال‏هاي فني متقاعدکننده‏اي در دفاع از آن دارد و اثبات مي‏کند که قدرت GPU اکنون مي‏تواند براي اموري فراتر از بازي‏هاي رايانه‌اي مورد استفاده قرار گيرد. آيا سال 2010 سالي خواهد بود که در آن CPU تحت‏الشعاع سخت‏افزار گرافيکي قرار مي‏گيرد؟

از CPU فاصله بگيريد
CPUهاي فوق‏العاده قوي که معمولاً در کامپيوترهاي جديد يافت مي‏شوند در واقع براي اکثر کاربردهاي اداري و اينترنتي لازم نيستند. بله، اگر مي‏خواهيد پايگاه داده بزرگي از اعداد را به سرعت پردازش کنيد يا يک فيلم داراي وضوح بالا را ويرايش نماييد، يک CPU پرسرعت به شما کمک خواهد کرد. اما ظهور پديده‌اي چون نِت‏بوک به ما ياداوري مي‌كند که براي بسياري از امور روزمره پردازنده‏اي به ارزاني و سادگي Intel Atom واقعاً کافي است.

با اين وجود، نت‏بوک‏هاي مبتني بر پردازنده Atomمعمولاً از لحاظ تصويري رضايت‏بخش نيستند. آنها براي بازكردن و نمايش فايل‏هاي رسانه‏‏اي داراي وضوح بالا از قدرت پردازش کافي برخوردار نيستند. در مورد بازي‏هاي جديد که اصلاً جاي بحث نيست. Nvidiaبر اين باور است که مي‏توان با ترکيب يک پردازنده Atom سبک وزن و يک GPU مجزا که مخصوص اين امور است از قابليت‏هاي هر دو سخت‏افزار به بهترين نحو استفاده کرد.

در مارس سال 2009، اين شرکت چنين ترکيب سخت‏افزاري را تحت عنوان Ion به بازار عرضه کرد. بِن بِراندو، مدير بازاريابي اين شرکت اظهار مي‏کند که «Ion فيلم‏هايي مانند فيلم‏هاي آنلاين يوتوب يا هولو را که با فلش 10.1 نمايش داده مي‏شوند [از طريق يک سيستم Atom] به فيلم‏هاي داراي وضوح و تفکيک بالا تبديل مي‏کند و از بازي‏هاي محبوبي همچون The Simsو World of Warcraft پشتيباني مي‏کند.» بسياري از صاحب نظران نيز تحت تأثير قابليت‏هاي گرافيکي سيستم‏هاي کم‏توان مبتني بر Ion از جمله نت‏بوک Samsung N510 و نِتتاپ Asus Eee Box EB1501 قرار گرفته‏اند.

به آساني مي‏توان تصور کرد که در آينده CPU ممکن است با وجود يک سخت‏افزار گرافيکي که مدل‏هاي مختلف را به طور قابل توجه‏تري از هم متمايز مي‏کند، در اين بخش از بازار تقريباً از بحث خارج شود.
GPU همه منظوره اما اين موضوع تنها بخشي از ماجراست. اگر GPU مي‌تواند با رمزگشايي فيلم و تبديل تصاوير سه بعدي به CPU کمک کند، دليلي وجود ندارد که از قابليت‏هاي پردازش آن نيز نتوان براي اهداف ديگر استفاده کرد.

از موضوع استفاده از پردازنده گرافيکي براي محاسبات غير گرافيکي تحت عنوان محاسبه GPU همه منظوره (GPGPU) يا به طور کوتاه محاسبه GPU ياد مي‌شود. كه تا حد زيادي هم قابل قبول است. بهترين پردازنده Core i7 اينتل هشت هسته اجرايي را براي سيستم عامل فراهم مي‌آورد (که چهار هسته آن هسته‏هاي مجازي هستند و از طريق فناوري Hyper-Threading شبيه‏سازي شده‏اند). در حالي که يک کارت گرافيک 30 پوندي ارزان ده برابر اين تعداد واحدهاي پردازش هسته اجرايي ارائه مي‏دهد که هر يک بخشي از نيروي مصرفي به وسيله هسته CPU را دريافت مي‏کنند.

تا پيشرفته‏‏ترين مدل‏ها که پيش برويم با کارت‏هايي مانند 295 Nvidia GTX مواجه مي‏شويم که 480 هسته را ادغام مي‏کنند. بديهي است که توسعه‏دهندگان با به‌کارگيري اين دستگاه‏ها مي‏توانند ميزاني از نيروي پردازش موازي را مهار کنند که CPU نمي‏تواند براي رقابت با آن اميدوار باشد. به زعم براندو «اين صنعت در حال حاضر با گام نهادن از CPU به GPU شاهد سرعت‏‏هاي بي‏سابقه‏اي است. براي مثال، رمزگذاري فيلم از طريق GPU در مقايسه با CPU مي‏تواند ده برابر سريع‏تر انجام شود؛ يا حتي بيشتر.»

محاسبه GPU کاربردهاي جدي‏تري نيز دارد. براي مثال، Folding@home يک طرح محاسبه توزيعي است که در پي درمان بيماري‏هايي مانند سرطان، فيبروز کيستي و پارکينسون است. در سال 2008، Nvidia گزارش داد که بر اساس يک تحليل، اجراي محاسبات Folding@home از طريق GPUهاي اين شرکت نتايج را 140 برابر سريع‏تر از برخي CPUهاي سنتي امروزي به دست مي‏دهد.

به «كودا» خوش آمديد برگ برنده Nvidia چيزي به نام Compute Unified Device Architecture يا معماري دستگاه يکپارچه محاسباتي (CUDA) است که براي اولين بار در سال 2007 به عرضه گذاشته شد. CUDA زبان‏‏هاي برنامه‏نويسي آشنا از جمله سي، جاوا و فورترن را توسعه مي‏دهد و داراي عملکردهايي است که انتقال محاسبات به Nvidia GPU را براي توسعه‏دهندگان آسان‏تر مي‏سازد. CUDA تنها راه ايجاد نرم‏افزار مبتني بر GPU نيست.

براي مثال، نرم‏افزار DirectCompute API شرکت مايکروسافت و چارچوب فناوري OpenCL که در ابتدا توسط شرکت Apple توسعه يافت يک سري عملکردهاي برنامه‏نويسي ارائه مي‏دهند که بر روي هر گونه GPU جديد قابل اجراست. در واقع، AMD رقيب Nvidia استدلال مي‏کند که اين استانداردهاي نامحدود نمايانگر آينده هستند؛ نه دنياي محدود CUDA (به مصاحبه با مدير بازاريابي AMD توجه كنيد.)

اما CUDA حدوداً دو سال زودتر از اين واسط‏هاي نامحدود عرضه شد و همان طور که سانفورد راسِل، مدير کل CUDA در همايش فناوري GPU اين شرکت در سال 2009 شرح داد، CUDA به دليل پشتيباني از زبان‏هاي آشنا و به ويژه زبان سي اساساً گزينه جذاب‏تري براي توسعه‏دهندگان است. راسل در حالي که از پنجره به طرف خيابان‏هاي سيليکون ولي اشاره مي‏کرد گفت «اگر بيرون برويد و بگوييد هر کسي که با زبان سي برنامه‏نويسي مي‏کند در اين طرف خيابان بايستد و هر کسي که از API استفاده مي‏کند در آنجا بايستد، فقط تعداد کمي از مردم در طرف API مي‏ايستند؛ در حالي که مردم زيادي در طرف سي خواهند ايستاد.»

Nvidia همچنين قصد دارد با عرضه انواع جديدي از کارت‏هاي گرافيک مبتني بر معماري ابتکاري Fermi خود CUDA را به قابليت‏هاي بيشتري مجهز سازد. به گفته يكي از مديران انويديا کارت‏هاي Fermi اولين کارت‏‏هايي هستند که «در آنها به گرافيک و رمز به طور يکسان توجه شده است.» پيشرفت‏هاي فني شامل يک حافظه مشترک L2 و يک زمان‏بند رشته (thread) آنبورد مي‏شود که به Fermi در اجراي رمز به طور کارآمدتر از هر گونه GPU موجود کمک خواهد کرد.

همه اينها به تصويري از آينده مي‏انجامد که در آن CPU به تدريج به يک کالاي سبک وزن و مصرفي در کل معماري کامپيوتر تبديل مي‏شود؛ در حالي که عمليات تصويري و رياضي به وسيله يک GPU کاملاً قابل برنامه‏ريزي موازي حجيم اداره مي‏شود. آيا به سوي اين هدف حرکت مي‏کنيم؟ آيا قرار است توليدکنندگان CPU نقش اندکي در صنعت کامپيوتر داشته باشند؟

محدوديت‏هاي GPU
فناوري GPU هنوز نمي‏تواند در برخي از زمينه‏ها با CPU سنتي رقابت کند. CPUهاي جديد داراي مجموعه فرمان‏هاي عظيم و ويژگي‏هاي پيشرفته‏اي مانند اجراي همزمان چند دستور غير وابسته و انشعاب فرضي هستند که عدم اتلاف چرخه‏هاي ساعت را تضمين مي‏کنند. بنابراين، CPU در اجراي رمز تک‏رشته‏اي پيچيده‏اي که معرف اکثر برنامه‏هاست، بسيار موفق‏تر است. در حالي که پردازش داده‏هاي با مقياس بزرگ شايد فقط براي طرح‏هاي تحقيقاتي و کاربردهاي تجاري مورد نياز باشد، در حوزه کاربردهاي خانگي و تجاري غير از مثال‏‏هاي نام‏آشناي ويرايش فيلم و تبديل رمز، امور زيادي وجود ندارند که واقعاً از آن بهره‏مند شوند. اين نکته مهم از ديد اينتل پوشيده نيست.

وقتي از مايک آبِل، مهندس بازاريابي توليد اين شرکت پرسيده شد که آيا اين شرکت CUDA را يک تهديد در نظر مي‏گيرد، وي به طور آشکار ترس خود را ابراز نکرد. وي تصديق کرد که «در برخي موارد ممکن است بگوييد CUDA از CPU مفيدتر است، اما وقتي DirectCompute و چيزهايي مانند آن را در نظر مي‏گيرم، به اعتقاد من آنها براي ايستگاه‏هاي کاري پيشرفته در نظر گرفته شده‏اند. محاسبه با کارايي بالا بخش کاملاً متفاوتي با محاسبه متوسط است و در مورد محاسبه متوسط راه‏هاي مختلف زيادي وجود دارد که يک برنامه‏ نرم‏افزاري کارايي داشته باشد، مانند تردينگ چندگانه» آبِل نمي‏توانست به طور دقيق درباره محاسبه GPU براي برنامه‏هاي کاربردي با کارايي بالا صحبت کند.

اما اين طور نيز انتظار مي‏رفت؛ زيرا اينتل فعلاً مشغول جبران خسارت‏هاي ناشي از عدم موفقيت Larrabee است؛ کارت گرافيکي که به سبک GPU توليد شده است و توليد آن در ماه دسامبر متوقف شده است. اما اين شکست به خودي خود تا حد زيادي نشان‏دهنده محدوديت‏هاي محاسبه GPU است: هسته‏هاي Larrabee از پردازنده‏هاي جرياني Nvidia پيشرفته‏تر بودند که اين امر اجراي امور پيچيده‏تر را براي آنها ميسر مي‏ساخت و موجب گران‏تر شدن، مصرف برق بيشتر و دشوارتر شدن برنامه‏ريزي آنها نيز مي‏شد.

اما آبِل درباره محاسبه متوسط با خرسندي توضيح داد که تا جايي که به اينتل ارتباط دارد قدرت CPUهاي آن براي نامرتبط دانستن محاسبه GPU کافيست. وي اظهار داشت که «CPU در عرصه کامپيوتر شخصي در رده اول قرار دارد و به اعتقاد ما در همين رده نيز باقي خواهد ماند. اگر کسي مي‏خواهد بازي کند، مي‏تواند يک کارت گرافيک مجزا تهيه کند. اما در مورد تبديل رمز، آيا بايد يک کارت گرافيک 200 دلاري بخرم يا اينکه CPU من به قدر کافي خوب است؟ بر اساس مشاهدات و آزمايشات ما CPU کاملاً يك محصول رقابتي است و در برخي موارد کارايي بهتري نسبت به Nvidia و AMD دارد.» وي تصديق کرد که DirectCompute نيز ممکن است در برخي موارد مفيد باشد.

«ممکن است در زمينه‏هاي خاصي استفاده از آن معقول باشد. من نمي‏گويم اينتل هرگز از آن پشتيباني نخواهد کرد. امروز يک راه‏حل کاملاً رقابتي در اختيار داريم، اما هميشه سعي مي‏کنيم از همه منابع موجود در يک پردازنده به بهترين نحو استفاده کنيم و اگر روش‏هاي خلاقي براي انجام اين کار وجود داشته باشد، مطمئناً آنها را ارزيابي خواهيم کرد.»

چنين موضعي مسلم و قطعي است اما همان طور که راجِر کِي تحليل‏گر Endpoint Technologies اشاره مي‏کند، اينتل به زحمت مي‏تواند چيز ديگري بگويد. کِي مي‌گويد: «توليد يک تراشه با کارايي و قدرتي که امکان رقابت در يک فضاي محاسبه فوق‏العاده موازي را فراهم کند، به زمان بيشتري نياز دارد.»

راند بعدي
مشاهده نحوه عملکرد راهکارهاي مختلف اينتل و Nvidia در سال 2010 جالب توجه خواهد بود. اما قبل از اينکه به اين بحث خاتمه دهيم، لازم به ذکر است که هر دو شرکت چند‏ طرح ديگر براي ارائه دارند. Nvidia تاکنون نشان داده است که CUDA در بين سخت‏افزارهاي موجود بازار خوبي دارد و Fermi در صدد شکوفايي امکانات بيشتر برنامه‏نويسي مبتني بر GPU است. ضمناً اينتل اميدوار است با ارتقاي مداوم پردازنده‏هاي خود از محاسبه GPU پيشي بگيرد و به آنها در انجام امور رسانه‏اي که منبع درآمد GPUهاي مجزاست کمک کند.

رادوسلا والزيک، مدير روابط عمومي شرکت اينتل تأييد کرد که «قبلاً اعلام شده بود که در Sandy Bridge (معماري نسل بعدي اينتل که در سال 2011 به بازار عرضه مي‏شود) از دستورالعمل‏هاي جديد Advanced Vector Extensions استفاده خواهد شد. اين مي‏تواند کارايي محاسبات مميز شناور را به طور قابل توجهي بهبود بخشد. ما طرح‏هاي ديگري نيز در دست اقدام داريم که فعلاً درباره آنها صحبت نخواهيم کرد.

اما مي‏توانيد مطمئن باشيد که همگام با نسل‏هاي جديد سخت‏افزار، اينتل فناوري‏هاي جديدي را عرضه خواهد کرد که قطعاً از عمليات چندرسانه‏اي برخوردار خواهند بود.» اما در نهايت هر تغيير و تحولي هم که صورت بگيرد، ترديدي وجود ندارد که محاسبه GPU وضعيت را براي هميشه تغيير داده است. همان طور که راجِر کِي نتيجه‏گيري مي‏کند «مردم عادي به اين زودي‌ها از محاسبه GPU استفاده نخواهند کرد، اما بلافاصله از دستاوردهاي آن بهره‏مند خواهند شد: جلوه‏هاي انيميشني ساخته شده توسط استوديوهاي مهم، داروهاي کشف شده با استفاده از محاسبه GPU و شايد حتي هزينه پرداختي بابت مصرف انرژي؛ زيرا شرکت‏هاي نفت و گاز از اين فناوري براي اکتشاف استفاده خواهند کرد.»

AMD، وزنه تعادل
به عنوان تنها شرکت مهم توليدکننده CPU و کارت گرافيک مجزا (با مارک ATI)، از AMD انتظار مي‌رود ديدگاه بي‏طرفانه‏اي داشته باشد. درهمين باره نشريه PC PRO با ساشا مارينکويچ، مدير بازاريابي اين شرکت گفت‌وگويي داشته‏است كه در زير مي‌خوانيد:

آيا به نظر شما GPU دنيا را متحول خواهد کرد؟
انجام محاسبات از طريق GPU قطعاً تغيير الگوي بزرگي در شيوه حل مشکلات دنياي واقعي خواهد بود. تاکنون شاهد استقبال شرکت‏هايي مانند CyberLink، ArcSoft و Adobe از GPU بوده‏ايم. براي دستيابي توسعه‏دهندگان به اين فناوري اقدامات اندکي لازم است، اما انتظار داريم شاهد برنامه‏هاي مبتني بر GPU بيشتري در سال‏هاي 2010 و 2011 باشيم.

فکر مي‏کنيد مدل برنامه‏نويسي CUDA مزيتي را براي آن فراهم مي‏کند؟
نمي‏خواهم درباره روش کسي اظهار نظر کنم، اما در گذشته شاهد شکست بسياري از سيستم‏هاي اختصاصي بوده‏ايم. استانداردهاي نامحدود OpenCL و DirectCompute در واقع تازه در چند ماه گذشته در دسترس قرار گرفته‌اند، اما هم‏اکنون صنعت به اين استانداردها روي آورده است. زيرا توسعه‏دهندگان مي‏خواهند از تلاش‏هاي مهندسي خود به بهترين نحو استفاده کنند و ما مي‏خواهيم اين استانداردهاي صنعتي را در جهت فراهم کردن شرايط لازم براي سرمايه‏گذاران و توسعه پلتفرم‏ها هدايت کنيم.

حذف پردازشگر Larrabee شرکت اينتل فرصتي را براي AMD فراهم مي‏کند؟ در چند سال گذشته به طور بي‏وقفه براي افزايش کارايي کارت‏هاي گرافيک مجزا پيش‏قدم بوده‏ايم و من متوجه نمي‏شوم که Larrabee چگونه مي‏خواست اين وضعيت را تغيير دهد. بنابراين ما فقط بر اجرا و وارد کردن ويژگي‏هاي ابتکاري به بازار تمرکز مي‏کنيم.

آيا ظهور محاسبه به طريق GPU بدين معناست که از ارج و قرب CPU كاسته خواهد شد؟
AMD به يک پلتفرم متعادل اعتقاد دارد. يک GPU با تعداد زيادي پردازنده شايد قدرتمندترين سخت‌افزار محاسباتي در بازار باشد، اما GPU بيشتر براي بارگذاري‏هاي سري مناسب است. انتقال برنامه‏هاي مختلف به جاي مناسب کاربر نهايي را از لحاظ کارايي بهره‏مند مي‏سازد كه اين در مورد کامپيوترهاي همراه احتمالاً به معناي افزايش طول عمر باتري خواهد بود. ما تنها شرکتي هستيم که هم CPU و هم GPU توليد مي‏کنيم و توانايي ما براي توليد يک پلتفرم واقعاً متعادل ما را نسبت به رقباي‏مان برتر مي‏سازد.
منبع: ماهنامه PC PRO، آوريل 2010

[arsalan681]

خوب تقریبا همه به محض این که CD هاشان زیر رایت میسوزد آنرا خرد میکنند و یا دور میندازند.
اما به هر دلیل اگر در زمان رایت CD به صورت DATA سی دی شما سوخت اصلا ناراحت نباشید چون اگر مایل باشید می توانید در ادامه CD را مجددا رایت کنید حتی فایلهایی را که سالم رایت شدند را نیز حفظ کنید

برای این کار کافی هست که از NERO شش به بالا استفاده کنید. سی دی سوخته خود را در رایتر قرار بدهید حال نحوه رایت را دو باره DATA انتخاب کنید و فایلهایی را که قرار هست رایت کنید را مجددا ADD کنید در این حالت رایتر از شما سی دی سوخته را قبول می کند و لازم نیست سی دی خام درون رایتر قرار بدهید نکته حتما قبل از ADD کردن فایلها باید بدونید که چه مقدار فضای خالی در سی دی سوخته دارید .

این را باید از میزان پر بودن حلقه پشت CD حدس بزنیند و اگر بیشتر از حجم باقیمانده نخواهید رایت کنید یعنی اینکه این CD دیگه فقط به درد رایت فایلهای کوچیکتر میخوردو نکته دیگه این که سی دی را باید خود NERO سوزانده باشد نه برنامه ای ديگرنکته سوم هم اینکه برای CD های Video و Audio سوخته احتمالا جواب نمی دهد.

[arsalan681]

You can see links before reply
در زبان انگلیسی «کامپیوتر» به کسی می‌گفتند که محاسبات ریاضی را (بدون ابزارهای کمکی مکانیکی) انجام می‌داد. بر اساس «واژه‌نامه ریشه‌یابی Barnhart Concise» واژه کامپیوتر در سال ۱۶۴۶ به زبان انگلیسی وارد گردید که به معنی «شخصی که محاسبه می‌کند» بوده‌است و سپس از سال ۱۸۹۷ به ماشین‌های محاسبه مکانیکی گفته می‌شد. در هنگام جنگ جهانی دوم «کامپیوتر» به زنان نظامی انگلیسی و آمریکایی که کارشان محاسبه مسیرهای شلیک توپ‌های بزرگ جنگی توسط ابزار مشابهی بود، اشاره می‌کرد.

در اوایل دهه ۵۰ میلادی هنوز اصطلاح ماشین‌ حساب (computing machines) برای معرفی این ماشین‌ها به‌کار می‌رفت. پس از آن عبارت کوتاه‌تر کامپیوتر (computer) به‌جای آن به‌کار گرفته شد. ورود این ماشین به ایران در اوائل دهه ۱۳۴۰ بود و در فارسی از آن زمان به آن «کامپیوتر» می‌گفتند. واژه رایانه در دو دهه اخیر در فارسی رایج شده و به‌تدریج جای «کامپیوتر» را گرفت.

برابر این واژه در زبان‌های دیگر حتما همان واژه زبان انگلیسی نیست. در زبان فرانسوی واژه "ordinateur"، که معادل «سازمان‌ده» یا «ماشین مرتب‌ساز» می‌باشد به‌کار می‌رود. در اسپانیایی "ordenador" با معنایی مشابه استفاده می‌شود، همچنین در دیگر کشورهای اسپانیایی زبان computadora بصورت انگلیسی‌مآبانه‌ای ادا می‌شود. در پرتغالی واژه computador به‌کار می‌رود که از واژه computar گرفته شده و به معنای «محاسبه کردن» می‌باشد.

در ایتالیایی واژه "calcolatore" که معنای ماشین حساب بکار می‌رود که بیشتر روی ویژگی حسابگری منطقی آن تاکید دارد. در سوئدی رایانه "dator" خوانده می‌شود که از "data" (داده‌ها) برگرفته شده‌است. به فنلاندی "tietokone" خوانده می‌شود که به معنی «ماشین اطلاعات» می‌باشد.

اما در زبان ایسلندی توصیف شاعرانه‌تری بکار می‌رود، «tölva» که واژه‌ایست مرکب و به معنای «زن پیشگوی شمارشگر» می‌باشد. در چینی رایانه «dian nao» یا «مغز برقی» خوانده می‌شود. در انگلیسی واژه‌ها و تعابیر گوناگونی استفاده می‌شود، به‌عنوان مثال دستگاه داده‌پرداز («data processing machine»).

[arsalan681]

You can see links before reply
تا زمانى كه ويندوز مايكروسافت عموميت نيافته بود، ماوس نيز محبوبيت چندانى نداشت و هر از چندگاهى در برنامه هاى مختلف مورد استفاده قرار مى گرفت. امروزه استفاده كامپيوتر بدون ماوس اگر غير ممكن نباشد، بسيار مشكل است.
تاريخچه

داگلاس انگبارت (Douglas C.Engelbart) ماوس را در سال ۱۹۶۳ در موسسه تحقيقاتى استانفورد اختراع كرد و در سال ۱۹۷۰ شركت زيراكس در مركز تحقيقات پايولوژى خود واقع در كاليفرنيا تحت رهبرى جك هالى موفق به ساخت ماوس جديدى بر اساس ماوس داگلاس شد، كه داراى كارآيى و عملكرد بهترى بود. در سال ۱۹۸۲ شركت «ماوس سيستم» اولين ماوس را براى كامپيوترهاى شخصى آى بى ام عرضه كرد. شركت ماكروسافت نيز ماوس دوكليدى خود را در دهه ۱۹۸۳ معرفى كرد.

اجزاى ماوس:

قاب ماوس
قاب كه محافظ قطعه هاى داخلى بوده ، شكل ظاهرى ماوس را مى سازد. معمولا از پلاستيك ساخته شده است و در حال حاضر قابهايى كه بر اساس مهندسى محيط كار يا كار پژوهشى ساخته شده اند. رواج بيشترى دارند. زيرا وقتى آنها را بدست مى گيريم، انگشتان احساس راحتى بيشترى مى كنند.

گوى ماوس
در زير ماوس يك گوى پلاستيكى كه داراى هسته فلزى است وجود دارد كه از زير ماوس اندكى بيرون زده است، در جهت حركت ماوس مى چرخد. هنكامى كه ماوس را حركت مى دهيد اين گوى به اين طرف و آن طرف حركت مى كند. حركت اين گوى نشان دهنده حركت اشاره گر ماوس روى صفحه نمايش رايانه است.

غلتك
همانطور كه گوى ماوس مى چرخد با دو غلتك كه نسبت به هم زاويه ۹۰ درجه دارند تماس پيدا مى كند. در نتيجه آنها را مى چرخاند. به عبارت ديگر در داخل ماوس ، دو غلتك عمود برهم ، رو به روى سطح گوى ماوس قرار دارند كه عبارتند از :* يكى از غلتكها براى حركت چپ و راست ، يا در واقع حركت عرضى در صفحه نمايش است.
* ديگرى براى حركت بالا و پايين ، يا در واقع حركت عمودى روى صفحه نمايش است.

چرخ ها
در ماوسهاى مكانيكى دو جفت ميله هادى فلزى كه به كف ماوس وصل هستند، در كنار چرخهاى ماوس قرار دارند. چرخيدن چرخها باعث تماس با اين ميله ها مى شوند. يعنى هربار كه يكى از اين ميله هاى فلزى به يكى از نقطه اتصال چرخ برخورد مى كند، سيگنال الكتريكى ايجاد مى كند. تعداد اين سيگنالها مشخص مى كند ميله هاى هادى با چند تا از اين نقطه ها برخورد كرده اند. به اين ترتيب جهتى كه غلتكهاى ماوس مى چرخند، به همراه نسبت بين تعداد سيگنالهاى حاصل از محورهاى عمودى و افقى ، بيانگر سمت و سوى حركت ماوس است.

ديود و آشكارساز نورى
در ماوس مكانيكى و نورى به جاى ميله فلزى هادى از ديودهاى نورى و آشكارساز نورى استفاده مى شود. هنگامى كه غلتك ها مى چرخند، چرخها در حالت عبور دادن نور از ديودهاى نورى به آشكارسازهاى نورى هستند. يا در حالتى هستند كه نور نمى تواند به آشكارساز برسد. به اين ترتيب ، باز هم سيگنالهاى الكتريكى بوجود مى آيد، تا به رايانه انتقال يابد در نتيجه اين كار رايانه بتواند حركت ماوس را بفهمد. ماوسهاى «مكانيكى نورى» به دو جفت ديود و آشكارساز نياز دارند تا بتوانند جهت چرخش را مشخص كنند. اما ماوسهاى نورى داراى يك گيرنده نور و يك ديود نورى مى باشد.

كليدهاى ماوس
در زير هر كليد روى قاب ماوس كليد ديگرى نيز وجود دارد. كه وقتى روى كليدهاى قاب ماوس فشار وارد شود. فشار به كليد زيرى در داخل ماوس منتقل مى شود. به اين ترتيب فرمانهاى ماوس به رايانه منتقل مى شود.بيشتر ماوسها دو كليدى و بعضى سه يا چهار كليد دارد. در بيشتر ماوسهاى امروزى يك كليد چرخان وجود دارد كه به آنها نت اسكرول مى گويند كه با آن مى توان نمايش طومارى انجام داد.

ماوس نورى
ماوسهاى نورى نياز به زير ماوسى يا بالشتك آينه اى ويژه ، با شبكه اى از خطهاى سياه و آبى دارند. خطهاى آبى نور قرمز را جذب مى كنند و خطهاى سياه نور مادون قرمز را جذب مى كنند. از طرف ديگر در اين گونه از ماوسها دو ديود كه يكى نور قرمز و ديگرى نور مادون قرمز را مى تاباند. هنگامى كه ماوس نورى روى زيرماوسى ويژه اى حركت مى كند زيرماوسى ويژه به تناوب نور را جذب و بازتاب مى دهد.يعنى ديود ، نور را روى پد مى تاباند و در نتيجه گيرنده هاى نورى ماوس جهت حركت ماوس را از پرتوهاى نورى كه از خطهاى روى زيرماوسى منعكس شده است تشخيص مى دهند. پس از آن آنها را به علامتهايى تبديل مى كنند تا به رايانه ارسال شوند. از اين به بعد ، اين گونه ماوسها نيز مانند گونه هاى ديگر ماوس كار مى كنند. البته در ماوسهاى نورى جديد از گيرنده هاى نورى و دوربين هاى كوچك استفاده مى كنند. در نتيجه ماوسهاى نورى جديد نيازى به پد خاص ندارد .

ماوس بى سيم
اينگونه ماوسها داده هاى خود را از طريق امواج راديويى يا از طريق نور مادون قرمز به رايانه ارسال مى كنند. در نتيجه به سيم رابط نياز ندارند. ماوسهاى بى سيم مادون قرمز در حال حاضر متداول ترند اما گونه راديويى آنها در فاصله دورتر نيز كار مى كنند براى استفاده از اينگونه ماوسها لازم است به نكته هاى زير توجه شود :
.۱ ماوس بى سيم داراى فرستنده است كه داده را با آن ارسال مى كند.
.۲ براى تامين برق مصرفى اينگونه ماوسها نياز به باترى است.
.۳ براى دريافت داده از ماوس ، در رايانه نياز به گيرنده متصل به رايانه است.

نوع اتصال دهنده

سريال
ماوس با درگاه متوالى يا سريال با دريافت هر بسته داده از ماوس وقفه اى ايجاد مى شود تا خط آن به درگاه ، مورد استفاده بستگى دارد.

ps/2
ماوسها با درگاه اختصاصى كه در كنار درگاه صفحه كليد است ارايه مى گردد. اين درگاه مى تواند بدون استفاده از شيارهاى توسعه يا درگاههاى متوالى انواع خاصى از ماوس را بپذيرد

usb
امروز یکی از متداول ترین درگاههای اتصال ماوس می باشد

[arsalan681]

6 راهکار برای تهویه مطبوع کیس کامپیوتر
در فصل تابستان، علاوه بر افزایش دمای محیط خارج، دمای هوای محیط داخل منزل یا محیط کار نیز افزایش می‏یابد. به تناسب همین تغییرات دمای داخل کیس سیستم نیز افزایش می‏یابد. امروزه بسیاری از کارشناسان IT معتقدند که خنک کردن قطعات کیس به افزایش کارکرد و طولانی شدن عمر قطعات کمک شایانی می‏کند. یکی از وسایل بسیار پرکاربرد در سیستم‏های رایانه‏ای و حتی سرورها فن‏ها می‏باشند که اهمیت زیادی در خنک‏سازی و تهویه سیستم دارند. در این ترفند به معرفی 6 راهکار برای تهویه مطبوع محیط داخل کیس می‏پردازیم.

1- هر هفته درب کیس خود را باز کنید و تمامی فن‏ها، بویژه فن CPU را تمیز و گردگیری کنید.

2- هرگز با جاروبرقی و وسایل مشابه فن‏ها را تمیز نکنید، این کار باعث می شود فن‏ها با سرعت به چرخش درآیند و سبب گرم شدن ناگهانی موتور فن شده و از عمر مفید آن بشدت می‏کاهد و حتی ممکن است فن دیگر کار نکند. شما می‏توانید از دستمال با چند قطره آب برای تمیز کردن استفاده کند.

3- اگر کیس شما دارای جایگاه‏‏های ویژه فن است، فن را به این جایگاه‏ها اضافه کنید. با نگاه کردن به اطراف کیس خواهید دید که جاهای خالی برای نصب فن وجود دارد یا خیر. همچنین جعبه‏های کیس انواع مختلفی دارند که شما می‏توانید برای تهویه بهتر از کیس‏هایی که جایگاه فن بیشتری دارند استفاده کنید.

4- اگر قصد خرید فن برای قطعاتی نظیر CPU ،Power، کارت گرافیک و جعبه کیس را دارید از فروشنده بخواهید یک فن با دور چرخش بالا و پره‏های زیاد به شما بدهد. این فن‏ها به خاطر سرعت و پره‏های بیشتر در افزایش تهویه مطبوع به شما کمک خواهند کرد. همچنین چند سالی است که فن‏های آبی دربازار یافت می‏شود که کمی گران قیمت هستند، اگر از نظر مالی مشکلی ندارید پیشنهاد می‏کنیم از این فن‏ها استفاده کنید تا دما را به حداکثر کاهش دهند.

5- با کوچکترین صدای فن‏ها، سریعاً چک کنید چه مشکلی پیش آمده که سبب ایجاد صدا شده است. بیشترین عوامل صدا به دلیل تماس فن‏ها با یک شئ خارجی مثل کابل‏ها، گرد و خاک شدید دور فن و یا نیم‏سوز شدن فن‏ها می‏باشد.

6- فن CPU یکی از مهم‏ترین و حساس‏ترین فن‏های کیس است. سرعت و راندمان دمای CPU و مادربورد سیستم خود را از تنظیمات BIOS سیسم دنبال کنید. همچنین اگر احساس می کنید سیستم بدون دلیل Reset می‏شود و یا پی‏در‏پی هنگ می‏کند و یا کند عمل می کند ابتدا فن CPU را با توجه به توضیحاتی که داده شد چک کنید.

[arsalan681]

بررسی باب کت، یک معماری جدید از AMD


You can see links before reply (You can see links before reply)

رقابت بر سر پردازنده ها تمامی ندارد و هر گاه این رقابت جنبه خاصی را شامل می شود. زمانی رقابت بر سر افزایش فرکانس بود، زمانی بر سر افزایش تعداد هسته ها و سطح اورکلاک و امروزه بر سر ارائه معماری های جدید برای عملکرد بالاتر و تعداد هسته های بیشتر. این بار شرکت AMD دو معماری جدید خود را معرفی کرده که دو بازار متفاوت را هدف می گیرند. معماری Bobcat، برای بازار پردازنده های کم مصرفی ارائه شده که در نت بوک ها، تبلت ها و اسمارتفون های استفاده می شوند. معماری Bulldozer برای بازار پردازنده های با کارایی بالا طراحی شده است. پس همراه ما باشید تا از جزئیات کامل معماری Bobcat اطلاع پیدا کنید. جزئیات معماری Bulldozer نیز به زودی توسط نارنجی منتشر خواهد شد.

-در اعماق یک Bobcat:

ابتدا یک دیاگرم سطح بالا را به نمایش خواهیم گذاشت و پس از آن، مرحله به مرحله، به بررسی کامل جزئیات این نمودار می پردازیم. معماری باب کت برای رقابت با پردازنده های Atom اینتل عرضه شده است؛ البته برخی از اجزاء این معماری، شبیه سری اتم اینتل می باشند اما پردازنده های جدید و کم مصرف AMD که بر پایه معماری باب کت عرضه می شوند، ملاک های متفاوتی را برای پردازش در نظر می گیرند. در واقع استاندارد های جدیدی هستند که در پردازنده های جدید رعایت می شوند و بسیاری اعتقاد دارند که همین استاندارد ها باعث عملکرد بهتر پردازنده ها شده است، معماری باب کت نیز آن ها را رعایت می کند و در عین حال با ملاک های جدیدی که در پردازش خود در نظر گرفته، انتظار می رود که پردازنده های (مشابه) سری Bobcat از سری Atom اینتل پیشی بگیرند. البته در این مورد باید مثل همیشه منتظر بنچمارک ها باشیم.

You can see links before reply (You can see links before reply)

حالا زمان توضیحات فرا می رسد: در دیاگرم بالا، 64 کیلوبایت کش از نوع L1 در نظر گرفته شده است که 32 کیلوبایت آن، برای دستورات و 32 کیلوبایت دیگر برای داده ها استفاده می شود. همچنین در هر هسته 512 کیلوبایت کش L2 وجود دارد. یعنی پردازنده ی دو هسته ای دارای یک مگابایت کش L2 خواهد بود.

اما میرسیم به بخش کد گشایی یا همان Decoding که در دیاگرم بالا با رنگ قرمز دیده می شود: درست مانند پردازنده های Atom، باب کت هم از یک کدگشای دو گانه برای کدگشایی دستورات x86 استفاده می کند. از زمانی که سری پنتیوم پرو عرضه شد، تقریبا تمام ریز پردازنده ها کد های x86 را قبل از هر کاری در قسمتی به نام Micro-ops به کد هایی ترجمه می کردند که بتوانند آن ها را مورد پردازش صحیح قرار دهند. زمانی که اینتل معماری پردازنده های سری Atom را رونمایی کرد، اعلام شد که این پردازنده ها می توانند دستورات x86 را بدون نیاز به ترجمه در قسمت Micro-ops، اجرا کنند. در عوض می تواند ترکیبی از دستورات دیگر را در این قسمت ترجمه کند. در این جا دو سوال متداول وجود دارد که باید به آن پاسخ بدهیم.

اول از همه بسیاری می گویند: دستورات x86 چیست؟ دستورات x86، دستورات 32 بیتی هستند که توسط سیستم عامل به پردازنده داده می شوند. البته این دستورات فقط برای سیستم عامل نیست و بسیاری از برنامه های 32 بیتی نیز از این نوع دستورات در کد های خود استفاده می کنند. دستورات x86 از زمانی متداول شدند که اینتل پردازنده های 32 بیتی را روانه بازار کرد و همگان به مزایای بالا و گسترده بودن اعمال قابل انجام توسط این پردازنده ها پی بردند و پس از آن، این پردازنده ها گسترش زیادی یافتند.

سوال دوم این است که پردازش غیر مستقیم دستورات x86 چه ضرری دارد؟ به این سوال هم جواب دادیم: از سری پنتیوم پرو به بعد، پردازنده ها این دستورات را به طور مستقیم اجرا نمی کردند، بلکه در قسمت Decoding و در بخش هایی به نام Micro-Op این دستورات را ترجمه کرده و سپس آن ها را مورد پردازش قرار می دادند. این موضوع از دو نظر باعث اتلاف زمان می شد: یکی این که دستورات x86 بسیار متداول هستند و این یعنی بسیاری از دستورات نیاز به ترجمه داشتند. دوم این که دستورات x64 و 64 بیتی نیز وجود دارند که هنوز آن قدر متداول نشدند اما بیشتر این دستورات هم نیاز به ترجمه دارند و این یعنی مشغول شدن بیشتر Micro-Op ها و کم شدن کارایی.

AMD اعلام کرده که پردازنده های Bobcat می توانند 89 درصد دستورات x86 را به طور مستقیم اجرا می کند.یعنی در این فرایند 89 در صد دستورات x86 فقط با درگیر کردن یک Micro-Op ترجمه می شوند و 10 در صد ، مانند گذشته در رشته ای از Micro-Op ها پردازش خواهد شد. بقیه اطلاعات که کم تر از 1 درصد را شامل می شود، در قسمت Micro-Coded، کد گشایی می شود. این هم یکی دیگر از مواردی است که شبیه به سری اتم اینتل طراحی شده. مزیت این طراحی این است که وقت کمتری برای پردازش دستورات تلف شده و به این ترتیب عملکرد پردازنده سریع تر و موثر تر خواهد شد.

قصد نداریم در این مقاله سراغ اطلاعات جزئی و پیشرفته ای مانند عملکرد ارگان های FPU یا ALU (قسمت های نارنجی و فیروزه ای نمودار بالا) برویم. اما در این مورد باید بگوییم، که عملکرد آن ها هم مانند بسیاری از پردازنده های سطح بالا می باشد. انگار که ای ام دی تمام ویژگی های مفید را به سرقت برده، اگر چه فکر نمی کنم این کار ها را با سرقت کردن انجام داده باشد. از این که بگذریم، باید گفت که هنگامی که سری Atom ساخته شد، اینتل سعی کرده بود از ارگان های پردازشی-اجرایی نسبتا کمی در پردازنده ها استفاده کند و گرما و توان مصرفی پایین را به عنوان توجیهی برای این کار مطرح می کرد. اما AMD با این مساله تفاهم چندانی ندارد. AMD می گوید، قدرت را فدای مصرف انرژی نمی کند. بنا بر این با نگاهی به نمودار بالا متوجه خواهید شد که این پردازنده در ارگان های پردازشی – اجرایی (در قسمت های نارنجی و فیروزه ای شاهد آن ها هستید) هم چیزی کم نگذاشته است.

کش L2 باب کت که 512 کیلوبایت گنجایش دارد، از نوع کش های 16-Way می باشد. این کش ها به این صورت عمل می کنند:

You can see links before reply (You can see links before reply)

البته چیزی که در تصویر مقایسه ای بالا می بینید، مربوط به کش های 2-Way می شود، اما به همین نسبت برای کش های 16-way هم صدق خواهد کرد. بنابر این در کش های 16 راهی، هر واحد حافظه می تواند در یکی از 16 واحد، کش شود. اما در کش های مستقیم، هر واحد حافظه به یک واحد در کش منتقل می شود. پس می توان دریافت که بهره وری کش های با WAY های بالاتر، بیشتر است.

پس Bobcat دارای یک کش 512KB L2 16-Way؛ است اما باید به آن سیستم ECC را اضافه کنید، که سیستم برطرف کردن خودکار خطا ها می باشد. این کش برای مصرف کم تر، با نصف سرعت اش کار می کند. البته این دقیقا به این معنا نیست که این کش به طور پیش فرض از 50 در صد کلاک پایه استفاده می کند یا این که وقتی کم کار است ، 50 درصد کار می کند.

-پایپ لاین ها: اول از همه اگر به این سوال فکر می کنید که پایپ لاین چیست، به مطلب بررسی کرتکس و تگرا 2 در نارنجی مراجعه نمایید. اما نمودار زیر، تصویری است از نوع پایپ لاین های این سری و عملکرد آن ها.

You can see links before reply (You can see links before reply)

در کل این سری، از پایپ لاین های 15 مرحله ای استفاده می کند که شش مرحله گردشی اصلی دارد و سه قسمت از آنها مربوط به شاخه براورد محاسبه ای، با زمان تاخیر 13 دور می باشد و باید گفت که ای ام دی در مورد علت این کار چیزی توضیح نداده است. در مقابل پایپ لاین های پردازنده اتم 16 مرحله ای می باشند. انتظار می رود با این وجود، پایپ لاین ها کمی موثر تر واقع شوند. زمان تاخیر کش L1 در این معماری برابر با 3 دور برای لود و زمان تاخیر کش L2، 17 دور برای لود می باشد.

-سخن آخر و چند نکته هیجان انگیز:

پردازشگرهای اتم شرکت اینتل در طی دو سال و نیم گذشته، به خوبی خود را در بازار نت بوک ها شناسانده است. اگر چه ای ام دی نیز قصد دارد چنین کاری را انجام دهد؛ اما معتقدیم که به بار نشستن باب کت، مقداری زمان خواهد برد. پردازنده Ontario که یک پردازنده دو هسته ای بر پایه معماری باب کت است؛ در سال 2011 به بازار عرضه خواهد شد. این پردازنده مطمئنا نخواهد توانست که در ماه های اول، کسب و کار اتم را در بازار های جهانی کساد کند. هر چند که احتمالا در عملکرد از اتم بهتر خواهد بود. باز هم باید منتظر رویارویی این دوچیپ باشیم تا ببینیم نتیجه به نفع کدام یک رقم می خورد.

اما اگر به بخش پردازنده گرافیکی این چیپ مراجعه کنیم، می بینیم که اوضاع خوب پیش می رود. در سال 2012 پلتفرم Brazos از طرف ای ام دی عرضه خواهد شد که از پردازنده Ontario ، پردازنده گرافیکی مبتنی بر DX11 و حافظه DDR3 پشتیبانی می کند. اما من دوست دارم به این فکر کنم که اینتل یک GPU جدید را برای پردازنده های Atom ، عرضه کرده و همه را حیرت زده کند. اگر چه این چندان حیرت آور نیست اما جالب تر این است که اگر اینتل از پردازنده های گرافیکی ساخت AMD احساس خطر کند، ممکن است در برابر انویدیا تغییر لحن دهد و با انویدیا متحد شود تا بر AMD غلبه کند. اگر این طور باشد، اوضاع سختی برای AMD پیش می آید، هر چند که مهم ترین داور این رقابت، کاربران خواهند بود.

اینجا با معماری Bobcat شدیم تا جزئیات آن برای شما روشن گردد. به زودی به بررسی Bulldozer نیز خواهیم پرداخت. پس منتظر مقاله بعدی نیز باشید. مطمئنا کاربران هستند که برنده این رقابت را در سال 2011 تعیین می کنند حال باید دید که اوضاع چگونه پیش خواهد رفت. به نظر شما AMD چگونه پیش خواهد رفت و چگونه خود را در این بازار پر مدعی مطرح خواهد ساخت؟ نظر خود را برای ما بنویسید.

منبع: Hothardware.com (You can see links before reply)

[arsalan681]

واژه‌نامه کارت گرافیکی
صنعت کارت‌های گرافیکی طی چند سال گذشته پیشرفت‌‌های چشمگیری داشته و در بیشتر مواقع این پیشرفت‌ها با معرفی فناوری‌‌های جدید همراه بوده است. فناوری‌‌های جدید سبب شده تا در بخش کارت‌گرافیکی شاهد اصطلاحات متعددی باشیم، اما این اصطلاحات در بعضی موارد موجب سردرگمی کاربران شده تا حدی که تعدادی از کاربران دیگر قادر به درک برخی از آن‌ها نیستند. همچنین تعدادی از خوانندگان مجله در ماه‌های اخیر خواستار انتشار واژه‌نامه‌هایی در مورد موضوعات چاپ شده در مجله شده‌اند. در این مقاله تصمیم داریم توضیح مختصری در مورد این فناوری‌‌‌ها ارائه کنیم.

ابتدا به بررسی این موضوع می‌پردازیم که یک کارت‌گرافیکی از چه اجزائی تشکیل شده و هر یک از این اجزاء چه وظیفه‌ا‌ی بر عهده دارند. به‌طور کلی، یک کارت‌‌گرافیکی از اجزاء زیر تشکیل شده است.

1- پردازنده‌گرافیکی (پردازش تصاویر گرافیکی)
2- حافظه (ذخیره‌سازی داده‌هایی که برای پردازش به پردازنده‌گرافیکی ارسال می‌شوند و همچنین ذخیره‌‌سازی داده‌‌های پردازش شده توسط پردازنده‌گرافیکی)
3- رابط گرافیکی (ارتباط مادربورد با کارت‌گرافیکی)
4- پورت‌های خروجی تصویر (ارتباط کارت‌گرافیکی به صفحه‌نمایش و تلویزیون)

1- پردازنده‌گرافیکی
همان‌طور که گفته شد، وظیفه پردازش ویدئویی بر عهده این بخش است. واحد پردازش گرافیکی (GPU) دقیقاً وظیفه‌ای مشابه با پردازنده مرکزی سیستم (CPU) در یک کارت‌گرافیکی دارد. به‌عبارت‌دیگر، پردازنده‌گرافیکی، مغز یک کارت‌گرافیکی است و بسیاری از مشخصات یک کارت‌گرافیکی وابسته به آن هستند. به‌عنوان‌مثال، میزان حافظه‌ا‌ی که یک کارت‌گرافیکی پشتیبانی می‌کند یا نوع درگاه ارتباطی کارت‌گرافیکی، بستگی به‌پردازنده‌گرافیکی دارد. در‌حقیقت، پردازنده‌گرافیکی مانند پردازنده اصلی سیستم از بخش‌های مختلفی تشکیل شده که هر یک از این بخش‌‌ها وظیفه‌ا‌ی بر‌عهده دارند. البته این توضیح لازم است که در طول چند سال گذشته بخش‌های مختلف پردازنده‌های گرافیکی دستخوش تغییرات متعددی شده‌اند.

اندازه هسته: اندازه هسته پردازنده‌گرافیکی به اندازه ترانزیستورهای به‌کار گرفته شده در آن بستگی دارد. به‌طور کلی، هر چه اندازه ترانزیستورها کوچک‌تر شوند، هسته نیز ابعاد کوچک‌تری خواهد داشت. اندازه ترانزیستورها توسط فرآیند ساخت مشخص می‌شود. در‌حال‌حاضر، کوچک‌ترین فرآیند ساخت برای پردازنده‌های گرافیکی چهل نانومتر است.

فرکانس هسته: پردازنده‌گرافیکی نیز مانند پردازنده مرکزی دارای فرکانس است. در پردازنده‌‌ها این فرکانس نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کند، در حالی‌که در پردازنده‌های گرافیکی، فرکانس از اهمیت کمتری برخوردار است، زیرا معماری پردازنده‌گرافیکی بسیار پیچیده‌تر از پردازنده مرکزی است و معیارهای متفاوتی در ارائه کارایی یک پردازنده‌گرافیکی وجود دارد (پردازنده‌های مرکزی در فرکانس‌های بالاتر از سه گیگاهرتز نیز ارائه شده‌اند، اما پردازنده‌های گرافیکی، فرکانس پایین‌تر از یک گیگاهرتز دارند).

نسخه سایه‌زن (نسخه رابط Direct X): پردازنده‌های کارت‌های گرافیکی برای آن‌که بتوانند از کلیه قابلیت‌های API شرکت مایکروسافت به نام DirectX پشتیبانی کنند، به برخی از ویژگی‌ها نیاز دارند. این ویژگی‌ها موجب می‌شوند تا پردازنده‌گرافیکی یک کارت مبتنی بر یک DirectX خاص عرضه شود.

به‌طور‌کلی، کارت‌های گرافیکی می‌توانند با نسخه‌های مختلف DirectX شرکت مایکروسافت کار کنند، اما در‌صورتی‌که از یک کارت‌گرافیکی مبتنی بر یک نسخه Direct X پایین‌تر با سیستمی که DirectX نسخه بالاتر شرکت مایکروسافت روی آن نصب است، استفاده شود، سیستم قادر است با توانایی‌های Direct X پایین‌تر عمل کند.

سایه‌زن رأس (Vertex Shader): در پردازنده‌های کارت‌های گرافیکی واحدی وجود دارد که وظیفه ساخت پیکره‌بندی و اسکلت اجسام را بر‌عهده دارد. این واحد، سایه‌زن رأس نام دارد. هر‌چه تعداد این واحد‌ها بیشتر باشد، پردازنده‌گرافیکی قدرتمندتر عمل خواهد کرد. در کارت‌های گرافیکی جدید، سایه‌زن رأس جای خود را به پردازنده جریانی داده است. (تصویر زیر)



You can see links before reply



سایه‌زن پیکسل (Pixel Shader): پردازنده‌های گرافیکی برای آن‌که بتوانند به اجسام ساخته شده توسط سایه‌زن رأس روح ببخشند و آن‌ها را به دنیای واقعی نزدیک‌تر کنند، نیازمند واحدی به نام سایه‌زن پیکسل هستند. در حقیقت، سایه‌زن پیکسل رنگ و میزان نور هر یک از پیکسل‌های اجسام ساخته شده توسط سایه‌زن رأس را تعیین می‌کند. این سایه‌زن موجب ایجاد اثرات Bump Mapping، سایه‌ها، روشنایی، ماتی، شفافی و دیگر پدیده‌های یک تصویر می‌شود.به دلیل نقش مهمی که این سایه‌زن در یک پردازنده‌گرافیکی دارد، عموماً تعداد آن‌ها نسبت به تعداد سایه‌زن‌های رأس بیشتر است. به‌عنوان‌مثال، Geforce 7800 GTX دارای 48 عدد سایه‌زن پیکسل و هشت سایه‌زن رأس بود. (تصویر زیر)



You can see links before reply



پردازنده جریانی (Stream Processor): پردازنده‌های گرافیکی مبتنی بر DirectX نسخه ده شامل تغییرات عمده‌ای در معماری شدند. در این پردازنده‌های گرافیکی، سایه‌زن رأس و پیکسل حذف و پردازنده جریانی جایگزین آن‌ها شده است.

هر پردازنده جریانی تقریباً مشابه با یک پردازنده بسیار کوچک است و به‌تنهایی وظایف مربوط به سایه‌زن‌های رأس و پیکسل را انجام می‌دهد. پردازنده‌های گرافیکی شرکت NVIDIA از سری 8000 به بعد و شرکت ATI از سری 2000 به‌بعد دارای این پردازنده‌های جریانی هستند. به‌عنوان‌مثال، جدیدترین پردازنده‌گرافیکی شرکت NVIDIA به نام Geforce GTX 285 دارای 240 پردازنده جریانی است که هر پردازنده جریانی به‌تنهایی می‌تواند وظایف سایه‌زن رأس و پیکسل را انجام دهد.

نحوه عملکرد این پردازنده‌ها بسیار پیچیده است و توضیح در مورد آن خارج از این بحث است، تنها باید به این نکته اشاره کنیم که پردازنده‌های جریانی شرکت ATI از نظر ساختار بسیار متفاوت با پردازنده‌های جریانی شرکت NVIDIA هستند. جدیدترین پردازنده‌گرافیکی شرکت ATI دارای هشتصد پردازنده جریانی است.

TMU: واحد نقشه‌گذاری بافت (TMU(Texture Mapping Unit وظیفه اعمال عملیات بافت روی پیکسل‌ها را دارد. TMUها با سایه‌زن‌های رأس و پیکسل در پردازنده‌های گرافیکی قدیمی و پردازنده‌های جریانی در پردازنده‌های گرافیکی جدید در ارتباط هستند.آن‌ها همچنین از دو بخش به نام‌های واحد آدرس‌دهی بافت و واحد فیلتر‌گذاری بافت تشکیل ‌شده‌اند. GTX 285 دارای هشتاد واحد TMU و HD 4870 دارای چهل واحد TMU است. (تصویر زیر)



You can see links before reply



واحد فیلترگذاری بافت: واحد سایه‌زن پیکسل، رنگ‌های مربوط به هر پیکسل و واحد فیلترگذاری بافت، رنگ‌های مربوط به هر بافت را تعیین می‌کند. هر بافت شامل مجموعه‌ا‌ی از پیکسل‌‌ها است که واحد فیلترگذاری بافت با بررسی پیکسل‌های مجاور یکدیگر رنگ‌های مربوط به هر بافت را تعیین می‌کند.

واحد آدرس‌دهی بافت: این واحد آدرس‌های مربوط به هر بافت را در صفحه‌نمایش مشخص می‌کند. پردازنده GTX 285 دارای هشتاد واحد فیلترگذاری بافت و هشتاد واحد آدرس‌دهی بافت است. واحد فیلتر‌گذاری و آدرس‌دهی بافت در فیلتر‌های Anistropic نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کنند.

Raster Operator Unit) ROP :ROP) یا واحد عملگر محل تصویر، وظیفه دارد تا بعد از انجام تمامی مراحل پردازش ویدئویی از قبیل ساخت اجسام و تعیین رنگ و نور، داده‌ها را در حافظه کارت‌گرافیکی ذخیره کند. به‌عبارت ساده‌تر، این بخش در پردازنده‌های گرافیکی بعد از سایه‌زن‌های رأس و پیکسل، در پردازنده‌های گرافیکی قدیمی و در پردازنده‌های گرافیکی جدید بعد از پردازنده‌های جریانی واقع شده است. ROPها با فشرده‌سازی رنگ و Anti Aliasing ،Z و ذخیره کردن پیکسل‌ها درون حافظه کارت‌گرافیکی سروکار دارند. هر چه تعداد ROPها بیشتر باشد، کارت‌گرافیکی در کاربرد‌هایی که از Anti Aliasing استفاده می‌شود، عملکرد بهتری ارائه می‌کند.

Fill Rate Pixel: این معیار اشاره به‌تعداد پیکسل‌هایی دارد که یک پردازنده‌گرافیکی می‌تواند در یک ثانیه پردازش و سپس در حافظه گرافیکی ذخیره کند. مقادیر Fill Rate Pixel بر‌حسب گیگاپیکسل بر ثانیه (GigaPixel/s) سنجیده می‌شوند. برای محاسبه این معیار لازم است تعداد ROPهای یک کارت‌گرافیکی را در فرکانس GPU ضرب کنید. به‌عنوان‌مثال، فرکانس پردازنده‌گرافیکی GTX 285 حدود 648 مگاهرتز و تعداد ROPهای آن 32 واحد است. بنابراین Pixel Fill Rate آن برابر با 20/7 گیگاپیکسل بر ثانیه است.

Texture Fill Rate: این معیار اشاره به‌تعداد بافت‌هایی دارد که یک کارت‌گرافیکی می‌تواند در یک ثانیه پردازش کند. در پردازش یک صحنه سه‌بعدی، بافت‌ها به‌واسطه شبکه‌های چندضلعی (Texture Mapping)، تشکیل می‌شوند. این Texture Mappingها توسط واحد نقشه‌گذاری بافت (TMU) ایجاد می‌شوند. به‌عبارت ساده‌تر، Texture Fill Rate میزان سرعتی است که یک کارت‌گرافیکی می‌تواند Texture Mappingها را اجرا کند. این معیار با واحد گیگاتکسل بر ثانیه (GTexel/s) سنجیده می‌شود و از ضرب تعداد واحد‌های TMU در فرکانس پردازنده‌گرافیکی قابل محاسبه است.

Anti Aliasing: یکی از تکنیک‌های بهبود کیفیت تصویر، Anti Aliasing یا ضدپلگی نام دارد. در‌حقیقت، Anti Aliasing تکنیکی است برای هموارسازی لبه‌های ناهموار اجسام در تصاویر گرافیکی دیجیتال. تصاویر نمایش داده شده در کامپیوتر از ترکیب چندضلعی‌ها به‌وجود می‌آیند. بنابراین، لبه اجسام به‌خصوص اجسامی که لبه‌های منحنی شکلی دارند، به‌صورت پله‌پله نمایش داده می‌شوند. Anti Aliasing تکنیکی است که توسط آن این لبه‌های ناهموار را می‌توان به‌صورت صاف نمایش داد. در‌حال‌حاضر روش‌های مختلفی برای اجرای این تکنیک مانند Supersampling و Multisampling وجود دارد. دو شرکت NVIDIA و ATI نیز از روش‌های منحصر به‌فرد خود برای اجرای این تکنیک استفاده می‌کنند. (تصویر زیر)



You can see links before reply



Anistropic Filtering: تکنیک ضدپلگی برای هموار کردن لبه‌های ناهموار اجسام است، اما Anistropic Filtering روشی است برای بهبود بخشیدن به‌کیفیت تصویر درون اجسام (همه بخش‌های اجسام که بین لبه‌ها واقع شده‌اند). Anistropic Filtering پوششی از رنگ است که روی همه چندضلعی‌های هموار و صاف به‌کار گرفته می‌شود تا آن‌ها شبیه چوب، آجر، پوست، فلز، چشم یا چیزهای دیگر به‌نظر برسند. در‌حقیقت، هنگام اجرای بازی‌های سه‌بعدی هنگامی که از اجسام فاصله می‌گیرید، آن‌ها مات و تیره به‌نظر می‌رسند. به‌خصوص اگر جسم شما تابلویی باشد که نوشته‌ای درون آن درج شده باشد. نوشته‌های درون تابلو با فاصله‌گرفتن از آن غیرقابل خواندن می‌شوند. Anstropic Filtering کمک می‌کند تا با فاصله گرفتن از اجسام آن‌قدر مات و تیره نشوند که غیرقابل مشاهده باشند. در تصویر پنج به مات شدن سنگ‌فرش‌ها هنگامی که AF غیرفعال است، توجه کنید.

اشاره: تعداد TMUها در کیفیت تصویر Anistropic Filtering بسیار تأثیرگذار است. (تصویر زیر)



You can see links before reply



GPGPU :GPGPU مخفف عبارت General Purpose computation on Graphic Processor Unit است که اشاره به‌تکنیک پردازش داده‌ها توسط پردازنده‌گرافیکی دارد. به‌طور کلی، پردازنده‌های گرافیکی امروزی از چندین پردازنده ‌با کارایی بسیار بالا تشکیل شده‌اند که قادر به انجام محاسبات بسیار سنگین هستند. در گذشته کارت‌های گرافیکی تنها برای کاربردهای گرافیکی مورد استفاده قرار می‌گرفتند و نمی‌توانستیم از آن‌ها برای اجرای برنامه‌های کاربردی استفاده کنیم (اگر هم این کار عملی می‌شد، بسیار سخت بود)، اما پردازنده‌های گرافیکی امروزی پردازنده‌‌های موازی هستند که قابلیت پشتیبانی از رابط‌های برنامه‌نویسی و زبان‌های استاندارد مانند C را دارند. برنامه‌های مبتنی بر پردازنده‌گرافیکی معمولاً نسبت به برنامه‌های مبتنی بر پردازنده مرکزی سرعت عملکرد بهتری دارند.

CUDA: نام مجموعه فناوری‌‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری است که شرکت NVIDIA جهت اجرای محاسبات غیر‌گرافیکی روی پردازنده‌گرافیکی عرضه کرده است (GPGPU). تکنیک‌ها و ابزارهای برنامه‌نویسی موازی به‌همراه یک کامپایلر که دستورالعمل‌های پردازنده‌گرافیکی NVIDIA را تولید می‌کند، از جمله امکاناتی است که CUDA در اختیار برنامه‌نویسان قرار داده تا از قابلیت‌های سخت‌افزاری کارت‌های گرافیکی این شرکت در برنامه‌های غیرگرافیکی خود بهره برده و سرعت اجرای الگوریتم‌های پیچیده خود را به کمک قابلیت‌های پردازنده‌گرافیکی افزایش دهند. کلیه کارت‌های گرافیکی سری 8000 و بعد شرکت NVIDIA مجهز به این فناوری هستند.

Stream: یکی دیگر از پلتفرم‌هایی که امروزه برای اجرای محاسبات غیرگرافیکی روی پردازنده‌های گرافیکی استفاده می‌شود، Stream شرکت ATI است. در‌حقیقت، Stream یک فناوری ‌است که شرکت ATI برای استفاده از تکنیک GPGPU به‌کار گرفته است.

2- حافظه
داده‌های پردازش شده توسط پردازنده‌گرافیکی قبل از نمایش باید در حافظه گرافیکی ذخیره شوند. حافظه گرافیکی که Frame Buffer نیز نامیده می‌شود از طریق گذرگاهی به پردازنده‌گرافیکی متصل است.این گذرگاه که گذرگاه حافظه گرافیکی نام دارد، نقش بسیار مهمی را در کارت‌های گرافیکی ایفا می‌کند. حافظه در کارت‌های گرافیکی از چند جهت دارای اهمیت است. اول این‌که، پهنای باندی که این حافظه ارائه می‌کند، نقش بسیار تعیین‌کننده‌ا‌ی در کارایی کارت‌گرافیکی دارد. دوم، میزان حافظه است که هر‌چه مقدار آن بیشتر باشد، پردازنده‌گرافیکی قادر است داده‌های بیشتری را در آن ذخیره کند و بنابراین پردازنده‌گرافیکی برای ذخیره کردن داده‌ها نباید منتظر بماند تا حافظه خالی شود.

البته در این میان نوع حافظه و فرکانس حافظه نیز نقش مهمی در کارایی یک کارت‌گرافیکی دارد. برخلاف فرکانس پردازنده‌گرافیکی که همیشه از فرکانس پردازنده اصلی پایین‌تر است، فرکانس حافظه گرافیکی از فرکانس حافظه اصلی سیستم بالاتر است.
عرض باس حافظه (Memory Bus Width): همان‌طور که گفته شد، پردازنده‌گرافیکی از طریق یک گذرگاه به‌حافظه متصل می‌شود. هر‌چه این گذرگاه عریض‌تر باشد، داده‌های بیشتری می‌توانند به‌طور همزمان از پردازنده‌گرافیکی به‌حافظه ارسال شوند. به‌طور کلی، پردازنده‌های گرافیکی شرکت NVIDIA دارای باس‌های حافظه عریض‌تری هستند. به‌عنوان مثال، کارت‌گرافیکی GTX 285 یکی از قدرتمندترین محصولات شرکت NVIDIA دارای عرض باس 512 بیتی است، در حالی‌که این مقدار در Radeon 4870 به 256 بیتی کاهش یافته است.
نوع حافظه (Memory Type): نوع حافظه‌های به‌کار گرفته شده در کارت‌های گرافیکی ابتدا با حافظه‌های سیستم یکسان بودند. با گذشت زمان شرکت‌های تولیدکننده چیپ‌ست‌‌‌های حافظه‌، حافظه‌هایی را طراحی کردند که تنها مختص به‌کاربردهای گرافیکی بوده و با نام GDDR شناخته می‌شوند. حافظه‌های GDDR قیمت بسیار بالاتری نسبت به حافظه‌های DDR دارند.

اکنون سازندگان کارت‌های گرافیکی در محصولات حرفه‌ا‌ی از حافظه‌های GDDR و در محصولات ارزان‌قیمت خود از حافظه‌های DDR معمولی استفاده می‌کنند. حافظه‌های به‌کار گرفته شده در کارت‌های گرافیکی نیز مانند حافظه‌های سیستم دارای استانداردهای مختلفی هستند. اصولاً استاندارد‌های جدیدتر موجب رشد کارایی حافظه خواهد شد. در طی دو سال گذشته، شرکت ATI در زمینه استفاده از استاندارد‌های جدید برای حافظه‌های گرافیکی پیشرو بوده است. جدیدترین محصول شرکت ATI یعنی Radeon 4890 از حافظه‌های GDDR5 استفاده می‌کند.

فرکانس حافظه: چیپ‌ست‌‌های حافظه کارت‌های گرافیکی مانند ماژول‌های حافظه سیستم دارای فرکانس هستند که هر‌چه مقدار این فرکانس بیشتر باشد، موجب افزایش پهنای باند و در نتیجه ارتقاء کارایی آن می‌شود.

اشاره: سریع‌ترین چیپ‌ست حافظه GDDR5 رایج دارای فرکانس 3600 مگاهرتز است.

پهنای باند حافظه (Memory Bandwidth): پهنای باند حافظه اشاره به‌نرخ انتقال داده‌ها از پردازنده‌گرافیکی به‌حافظه دارد. هر چه پهنای باند حافظه بیشتر باشد، داده‌ها با سرعت بیشتری برای حافظه ارسال می‌شوند. سه فاکتور عرض باس حافظه، فرکانس حافظه و نوع حافظه در تعیین مقدار پهنای باند حافظه تأثیرگذار هستند. افزایش هر یک از این فاکتورها موجب افزایش پهنای باند حافظه می‌شود. شرکت‌های NVIDIA و ATI برای افزایش پهنای باند، دو رویکرد متفاوت را در پیش گرفته‌اند. شرکت NVIDIA با افزایش عرض باس حافظه در محصولات جدید خود پهنای باند بیشتری را فراهم می‌کند، در‌حالی‌که شرکت ATI با افزایش فرکانس حافظه و استفاده از استاندارد‌های حافظه جدیدتر به این امر دست پیدا کرده است. قدرتمندترین پردازنده‌گرافیکی NVIDIA یعنی GTX 295 دارای پهنای باندی معادل 233/8 گیگابایت بر ثانیه و قدرتمند‌ترین پردازنده‌گرافیکی شرکت ATI یعنی Radeon 4870 X2 دارای پهنای باند معادل 230/4 گیگابایت بر ثانیه است.

ظرفیت حافظه (Memory Size): ظرفیت حافظه گرافیکی یکی از عواملی است که در کارایی کارت‌گرافیکی تأثیرگذار است. پردازنده‌گرافیکی، داده‌ها را درون حافظه ذخیره می‌کند، پس اگر حجم حافظه کم باشد، پردازنده برای ذخیره کردن داده‌ها با مشکل مواجه می‌شود، به‌طوری که باید برای ذخیره کردن داده‌ها منتظر بماند تا فضایی از حافظه خالی شود. این موضوع موجب می‌شود تا در اجرای بازی با مکث و تکه‌تکه شدن تصویر مواجه شویم. کارت‌های گرافیکی امروزی حداکثر دارای دو گیگابایت حافظه هستند، اما برنامه‌های کاربردی و بازی امروزه به بیشتر از 512 مگابایت حافظه نیاز ندارند.

3- رابط گرافیکی
ارتباط یک کارت‌گرافیکی با دیگر اجزای یک سیستم از طریق یک رابط انجام می‌گیرد. آنچه که به این رابط اهمیت بخشیده سرعت آن است.در صورتی‌که این رابط از سرعت پایینی برخوردار باشد، کارت‌گرافیکی برای دسترسی به حافظه و پردازنده اصلی سیستم باید منتظر بماند. در طی چند سال گذشته علاوه بر تحولاتی که در عرصه ساخت پردازنده‌های گرافیکی به وقوع پیوسته این رابط نیز شامل تحولات متعددی شده است. در ادامه به بررسی هر یک از این رابط‌‌ها می‌پردازیم.

رابط PCI: اولین رابطی که برای کارت‌‌های گرافیکی در نظر گرفته شد، رابط PCI بود. این رابط سرعت بسیار پایینی داشت، بنابراین شرکت اینتل گذرگاه و رابط جدیدی مختص کارت‌های گرافیکی طراحی کرد.

رابط AGP: این رابط در سه نسخه 2x ،4x و 8x عرضه شده است. نسخه 4x و 8x تنها از نظر سرعت با یکدیگر تفاوت دارند، اما نسخه 2x از نظر ولتاژ، عملکرد و شکل رابط متفاوت است.

اشاره: کارت‌های گرافیکی مبتنی بر AGP 2x را نمی‌توان در درگاه‌های AGP 4x و AGP 8x نصب کرد.
رابط PCI Express: از آنجا که پهنای باند گذرگاه AGP برای برنامه‌های کاربردی و بازی‌های امروزی اندک بود، متخصصین رابط گرافیکی جدیدی به‌نام PCI Express عرضه کردند. در‌حال‌حاضر PCI Express در دو نسخه برای کارت‌های گرافیکی عرضه شده است.

نسخه یک این رابط دارای سرعت انتقال اطلاعات چهار گیگابیت بر ثانیه در هر جهت و نسخه دوم آن دارای سرعت انتقال اطلاعات هشت گیگابیت بر ثانیه در هر جهت است.

4- پورت‌های خروجی تصویر
کارت‌های گرافیکی برای نمایش تصویر روی یک صفحه‌نمایش نیازمند درگاهی برای این منظور هستند. امروزه کارت‌های گرافیکی را می‌توان به مانیتورهای LCD ،CRT و تلویزیون‌های دیجیتال و آنالوگ متصل کرد. در‌حال‌حاضر، پنج درگاه D-Sub ،DVI ،Compsite،HDMI و Display Port جهت این منظور مورد استفاده قرار می‌گیرند.

D-Sub: این درگاه روی بیشتر کارت‌های گرافیکی رایج امروزی، وجود دارد. سیگنال‌های D-Sub آنالوگ بوده و کلیه مانیتورهای CRT (که دارای سیستم آنالوگ هستند) را می‌توان به این درگاه متصل کرد. D-Sub دارای دو مشکل عمده است:
اولاً با توجه به این‌که سیگنال‌های این درگاه آنالوگ هستند، نمی‌توان از کابل‌های با طول زیاد استفاده کرد و ثانیاً سیگنال‌های آنالوگ دارای کیفیت پایینی هستند و اصولاً موجب کاهش کیفیت تصویر می‌شوند.

DVI: این درگاه در بیشتر کارت‌‌هایی که در طی سه سال اخیر تولید شده، وجود دارد. DVI برای انتقال تصویر از سیگنال‌های دیجیتال استفاده می‌کند، بنابراین دارای کیفیت تصویر بهتری نسبت به D-Sub است. برخی از مانیتورهای LCD از این درگاه پشتیبانی می‌کنند.درگاه DVI برای کارت‌های گرافیکی در دو نسخه DVI-I و DVI-D رایج است.

DVI-I درگاهی است که می‌تواند هر دو سیگنال آنالوگ و دیجیتال را انتقال دهد، در حالی‌که DVI-D تنها قادر به انتقال سیگنال‌های دیجیتال است. بنابراین کارت‌های گرافیکی که دارای درگاه DVI-I هستند را می‌توان توسط یک مبدل DVI به D-Sub، به مانیتورهای CRT متصل کرد، اما کارت‌‌های مبتنی بر DVI-D تنها به مانیتورهای LCD با درگاه DVI متصل می‌شوند.

Composite: این درگاه آنالوگ برای متصل کردن کارت‌گرافیکی به تلویزیون مورد استفاده قرار می‌گیرد.

HDMI: رابط چندرسانه‌ا‌ی با کیفیت بالا، یک رابط صوتی و تصویری برای انتقال داده‌‌های دیجیتال با کیفیت بالا است. درگاه‌های دیگر مانند DVI ،Composite و D-Sub تنها قادر به انتقال داده‌های تصویری هستند و در‌صورتی‌که بخواهید از طریق این درگاه‌ها کامپیوتر را به تلویزیون متصل کنید، به چند کابل برای انتقال صدا نیاز خواهید داشت. این درگاه‌‌ها برای انتقال داده‌‌ها با کیفیت HD نیز مناسب نیستند. از طریق HDMI می‌توان صدا و تصویر با کیفیت HD را تنها از طریق یک کابل انتقال داد.

Display Port: درگاهی مشابه با درگاه HDMI است که در بعضی کارت‌‌های گرافیکی جدید وجود دارد. با‌این‌وجود، درگاه Display Port به‌دلیل آن‌که تنها در مدل‌های خاصی از مانیتور‌ها وجود دارد، مانند سایر درگاه‌ها محبوبیت کسب نکرده است.
مجله شبکه

[arsalan681]

ترمیم خراشیدگی‌های دیسک
اگر کامپیوتر شما بخاطر خراشیدگی‌هایی که بر روی یک دیسک مهم شما ایجاد شده‌اند از خواندن آن امتناع می‌کند، ممکن است طرح‌های نجات ما برای شما مفید باشند. CDها و DVDها به‌طور غافلگیر‌کننده‌ای تحمل استفاده‌های نادرست را دارند، اما زمانی می‌رسد که دیسک‌های موسیقی، بازی، برنامه و یا فیلم شما دیگر از پخش شدن امتناع می‌کنند. این وضعیت می‌تواند بخاطر گردوخاک، فرسودگی عادی در طول زمان و یا به احتمال یک خراشیدگی روی دهد. بدیهی است که شما به آسانی می‌توانید کمی گردوخاک را برطرف کنید، اما برای نشانه‌ها و یا حتی خراشیدگی‌های قابل ملاحظه‌تر، باید راه‌حل دقیق‌تری پیدا کنید زیرا در غیر این‌صورت ممکن است آسیب‌های بیشتر و حتی غیرقابل جبرانی را به دیسک خود بزنید که آن را کاملاً غیرقابل استفاده کنند. خبر خوب این است که با کمی دقت و توجه در اغلب موارد می‌تواند یک دیسک غیرقابل پخش را وادار کرد که برای یک‌بار دیگر خوانده شود. بنابراین اگر دیسکی دارید که درایوتان از خواندن آن امتناع می‌کند، با دنبال کردن این مقاله به احتمال می‌توانید راه‌حلی برای مشکل خود پیدا کنید.


You can see links before reply

قدم اول
در بسیاری از موارد دیسک‌ها تنها به این دلیل قابل خواندن نیستند که مقدار زیادی گردوخاک، چربی و لکه‌های مختلف بر روی آن‌ها انباشته شده‌اند. این موارد به لیزر درایو شما اجازه نمی‌دهند که داده‌ها را از طریق لایه پلاستیکی شفافی که در طرف اطلاعاتی دیسک قرار گرفته (نه طرفی که اطلاعات و مارک تجاری دیسک روی آن چاپ شده‌اند)، بخواند. خوشبختانه خراشیدگی‌های کوچکی که بر روی این سطح دیسک ایجاد شده‌اند معمولاً قابل ترمیم هستند. با این‌حال،‌ برخلاف آن‌چه که عموماً تصور می‌شود، خراشیدگی‌هایی که بر روی طرف لیبل دیسک ایجاد شده باشند می‌توانند بسیار جدی‌تر و حتی غیرقابل ترمیم باشند. دلیل این مسئله آن است که لایه نگهدارنده اطلاعات در یک دیسک عملاً به سطحی که لیبل تجاری دیسک روی آن قرار دارد نزدیک‌تر است.




You can see links before reply

قدم دوم
یکی از اولین مواردی که وقتی با مشکلات دیسک مواجه می‌شوید باید به آن توجه داشته باشید (حتی اگر فکر می‌کنید که این مشکلات به‌خاطر خراشیدگی‌ها به‌وجود آمده‌اند)، یک تمیزکاری ساده است. پاکسازی و کمی صیقل دادن طرف اطلاعاتی دیسک غالباً تمام چیزی است که برای حل مشکل خود به آن نیاز دارید. کیت‌های ارزان‌قیمت زیادی در بازار وجود دارند که این کار را به‌خوبی انجام می‌دهند. بهتر است وسوسه نشوید دیسک خود را با مواد پاک‌کننده قوی و یا جریان قوی آب شست‌وشو دهید زیرا این کار می‌تواند مشکل را تشدید کرده و حتی به‌طرف لیبل دیسک آسیب برساند.









You can see links before reply

قدم سوم
در بعضی از کیت‌ها یک اسپری پاک‌کننده حاوی الکل ایزوپروپیل وجود دارد که بایستی بر روی طرف اطلاعاتی دیسک مورد استفاده قرار گیرد. شما هرگز نباید از یک ساینده خانگی برای تمیز کردند دیسک خود استفاده کنید. تقریباً پس از گذشت 30 ثانیه، الکل چربی‌ها و آلودگی‌ها را حل کرده و شما می‌توانید دیسک را با استفاده از پد مخصوصی که در داخل کیت قرار دارد، تمیز کنید. به‌عنوان یک راه‌حل جایگزین، می‌توانید از یک پارچه تمیز، خشک و بدون پرز برای این منظور استفاده کنید. توجه به این نکته بسیار مهم است که باید دیسک را از داخل به سمت خارج تمیز کنید. هرگز برای تمیز کردن دیسک از یک حرکت دورانی استفاده نکنید زیرا این‌کار می‌تواند وضعیت را بدتر کند.




You can see links before reply

قدم چهارم
اگر تمیز کردن دیسک نتوانست مشکل را برطرف کند، صیقل دادن آن قدم بعدی خواهد بود. کیت‌هایی مانند Maplin حاوی ماده جلاکاری و همچنین یک پارچه یا پوست طبیعی برای استفاده از آن هستند. چند قطره از این ماده را بر روی دیسک ریخته و سپس آن را با استفاده از پارچه همراه کیت از داخل به بیرون (به‌صورت شعاعی) بر روی دیسک بمالید. اجازه دهید دیسک کاملاً خشک شود و سپس آن را با پوست طبیعی جلا دهید. این‌کار بخش عمده‌ای از خراشیدگی‌های کوچک را برطرف خواهد کرد.





You can see links before reply

قدم پنجم
برای خراشیدگی‌های عمیق‌تر، ممکن است نیاز داشته باشید که از یک ابزار پاکسازی مانند Skip Dr استفاده کنید. این یک دستگاه ابتکاری است که از آب مقطر و یک گردونه ترمیم کننده خاص استفاده کرده و سطح دیسک را به‌صورت شعاعی صیقل می‌دهد. پس از اسپری ماده تمیز کننده برر وی دیسک، آن را در داخل دستگاه Skip Dr قرار داده و دسته آن را در جهت حرکت عقربه‌های ساعت بچرخانید تا دیسک یک فرآیند کامل صیقل را پشت سر بگذارد. سپس دیسک را خارج کرده و آن را با پارچه‌ای که در داخل کیت ابزار قرار دارد خشک کنید. برای جلا دادن دیسک باید از پد ویژه‌ای که همراه دستگاه ارایه شده است استفاده کنید. در هنگام جلاکاری مطمئن شوید که دیسک بر روی یک سطح صاف، تمیز و نرم قرار گرفته است. اگر دیسک مورد نظر در وضعیت بسیار بدی قرار داشته باشد، ممکن است مجبور شوید این فرآیند را یک بار دیگر تکرار کنید.

You can see links before reply

قدم ششم
اگر هیچیک از این تکنیک‌ها مشکل شما را برطرف نکردند، زمان آن رسیده است که از راه‌حل‌های ناامیدانه استفاده کنید. باور کنید یا نه، بعضی از مواد جلاکاری فلزی گاهی اوقات می‌توانند به حل این مشکل کمک کنند، اما بوی چندان خوبی ندارند. با استفاده از نوع الیافی یا نوع مایع آن به‌همراه یک دستمال نرم، خراشیدگی‌ها را در یک امتداد شعاعی از مرکز دیسک به سمت خارج صیقل دهید تا کاملاً محو شوند. پیش از جلاکاری نهایی دیسک با یک پارچه micro-Fibre، اجازه بدهید کاملاً خشک شود. اگر می‌توانید یک خراشیدگی را با ناخن خود احساس کنید، به‌احتمال قادر به‌برطرف کردن آن نخواهید بود.

[arsalan681]

چگونه یک کارت گرافیک مناسب برای کامپیوترمان انتخاب کنیم؟

You can see links before reply

پردازنده گرافیکی کامپیوتر شما خود یکی از بخش های مهم سیستم است و تاثیر زیادی بر عملکرد کلی سیستم شما می گذارد. در حالی که کارت گرافیک های یکپارچه در بیشتر کامپیوترها یافت می شوند، امکان انجام وظایف معمول و همچنین تماشای بعضی از ویدئوها و فیلم ها را به شما می دهد. اما اگر شما بخواهید که بر روی سیستم، Game های ۳ بعدی بازی کنید و یا فیلم های HD را با بالاترین کیفیت تماشا کنید، به یک کارت گرافیک اختصاصی نیاز خواهید داشت.
انتخاب کارت گرافیک برای کامپیوتر آن قدرها هم که فکر می کنید آسان نیست. برای انتخاب تعداد زیادی گزینه وجود دارند؛ از کارت گرافیک های کوچک و کم هزینه با قیمت زیر ۴۰ دلار گرفته تا کارت گرافیک های قدرتمند و حرفه ای با قیمت بالای ۶۰۰ دلار. اگر شما کارت گرافیکی انتخاب کنید که به اندازه کافی برای نیازهای شما سریع نباشد، مطمئنا از آن راضی نخواهید بود؛ اما اگر کارت گرافیکی انتخاب کنید که بسیار سریع است باید هزینه بالاتری برای آن بپردازید.
انتظار شما از کارت گرافیک چیست؟
You can see links before reply

اولین سوالی که باید از خود بپرسید این است که اگر شما مایلید که یک کارت گرافیک برای کامپیوتر خود بخرید، از آن چه انتظاراتی دارید و می خواهید کدام یک از نیازهای شما را برطرف کند. ۲ کار اصلی که باید کارت گرافیک ها به بهترین شکل آن ها را انجام دهند، پخش فیلم (شامل فیلم های HD) و نمایش بازی ها هستند.
پخش فیلم ها برای کارت گرافیک آسان تر از مورد دیگر است. اگر شما فقط می خواهید یک کارت گرافیک برای این کار بخرید، خیلی نیاز به یک مدل حرفه ای ندارید، می توانید از شتاب دهنده های پردازشگرگرافیکی (GPU Video Acceleration) استفاده کنید و لازم نیست که یک کارت گرافیک گران قیمت بخرید.
با این حال اگر شما یک Gamer یا بازی خور هم هستید، پیشنهاد می کنم این مقاله را بخوانید. برای بازی کردن با کامپیوتر، شما باید یک کارت گرافیک گران قیمت تر و پیچیده تر بخرید. همچنین لازم است چند چیز دیگر را در این رابطه که مخصوص این کار است را در نظر بگیرید.
اهمیت رزولیشن (وضوح نمایش)
یک بازی که با سرعت ۳۰ فریم در ثانیه اجرا می شود، در واقع از کارت گرافیک می خواهد که برای اجرای بازی، ۳۰ تصویر را در هر ثانیه تولید کند. این یک کار دشوار است و با افزایش اندازه تصاویر (که با واحد پیکسل اندازه گیری می شود)، این کار سخت تر هم خواهد شد.
You can see links before reply
برای مثال اگر شما ۲ مانیتور داشته باشید : یک مانیتور ۲۰ اینچ با رزولیشن (وضوح نمایش) ۱۶۰۰×۹۰۰ و یک مانیتور ۲۳ اینچ با رزولیشن ۱۰۸۰p. بعضی از جزئیات یک بازی مشابه، با یک رزولیشن واحد در مانیتور ۲۳ اینچ ۱۰۸۰p بدتر نمایش داده می شود. دلیل این موضوع این است که اندازه صفحه نمایش از اندازه تصاویری که کارت گرافیک در هر ثانیه باید تولید کند، بزرگتر است.
در نتیجه اندازه مانیتور کامپیوتر شما می تواند در انتخاب مدل کارت گرافیکی که باید بخرید، تاثیر گذار باشد. اگر شما یک مانیتور ۲۰ اینچ یا کوچکتر دارید، باید خوشحال باشید که می توانید یک کارت گرافیک با حدود قیمت ۱۰۰ دلار بخرید. اما اگر شما یک مانیتور ۳۰ اینچ بزرگ دارید، لازم است که یک کارت گرافیک رده بالاتر که از وضوح نمایش بالاتر پشتیبانی می کند، خریداری نمایید.
البته شما مجبور نیستید که بر روی رزولیشن اصلی مانیتور خود فقط بازی کنید، اما نمایش بازی ها در رزولیشن های غیر اصلی در یک مانیتور LCD، معمولا نتایج خوبی به همراه نخواهد داشت.
رم – مانند یک لوله کش!!
رم ها بخشی جزئی هستند که در تمام کارت گرافیک ها یافت می شوند و عملکردی تعریف پذیر دارند. این موضوع معمولا این فکر را در ذهن یک فرد ناوارد ایجاد می کند که کارت گرافیکی که تعداد بیشتری رم داشته باشد، سریعتر از مدل دیگر با تعداد رم های کمتر است. ای کاش مسئله رم ساده بود؛ اما نیست.

You can see links before reply
باید رم های کارت گرافیک را مانند لوله تصور کنید که فریم های تولید شده مانند آب برای نمایش داده شدن به شما در آن فرستاده می شوند. پردازنده گرافیکی (GPU) درون کارت گرافیک شما مانند یک پمپ است و به تنهایی مقدار آبی را که در لوله قرار می گیرد را معین می کند. تا زمانی که مقدار آبی که در حال پمپاژ است از ظرفیت لوله شما تجاوز نکرده، وضعیت خوب است؛ اگر چه شما سود زیادی با داشتن لوله های بزرگ تر به شما نخواهد رسید.
اگر پمپ آب بیشتری در لوله بفرستد، لوله می تواند آن را تحمل کند؛ اما با این حال مشکلاتی می تواند رخ دهد. ممکن است آب برگشت داده شود یا احتمال دارد لوله بترکد و باعث متوقف شدن کلی جریان آب شود.
یک وضوح تصویر بالاتر، مطمئنا حافظه بیشتری را برای استفاده می طلبد. برای مثال اگر شما با یک کارت گرافیک با حافظه رم ۵۱۲ مگابایت و بر روی یک مانیتور با رزولیشن ۱۶۰۰×۹۰۰، بازی می کنید یا فیلم تماشا می کنید، نباید مشکلی داشته باشید. در این حالت آب وارد شده در لوله از ظرفیت لوله تجاوز نمی کند. اگر شما مقدار رزولیشن را تا ۱۰۸۰p افزایش دهید، ممکن است بازی که در حال امتحان آن هستید، آهسته تر اجرا شود؛ چون شما مقدار بیش از حدی جریانی که لوله می تواند حمل کند را وارد آن کرده اید.
آنچه را که مربوط به سرعت کلاک (Clock Speed)‏ CPU ها است را فراموش کنید
کارت های گرافیکی مانند اکثر قطعات کامپیوتر در سرعت کلاک (Clock Speed) خاصی اجرا می شوند (سرعت کلاک مقیاسی است از اینکه قطعات کامپیوتر محاسبات و عملیات های اصلی را با چه سرعتی انجام می دهد) یا پردازنده ای که بر روی کارت گرافیک شما وجود دارد بر روی سرعت کلاک خاصی اجرا می شود. سرعت کلاک به تعیین میزان عملکرد پردازنده گرافیکی شما (GPU) کمک می کند. اگر شما یک پردازنده گرافیک واحد را در اختیار داشته باشید و سرعت کلاک آن را افزایش دهید، عملکرد آن نیز سریعتر خواهد شد.
با این حال، سرعت کلاک یک راه خطرناک (یا شاید هم وحشتناک!!) برای تعیین این است که یک کارت گرافیک چقدر می تواند سریع باشد!! چرا؟ چون پردازش های گرافیکی بسیار زیاد و گسترده هستند. برای مثال یک کارت گرافیک Nvidia GTX 480، دارای ۴۸۰ هسته پردازشگر می باشد که در قالب ۱۵ گروه چند هسته ای جریان دار، دسته بندی شده اند. با استناد از این موضوع نمی توان گفت که “سرعت کلاک وسیله ای برای تعیین عملکرد کارت گرافیک است”؛ مگر وقتی که کارت های گرافیکی که دقیقا از یک پردازنده گرافیکی (GPU) مشابه استفاده می کنند را مقایسه کنید.
نتیجه
مطمئنا انتخاب بهترین کارت گرافیک کار دشواری است؛ اما دانستن مسائل گفته می تواند به شما در تصمیم گیری کمک کند. به یاد داشته باشید که رزولیشن (وضوح صفحه نمایش) یک فاکتور عمده و تاثیر گذار در نمایش و عملکرد بهتر بازی ها در کامپیوتر می باشد. اگر شما می خواهید که Game ها را بالاترین وضوح نمایش بازی کنید، به یک کارت گرافیک با پردازنده گرافیکی (GPU) سریع و با تعداد زیادی رم نیاز خواهید داشت. اگر شما در وضوح های نمایش بالا، بازی نمی کنید، می توانید پول خود را با خرید یک مدل دیگر که مقداری ضعیف تر است و رم های کمتری دارد، ذخیره کنید.
همچنین به شدت پیشنهاد می شود که یک نمودار مربوط به عملکرد کارت های گرافیکی را مشاهده کنید تا ببینید چه مدل هایی از کارت های گرافیکی به عنوان سریعترین ها شناخته می شوند. نمودار عملکرد سخت افزاری Tom’s (You can see links before reply)، بهترین منبع برای این اطلاعات است.

[arsalan681]

آیا شما از مانیتور قدیمی کامپیوتر خودتان خسته شده اید و نیاز مبرم به یک مدل جدید آن دارید؟ شاید در این مورد باید با مانیتورهای LCD آشنا شوید. LCD مخفف Liquid Crystal Display یا صفحه نمایش کریستال مایع است که همچنین به عنوان Flat Screen (صفحه نمایش تخت) نیز شناخته می شود.You can see links before reply
LCD ها مدت زیادی که توسط مردم مورد استفاده قرار می گیرند، مثلا در ساعت های دیجیتالی و لپتاپ ها. در سال های اخیر LCD ها به یک استاندارد برای صفحه نمایش کامپیوترهای رومیزی یا Desktop تبدیل شده اند و در عین حال بازار تلویزیون رو در اختیار دارند (البته گذشته از بحث LED)
مانیتورهای صفحه تخت بسیار نازک تر و باریک تر از مانیتورهای CRT (مخفف Cathode Ray Tube یا لوله پرتوهای کاتدی) هستند. علاوه بر این به انرژی کمتری نیاز دارند و هیچ تابش و پرتوی الکترومغناطیسی منتشر نمی کنند. از دیگر مزیت های LCD می توان به واضح تر نمایش دادن تصاویر، رزولیشن بالا که تصاویر را برای چشم جذاب تر می سازد.
این ها فقط چند دلیل کلیدی است که در نهایت راضی شوید که مانیتور CRT قدیمی خود را با LCD تعویض کنید. در این مقاله ویژگی های مختلف مانیتورها به صورت کلی و جزئی توضیح داده می شود. این مقاله به شما کمک می کند که بدانید چرا باید هنگام خرید یک مانیتور LCD برای کامپیوتر، بیشتر مراقب باشید!!
اندازه صفحه نمایش

اندازه صفحه نمایش (Screen Size) با واحد اینچ از گوشه پایین سمت چپ تا گوشه بالا سمت راست به صورت مورب اندازه گیری می شود. سایزهای موجود برای خرید بین ۱۵ تا ۳۰ اینچ می باشند. معمول ترین اندازه برای کامپیوترهای رومیزی بین ۱۹ تا ۲۲ اینچ می باشد. همچنین خرید مدل هایی با اندازه های بزرگتر نیز خیلی غیر معمول نیست.
انتخاب سایزهای بزرگتر معمولا بدین معناست که شما فضای بیشتری در روی میز کار خود دارید. شما در نهایت ممکن است قادر به مشاهده پنجره های باز متعدد در یک خط در مانیتورتان باشید. با این حال مانیتور های بزرگ فضای بیشتری را می طلبند و همچنین گران تر نیز هستند.
You can see links before reply
نسبت ابعاد

نسبت ابعاد (Aspect Ratio) تعداد نسبی پیکسل ها از افقی به عمودی را در نمایش، توصیف می کند. مانیتورهای CRT استاندارد معمولا به شکل مربع با نسبت ابعاد ۴:۳ می باشند. امروزه شما با مدلی دیگر از مانیتورها با نام Wide Screen (مانیتورهای عریض) روبرو هستید که دارای نسبت ابعاد بالای ۱۶:۹ یا ۱۶:۱۰ مثل صفحه نمایش سینما می باشند که HD (مخفف High Definition یا کیفیت بالا) نامیده می شوند.
اگر شما فیلم های DVD را بر روی کامپیوترتان تماشا می کنید، می توانید با استفاده یک مانیتور با صفحه نمایش عریض، نوار سیاه کنار فیلم ها را تا لبه صفحه نمایشتان بکشید و آن ها را به حداقل برسانید. نسبت های عریض نیز راحت ترین راه حل برای مشاهده پنجره های متعدد به صورت کنار هم و موازی هستند. شاید بتوان گفت تنها دلیلی که ممکن است به خاطر آن نسبت ۴:۳ را برای ابعاد مانیتورتان ترجیح دهید، نداشتن فضای کافی بر روی میز برای قرار دادن مانیتورهای عریض تر است.
رزولیشن (وضوح نمایش)

منظور از وضوح نمایش یا رزولیشن (Resolution) تعداد پیکسل هایی است که به صورت افقی و عمودی نمایش داده می شود. با توجه به ماهیت تکنولوژی LCD،‏ Flatscreen ها فقط دارای رزولیشن بهینه یا اصلی می باشند. از این رو می توان گفت که رزولیشن اصلی آن ها (Native Resolution)، همان تعداد کلی پیکسل های افقی و عمودی کنونی می باشد.
بر خلاف مانیتورهای CRT، استفاده از یک وضوح پایین تر از وضوح اصلی در یک مانیتور صفحه تخت، منجر به ایجاد تصاویر به شکل تیره تر و یا بد شکل تر می شود. از این رو این مسئله بسیار مهم است که از اول مانیتوری را با رزولیشن اصلی مناسب و خوب انتخاب کنید؛ چون دیگر نمی توانید آن را تغییر دهید. مگر اینکه از دست دادن کیفیت برای شما اهمیتی نداشته باشد.
رزولیشن بالا منجر به ایجاد تصاویر واضح تر و جذاب تر می شود و البته فضای بیشتری را برای قرار گیری بر روی میز شما می طلبد. اگر شما به تماشای فیلم و یا انجام کارهای زیاد با هم در یک زمان علاقه دارید، این نوع مانیتورها می تواند برای تان مناسب باشد. از سوی دیگر، در این نوع وضوح، متن ها کوچک تر خواهند شد و خواندن آن ها سخت تر می شود. بنابراین اگر مشکل بینایی دارید، بهتر از خرید مانیتورهایی با وضوح بالا خودداری کنید.
سایت Crunch Gear یک جدول بزرگ برای مقایسه نسبت ابعاد و روزلیشن های موجود تولید کرده است. برای مطالعه مقاله به ایـن لـینـک (You can see links before reply) و برای دیدن تصویر در اندازه واقعی به ایـن لـینـک (You can see links before reply) بروید.

You can see links before reply

نسبت کنتراست

نسبت کنتراست یا همان Contrast Ratio تفاوت مقدار و یا نسبت میانی بین روشنایی و یا تیرگی است که یک مانیتور LCD می تواند نمایش دهد. نسبت کنتراست های بالاتر برابر با سفیدی و یا تیرگی ییشتر و همراه با مقدارهای خاکستری بیشتر میان آن ها را است. بهترین نسبت کنتراستی که می توانید داشته باشید ۱۰۰۰:۱ است.
توصیف نسبت کنتراست کاری دشوار است. شما به راحتی نمی توانید مقدارهای بین تولیدکنندگان متفاوت را مقایسه کنید. همچنین گاهی اوقات شما کنتراست های پویا را خواهید دید که مانند نسبت کنتراست های نیستند و ممکن است فریبنده باشند.

روشنایی

مانیتورهای LCD توسط تعدادی BackLight روشن می شوند. روشنایی در واحد کاندلا در متر مربع (cd/m2) محاسبه می شود. برای مثال میزان روشنایی یک مانیتور اگر ۳۰۰ cd/m2 باشد، روشنایی آن زیاد خواهد بود و برای تماشای فیلم ها یا بازی کردن با کامیپوتر مطلوب و مناسب می باشد. برای محیط کار و یا جستجوها یک مانیتور با مقدار روشنایی ۲۰۰ تا ۲۵۰ cd/m2 هم خوب است.
زاویه دید

هر چقدر که زاویه دید مانیتور بالاتر باشد، افرادی که از اطراف به مانیتور نگاه می کنند، بهتر می توانند صفحه را تماشا کنند. در مقایسه با CRT ها، مانیتورهای LCD دارای یک زاویه دید محدود می باشند. با این حال این ویژگی فقط جنبه جالب بودن دارد. اما در صورتی که همیشه در مقابل مانیتور می نشینید، می توانید این مورد را نادیده بگیرید.

You can see links before reply

پورت های اتصال

در تمام این مدت من فقط درباره نمایش و تکنولوژی LCD برای شما صحبت کردم؛ اما یک مانیتور فقط بحث نمایش آن نیست. یک مانیتور نیاز داری که به یک کامپیوتر و احتمالا دستگاه های دیگر متصل شود. با این حال شما باید بدانید که چه نوع پورتی نیاز دارید و باید مطمئن شوید که مانیتور آن را دارد. مهمتر از همه این که باید بررسی کنید که کارت گرافیک شما کدام روش اتصال را پشتیبانی می کند.
در زیر می توانید بازبینی مختصری از معمول ترین پورت های اتصال را ببینید :


DisplayPort

آخرین رابط نمایش دیجیتال که تولید آن از سال ۲۰۰۸ شروع شد.


HDMI

رابط چند رسانه ای/صوتی و تصویری دیجیتالی با کیفیت بالا که از سال ۲۰۰۳ تولید شده است (High-Definition Multimedia Interface).


DVI

اولین رابط تصویری دیجیتال که تولید آن از سال ۱۹۹۹ برای جایگزین شدن به جای VGA آغاز شد (Digital Video Interface).


VGA

اولین روش اتصال آنالوگ که برای اولین بار در سال ۱۹۸۷ تولید شد (Video Graphics Array).
می توانید شکل پورت هایی را که در بالا ذکر شد را در تصویر زیر ببینید. به ترتیب از چپ به راست : DisplayPort (آبی)، ‏HDMI (مشکی)، ‏VGA (سفید) و DVI (سفید).
You can see links before reply
علاوه بر این ها شما می توانید اتصالاتی مانند کامپوزیت، Video Component و یا S-video پیدا کنید.
به طور خلاصه شما باید ابتدا اندازه، نسبت ابعاد و رزولیشن مورد نظرتان را انتخاب کنید. این ویژگی های باید نیازهای شما را تامین کنید. در مرحله بعد شما می توانید تمام مدل های موجود را برای مقایسه ویژگی های بیشتر مانند نسبت کنتراست، روشنایی و پورت ها انتخاب کنید. در آخر هم قیمت تصمیم خواهد گرفت که شما کدام مدل را انتخاب کنید!!

[arsalan681]

تا حالا شده خستگی چشم شما را از انجام کارهای ضروری خود توسط کامپیوتر باز دارد؟ اگر جواب مثبت است حتما از خود پرسیده اید چه اقدامات پیشگیرانه ای برای جلوگیری از خستگی چشم و ادامه کار با رایانه در حالت مطلوب تر وجود دارد. اقداماتی مقدماتی از قبیل سازماندهی فضای کاری و تاثیر آن روی عملکرد شما، تنظیم نور و جهت تابش آن برای کار بهتر، در مجموع هر اقدامی که بتواند به سالم نگه داشتن چشم شما کمک کند. در این نوشته برآنیم به بررسی بیشتر راه های محافظت از چشم در زمان کار با رایانه بپردازیم.
مبانی خستگی و فشار چشم ها
خستگی چشم (یا Eyestrain ) ،همانطور که اکثر انسان های امروزی آن را تجربه کرده اند، نشانه های خود را زمانی آشکار می کند که فرد بیش از حد و به مدت طولانی از چشم های خود تمرکز و کار می خواهد، از طریق فعالیت هایی مثل خواندن یا مشاهده تصاویری روی صفحه نمایش های الکترونیکی مانند رایانه یا صفحه نمایش لوازم الکترونیکی موبایل.
خستگی چشم ممکن است یک یا ترکیبی از موارد زیر را برای بیمار سبب گردد:
- درد و تنش در اطراف چشم ها یا شقیقه (که می تواند به سر ، گردن و پشت گسترش یابد)
-خشکی چشم یا قرمزی آن
-خستگی عمومی
-حساسیت به نور
-سردرد
-مشکل در انجام کارهای نیازمند تمرکز بصری
-تاری دید
-دوتا دیدن اشیاء
اگرچه هنوز مدارکی دال بر صدمه دائمی به سیستم بینایی توسط خستگی چشم در دست نیست ، اما در ساده ترین دیدگاه این پدیده می تواند شما را از انجام کارهای روزمره خود باز دارد و ادامه آن را با رنج و درد همراه سازد. علل خستگی چشم برای هر فرد متفاوت است، و حتی ممکن است برای یک فرد در طول زمان تغییر کند. اما سه نوع اصلی علل آن عبارتند از : فضای کاری به خوبی بهینه سازی نشده برای کار ، نور ناکارآمد و نامطلوب ، و عدم مراقبت مناسب از چشم ها. بیایید نگاهی به این سه عامل و روش های مقابله با هر یک برای جلوگیری از خستگی چشم بیاندازیم.
عادات کاری خود را اصلاح کنید!
You can see links before reply (You can see links before reply)
تا کنون به این نکته اندیشیده اید که خستگی چشم، از طریق سردرد دردناک و تاری دیدی که برای شما به ارمغان می آورد ممکن است تا چه حد مسبب بسیاری فشار ها و بعضا دعواهای محل کار شما باشد؟ اما جای نگرانی نیست! شما می توانید خستگی چشم را به شیوه ای عالی برطرف کنید، چه طوری؟ با تغییر عادات کاری خود:
بزرگنمایی متون مورد مطالعه: خیلی ساده است؛ چشم ما برای خواندن متون ریز و کمرنگ تر نیاز به فشار و تمرکز بیشتری دارد که منجر به خستگی و سوزش چشم می شود، پس سعی کنید همواره سایز متن های اسناد متنی مورد مطالعه را به اندازه ای تنظیم کنید که نیازی به فشار روی چشمان خود نداشته و چشمان به راحتی متن را بخوانند. هنگامی که مشغول کار در ویرایشگرهای متنی و یا مشاهده متون به صورت آنلاین (برای مثال مرور یک صفحه وب) می باشید، استفاده یکباره یا چندباره از کلید میانبر صفحه کلید (ctrl + “+”) سبب بزرگ کردن متن تا میزان دلخواه شما می شود. برای آن دسته از متون صفحات وب که که بیش از حد تنگ و فاصله خطوط به هم نزدیک است—به راحتی همه متن را کپی کرده، آن را به ویرایشگر متن مورد علاقه خود برده و با تنظیمات موجود در ویرایشگر هم می توان سایز متن را بزرگ کرد و هم فاصله بین خطوط را بیشتر نمود (You can see links before reply). همیشه انچه اهمیت دارد این است که بزرگ کردن متون را به اندازه ای که با خواندن آن چشم احساس راحتی کند در نظر داشته باشیم. همیشه اگر مجبور شدید برای خواندن یا دیدن چیزی در مانیتور سر خود را به آن نزدیک کرده، یا به آن چپ چپ نگاه کنید، و یا اینکه در هنگام خواندن احساس آرامش نداشتید، بدانید که متن هنوز خیلی کوچک است و باید بزرگ گردد. نکته دیگر اینکه هنگام مطالعه متون مطمئن شوید که صفحه نمایش با وضوح (resolution) بالا تنظیم شده است.
متون طولانی را خارج از مانیتور رایانه مطالعه کنید: اصولا مطالعه شدید و طولانی مدت با استفاده از مانیتور کامپیوتر برای بهره وری ایده آل نیست چرا که در نهایت چشم شما خسته شده و از بازدهی فرد برای تمرکز روی مطلب می کاهد. هنگامی که به یک مقاله و یا سند طولانی برخور کردید و به مطالعه آن نیاز داشتید، بهترین راه حل آن است که متن را توسط پرینتر روی کاغذ چاپ کنید (البته در سایز و پاراگراف بندی به اندازه کافی بزرگ برای مطالعه آسان). سپس آن را سر فرصت و بدون هیچ گونه عجله ای در مکان مناسبی از نظر روشنایی و سایر شرایط مطالعه کنید. راه دیگر برای به حداقل رساندن مطالعه آنلاین مرور هدفمند وب (You can see links before reply) و جستجو در وب است که سبب سرعت و کاهش استفاده مداوم از چشمان می شود.
کار کردن و سپس استراحت در فواصل زمانی مشخص: کامپیوتر شما تقریبا برای کار بدون وقفه و دائمی طراحی شده – اما شما که ماشین نیستید! شما مثل هر انسان دیگری نیاز به استراحت برای تجدید قوا و تمدد اعصاب دارید، و چشمان شما نیز از این قاعده مستثنا نیستند. برای این منظور قانون ۲۰-۲۰ را می توان به آسانی در ذهن داشت و اجرا نمود: یعنی هر ۲۰ دقیقه کار با رایانه باید یک استراحت ۲۰ ثانیه ای به خود و چشمانمان بدهیم. این استراحت هم بدان معنی است که چشم خود از روی صفحه نمایش به مکانی دور از رایانه دوخته و به فضا یا یک شیء که در حدود ۲۰ فوت از شما دور است خیره شوید. اگر هم در دفتر کار مشغول کار با رایانه اید و نمی خواهید با این کار برخی شما را به اشتباه فردی که حواسش بیشتر به بیرون است تا کارش قلمداد کنند ، به طور مکرر اما کوتاه می توانید سری به آب سرد کن و یا دستشویی بزنید که هم آبی به سر و صورت خود بزنید و هم به چشمان خود استراحت موثری داده باشید. (اگر هم به دستشویی رفتید، اصلا به طور مستقیم به چراغ های فلورسنت در بالای سر خود خیره نشوید ، زیرا تنها باعث خستگی بیشتر چشمان خواهد شد!)
تنظیم دوباره موقعیت مانیتور رایانه: وقتی که برای انجام کارها مجبورید به طور مداوم به مانیتور کامپیوتر خود خیره شوید ، به طور طبیعی کمتر پلک خواهید زد. بنابراین چشمان شما نمی تواند به طور طبیعی با پلک زدن سطح چشم را تر کند. این موضوع منجر به خشکی چشم و قرمزی بخش سفید کره چشم می شود. برای کاهش این اثر، بهتر است موقعیت مانیتور خود را به گونه ای تنظیم کنید که در زیر سطح چشمان شما قرار بگیرد (انگار از بالاتر از مانیتور به آن نگاه می کنید). به این ترتیب چشمانتان دیگر مانند قبل باز (و در معرض جریان هوا) قرار نمی گیرد و آب کمتری از سطح چشم تبخیر می شود. استراحت های زمان بندی شده متناوب نیز به کاهش خشکی چشم کمک می کند. در حالی که در مشغول استراحتید ، سعی کنید بیش از حد روی کاری که انجام می دادید تمرکز نکنید به این دلیل که این امر باز همان اثر کاهش پلک زدن نسبت به معمول را اینبار در حالت استراحت سبب شده و از بازدهی استراحت می کاهد.
آرامش (ریلکس بودن): کار مهم است،بله؛ اما شما باید به اندازه کافی آرامش و تمدد اعصاب هم داشته باشید به طوری که تنش و استرس های ناشی از کار را بتوان به نوعی هضم نمود. در طول روز و سر کار سعی کنید همواره استراحت های کوتاه متناوب داشته باشید، و حتی استراحت های یکی دو دقیقه ای در روز به طوری که بتوانید ذهن خود را از کاری که انجام می دهید برای همین مدت استراحت دور کنید. پیاده روی خوب است چون نوعی ورزش و تفریح است، علاوه بر این از هوای تازه بهره مند شده، و به ما کمک می کند به فواصل دورتر نگاه کرده و نوعی استراحت چشم نیز هست. اما پشت میز کار خود که هستید، می توانید از ورزش های درجای حرکت سر و گردن به جهات، بالا انداختن شانه و تاب دادن بازو ها برای رفع خستگی اندام گردن و شانه ها استفاده کنید. همچنین با ماساژ منطقه گیجگاه خود می توان از فشارهای عصبی وارد شده بر مغز تا حدودی کاست. همچنین از دیگر روش های تمدد اعصاب چشم می توان به کم کردن نور ورودی به چشم با بستم چشمها برای مدتی به طور متناوب یا پوشاندن چشمان خود یا با کف دستان اشاره کرد (ترجیحا در یک محیط آرام و به دور از تنش این کار انجام شود).
توجه به روشنایی محیط
You can see links before reply (You can see links before reply)
روشنایی ناکافی یکی دیگر از عوامل مهم موثر بر خستگی چشم است. از یک طرف قرار گیری چشم در معرض نور بیش از حد و بسیار شدید موجب تحریک چشم می شود. از طرف دیگر نور و روشنایی بیش از حد کم باعث می شود که فرد به منظور مشاهده فشار بیشتری به چشم خود بیاورد. راه های مختلفی برای تنظیم روشنایی محیط خود برای پیدا کردن بهترین راه حل برای شما وجود دارد.
تنظیم روشنایی و کنتراست صفحه نمایش از تنظیمات مانیتور: اولید قدم این است که به پنجره تنظیمات مانیتور خود را با دکمه های روی مانیتور گشوده و روشنایی و کنتراست را تا میزانی کاهش دهید تا به تعادلی که چشمان شما با آن راحت است دست یابید. احتمالا متعجب می شوید ، که در تنظیمات پیش فرض روشنایی و کنتراست با میزان مطلوب برای چشم شما چه قدر تفاوت دارد! اطمینان حاصل کنید که دسکتاپ رایانه شما و طرح رنگ آن خیلی توی چشم نزند و رنگ های تندی در ان به کار نرفته باشد. اگر به سلامت چشم خود اهمیت می دهید سعی کنید حدالمقدور از رنگ های خنثی و تیره رنگ با حداقل کنتراست در میز کار رایانه خود بهره بگیرید تا زمانی که یک توازن رنگ مناسب بدست آورید. علاوه بر این ، به سطح روشنایی و کنتراست صفحات وب و اسناد مختلف هم توجه داشته باشید. اگر دیدید با خواندن یک صفحه با متن خاکستری در یک پس زمینه سیاه مشکل دارید، آن را با رنگی مناسب روی کاغذ چاپ کنید و یا حداقل به جای این کار متن را کپی کرده و داخل سند جدیدی با تنظیم رنگی که متن به رنگ مشکی بر روی زمینه سفید قرار دارد مطالعه کنید.
تنظیم چراغ های اتاق کار : حتی اگر مانیتور و دسکتاپ کامپیوترتان برای استفاده بهینه تنظیم و پیکربندی شده باشد یا خودتان این کار را انجام دهید، نور محیط اطراف شما می تواند چشم شما را تحریک کرده و بر روی خستگی آن تاثیر بگذارد. اگر اتاق خیلی تاریک باشد، روی روشنایی کلی ساطع شده از مانیتور تاثیر گذار است و نوعی روشنایی زیاد را سبب می شود. در صورتی هم که اتاق خیلی روشن باشد، می تواند تابش و انعکاس خیره کننده ای بر روی مانیتور شما ایجاد کند. پس باید از تابش خیره کننده که به طور مستقیم به چشمان می تابد اجتناب شود- این اتفاق معمولا زمانی می افتد که در روبه روی شما یک پنجره با پرده های باز وجود دارد که نور از بیرون به داخل و به چشمان شما می تابد رو به پنجره کشف. در حالت دیگر تابش خیره کننده ای از منبع نور پشت سر شما به مانیتور برخورد کرده و انعکاس نور به طور مستقیم به چشمان می تابد که باید این عامل را برطرف نمود. برای رفع این مشکل باید استفاده از صفحه نمایش ضد انعکاس نور را در صورت لزوم به کار گرفت. و استفاده از چراغ رو میزی مانند چراغ های مطالعه پایه دار را در زاویه ای مناسب از پشت مانیتور قرار دهید، زیرا چراغ هایی که به طور مستقیم بر روی سطح خواندن مانیتور نوردهی می کنند (به عنوان مثال روی میز) انعکاس و تابش بیشتری نسبت به نوری که از یک زاویه کم به سطح می تابد دارند.
عینک آفتابی بزنید: وقتی که حتی پشت کامپیوتر نیستید، هنوز هم می توانید از چشمان خود در برابر نور شدید ورودی محافظت کنید و به این ترتیب کمک کنید که چشمان شما بتواند مدت طولانی تری نور ساطع شده از مانیتور را تحمل کند. به این منظور توصیه می شود از عینک آفتابی در خارج از منزل یا محیط کار استفاده کرده (و یا حتی در داخل ساختمان در صورت لزوم این کار را انجام دهید). اطمینان حاصل کنید که لنز این عینک ها دارای قابلیت حفاظت از چشم در برابر اشعه ماوراء بنفش (UV) باشد. اگر این ویژگی را نداشته باشد- استفاده از آن تاثیر معکوس داشته و خستگی چشم شما را سبب می گردد. (دلیل این امر آن است که محیط تیره تر ایجاد شده توسط لنزهای رنگی باعث خواهد شد مردمک چشم گشاد تر شده و نور بیشتر دریافت کند- و اشعه ماوراء بنفش که باعث بروز ناراحتی ، آزار و خستگی می شود راحت تر به درون چشم وارد شود ). لنزهای قطبی شده (Polarized) (که همچنین دارای حفاظت از اشعه ماوراء بنفش می باشند) برای منظور ما بسیار ایده آل هستند به این دلیل که تابش اشعه های خیره کننده در آنها به حداقل می رسد.
چشمان خود را سالم نگه دارید
You can see links before reply (You can see links before reply)
علاوه بر اصلاح عادات کاری خود و توجه به روشنایی محیط پیرامون، همواره نکات زیر را برای حفظ چشمان خود به صورت سالم و سلامت مدنظر داشته باشید :
-سالانه یکی دوبار با مراجعه به چشم پزشک چشمان خود را چکآپ کنید.
-اگر از لنز های اصلاحی عیوب انکساری استفاده می کنید، از عینک ساز خود بخواهید لنز یا عینک شما را بسته به میزان استفاده شما از کامپیوتر بهینه سازی نماید. (برای مثال استفاده از لنز با جنس آنتی رفلکس برای عینک)
-همواره به میزان کافی استراحت کنید، از رژیم غذایی سالم و سرشار از مواد مغذی استفاده کنید، سعی کنید با استفاده از شستن چشم ها با آب مقطر آن ها را مرطوب نگه دارید. با این کارها شما سطح کلی مقاومت بدن افزایش یافته، بنابراین دیگر خیلی زود خسته نشده و یا به استرس یا تنش های اضافی حساس نخواهید بود.
-از جمله ورزش هایی که برای چشم خود هنگامی که پشت کامپیوتر کار نمی کنید می توان ترتیب داد از این قرار است که ابتدا بر روی یک شی نزدیک (حدودا ۶ اینچی شما) برای چند ثانیه تمرکز می کنید و سپس بر روی شی دور تمرکز کنید. این کار را هر روز و چندبار انجام دهید. این عمل سبب نوعی ورزش در گشاد و کوچک شدن مردمک چشم شده و در مقاومت آن به خستگی موثر است.
- همیشه در خاطر داشته باشید که به چشمان خود بعد از مدتی کار استراحت دهید. برای تنوع هم که شده در پایان روز کاری خود از چای کیسه ای سرد یا برش هایی خیار استفاده کنید. و چشم خود را با تماشای بیش از حد تلویزیون و یا خواندن کتابی با سایز فونت کوچک بدون بزرگنمایی مناسب و در روشنایی نامناسب تحریک نکنید که می تواند سبب خستگی مضاعف چشم و مشکلات جانبی ان گردد.
به یاد داشته باشید، چشمان شما برای استفاده بی وقفه از کامپیوتر طراحی نشده است. اگر از کامپیوتر برای ساعت های طولانی کار می کنید، رخداد خستگی چشم اجتناب ناپذیر است. اما با عمل به مطالبی که در این مقاله آموختید اجازه ندهید خستگی چشم سبب بازداشتن شما از انجام کارهای روزمره گردد و تا حد ممکن آن را کاهش دهید. پس از خواندن این مقاله توصیه اکید من این است که در اسرع وقت همه تنظیمات را جهت هر چه کمتر کردن خستگی و فشار به این مروارید های گرانبهای خود به کار بندید.

[arsalan681]

You can see links before reply
شاید شما هم از خریداران مادربوردهای گرافیک مجتمع باشید. قیمت مناسب و کارآیی قابل قبول، دو قابلیت کلیدی این مادربوردهاست که توجه بسیاری از کاربران عادی را به خود جلب کرده است. در این مقاله سعی داریم تعدادی از مطرح‌ترین چیپست‌های گرافیکی را از نظر قدرت گرافیکی مورد مقایسه و ارزیابی قرار دهیم.
نحوه انتخاب چيپست‌‌های گرافیکی
شکی نیست که در بين انواع مادربوردهای گرافیک مجتمع، بیشترین سهم از آن اینتل و سپس مادربوردهای با گرافیک ATI، که غالباً بر پایه پردازنده‌های AMD هستند، است. بنابراین ما نيز 3 مادربورد پرفروش اینتل و 3 مادربورد پرفروش AMD را که از جدیدترین گرافیک‌های مجتمع برخوردارند، انتخاب کردیم. البته برای اینکه نتیجه تست ملموس باشد، یک کارت گرافیک XFX Geforce 8500GT را نيز در تست شرکت دادیم تا بتوانیم نتایج گرافیک‌های مجتمع را با آن مقایسه کرده و ارزیابی درستی از قدرت آنها ارايه دهيم. لازم به ذکر است که کارت مذکور در رده کارت‌های ضعیف قرار می‌گیرد و معیار خوبی برای سنجش است.
مشخصات چيپست‌‌های گرافیکی


You can see links before reply (You can see links before reply)
جدول 1: مشخصات چيپست‌‌های گرافیکی
مشخصات سیستم تست
با توجه به اینکه مادربوردهای منتخب بر پایه پردازنده‌های intel و AMD هستند، بنابراين از دو سیستم تست با مشخصات زیر استفاده کردیم.


You can see links before reply
جدول 2: مشخصات سیستم‌های تست
با وجود اینکه پلتفرم سیستم‌ها متفاوت است، اما چون تست‌ روی قدرت چیپ گرافیکی متمرکز است، نتایج تست همچنان قابل اعتماد خواهد بود. ضمناً تست کارت گرافیک Geforce 8800GT نيز روی ضعیف‌ترین مادربورد یعنی ECS G31T-M7 انجام شد تا سایر قطعات کم‌ترین تاثیر را روی نتایج آن داشته باشند.
شرایط انجام تست
کلیه تست‌ها در محیط ویندوز ویستا انجام شد. دلیل انتخاب ویندوز ویستا نيز دو مسئله بود: اول؛ استفاده از DirectX 10 و دوم اینکه اغلب نرم‌افزارهای جدید تست فقط در محیط ویندوز ویستا قابل اجرا هستند. البته با توجه به اینکه چیپ‌های منتخب ما در رده کارت‌های ضعیف قرار می‌گیرند، انجام آزمایشات مربوط به سنجش قدرت گرافیکی بسیار زمان‌بر و در عین حال مشکل‌ساز بود!
تست اول: FurMark
FurMark یکی از نرم‌افزارهاي رایج ارزیابی OpenGL است. این نرم‌افزار از الگوریتم رندر خز با دقت بالا برای سنجش قدرت چیپ گرافیکی استفاده می‌کند. در عین حال یکی دیگر از کاربردهای جالب آن، سنجش پایداری و میزان تحمل فشار در چیپ گرافیکی است، به همین دليل گاهی از آن به عنوان GPU Burner یاد می‌شود! این تست نیاز به پشتیبانی OpenGL 2.0 یا بالاتر دارد. برای این تست هم از رزولوشن 1024×1280 استفاده کردیم.


You can see links before reply
نمودار 1: تست FurMark
همانگونه که در نمودار 1 مي‌بينيد، در پردازش‌های مبتنی بر OpenGL، چیپ‌های مجتمع ATI بسیار بهتر از چیپ‌های مجتمع اينتل عمل می‌کنند.
تست دوم: 3DMark Vantage
همانطور که بارها در تست‌های ما و سایر مراجع دیده‌اید، یکی از پرکاربردترین و معتبرترین تست‌ها، استفاده از نرم‌افزار 3DMark Vantage است که تقریباً همه سایت‌ها و شرکت‌ها به آن استناد می‌کنند. متاسفانه به دلیل ضعیف بودن چیپ‌های مجتمع، امکان تست روی چیپ‌های منتخب ما میسر نشد. تنها کارت Geforce 8800GT و چیپ Radeon HD3300 از این تست سربلند بیرون آمدند که این خود نشان از برتری کارت‌های گرافیکی هر چند ضعیف نسبت به چیپ‌های گرافیکی دارد و البته چیپ Radeon HD3300 نيز نشان داد که در این زمینه بهتر از بقیه عمل می‌کند.
تست سوم: PCMark Vantage
یکی دیگر از نرم‌افزارهای رایج تست، PCMark Vantage است که البته نرم‌افزاری چند منظوره است که ما فقط از تست‌های بخش گرافیکی و بازی آن استفاده کردیم تا قدرت چیپ‌ها را در اجرای جدیدترین بازی‌ها بسنجیم. برای این تست از رزولوشن 768×1024 و بدون(Anti-Aliasing (NAA استفاده کردیم.


You can see links before reply
نمودار 2: PCMark Vantage
در این تست نيز مانند تست اول چیپ‌های مجتمع ATI بهتر از چیپ‌های مجتمع اينتل عمل کردند و البته کارت گرافیک Geforce هم راندمانی بهتر از بقيه داشت.
تست چهارم: AQUA Mark 3.0
این نرم‌افزار که بر اساس موتور بازی State of the Art طراحی شده است، قدرت چیپ گرافیکی را با استفاده از این بازی ارزیابی می‌کند و تعداد فریم بر ثانیه را نمایش می‌دهد. برای این تست هم از رزولوشن 768×1024 و NAA استفاده کردیم.


You can see links before reply
نمودار 3: AQUA Mark 3.0
نتایج این تست هم همان نتایج تست PCMark Vantage را تایید می‌کند.
تست پنجم: بازی Call of Juarez
این نرم‌افزار نيز همانطور که از نامش پیداست، چیپ گرافیکی را با بازی Call of Juarez ارزیابی می‌کند و تعداد فریم بر ثانیه را نمایش می‌دهد و متکی بر DirectX 10 است. برای این تست نيز از رزولوشن 768×1024 و NAA استفاده کردیم.


You can see links before reply
نمودار 4: بازی Call of Juarez
در این تست نيز چیپ‌های مجتمع ATI بهتر از چیپ‌های مجتمع اينتل عمل کردند.
تست ششم: بازی Crysis
این نرم‌افزار همانند نرم‌افزار قبلی بر پایه یک بازی بسیار معروف و سنگین طراحی شده است و چیپ گرافیکی را با بازی Crysis ارزیابی می‌کند و تعداد فریم بر ثانیه را نمایش می‌دهد. برای این تست نيز از رزولوشن 768×1024 و NAA استفاده کردیم.


You can see links before reply
نمودار 5: بازی Crysis

در اين جا نيز چیپ‌های مجتمع ATI بهتر از چیپ‌های مجتمع اينتل عمل کردند.
تست هفتم: PassMark
این نرم‌افزار نيز یک نرم‌افزار تست چند منظوره است که ما فقط از تست‌های بخش گرافیک آن استفاده کردیم. البته بخش گرافیکی آن شامل دو بخش مي‌شود: تست‌های دوبعدی و تست‌های سه‌بعدی. در بخش دوبعدی، توابع گرافیکی ویندوز روی چیپ گرافیکی اجرا مي‌شود و در بخش سه‌بعدی، راندمان چیپ گرافیکی در کاربردهای سه‌بعدی ویندوز ارزیابی مي‌شود.


You can see links before reply
نمودار 6: PassMark 2D

You can see links before reply
نمودار 7: PassMark 3D
نمودارهاي شماره 6 و 7 اطلاعات جالبی ارایه می‌دهند و در واقع بیانگر این هستند که اينتل تمام هم و غم خود را روی محیط ویندوز متمرکز کرده است و البته به نتیجه هم رسیده است و راندمان خوبی برای کاربران عادی فراهم می‌آورد.
تست هشتم: Windows Experience Index
WEI یکی از امکانات داخلی ویندوز ویستا است که توانایی سخت‌افزاری و نرم‌افزاری سیستم را ارزیابی می‌کند و یک عدد را به عنوان Base Score نمایش می‌دهد. بنابراین Base Score بالاتر به معنای کامپیوتر قوی‌تر است. WEI از پنج تست مختلف که شامل پردازنده، حافظه، هارددیسک، گرافیک ویندوز و گرافیک سه‌بعدی است، تشکیل مي‌شود. البته پایین‌ترین امتیاز در این تست‌های پنج‌گانه، Base Score خواهد بود. ما فقط امتیاز مربوط به بخش گرافیک را مد نظر قرار دادیم تا ببینیم از دید ویستا، چیپ‌های مورد نظر چه راندمانی دارند.


You can see links before reply
نمودار 8: Windows Experience Index
نمودار 8 نيز اذعان دارد که ویندوز هم چیپ‌های ATI را مناسب‌تر از چیپ‌های اينتل مي‌شناسد.
نتیجه
تست‌های هشت‌گانه ما، نتایج واضح و مشخصی را به ارمغان آورد. این نتایج را می‌توان در قالب موارد زیر دسته‌بندی کرد:
• اگر به دنبال مادربورد گرافیک مجتمع يا همان گرافيک آنبورد می‌گردید و گوشه چشمی هم به قدرت گرافیکی آن دارید و احتمالاً دوست دارید کمی هم بازی کنید (البته نه بازی‌های جدید و سنگین)، از مادربوردهای گرافیک مجتمع با چیپ ATI استفاده کنید. البته یک پیش‌شرط هم دارد و آن این است که با پردازنده‌های AMD مشکل نداشته باشید!
• اگر عاشق پردازنده‌های اینتل هستید و دور بازی را هم خط کشیده‌اید، مادربوردهای گرافیک مجتمع چیپ اينتل بهترین گزینه هستند.
• و اما نکته آخر: هیچ چیپ گرافیکی مجتمعي نمی‌تواند جای کارت گرافیکی را بگیرد. پس حتي اگر هزینه اندکی نيز صرف خرید یک کارت گرافیکی ضعیف بکنید، از همه مادربوردهای گرافیک مجتمع جلوتر می‌ایستید!

[arsalan681]

درست در دهه ی ۸۰ بود که نخستین سی دی یا لوح فشرده (Compact Disc) در یکی از کارخانه های شرکت فیلیپس در آلمان تولید شد که به انقلابی فراگیر در دنیای موسیقی انجامید.
از آن زمان، بیش از ۲۰۰ میلیارد سی دی در جهان فروخته شده است و به رغم رواج دانلود کردن موسیقی از اینترنت، سی دی همچنان حرف اول را در بازار موسیقی می زند.
توسعه فن آوری سی دی به صورت مشترک توسط شرکت های فیلیپس و سونی صورت گرفت و به یکی از اصلی ترین ابزارهای ذخیره اطلاعات رایانه ای بدل شد.
نخستین سی دی موسیقی، آلبوم The Visitors گروه آبا بود.
هدف اصلی تولیدکنندگان سی دی، معرفی امکان تازه ذخیره اطلاعات در جهان بود و همکاری صمیمانه دو شرکت، توافق بر سر یک استاندارد تازه را امکانپذیر ساخت.
تولیدکنندگان سی دی آنزمان هرگز تصور نمی کردند صنایع رایانه ای و سرگرمی نیز برای ذخیره سازی اطلاعت به سی دی روی آورند.
دو شرکت، کار روی لوح فشرده (سی دی) را در سال ۱۹۷۹ آغاز کردند و هدفشان تولید لوحی بود که بتواند یک ساعت صدا را در خود نگه دارد. اما این میزان بعدا به ۷۴ دقیقه افزایش یافت تا بتوان اجرای کامل سمفونی نهم بتهون را در آن جای داد.


کیفیت بالا
نخستین سی دی ها که نوامبر سال ۱۹۸۲ وارد بازار شد برای بازار موسیقی کلاسیک در نظر گرفته شده بود. تصور می شد عاشقان موسیقی کلاسیک از طرفداران موسیقی پاپ و راک متمول ترند و شرکت فیلیپس بر این باور بود که احتمال اینکه آنها سی دی های گران و پخش کننده های گرانقیمت تر را بخرند بیشتر است.
نخستین دستگاه های پخش سی دی (بدون احتساب تورم و با نرخ امروزی برابری ارز) حدود دو هزار دلار قیمت داشتند.
با ضبط نخستین سی دی های موسیقی، شرکت های تولیدکننده متوجه کیفیت بالای این قالب شدند: صداهای زیر و بمی که در نوارهای کاست شنیده نمی شد و فقط در صفحه های گرامافون قابل شنیدن بود، در سی دی به وضوح وجود داشت. در نتیجه بازار سی دی به سرعت گسترش یافت.
اما طی ده سال گذشته، با افزایش سریع فروش اینترنتی موسیقی، فروش سی دی در جهان کاهش یافته است.
با این حال به رغم رواج استفاده از دستگاه های پخش دیجیتال موسیقی نظیر آی پاد، سی دی همچنان بعنوان یک راه مطمئن برای حفظ و نگهداری طولانی مدت موسیقی و داده های رایانه ای مورد استفاده است.

[arsalan681]

این بار به سراغ یکی دیگر از قطعات حیاتی در کامپیوتر یعنی مادربورد آمده ایم تا با نحوه نصب و برقراری اتصالات این قطعه مهم آشنا شده و نهایتا با یکدیگر یک Setup کامل از یک کامپیوتر دسک تاپ انجام دهیم. این مقاله آموزشی صرفا برای کاربران کمتر آشنا با سخت افزار کامپیوتر در نظر گرفته شده و اگر شما یکی از کاربران حرفه ای در این زمینه هستید می توانید از خواندن این مقاله صرفنظر کنید اما اگر هنوز در Setup کردن قطعات و بخصوص مادربورد کامپیوتر با مشکل روبرو هستید این راهنما برای شماست. ما را در ادامه این مطلب همراهی نمائید.

You can see links before reply

بدون شک اولین پله در مسیر خرید قطعات سخت افزاری یک کامپیوتر دسک تاپ تعیین نوع پلتفرم و قطعات حیاتی همچون پردازنده و حافظه مورد نیاز یک سیستم است اما شاید هیچکدام از قطعات یک کامپیوتر از اهمیتی در ردیف مادربورد برخوردار نباشند چرا که این قطعه حیاتی نه تنها نوع پلتفرم یک سیستم اعم از Intel یا AMD را تعیین می کند بلکه معیار غیر قابل تغییری از میزان ارتقا قابل انجام بروی یک سیستم در آینده را نیز تعیین می کند علاوه بر این نوع سوکت هر مادربورد تعیین کننده نوع خاصی از پردازنده برای استفاده بروی این برد است که در این میان گذشته از نوع پردازنده گه گاه محدودیت هائی برای فرکانس کاری آن نیز در نظر گرفته می شود که ارتباط نزدیکی به کیفیت بایوس مادربورد دارد. تعداد اسلات کارت های گرافیکی و حداکثر میزان حافظه جانبی از دیگر مواردی ست که با انتخاب یک مادربورد بصورت پیش فرض تعیین می شود البته در این میان برخی از این موارد با ارتقا فیرم ویر داخلی مادربورد قابل تغییر هستند. از این رو نگفته پیداست که اهمیت مادربورد نه تنها در ردیف سایر قطعات مهم یک کامپیوتر قرار دارد بلکه در بسیاری از موارد نقش کاملا تعیین کننده ای را نیز برعهده می گیرد بعنوان مثال با خرید یک مادربورد پیشرفته می توان در آینده اقدام به ارتقا پردازنده و سایر قطعات نمود اما اگر امکانات یک مادربورد در سطح مورد انتظار قرار نداشته نباشد برای ارتقا چاره ای جر تعویض خود بورد و در بعضی موارد (بخصوص در مورد سیستم های قدیمی) تعویض کل قطعات کامپیوتر وجود ندارد. برای انتخاب یک مادربورد نکات بسیاری می بایست مد نظر قرار بگیرد که البته این نکات به هیچ عنوان موضوع بحث این مقاله نیستند اما بعنوان یک راهکار همیشگی همواره توصیه می شود که بیشترین هزینه ممکن برای خرید مادربورد کنار گذاشته شود هزینه ای که مطمئنا در آینده نچندان دور و به هنگام ارتقا سخت افزاری کاملا به نفع کاربران خواهد بود.

You can see links before reply
خب پس از انتخاب یک مادربورد و خرید سایر قطعات حالا نوبت به Setup کردن آن و جایگذاری این بورد درون کیس می رسد. اولین قدم در این راه خرید کیس مناسب و با ابعاد استاندارد برای در برگیری بورد مورد نظر ماست البته در حال حاضر تقریبا تمامی کیس های استاندارد فعلی توانائی پشتیبانی از اکثر مادربوردها را دارند اما در این میان یکی دو تفاوت مهم نیز در ابعاد و سایز وجود دارد اولین موضوع قابل اشاره در این رده به مادربوردهای بسیار کوچک موسوم به microATX تعلق دارد که این نوع بوردها معمولا بصورت مجتمع و در قالب یک کامپیوتر آماده تهیه می شوند و برای کاربران عادی اصولا این بوردها کاربردی ندارند. مسئله مهم دیگر که این یکی برخلاف قبلی از اهمیت ویژه ای برخوردار است توجه به تعداد کارت های جانبی در نظر گرفته شده برای مادربرد مخصوصا بروی پورت های PCIe ست جائیکه اگر قصد از خرید یک کامپیوتر استفاده از آن بعنوان وسیله بازی باشد احتمال آنکه در آینده نزدیک حجیم ترین قطعه قابل استفاده در پورت PCIe یعنی کارت گرافیک تعویض شده یا ارتقا پیدا کند کاملا وجود دارد به همین علت مخصوصا در مورد چینش های دو یا چند گانه کارت های گرافیکی در قالب حالت های CrossFire یا Sli می بایست بطور کامل علاوه بر در نظر گرفتن مادربورد پشتیبانی کننده از این فناوری، کیس متناسبی را نیز برای این کار انتخاب کرد.

You can see links before reply
قبل از آنکه مادربورد را بروی کیس قرار دهیم یک مرحله کوچک و ساده دیگر وجود دارد آنهم اتصال قطعه فلزی حاضر در جعبه مادربورد به پشت کیس است این قطعه در حقیقی قابی برای پورت های ورودی و خروجی مادربورد در پشت کیس خواهد بود و نبود آن نتیجه نهائی کار را اندکی ناشیانه جلوه می دهد. این قطعه بعلت خروجی مختلف مادربوردهای گوناگون شکل های متفاوتی دارد که نگفته پیداست که هر قطعه تنها بروی همان مادربورد قابل استفاده خواهد بود.

You can see links before reply
پس از گذر از این مرحله نوبت به خارج کردن مادربورد از جعبه و انتقال آن بروی جای در نظر گرفته شده برای آن در کیس است. در این حالت ابتدا می بایست مادربورد را یک بار بصورت امتحانی در کف کیس قرار دارد و جای سوراخ های آن که با سوراخ های کف کیس منطبق می شوند را تعیین کرد.

You can see links before reply
سپس مادربورد را خارج کرده و با کمک پایه پیچ های غالبا زرد رنگ همراه کیس سوراخ های انتخاب شده را برای بستن مادربورد به این پیچ ها آماده می کنیم جائیکه با قرار دادن دوباره مادربورد در کف کیس این پایه های زرد رنگ درست زیر سوراخ های در نظر گرفته شده برای بستن مادربورد جای می گیرند تعداد این سوراخ ها می تواند به دلخواه متغیر باشد اما بهتر است بیش از چهار پیچ و پایه برای آن در نظر گرفت و یکی دو عدد از پیچ ها را نیز نزدیک به مرکز مادربورد در نظر گرفت. در هنگام جایگذاری مادربورد حتما به ردیف بودن پورت های حروجی با قطعه فلزی که در مرحله قبل به پشت کیس متصل نمودیم مطمئن شوید.


You can see links before reply
مرحله بعد با بسن پیچ های مادربورد آغاز می شود در ابتدا ممکن است اینگونه به نظر برسد که قطعه فلزی پشت کیس مانعی برای بستن صحیح پیچ ها به کف کیس ایجاد می کند اما با اندکی حوصله و فشار دادن مادربورد در جای خود و پس از بستن یکی دو پیچ همه چیز به بصورت نرمال در جای خود محکم می شود. با بستن بقیه پیچ هائی که دارای پایه کف کیس هستند مادربورد را کاملا در جای خود محکم می کنیم.

You can see links before reply
در این قسمت و پس از محکم شدن مادربورد در جای خود نوبت به یکی از مشکل زا ترین بخش های Setup یک کامپیوتر برای کاربران آماتور یعنی اتصال سیم های متعدد حاضر در کیس به مادربورد می رسد نخستین دسته از این سیم ها به اتصالات دکمه ها و کنترلرهای جلوی کیس تعلق دارد این دسته سیم های کوچک که آنها را درست در پشت کلید Power کیس می توان پیدا کرد دارای سر سیاه رنگ کوچکی هستند که دو سیم رنگی و مشکی برای مشخص کردن سر مثبت و منفی به آنها متصل شده است. برچسب های نوشته شده بر این سوکت ها به روشنی وظیفه آنها را شرح می دهد این برچسب ها شامل مواردی همچون

-H.D.D LED چراغ هارد که در حین کارکرد هارد در جلوی کیس چشمک می زند
-POWER SW پاور سوئیچ یا همان کلید روشن کردن کامپیوتر
-RESET SW یا کلید فشاری ریست کردن دستگاه
-POWER LED یا چراغ روشن بودن کامپیوتر
-SPEAKERS تامین کننده برق اسپیکر کوچک کامپیوتر که صداهای پیشفرض دستگاه مثل بوق ابتدای روشن شدن از آن به گوش می رسد

البته این لیست همه سوکت های حاضر در این قسمت را پوشش نمی دهد و ممکن است در کیس پیشرفته ای با امکانات خاص سرهای دیگری نیز دیده شود.

You can see links before reply
برای اتصال این سوکت ها به مادربورد، کانکتورهای خاصی در نظر گرفته شده که غالبا در پائین بورد و در حوالی اتصالات SATA می توان آنها را پیدا کرد این کانکتورها معمولا دارای همان لیبل های موجود بروی سوکت ها هستند که در این صورت کار بسیار ساده ای در اتصال آنها خواهیم داشت اما در غیر اینصورت و در غیاب این لیبل ها پیدا کردن این سوکت ها با مراجعه به دفترچه مادربورد و با مشاهده لیست کانکتورهای حاضر بروی بورد در یک نمای شماتیک (که در همه این راهنماها در همان صفحات ابتدائی وجود دارد) باز هم کار ساده ای خواهد بود. نکته کلیدی در این قسمت این است که سوکت های پاور و ریست را به هر صورت دلخواه می توان جا زد اما در مورد سوکت های مرتبط با چراغ های LED مثل چراغ هارد یا چراغ پاور، سیم سیاه رنگ می بایست به سر منفی وصل شود چرا که در غیر اینصورت این چراغ ها روشن نخواهند شد.

You can see links before reply
در بخش جلوئی کیس علاوه بر کلیدهای پاور و ریست و نشانگرهای دارای چراغ LED معمولا سوکت های 3.5 میلیمتری اتصال هدست و میکروفن هم دیده می شود که برای اتصال آنها به کیس می بایست به دنبال سوکت معمولا زرد رنگی با نام F_AUDIO گشت سیم های متصل به این دو پورت نیز در مادربوردهای پیشرفته بصورت یک تکه و مجتمع ارائه می شوند که اگر اینگونه است به راحتی می توان این سوکت را در جای خود محکم کرد اما در غیر اینصورت می بایست از دفترچه راهنما برای تعیین محل جایگذاری سیم ها استفاده کرد.

You can see links before reply
بلاخره آخرین سیم های جلوی کیس که می بایست نسبت به اتصال آنها اقدام نمود پورت های USB حاضر در این قسمت هستند کابل های متصل به این پورت ها بعلت ابعاد بزرگتر کاملا از دیگر کابل ها قابل تشخیص هستند. این کانکتورها بروی مادربورد معمولا با نام F_USB1 و F_USB2 و به همین ترتیب نامگذاری شده اند که می توان پورت های USB دیگری را نیز از این طریق و از پنل پشتی به مادربورد وصل نمود این داستان برای برخی دیگر از مادربوردها در مورد پورت های Firewire نیز صادق است این پورت ها هم به سبک USB ها با نام های F1_1394 و F2_1394 و به همین ترتیب نام گذاری شده اند.

You can see links before reply
آخرین اتصالات قابل انجام بروی مادربورد قبل از پایان کار وصل کردن سوکت های متفاوت قطعات سخت افزاری کامپیوتر نظیر هارد دیسک ها، درایوهای نوری و مواردی از این دست هستند. اتصاات این قسمت دو گونه هستند یکی اتصالات جدیدتر SATA که تقریبا تمامی درایورهای نوری و هارد دیسک های امروزی از این پورت برای انتقال اطلاعات استفاده می کنند. ارتباط میان این پورت ها توسط سیم های باریک و نسبتا کوچکی تامین می شود که همواره می توان یکی دو عدد از آنها را در جعبه مادربردهای جدید پیدا کرد. پورت های قدیمی تر موسوم به PATA از ابعاد بسیار بزرگتری برخوردارند این پورت ها برای اتصال، به سیم های یک تکه و به هم چسبیده ای احتیاج دارند که آنها را نیز معمولا در جعبه مادربوردها می توان سراغ گرفت. پس از این قسمت نوبت به اتصال کارت های جانبی نظیر کارت شبکه، کارت صدای حرفه ای، کارت TV، مودم و کارت گرافیکی می رسد که بجز این آخری که معمولا در پورت PCIe 16x جای می گیرد تقریبا همگی آنها بروی پورت های قدیمی تر PCI که به رنگ سفید در گوشه خارجی مادربورد دیده می شوند نصب می شوند.

You can see links before reply
پس از وصل شدن پورت های اصلی مادربورد و اتصال سیم های پاور که در مطلب قبلی به آن پرداختیم نوبت به اتصال مجموعه پردازنده و هیت سینک می رسد در این قسمت بسته به نوع مادربورد (اینتل یا AMD) و سوکت پردازنده با شیوه های اتصال مختلفی روبرو می شویم که البته با صرف اندکی وقت و حوصله به راحتی می توان از پس همه آنها بر آمد دفترچه مادربورد در این لحظه کمک بسیار مناسبی در رابطه با نحوه اتصال خواهد کرد. پس از اتصال CPU می بایست سیم فن چسبیده به پردازنده را به پورت در نظر گرفته شده برای آن که کاملا نزدیک به سوکت CPUست متصل نمود. این سوکت به راحتی و تنها به یک صورت در جای خود قرار می گیرد. اتصال کارت های حافظه جانبی یا RAM به اسلات های چهار یا شش گانه در نظر گرفته شده برای آنها که در صورت پر نشدن همه اسلات ها بصورت یک در میان در چینش های دو یا سه کاناله مورد استفاده قرار می گیرند آخرین پله در Setup کردن سیستم جدید شماست.

به شما تبریک می گوئیم. اتصالات مادربورد کامل شده و کامپیوتر شما آماده فشردن دکمه Power است.

[arsalan681]

یکی از قسمت های گیج کننده اما در عین حال ساده در هنگام Setup کردن یک کامپیوتر جدید نحوه اتصال منبع تغذیه به مادربورد و قطعات سخت افزاری متعدد حاضر در کیس تعلق دارد جائیکه تعدد سیم های رنگی و تشابه ظاهری سوکت های اتصال منابع تغذیه هر کاربری را در اولین برخورد با مشکل روبرو می سازد. در مقاله کوتاه پیش رو ضمن معرفی اتصالات اصلی خارج شده از پاور، به محل اتصال صحیح آنها در جایگاه اصلی شان اشاره می کنیم. با ما همراه شوید.

You can see links before reply



حتما این موضوع را بارها شنیده اید که انتخاب یک پاور مناسب یکی از مهمترین مراحل ساخت یک سیستم جدید است. پاور یا منابع تغذیه که از آنها با عنوان PSU ها هم نام برده می شوند در حقیقت محلی برای تبدیل برق شهری به جریان مستقیم و تامین انرژی قطعات مختلف در یک کامپیوتر است.

You can see links before reply
یک منبع تغذیه علاوه بر ایجاد ولتاژهای مختلف از طریق خروجی های گوناگون، وظیفه تداوم سرویس و تامین توان مصرفی هر پورت را نیز برعهده دارد وظیفه ای که کیفیت و راندمان انجام آن تفاوت اصلی و مهمترین علت اختلاف قیمت بین بزرگان این کلاس و برندهای گمنام را تعیین می کند. اما این قطعه مهم و تعیین کننده غالبا در حین انتخاب قطعات و در هیجان گزینش برترین پردازنده، رم و البته کارت های گرافیک رنگارنگ معمولا به فراموشی سپرده شده می شود جائیکه بسیاری از کاربران حتی پاور سیستم خود را بصورت تکی انتخاب نکرده و بجای تحقیق پیرامون این قطعه حیاتی ساعت های متمادی را صرف انتخاب ظاهر کیس دستگاه می نمایند کیسی که معمولا پاور ناشناخته ای نیز به همراه آن ارائه می شود.

انتخاب این پاورهای ناشناخته بعلت قیمت مناسبی که در مقایسه با همتایان حرفه ای خود دارند با اینکه در نگاه اول کاملا دارای توجیه اقتصادی ست اما در دراز مدت حضور این پاورهای بی کیفیت در سیستم های گرانقیمت بعلت کیفیت نچندان مناسب آنها عملا می تواند ضررهای هنگفت و خسارت های فراوانی به همراه داشته باشد که مطمئنا رقم بسیار سنگین تری در قیاس با خرید یک پاور حرفه ای به کاربران تحمیل می کند. از این رو انتخاب یک پاور مناسب کلید کارکرد صحیح سیستم و راهی برای اطمینان از نامین انرژی مورد نیاز قطعات به حساب می آید. اما برای انتخاب یک پاور مناسب در درجه اول می بایست از مصرف انرژی کلیه قطعات سخت افزاری حاضر در یک سیستم آگاه شد. بعنوان یک نکته کلیدی بیشترین مصرف انرژی در کامیپوترهای خانگی به پردازنده، کارت گرافیک و هارد دیسک تعلق دارد از همین رو برای تامین برق برخی از این قطعات اتصال جداگانه ای نیز از پاور در نظر گرفته شده است.

محاسبه کل میزان مصرف انرژی در یک سیستم با جمع زدن توان مصرفی کلیه قطعات صورت می پذیرد برای انجام این کار یا می بایست با بصورت دستی اقدام نمود و یا اینکه از محاسبه گرهای آنلاین که بصورت اتوماتیک با گرفتن اطلاعات سیستم میزان وات مورد نیاز را در اختیار شما قرار می دهند استفاده کرد نمونه یکی از این محاسبه گرها را در اینجا می توانید مشاهده کنید. پس از مشخص شدن توان مصرفی کل سیستم پله بعدی برای انتخاب منبع تغذیه مناسب تعیین نوع اتصالات مورد نیاز قطعات است جائیکه برخی از قطعات مدرن نیاز به اتصالات جدیدتر و پیشرفته تری دارند که ممکن است در هر پاوری یافت نشوند از جمله این اتصالات می توان به اتصال برق پردازندههای جدید اینتل، اتصال 24 پینی مادربورد (که در بوردهای قدیمی تر 20 پینی بود) و یا اتصال جداگانه کارت گرافیک های حرفه ای اشاره کرد که این کارت های گرافیکی در حالت معمولی احتیاج به اتصالات خاص 6 یا 8 پینی (تکی یا یکی با دیگری) دارند که برق آنها را فارغ از اتصال PCI e تامین می کند همین کارت ها در حالت چینش چندگانه Cross Fire یا Sli به اتصالات دیگری (ترکیب از هر دو اتصالات های 6 یا 8 پینی) احتیاج دارند که این یکی نیز لزوما در هر پاور ارزان قیمتی دیده نمی شود.


You can see links before reply
بدین ترتیب پس از مشخص شدن حضور سرهای مورد نیاز برای تامین انرژی سخت افزارهای گوناگون در یک سیستم بیشتر مسیر برای انتخاب یک پاور مناسب پیموده شده است. گام آخر در این زمینه خواندن برچسب مستطیل شکلی ست که بروی هر پاوری فارغ از قیمت یا قابلیت های آن چسبانده شده است. این برچسب توان واقعی پاور را نشان می دهد البته این توان معمولا پائین تر از آن رقمی ست که فروشنده به شما می گوید و بالای این برچسب با فونت بزرگ نوشته شده است. برای فهمیدن توان واقعی پاور، می بایست وات های درج شده برای هر یک از سرهای خروجی پاور که جزء به جزء در این برچسب نوشته شده است را با هم جمع نمود بیشترین توان در این لیست به سر 12 ولت تامین کننده برق CPU و اتصال 24/20 پینی اصلی مادربورد تعلق دارد.

You can see links before reply
خب حالا با مشخص شدن توان مورد نیاز و حصول اطمینان از حضور پورت های مورد نیاز کامپیوتر زمان نصب پاور در کیس فرا می رسد این مرحله البته برای کاربران حرفه ای نکته خاصی در بر ندارد و ما صرفا آن را برای کاربران کمتر حرفه ای تر و برای آسان نمودن این کار توضیح می دهیم. اولین کار برای نصب پاور جای دادن آن در محفظه پشتی کیس یعنی در جائی ست که توری های خروجی هوا در پشت کیس قرار دارند. برای جای دادن پاور در این قسمت در برخی موارد ممکن است نیاز به برداشتن بخش بالائی کیس باشد.

You can see links before reply
پس از جای گیری کامل پاور در جای خود و قرار گرفتن سوراخ های بستن پیچ در محل های تعیین شده نوبت به سفت کردن پیچ ها می رسد. پس از سفت شدن پاور در جای خود نوبت به مرحله گیج کننده اتصال سیم ها می رسد.

You can see links before reply
دو سیم اصلی در این قسمت که بصورت مشترک و فارغ از پلتفرم و نوع سیستم همواره به یک صورت در جای خود قرار می کیرند یکی پورن 24/20 پینی مادربورد است که از همه پورت ها بزرگتر بوده و تنها به یک صورت در جائی کاملا مشخص که معمولا در پائین CPU قرار دارد قرار می گیرد.

You can see links before reply
پورت استاندارد و مشترک دیگر در بیشتر مادربورد ها پورت چهار پینی 12 ولت ATX است که وظیفه برق رسانی به CPU را برعهده دارد این پورت کاملا در نزدیکی پردازنده قرار دارد. در پردازنده های پیشرفته سوکت 1366 اینتل از سر 8 پینی مخصوص دیگری استفاده می شود که پیش از تهیه پاور می بایست از حضور آن اطمینان حاصل کرد.

You can see links before reply
پس از اتصال این دو پورت می بایست به سراغ درایوها و هارد دیسک ها برویم. در اینجا و در هر دو مورد با دو گزینه جدید و قدیم روبرو هستیم جائیکه مدل های قدیمی تر از اتصال ریبون IDE برای گذر اطلاعات و از پورت های چهار پینی سفید رنگ موسوم به Molex برای تامین برق خود استفاده می کنند درایو و هارد دیسک های جدیدتر از پورت های SATA در ورژن های گوناگون برای گذر اطلاعات استفاده نموده و پورت تامین برق آنها نیز بکلی تغییر شکل داده است.

You can see links before reply
پورت های سفید رنگ Molex با کمک تبدیل های ساده ای به پورت های برق SATA تبدیل می شوند.

You can see links before reply
پورت اتصالی بعدی که البته تنها در سیستم های گرافیکی حرفه ای و نیمه حرفه ای به چشم می خورد کابل 6 یا 8 پین مخصوصی ست که وظیفه تامین انرژی کارت های گرافیکی نصب شده بروی پورت PCIe را بر عهده دارند این پورت ها بسته به نوع و تعداد کارت های این قسمت چینش های متفاوتی دارند.

You can see links before reply
پس از گذر از این چهار مرحله تقریبا تمامی اتصالات اصلی منبع تغذیه در جای خود قرار گرفته اند و با وصل کردن سیم های برق رسان به کلیدهای خارجی کیس، دستگاه آماده روشن شدن است.

مطلب فوق تنها به موارد اصلی اتصال منبع تغذیه به کامپیوترهای دسکتاپ پرداخته است و به هیچ عنوان تمامی موارد مورد نیاز برای یک Setup کامل در آن پوشش داده نشده است.