راه اندازی خط تولید قطعات و مدارات الکترونیکی در ایران

[alamdar]

آقا تولید قطعات کوچک برقی نیاز به روابط گسترده ی یک کشور داره میدونستین تکنولوژی ساخت نیمه هادی در دست 5 کشور دنیاست و بقیه ی کشور ها دستگاه هاشو میخرن؟
حالا به نظرتون اگه دستگاه رو به واسطه ی چین وارد کنین و براش مشکلی پیش بیاد میخوایین چکار کنین

به نظرتون اگر از قطعات خیلی ساده تر ، به قول چنتا از دوستان مقاومت و خازن ، شروع کنیم چطور؟ اینطوری اگر یه دستگاهمونم مشکل پیدا کرد و نتونستیم از راه قانونی درستش کنیم بالاخره خودمون میریزیم سرش و شبانه روزی بالاخره یکجوری راهش میندازیم دوباره!

اتفاقا اینطوری به نظرم باعث میشه خودمونم دست پیدا کنیم به تکنولوژییش
من این راهو بارها توی خونه امتحان کردم ، از گوشی موبایلم تا دستگاه xbox تا مانیتور کامپیوترم تا دستگاه های دیگه رو ، همیشه وقتی خراب شده خودم باز کردم و درستش کردم ، توی 90% مواردم موفق بودم و اون 10% مثلا یه آیسی خاص بوده نتونستم پیدا کنم و بردم نمایندگی عوض کرده.

ولی خب اگر قرار باشه ما خط تولیدی رو وارد کنیم باید یه گارانتی ای ، وارانتی ای ، ضمانتی چیزی بهمون بدند دیگه؟! اگر ندند خب نمیخریم!
بعدشم بالاخره پول که خرج کنیم کار نشد نداره و همونها با قیمت بالاتری بهمون میفروشن!!(البته احتمالا با واسطه های الکی)

[alamdar]

من میگم آدم یه خط تولید روتین و پولساز راه بندازه ، بعد از درآمد اون ، روی تولید همین طور قطعات اونم از انواع خیلی ساده شروع کنه تا بالاخره یه روزی به تولیدکننده های روز دنیا برسه

اما اون خط پولساز چی باشه و اون خط r&d چی باشه ، سوال من و بحث این تاپیکه

دوستان اگر با این روش موافقید ، پیشنهادتون چیه؟
اگرم مخالفید ، چرا؟ چه ایراداتی بهش وارده؟

[skiboys]

سلام دوست عزیز به فرض اینکه ما تجهیزات ساخت قطعاتی هم چون مقاومت هم وارد کردیم در تولیدشم مشکل نداشتیم می خواهید برای بازار فروشش چه کنید ایا قیمت تمام شده ما با بازار قابل رقابت خواهد بود آیا از طرف جامعه حمایت می شویم که فقط قطعات خود را از ما بخرید و از تولید ملی حمایت خواهند کرد؟ اگر مطمن هستید شروع کنید
ولی من نمی خوام ساز مخالف بزنم که نمی شه و فایده نداره منم به شخصه خیلی دوست دارم جوانان ما مخصوصا ما بچه های دهه 60 دور هم جمع شیم و همه به فکر خودمون نباشیم که یک جا استخدام شیم یا به یک کشور دیگه بریم خلاصه فقط خودمان را نبینیم.
ولی به نظر من این راهش نیست که مثلا از تولید مقاومت شروع کنیم قبل از ان باید خیلی از مواردی که مربوط به بازار کشور ما است را درنظر بگیریم این را هم در نظر بگیریم که با کشورهای دیگه واقعا خیلی فرق می کنه
فکر کنم الان نیروی جوان خیلی خوبی در سطح کشور هستش کاش که برای این همه نیرو برنامه ای ریخته شود و با هم کار مفیدی را انجام دهیم

[vahidasm]

ولی من نمی خوام ساز مخالف بزنم که نمی شه و فایده نداره منم به شخصه خیلی دوست دارم جوانان ما مخصوصا ما بچه های دهه 60 دور هم جمع شیم و همه به فکر خودمون نباشیم که یک جا استخدام شیم یا به یک کشور دیگه بریم خلاصه فقط خودمان را نبینیم.

اینو خوب اومدی

[Ma3ood]

بحث زیبایی هست ولی در کل هیچکی حاضر نمیشه برای چنین کاری سرمایه گذاری کنه
اولا هیچگاه نمی تونه قطعه ای بزنه با قیمت بازارهای چین
دوما پس نمی تونه صادرات کنه
سوما چون سود نداره
و در نتیجه فایده نداره
اینکه شما میگی قطعه بزنیم فایده نداره مثلا کشور ژاپن یا امریکا و یا المان که از بزرگترین طراحای الکترونیک دنیا هستند دیگه خودشو به زحمت نمیندازن قطعه بزن همشو از چین وارد میکنن البته با کیفیت و اصلشو (بماند بعضی هاشو هم خودش میزنن و به هیچکی نمیدن ) چرا؟
چون عمرا بتونه تو کشورش کارگر مجانی و.... داشته باشه که قیمت اولیه اش اینقدر کم در بیاد
همه بحث ها سر پول هست و سودش

[skiboys]

به نظر من کار از ریشه خراب هست و در حال حاظر وقتی نمی شه چنین کارهایی کرد باید شرایط را برای اینده حداقل مهیا کرد و کلا قبل از اینکه بخواهیم کاری بزرگ در هر زمینه ای انجام بدهیم باید دیدجامعه و خانواده هامون را عوض کنیم این مشکلات فقط مربوط به رشته مانیست
من چندتا از باورهای نادرست را نام می برم
1_ چرا ماها باید 12 سال درس بخونیم تا بتونیم بریم دانشگاه بعد اون هم.... وبعدش تازه دنبال کار....

2_ چرا خانواده ها فکر می کنند که بچه هاشان باید درس بخوانند تا بروند سر کار(البته تا چند سال اینده خیلی از خانواده ها دیگر فرزندانشان را نمی فرستند دانشگاه مخصوصا دانشگاه آزاد، البته وقتی کار از کار گذشت و چندتا فارغ التحصیل بی کار توی خونه داشتند یا شغل بی ربط با رشته شان دارند)به نظر من باید داخل کار ادامه تحصیل داد مثل کشورهای پیشرفته(البته برای بیشتر مردم جامعه گفتم قشر خاصی همیشه علاقه مند به تحصیل و پژوهش هستند که بحث آن ها جداست)

3_ چرا ما ایرانی ها عادت کردیم یه جا بشینیم و فقط به گذشته افتخار کنیم و خودمان را با فرهنگ بدانیم اینکه پدران ما چه کارهایی کرده اند به جای خود ولی ما در حال حاظر چه کاره هستیم و چقدر فرهنگ داریم ....

4-وقتی ما میگیم کشوری مثل ژاپن توانسته صاحب فلان صنعت بشه باید این را هم در نظر بگیریم که بچه های آنها در کلاس ها مدرسه درس سخت کوشی می آموزند ولی به ماها همان اوایل یاد می دهند بابا نان داد (از همان ابتدا بچه ها یادمی گیرند که باید دنبال رزق و روزی رفت و درس می خوانند تا مدرک بگیرند و مدرک می گیرند که استخدام بشوند واستخدام می شوند تا راحت و بدون دردسر زندگی کنند (این درس،درس تنبلی هستش نه درس سخت کوشی) چند درصد از بچه ها درس را برای علمش و علاقه به علم اندوزی دوست دارند؟

به نظر من اگر کاری بخواهیم انجام بدهیم ابتدا این موارد و موارد مشابه را اصلاح کنیم نه فقط در زمینه الکترونیک بلکه در زمینه های دیگر هم سرامد دنیا خواهیم بود
پس ابتدا باید چنین مواردی را ابتدا در خانواده های خودمان وسپس در جامعه درست کنیم

[alamdar]

ببینید دوستان من میگم بیاید حرف کلیشه ای نزنیم . الان بخوایم فضای ایران رو و مردم ایران رو تحلیل کنیم میشه در مورد کتاب و شاید کتاب ها نوشت

من میگم واسه خودمون صورت مسئله بنویسیم و بعدش حلش کنیم .

داده های مسئله:
1- کشوری که دارای اقتصاد فوق العاده بیمار هست و عملا تولیدی در اون صورت نمیگیرد
2- تکنولوژی تقریبا 100% وابسته است
3- فرهنگ سخت کوشی در مردم وجود ندارد و همه دنبال راحتترین راه کسب درآمدند
4- سرمایه گذاری ریسک پذیر و بلند مدت و آینده نگر بسیار اندک و محتاطانه و تحت شرایط سخت صورت میپذیرد
5- روح جمعی و تفکر و کار گروهی در مردم خفته است و نیاز به شرایط بحرانی دارد که بیدار شود!!

اما از اونطرف :
1- مردمی وطن دوست داریم که اگر رهبر قدرتمندی داشته باشند خوب عمل میکنند و حماینش میکنند
2- منابع خدادادی بسیاری در این مرز و بوم نهفته است
3- جوانان تحصیلکرده زیاد و با انگیزه برای کار کردن وجود دارند


و خیلی موارد دیگه که شاید بشه به این لیست ها اضافه کرد . حالا هنر این هستش که بتونیم معایب رو برطرف و از مزایا استفاده کنیم . قرار هم نیست ما 100% کارو درست کنیم . اما میتونیم یه استارت باشیم که بقیه رو هم به حرکت تشویق کنیم .
به قول بابام ، همیشه وقتی برای کاری توی خونه یا جایی کارگر میگیریم ، به من هم میگه پاشو تو هم یه کاری انجام بده ، یا خودش هم بهشون کمک میکنه ، و میگه اینطوری اونها هم واسه کار کردن به شوق میان و خیلی بهتر و بیشتر و با رضایت بالاتر کارشون رو انجام میدند .
همینکه ما بتونیم بقیه رو هم به شوث بیاریم یهو میبینی چقدر سریع یه نهضت ملی راه میفته اصلا!

اما بدی کار اینه که الان که این حرفارو میخونیم بگیم ، بازم شعار بازم خیال بازم آرزوهای بچگونه !
ما خودمونم خودمونو باور نداریم ، وگرنه الان جای بحث کردن هرکسی میشست فکری میکرد و خودش یه جا آستین رو بالا میزد و یه قدمی برمیداشت .

من از خیر استخدام رسمی گذشتم ، از خیر خارج رفتن گذشتم ، حتی از خیر زن گرفتنم فعلا گذشتم (آخه تو ایران معمولا یا به کارمندای دولت زن میدند یا پولدارا ) ، و میخوام پای این قضیه وایسم و بالاخره خط تولیدی یه چیزی رو راه میندازم و تا جایی که عمرم کفاف بده گسترشش میدم .

من توی زندگیم به این نتیجه رسیدم که کار نشد نداره ، پای هرچیزی سفت وایسی بدستش میاری . به خدا اگر کسی عزمشو جزم کنه بره فضا ، حتی اونم ممکنه!

یه عنصر مهم که باید بهش توجه کنیم بحث تبلیغاته . نه فقط تبلیغ روی جنس ، تبلیغ روی غیرت ملی!!
من امروز با چنتا فروشنده لوازم صوتی خودرو حرف میزدم ، میگفتم اگر من یه چیزی در حد این جنسایی که دارید بسازم آیا میخرید؟ (البته یه مقدمه چینی هایی هم قبلش کرده بودم) ولی همه بدون استثنا گفتن میخریم و میگفتن حاضریم ضرر بدیم اما جنس ایرانی ، اما با کیفیت بفروشیم!

واقعا اگر جنس ایرانی خوب و با کیفیت کسی بتونه بسازه هم فروشنده ها و هم مردم میخرند ، حتی شده گرونتر!
حتی از اونم بالاتر ، اگر یه جنسی باشه بی کیفیت اما 100% ایرانی باشه ، و این به مردم ثابت بشه ، و باور کنن این جنس چینی نیست که به اسم ایرانی بفروشن ، من یقین دارم حاضرند جنس آشغال ایرانی رو بخرند تا پیشرفت کنه


ما باید سعی کنیم یه کار ایرانی خوب ارایه بدیم و از طرفی با تبلیغ مناسب غیرت ایرانی ملتو به جوش بیاریم ، مطمئنم هر روز تعداد کسایی که وارد این عرصه میشند بیشتر میشه و سرعت پیشرفت از اون بیشتر

اگر بخوایم به امید دولت بشینیم تا 2 هزار سال دیگه اوضاع همینیه که هست ! اصلا این اینگلیسی های لعنتی ساختار دولت مارو طوری چیدن که همینطوری باشه . و بعید بدونم هیچکسیم پیدا بشه که بتونه درستش کنه ! پس کلا از فکر دولت و حمایتش باید اومد بیرون . 75 میلیون آدم داره این مملکت . باید از این توان عظیم استفاده کرد

[Pardazesh-Gar]

من از خیر استخدام رسمی گذشتم ، از خیر خارج رفتن گذشتم ، حتی از خیر زن گرفتنم فعلا گذشتم (آخه تو ایران معمولا یا به کارمندای دولت زن میدند یا پولدارا ) ، و میخوام پای این قضیه وایسم و بالاخره خط تولیدی یه چیزی رو راه میندازم و تا جایی که عمرم کفاف بده گسترشش میدم .

امیدوارم از خیر تولید نگذری.
و پیروز باشی.

[hakimzadeh]

خب حالا قطعات الکترونیک هم تولید کردی.می خوای به کی بفروشی. توایران که تولید الکترونیک نداریم.
شاید هم فکر کردی برای کیت ها قطعه تولید کنی.....
قبل" من هم رو یه همچین ایده های فکر می کردم ولی بعدا" متوجه شدم که رو تولید گوجه فرنگی تمرکز کنم بهتر جواب میده

[kamikazi]

مهندس اینو نگید هر کاری یه راهی داره بستگی به تفرکت تو ایدت داره در مورد گوجه فرنگیم بله من کسی میشناسم که تا پنجم دبستان نخونده ولی تو تربت حیدریه که یجای دور هستش بزرگترین تولید کننده سیب زمینی هست پس نیایم کارارو با هم مقایسه کنیم ایشون ایده خوبی برای تولید داره ولی وضعیت جامعه و مخصوصا دلار کارو خیلی برای سرمایه گزاری سخت کرده ولی شدنیه ولی فقط و فقط یه ایده خوب میتونه یه مهندس الکترونیکو تو کارش موفق کنه و تلاش و زحمت وگرنه با دلالیم میشه پول دراورد پس بیایم صنف های کاریو با هم قاطی نکنیم بازم ببخشید اگه تند حرف زدم

[hakimzadeh]

مهندس اینو نگید هر کاری یه راهی داره بستگی به تفرکت تو ایدت داره .............................

سلام دوست من
خدایی نکرده قصد دلسرد کردن کسی رو ندارم.
یکی از دوستام تو شیراز تولیدی میخ و چوب بیل و فرغون داشت.بنده خدا کار را بطور کامل تعطیل کرد.می گفت دیگه نمی صرفه.نمیشه ادامه داد.چوب بیل از مالزی و میخ از چین و....بی حساب و کتاب وارد می شه.داشت یه چیزایی تولید می کرد که تو هر خونه و کارگاهی استفاده می شد.

چندی پیش با دوستای فعال در الکترونیک تصمیم گرفتیم یه شرکت تولید درب بازکنهای تصویری راه اندازی کنیم.بعداز چندمدت تحقیق متوجه شدیم تمام تولید کنندگان ایرانی این محصول دارن تو چین بنام خودشان تولید و در ایران فروش می کنند.

خودکویرالکترونیک یه برد میکرو داشت که یکی دو ورژن تولید کرد و بعد رفت دنبال واردات بردهای خارجی و تولید توسط خودش متوقف کرد.
به وبلاگت سر زدم.دستت درد نکنه واقعا" زحمت کشیده ای.عالی بود.

[kamikazi]

مهندس ادم زمانی میتونه بر مشکلات غلبه کنه که راهشو یاد بگیره یا از دیگران تجربه کسب کنه در مورد دوستتونم واقعیت جامعه ما هم شده کاریش نمیشه کرد پس خودمون تلاش کنیم و از شکست دلسرد نشیم چندین بار برای خودم پیش اومده بود که میخواستم تمام دمو تشکیلاتمو یه کبریت بزنم بسوزونم ولی تنها چیزی که بهم امید میده همسرمه و تلاش خودم پس هیچ وقت از عملی کردن یه ایده خوب نترسید نه فقط شما مهندس تمام دوستان مخصوصا اقای منصوری یه ایده داد در مورد شیرینگ فیلم و یا همون مونیتور ها که الان تو همه اتوبوس های vip استفاده میشه خیلی ایده خوبیه فقط باید بررسی بشه بصرفه هست یا نه همین

[hakimzadeh]

................فقط باید بررسی بشه بصرفه هست یا نه همین

دقیقا" با همین حرف آخرت موافقم.همه اش همینه و بس

[alamdar]

منم با شما دو دوست گرامی موافقترم ... اصلا برای همین تاپیک رو تاسیس کردم!

[eagle]

سلام دوستان عزیزم مطالب قشنگتون خوندم و کلی یاد گرفتم از همتون ممنونم که وقت گذاشتین
ازتون می خوام علی رغم مشکلات دلسرد نشین و به تولید روی بیارین من الان سربازم و دعا میکنم موفق باشین.

[eagle]

سلام دوستان عزیزم مطالب قشنگتون خوندم و کلی یاد گرفتم از همتون ممنونم که وقت گذاشتین
ازتون می خوام علی رغم مشکلات دلسرد نشین و به تولید روی بیارین من الان سربازم و دعا میکنم موفق باشین.

[ROBOTICS]

اما بدی کار اینه که الان که این حرفارو میخونیم بگیم ، بازم شعار بازم خیال بازم آرزوهای بچگونه !
ما خودمونم خودمونو باور نداریم ، وگرنه الان جای بحث کردن هرکسی میشست فکری میکرد و خودش یه جا آستین رو بالا میزد و یه قدمی برمیداشت .

من از خیر استخدام رسمی گذشتم ، از خیر خارج رفتن گذشتم ، حتی از خیر زن گرفتنم فعلا گذشتم (آخه تو ایران معمولا یا به کارمندای دولت زن میدند یا پولدارا ) ، و میخوام پای این قضیه وایسم و بالاخره خط تولیدی یه چیزی رو راه میندازم و تا جایی که عمرم کفاف بده گسترشش میدم .

من توی زندگیم به این نتیجه رسیدم که کار نشد نداره ، پای هرچیزی سفت وایسی بدستش میاری . به خدا اگر کسی عزمشو جزم کنه بره فضا ، حتی اونم ممکنه!

دوستان با این شرایط امیدی به فول فاند از چه رنج دانشگاهی در آمریکا میره ؟! 1. مقطع تحصیلی و دانشگاه: کارشناسی(دانشگاه شیراز) ارشد(دانشگاه امیرکبیر) 2. معدل: کارشناسی(14.73) ارشد(18) 3. رشته: کارشناسی(مهندسی کامپیوتر/سخت افزار) ارشد(علوم کامپیوتر/سیستم های هوشمند) 4. نمره زبان: (toefl score: 102 (reading: 28- listening: 24- speaking: 25- writing: 25 5.نمره gre یا gmat و .... : Gre: Verbal:145, quantitative:168, a.w:3.0 6. تعداد مقاله و نوع : هیچی!! 7. شرایط خاص : یکسال سابقه کار در قسمت it شرکت نفت 8. کشورهای مورد نظر به عنوان اولویت : آمریکا 9. سایر فاکتورهایی که میخاید مورد توجه قرار بگیره: پذیرش فول فاند

هنوز چند ماه می گذرد ولی ...

این پست را برای این گذاشتم که خوانندگان این سایت عبرت بگیرند و فکر های ... نکنند.

[alamdar]

هنوز چند ماه می گذرد ولی ...

این پست را برای این گذاشتم که خوانندگان این سایت عبرت بگیرند و فکر های ... نکنند.

چه بگویم مخسن جان ! اتفاقا من برا همین حرکتهاست که تصمیم گرفتم برم!! اینجا انگار همه مواظب همند و میخوان از هم مچگیری کنند (و خیلی چیزای دیگه که نمیگم تا بحث راه نیفته یا پست ها پاک نشه ، ولی حداقل جای شما بودم این امید و انگیزه رو از بین نمیبردم!) ...
به هرحال اگر فرض کنیم اون پست هم مال من باشه بازم چیزی رو عوض نمیکنه . من هنوزم پای حرفم هستم و هرجای دنیا باشم شرکتی با نام و هویت ایرانی و در زمینه کامپیوتر-الکترونیک-رباتیک تاسیس میکنم و هرجای دنیا که علاقه مند به همکاری باشند ، اونجا شعبه ای درست میکنم (فبها که ایران باشد)

هنوزم معتقدم با پافشاری میشه همه کاری کرد و این کار در ایران نشدنی نیست (همچنان که در آمریکا هم سهل و ساده نیست و اینقدر غول هایی هستند که همان سالهای اول شرکت های کوچک رو ببلعند! و حتی شاید کار از ایرانم سختتر باشد(پست های دیگه ی همون فرد تو همون سایت مفصل در مورد این مسائل بحث کرده! )) ولی من اهداف دیگه ای غیر از تاسیس شرکت هم دارم که برا همین میخوام برم.

حالا ان شاء الله 10 سال دیگه میام و این تاپیک رو ادامه میدم!

[mojinic]

ببینید دوستان من میگم بیاید حرف کلیشه ای نزنیم . الان بخوایم فضای ایران رو و مردم ایران رو تحلیل کنیم میشه در مورد کتاب و شاید کتاب ها نوشت

من میگم واسه خودمون صورت مسئله بنویسیم و بعدش حلش کنیم .

داده های مسئله:
1- کشوری که دارای اقتصاد فوق العاده بیمار هست و عملا تولیدی در اون صورت نمیگیرد
2- تکنولوژی تقریبا 100% وابسته است
3- فرهنگ سخت کوشی در مردم وجود ندارد و همه دنبال راحتترین راه کسب درآمدند
4- سرمایه گذاری ریسک پذیر و بلند مدت و آینده نگر بسیار اندک و محتاطانه و تحت شرایط سخت صورت میپذیرد
5- روح جمعی و تفکر و کار گروهی در مردم خفته است و نیاز به شرایط بحرانی دارد که بیدار شود!!

اما از اونطرف :
1- مردمی وطن دوست داریم که اگر رهبر قدرتمندی داشته باشند خوب عمل میکنند و حماینش میکنند
2- منابع خدادادی بسیاری در این مرز و بوم نهفته است
3- جوانان تحصیلکرده زیاد و با انگیزه برای کار کردن وجود دارند


و خیلی موارد دیگه که شاید بشه به این لیست ها اضافه کرد . حالا هنر این هستش که بتونیم معایب رو برطرف و از مزایا استفاده کنیم . قرار هم نیست ما 100% کارو درست کنیم . اما میتونیم یه استارت باشیم که بقیه رو هم به حرکت تشویق کنیم .
به قول بابام ، همیشه وقتی برای کاری توی خونه یا جایی کارگر میگیریم ، به من هم میگه پاشو تو هم یه کاری انجام بده ، یا خودش هم بهشون کمک میکنه ، و میگه اینطوری اونها هم واسه کار کردن به شوق میان و خیلی بهتر و بیشتر و با رضایت بالاتر کارشون رو انجام میدند .
همینکه ما بتونیم بقیه رو هم به شوث بیاریم یهو میبینی چقدر سریع یه نهضت ملی راه میفته اصلا!

اما بدی کار اینه که الان که این حرفارو میخونیم بگیم ، بازم شعار بازم خیال بازم آرزوهای بچگونه !
ما خودمونم خودمونو باور نداریم ، وگرنه الان جای بحث کردن هرکسی میشست فکری میکرد و خودش یه جا آستین رو بالا میزد و یه قدمی برمیداشت .

من از خیر استخدام رسمی گذشتم ، از خیر خارج رفتن گذشتم ، حتی از خیر زن گرفتنم فعلا گذشتم (آخه تو ایران معمولا یا به کارمندای دولت زن میدند یا پولدارا ) ، و میخوام پای این قضیه وایسم و بالاخره خط تولیدی یه چیزی رو راه میندازم و تا جایی که عمرم کفاف بده گسترشش میدم .

من توی زندگیم به این نتیجه رسیدم که کار نشد نداره ، پای هرچیزی سفت وایسی بدستش میاری . به خدا اگر کسی عزمشو جزم کنه بره فضا ، حتی اونم ممکنه!

یه عنصر مهم که باید بهش توجه کنیم بحث تبلیغاته . نه فقط تبلیغ روی جنس ، تبلیغ روی غیرت ملی!!
من امروز با چنتا فروشنده لوازم صوتی خودرو حرف میزدم ، میگفتم اگر من یه چیزی در حد این جنسایی که دارید بسازم آیا میخرید؟ (البته یه مقدمه چینی هایی هم قبلش کرده بودم) ولی همه بدون استثنا گفتن میخریم و میگفتن حاضریم ضرر بدیم اما جنس ایرانی ، اما با کیفیت بفروشیم!

واقعا اگر جنس ایرانی خوب و با کیفیت کسی بتونه بسازه هم فروشنده ها و هم مردم میخرند ، حتی شده گرونتر!
حتی از اونم بالاتر ، اگر یه جنسی باشه بی کیفیت اما 100% ایرانی باشه ، و این به مردم ثابت بشه ، و باور کنن این جنس چینی نیست که به اسم ایرانی بفروشن ، من یقین دارم حاضرند جنس آشغال ایرانی رو بخرند تا پیشرفت کنه


ما باید سعی کنیم یه کار ایرانی خوب ارایه بدیم و از طرفی با تبلیغ مناسب غیرت ایرانی ملتو به جوش بیاریم ، مطمئنم هر روز تعداد کسایی که وارد این عرصه میشند بیشتر میشه و سرعت پیشرفت از اون بیشتر

اگر بخوایم به امید دولت بشینیم تا 2 هزار سال دیگه اوضاع همینیه که هست ! اصلا این اینگلیسی های لعنتی ساختار دولت مارو طوری چیدن که همینطوری باشه . و بعید بدونم هیچکسیم پیدا بشه که بتونه درستش کنه ! پس کلا از فکر دولت و حمایتش باید اومد بیرون . 75 میلیون آدم داره این مملکت . باید از این توان عظیم استفاده کرد

با تشکر از نویسنده این نظر
من فکر میکنم با توجه به صحبت های بسیار جذاب و راهگشای همه دوستان کاملترین نظر نظر فوق از alamdarباشه بعلت اینکه خیلی خوب انتقادش رو از وضعیت سیاسی موجود انجام داد و همینطور بسیار امیدوارانه در مورد موضوع صحبت کرد و دوستان تولید کننده ومخترع رو به ادامه کار تشویق کرد به نظر من هم اگر ما از تولیدات قطعات و یا وسایل الکترونیکی کوچک شروع کنیم قطعا با تبلیغات گسترده و زیاد بالاخره راهی برای موفقیت پیدا میشه بعنوان مثال شما اگر بتونی وسیله ای مثل یه دست خشک کن ساده تولید کنی و در دانشگاها و ادارات و مدارس و منازل غیره خودت بری نصب کنی با وجود اینکه قطعاتش رو هم از جایی سفارش داده باشی و خودت فقط زحمت طراحیش رو کشیده باشی میتونی سود خوبی رو به جیب بزنی بازم میگم بستگی به شیوه تبلیغاتی و بازاریابی خودت داره مشتری که می خواد بره یه وسیله خارجی بدون گارانتی رو بخره خوب میاد از تو میخره با گارانتی و خدمات پس از فروش قطعا براش بصرفه تره فقط ما باید بتونیم نگاهمون رو یکم به قضیه مثبت تر کنیم همچی درست میشه
موفق و پیروز باشید .

[vahid120]

آفرین. آخرش رو خوب اومدی .اگر همه به فکر عمل کردن باشن نه حرف زدن کار درست میشه.به نظرم این تاپیک باید مدتی تعطیل بشه و همه برن دنبال عمل و نتیجه رو اعلام کنن.